Rafael Marius

@Leszczym To i dobrze tak trzymać. Choć rap to nie moje klimaty, ale wiadomo różne są gusta muzyczne. Jakiś przekaz pewnie jest, choć ja nie wyłapuje tych słów. To zbyt duże wyzwanie dla mojego słuchu z którym jest z wiekiem coraz gorzej.

@ja_wochen Smutno i to bardzo.

@Antoine W Nierozłączna przez wieki para pocieszyciel i ofiara.

Z nieustannej walki przez całe życie.

Może jakiś pustelnik polubi.

Z tego co o Tobie wiem to uważam, że masz udane jedno i drugie. Jednak zawodowe bardziej przyjmując popularne kryteria. Choć każdy sam wie najlepiej, co jest dla niego udane. Ma własne kryteria, a te bywają bardzo różne.

To super. Pewnie rzadko się zdarza. Ja to zawsze po znajomości. Z każdym moim zajęciem tak było. Tak to bywa, że swój przyciąga swego. Czyli rozumiem, że lepiej Ci się udało życie zawodowe od osobistego? U mnie to raczej odwrotnie.

Ja początkowo studiowałem na politechnice, jednak tam były same chłopaki, a to nie dla mnie. Przeniosłem się na SGH, bo na tej uczelni były najładniejsze dziewczyny i faktycznie nie zawiodłem się. Nie planowałem nigdy pracy w korporacji, zdecydowanie nie moja bajka. Wtedy byłem bardzo kochliwy, rozumu miałem mało. Nie żebym był niezdolny, co to to nie. Oceny były na samym szczycie rankingu. Masz rację te studia nie były dla mnie. Powinienem iść na psychologię od samego początku, tak jak kilka innych osób z mojej rodziny. Miałbym wsparcie, ale tam szły same kujonki i to mnie zniechęcało.

A dziękuję za uznanie i cieszę się, że się spodobało. Tak mi się skojarzyło. W biurach zawsze były jakieś kwiatki. Choć ostatnio to plastikowe robią karierę. Są wygodniejsze, nie mają wymagań, nie trzeba ich podlewać i nie rosną, zatem nikogo nie przerosną. Są martwe, niezdolne do buntu.

Powiem ci szczerze, że nie przypominam sobie bym kiedyś pracował u Polaków. Ja generalnie byłem sam sobie szefem, ale okazjonalnie zdarzało mi się zatrudniać u innych, jednak zarówno w Polsce jak i zagranicą to byli cudzoziemcy. Bardziej to przypadek niż celowe działanie. Miałem bardziej na myśli w życiu niż w pracy z tym człowieczeństwem.

Dawniej wystarczyło być człowiekiem, mnie nadal wystarcza.

Inaczej być nie może.

@Krzysztof2022 Pewnie o Miłość chodzi.

@Starzec Tak to najczęściej bywa, bo większość ludzi myśli słowami. Nawet, jak ktoś zobaczy piękną dziewczynę to zamienia to odczute wrażenie na słowo kocham. Kiedyś pisało się na ścianach Kocham Kasię tak jak w moim ostatnim wierszu https://poezja.org/forum/utwor/221743-kocham-kasię/#comment-2449436 Jednak by była miłość to potrzebna jest też wzajemność. Same słowa nie wystarczą nawet napisane bardzo dużymi literami.

@Amber Dziękuje za serduszko i zajrzenie.

Dokładnie tak. Kolega z góry zakładał, że skoro on kocha Kasię to i ona jego, tylko być może jeszcze o tym nie wie albo wstydzi się przyznać lub się boi. Z drugiej strony bał się spojrzeć prawdzie w oczy i dlatego jej o to nie zapytał. Gdyby to zrobił to powiedziałaby, że nie chce się z nim spotykać, bo ona naprawdę nie była zainteresowana romansami, w tym czasie i potem też. Dziękuję za serduszko i trafny komentarz.

A to dobrze, bo już myślałem, że chcesz zostać panią dyrektor.

A jakie?

To ładnie, że Ci się udało. A co to będzie dalej...

@M_arianna_ Dziękuję za przychylność i czytanie.

@Moondog Kiedyś byłem punkiem, ale to było 6-7 klasie podstawówki. Coś jednak mi z tego zostało do dziś.

Ty dużo się ruszasz to się zużywają?

Nie dziwię mu się. Skoro był tylko jeden, choć pewnie odszedł z innego powodu. Najzdrowiej, gdy jest równowaga płci. Ja miałem na politechnice samych chłopaków i było okropnie. Głównie z tego powodu stamtąd się wyniosłem na inną uczelnie. Tam było po równo i bardzo fajnie. Zdarzało mi się też prowadzić grupy, gdzie były same kobiety i też atmosfera była znacznie gorsza.

To może wygodniej nie mieszać?

W życiu trzeba mieć cele. Byle nie tą więzienną, która zamyka w na uroki i ciepło świata..