Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewelina

Użytkownicy
  • Postów

    3 266
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    64

Treść opublikowana przez Ewelina

  1. @Waldemar_Talar_Talar bo słowa to za mało, czyny są potrzebne, żeby świat stał się lepszy. Tak rozumiem Twój wiersz. Wiersz z mądrym przesłaniem. Pozdrawiam serdecznie
  2. @Coretanima bardzo Ci dziękuję 😊 Jest mi niezmiernie miło i cieszę się, że wiersz wprawił Cię w piękny nastój. Ja czasem sama czytam swoje wiersze, choć jakiś specjalnych umiejętności, o których piszesz nie mam, ale jakoś idzie :) Też lubię słuchać wierszy czytanych. Niedawno wzięłam udział w takim projekcie, w którym 2 moje wiersze będę czytane przez kogoś kto z całą pewnością ma większe umiejętności niż ja w tym zakresie:) Już nie mogę się doczekać efektu. Pozdrawiam serdecznie 😊
  3. @Rafael Marius @Rafael Marius miałam na myśli nadzieję, ale nie tak daleko ona od marzeń.
  4. @Rafael Marius dziękuję :) A czemu akurat teraz takie życzenia?:)
  5. @Tectosmith dziękuję 😊 Pozdrawiam także słonecznie :) @poezja.tanczy Bardzo się cieszę 😊 Pozdrawiam serdecznie @Kwiatuszek dziekuję, miło mi bardzo :) Pozdrawiam :)
  6. zachowam delikatność słów po brzegi wersów i mnogość niedomówień w każdym następnym wierszu zatrzymam uniżone myśli bez szelmowskich zapędów a miłość miłość obficie wylewać się będzie z ust na sam koniec - wysoko pod żurawie niebo popłynę ze słowem zaległym przy sercu przy tobie tak blisko tuż tuż
  7. @Tectosmith dziękuję bardzo 😊 Pozdrawiam wreszcie odrobinę słonecznie :)
  8. @Rafael Marius dziękuję :) Zawsze wychodziłam z założenia, że dobre relacje i najbliższymi, wzmacniają człowieka i poprawiają jakość życia. Oczywiście wszystko w życiu można robić samemu i być samowystarczalnym, ale to prosta droga do samotności... Nie sądzę, że warto nią kroczyć chyba, że samotność to świadomy wybór. Z drugiej strony jesteśmy od pokoleń jako ludzie tworzymy społeczności, w których wzajemnie się wspieramy i działa to całkiem nieźle, więc skoro działa to nie należy tego psuć.
  9. @poezja.tanczy niestety w naszym pięknym kraju ogólnie mało kto czyta cokolwiek. Telewizja i internet wyparły nudną i uciążliwą czynność czytania czarnych ciągów znaków. Pozostają "zapaleńcy" którzy lubią czytać i robią wszystko, żeby czas na czytanie znaleźć. Co do wyboru: poezja czy proza to wydaje mi się, że tu mamy już indywidualne preferencje czytelników. Ja czytam i prozę i poezję, w zależności ile mam czasu na czytanie i w jaką lekturę pragnę się zanurzyć w danym momencie. Dziękuję za przychylne słowa. Moją ulubioną formą jest pisanie w pierwszej osobie i dlatego już od podstawówki wypracowania jak tylko była możliwość pisałam w pierwszej osobie, wtapiając się w postacie z lektur szkolnych i usiłując dać wyraz ich osobowości. Czasem występujące w moim wierszu "ja" opiera się więc na obserwacjach otoczenia/ludzi a nie mojego wnętrza. A owe "ja" nadaje osobistego wymiaru wierszowi i dobrze, bo piszę o tym, co przeżywam - choć czasem to przeżycia zapożyczone z zewnątrz a nie wynikające z moich osobistych doświadczeń. Pozdrawiam serdecznie :) @Rafael Marius dziękuję, udało się to na szczęście :) Miłego dnia :)
  10. @Rafael Marius niestety... Ja zrobię ile mogę, żeby mój synek miał zdolność nawiązania normalnej, zdrowej relacji z drugą osobą.
  11. @Rafael Marius obecnie mamy kryzys w materii tworzenia związków przez młodych ludzi. U nas w Polsce może nie jest aż tak źle, ale im bardziej rozwinięty kraj, tym trudnej o głębokie relacje. Tak jak piszesz kariera na pierwszym miejscu.
  12. zamykam oczy... odpływam stąpając po bladych myślach "co słychać co słychać" - echa dnia minionego przez szybę wzroku się przedzierają uczucia po pęknięciach i głębokich rysach płyną przez półmrok dalej aż do następnego świtu brną nocą zaspane "do jutra do jutra" wołam i czekam aż za oknem będzie jaśniej szalem z milczących dotyków otulam się jest ciszej i w myślach ciasno bezpiecznie... może jeszcze zasnę
  13. @Rafael Marius jest trudniej, bo ludzie żyją razem ale tak naprawdę osobno, każdy w swoim świecie, w swoich aspiracjach. Nie potrafią żyć dla innych, żyją dla samych siebie.
  14. @Rafael Marius jasne, każdy ma prawo mieć inne podejście. U mnie marzenia są piękniejsze od rzeczywistości do czasu aż się spełnią :)
  15. @Tectosmith dziękuję Ci bardzo 😊 Pozdrawiam deszczowo ;)
  16. @poezja.tanczy rozumiem, że masz na myśli to, czy można pokochać kogoś kogo się jeszcze nawet nie zna? Myślę, że można sobie wyobrazić kogoś takiego i też to że się go pokochało :) Cieszę się, że wiersz Ci się spodobał. Pozdrawiam :)
  17. @Rafael Marius wszakże my z Wenus a wy z Marsa :) różnice są zdecydowanie, choć nie zawsze aż tak jaskrawe.
  18. @Rafael Marius czyli relacje zgodne są nudne?
  19. @Somalija dziękuję 😊 Nie ma co z własną naturą walczyć. Takie się myśli do mnie lepią... Przychodzą bez zaproszenia... cóż począć. Pozdrawiam :)
  20. @corival cieszę się, że Ci się spodobał. Czasem coś mi się tak go myśli przyklei że ciężko odkleić i tak było z gniazdami - natrętnie za mną podążały. Pozdrawiam serdecznie :) @Antoine W ja zawsze jestem otwarta na spojrzenia innych i merytoryczne uwagi i to czy tekst umieszczam w warsztacie czy nie, nie jest sygnałem że chce albo nie chce uwag. One zawsze są mile widziane, a już Naty szczególnie. Pozdrawiam serdecznie :)
  21. @Rafael Marius fakt, są osoby głęboko osadzone w przyszłości, tak jak i są takie które mocno rozpamiętujące przeszłość i do tego jeszcze te żyjące tu i teraz. To kolosalne różnice i wpływają na sposób funkcjonowania, sposobu podejmowania decyzji itp. Temat rzeka, ale arcyciekawy, przynajmniej dla mnie. Dziękuję, że rozwinąłeś ten wątek.
  22. @Rafael Marius a jakbyś rozwinął myśl swoją bardziej...?
×
×
  • Dodaj nową pozycję...