Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewelina

Użytkownicy
  • Postów

    3 051
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    59

Treść opublikowana przez Ewelina

  1. @Asia Rukmini dziękuję serdecznie 😊 Bardzo się cieszę że Ci się spodobał. Pozdrawiam czerwcowo :)
  2. nie ma takiej jaskrawości ani mroku które by mnie od ciebie oddaliły i granic nie do pokonania... nie ma masz coś w głębi - czego nie ma nikt i ja dla ciebie też coś mam... przed nami morze - niedoskonałości słów przed nami gniazda wiatrem poszarpane...
  3. @Rafael Marius to mamy trio :) A róża piękna :)
  4. @kwintesencja taka pogoda za oknem - przepiękna, napełniająca wieloma cudownymi uczuciami 😊 Dziękuję i pozdrawiam ciepło :) @Tectosmith dziękuję pięknie :) Pozdrawiam czerwcowo 😊 @duszka dziękuję :) Bez serca ciężko się pisze, choć oczywiście można, ale ja wolę z ❤️ Pozdrawiam :)
  5. @violetta Masz rację! A może znajdzie w swoich zasobach fotografię pasującą do tego wiersza 🤔
  6. @violetta to pytanie kto będzie jak świerszcz? 🤔
  7. @violetta to ja jestem jak pasikonik ☺️
  8. z przepowiedni majowych wiem że będzie czerwiec słońcem topniejącym rozlany - na niebach i na obłokach w pieśniach słowików porannych z dala rozbrzmiewa już pasikoników szemranie z twoich rąk czytam że ty mój - kochany oczy patrzące wymownie też przywłaszczam i oddech gorący czerwcem zmieszany
  9. @Tectosmith dziekuję ☺️ Pozdrawiam serdecznie :)
  10. @Rafael Marius nie warto tracić nadziei, może jeszcze kiedyś... :)
  11. @Rafael Marius ważne, że są tacy co nadążają :)
  12. @Rafael Marius swój swojego pozna zawsze :)
  13. @Rafael Marius jakoś tak piszesz bardzo tajemniczo 🤔
  14. @Rafael Marius to znaczy, że była taka otwarta?
  15. @Rafael Marius pięknie to ująłeś i zdjęcie też idealne! Dziękuję :) Tak, masz rację - do końca to się nie da...
  16. wrzenie krwi - do serca impuls podąża ja wciąż chłodna w ramionach i dłoniach oczy szkłem zranione w powietrzu - słów bolesnych gęstwina wrzenie krwi... śpiew w duszy rozbrzmiewa przechadzasz się obok wzrokiem mnie mierzysz - usta zaciskam i palce w róże... z czasem drżenie - płatki rozchyla tętno skórę przebija wrzenie krwi... głębia przeżyć i cieni milczących toniemy w zmysłów zakamarkach niedoszłych wspomnień - pamięć poszukuje jak słowik wiosny
  17. @Amber taka ludzka natura :) Pozdrawiam serdecznie 😊
  18. @poezja.tanczy a czemuż to od nowa? :)
  19. @Klip bo jest ciężarem...bo od ramion to znaczy poniżej głowy - która jest źródłem rozsądku, a miłość rozsądku nie zna...
  20. moja miłość ciężarem zastyga od ramion w dół się ciągnie przez ciało przepływa ku ziemi dąży bez echa moja miłość bezmiarem prawdziwa sobą mnie napełnia w niepewność porywa jak pszczoła w wirze - skrzydłami uderza na boki się chwieje - kierunku niepewna moja miłość... a ty usiądź bliżej odpocznij z dala horyzont widać
  21. @corival trudne czasy, na szczęście wszystko przemija, te trudności też. Taka mam nadzieję nadzieję :) Pozdrawiam serdecznie 😊
  22. @Tectosmith a ja myślę, że prawie każdy za czymś tęskni :) Pozdrawiam ciepło 🤗
  23. @Tectosmith nie,nie zakazana ale ... Pełna emocji, dość skrajnych, tak bym to ujęła :) Pozdrawiam serdecznie 😊 @Monia a to jak kto kojarzy to już sprawa indywidualna i niejednokrotnie wynik minionych doświadczeń :) Pozdrawiam także
  24. @Rafael Marius no ładnie :) @Krzysztof2022 dziękuję bardzo. Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...