Giorgio Alani

Znowu leżę pod ścianą Pomagają mi wstać przyjaciele Zabawiłem dziś z Eską* i Białą Damą* Jeszcze mam w głowie kręcenie Są tu też inni Kolumbijka*, Efka* i Trip* Nie, nie mamy wyrzutów sumienia Nie, nie jest na wstyd Chodź, usiądź, dołącz Mamy miejsce dla każdego Gdy jesteś zdołowany, tym lepiej kolego Wejdź do naszej grupy straconych na starcie Może uda Ci się jeszcze pożyć na farcie Usiądź tam, przy rogu Zaraz coś Ci zapodam Wiem, że jesteś na cugu* Dziś kompot* czy Superman*? Nieważne, już miałeś swój zjazd* Wróć tu znów za jakiś czas. ***************************************** * Eska - ekstazy * Biała Dama - kokaina * Kolumbijka - marihuana * Efka - efedryna * Trip - LSD * być na cugu - stan związany z odstawieniem narkotyków * kompot - heroina * Superman - ekstazy * zjazd - końcowa faza działania narkotyku

Jeśli spojrzysz w moje oczy Zobaczysz w nich ból i strach To jest mój manifest dla tych Co chcą na zawsze iść spać Wiem, że nie mogę iść dalej Wolę tu stać Czekać na śmierć, która wybawi nas Po co to wszystko? Jak długo jeszcze? Chcę odejść Nie pozostało mi już nic więcej Czasem myślę o tym, co będzie Choć przyszłość nie nadejdzie Bo dla mnie to już koniec.

@DominikR Dzięki To prawda, dobrze znam tą postać.

@123Bella92 W drugiej zwrotce chodzi o narastające poczucie lęku i samotności, które jest coraz bardziej nie do opanowania. Wszystkie te negatywne uczucia destrukcyjnie wpływają na podmiot i nie jest on już w stanie z nimi walczyć. Zaczyna więc zastanawiać się nad tym, czy nie prościej raz na zawsze się od nich uwolnić. Oczywiście cały utwór może być różnie interpretowany w zależności od osoby. Chciałem, żeby był on jak najbardziej uniwersalny.

Chcę umrzeć; nawet nie wiem dlaczego Jutro wymyślę powód kolego Jeśli umrzeć to tylko przez samobójstwo To najlepsza śmierć Tak umiera każde bóstwo Życie czasem rozczarowuje Wiem to, codziennie to czuje.

@koralinek Świetne zdjęcie, które idealnie oddaje klimat utworu.

Świat znów mrokiem dziś zarasta Gdy się oczy otworzyły W duszy czarny ogień trzaska Po co żyć, gdy nie ma siły? Ból i strach przeszywa ciało Nie wiadomo czy z przyczyny, Że sens życia się straciło, Czy do domu, do rodziny, Której nigdy się nie znało Chce się wrócić, zrzucić ciało. Rozmyślam więc nad tym lękiem Samotność ogarnia mnie swym wdziękiem Czuję ją, widzę ją, słyszę ją Niczym demon ręką swą Próbuje mnie jak świecę zgasić. Dopada mnie to wszystko od nowa Staram się to w sobie stłamsić Jednak wciąż moja głowa Próbuje pomóc mi z tym skończyć. Nie prościej skoczyć, aby to zakończyć?