Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

A-typowa-b

Użytkownicy
  • Postów

    1 449
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    3

Treść opublikowana przez A-typowa-b

  1. @Dag podobno dobrymi intencjami piekło jest wybrukowane ;). Tym razem nerwy zerwały mi się spod wodzy, przyznaję :). Cieszę się że mnie odwiedziłaś, to miłe. @Gosława a ja tam nie wiem, każdy sobie sam musi odpowiedzieć :). Mężczyźni również postępują w podobny sposób z kobietami. ? @Sylwester_Lasota a ja nie chciałam nigdzie jechać, ale chyba masz rację, że za bardzo się rozhuśtałam. @Starzec fajnie że wpadłeś, doceniam czytanie tych wywrotek ? @GrumpyElf osobiście jakąś złość wole przelać na kogoś, kogo moja wyobraźnia stworzyła, tym razem jest to Dorobkiewiczówna. Jednocześnie starać się znaleźć coś dobrego w osobie której nie lubię ( to mega trudne) @heks a napisz mi tylko czy za mocno Cię nie przewróciłam. Fajnie, że tu Cię zastałam. @Rolek czepiaj się, proszę czepiaj. Tak kulturalnie i ładnie. Przemyślałam, przeczytałam i się z Tobą zgodzę. Pozdrawiam, dzisiaj już słonecznie. @Dared ślad pozostał, pozdrawiam :). @Krzysica-czarno na białym i ciebie witam, widzę. Pozdrawiam. @Miθrō widzę ciche wejście, pozdrawiam. @Łukasz Jasiński i tu cię zastałam ?. Miło mi, że czytasz. @[email protected] również dziękuję, że swoim bystrym oczkiem przeczytałeś?.
  2. @Klaudia Gasztold z przyjemnością przeczytałam, przeniosłam się z Tobą w to miejsce i wspomnienie lub jakąś historię. Pozdrawiam.
  3. Dorobkiewiczówna lubiła malować innym kolorowe życie. Pod tęczą na końcu, której chowała drogocenny klejnot. Powiadają z dawna mity ustami jej szeptane, iż ów skarb nocą otwiera, rozkładając miękkie mchy między rosłymi pniami. Wojowników wielu było, żeńskich, męskich i nijakich. Strawiła ich chełpliwie koronując siebie samą. Królowa niemych wrzasków, tak o niej dziś stare pnie mawiają. Dosiadała szalonym galopem bez siodła, przecierając skórę, przekrwione członki ich własnej ułudy. Żal mi tych pięknych, młodych, rojnych. Pegazów nie ma. Prawdziwej, odwzajemnionej realnej, uskrzydlonej, prawie też. Królowo, uwiodłaś na skazanie. Podbiłaś królestwa wielu, upadniesz pod najcięższą batutą, największych myśli. Nieprawdą jesteś. autor wiersza: a-b autor zdjęcia:pexels-alexander-krivitskiy-7616114 https://atypowab.blogspot.com/ kobieta fatalna – związek frazeologiczny oznaczający kobietę przynoszącą mężczyźnie porażkę i zgubę
  4. @anna_rebajn ładnie napisane, ładnie. Czule, ciepło i delikatnie, z przyjemnością przeczytałam.
  5. @Gosława, @Dag, @Pan Ropuch, @Anastazja Sokołowska, @Starzec, @Rolek, @huzarc, @anima_corpus Dziękuję i pozdrawiam ciepło. @Leszczym, @Marcin_ pozdrawiam z uśmiechem ? @Franek K jak miło że zajrzałeś ?, pozdrawiam. @[email protected] pozdrawiam czule ;) @Łukasz Jasiński i tu też :)
  6. @Starzec ładny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
  7. @Rolek Wesoły wierszyk, pozdrawiam.
  8. @Anastazja Sokołowska czasami niewiele to wszystko. Pozdrawiam :)
  9. @huzarc cóż ja mogę napisać więcej. Dobry wiersz, tytuł również. Łapiesz co trzeba w przekazie. Pozdrawiam serdecznie.
  10. @Pan Ropuch przeczytałam na głos w domu. Spodobał się sposób jaki zwracasz uwagę na nietykalnych, nieomylnych itd. Pozdrawiam serdecznie.
  11. Ubita tysiącami stóp przetrze górski szlak, w mrocznej podróży na górę Karmelu. Blanik tuż obok orężem rycerzy dzielnych czeka, czuwa nad rozkwitem wszystkich dni, nocy. Tymczasem wieki płyną bez zastanowienia, tną na odcinki różnej długości. Drzewa spoglądają, cięte ofiarnie wpadają do ognia. Lecz kiedy jedno odrośnie trzy razy, powstanie tak cudem dotknięte, czas cofnie ramy. Wyda wojownika dla obrony tego co Święte. Śmiech współczesny zblednie, gdy co zakryte, odkryte będzie. Serbowie opowiadają o Marku, wielkim wojowniku, co w górach bałkańskich śpi, może obudził myśl. Mknie między słowiańskimi ludami. autor wiersza: a-b autor zdjęcia: pexels-johannes-plenio-1114897 https://atypowab.blogspot.com/
  12. @Joanna z przyjemnością przeczytała, ciekawy pomysł na wiersz :). Pozdrawiam.
  13. @Anastazja Sokołowska skojarzyło mi się z jednym fragmentem książki, którą obecnie pochłaniam. Ale to nie najlepiej jak myśli uciekają, znikają. Wiersz krótki w treści ciekawy, pozdrawiam.
  14. @Annuszka znakomite jest to, że ją przeczytałaś. Pozdrawiam serdecznie, Aniu dziękuję ?.
  15. @Dag ?, pozdrawiam Cię ciepło, jednocześnie udanego wieczoru. U mnie ciemno. @heks ciebie też widzę, pozdrawiam. @Michał_78 cześć i czołem :). Pozdrawiam. @huzarc miło że odwiedziłeś ten wiersz. Pozdrawiam. @JWF normalnie i nienormalnie pozdrawiam, miło Cię tu zobaczyć. @Sylwester_Lasota dziś słońce, więc również słonecznie pozdrawiam. Miłej niedzieli. @Łukasz Jasiński wpadłeś, jednak. Pozdrawiam słonecznie.
  16. @Leszczym a jednak polubiłeś, mimo braku doskonałości?? Pozdrawiam ciepło ? @Marcin_, @Dared pozdrawiam
  17. Oczy przewrotne, nieugięte. W czeluść wrzucać pragną ostatki rozumu, lecz i tym zawładną czarodziejskie mary. Usta gorejące, czerwone, zaczątkiem piekieł zgubne. Złodziejki nocy odmawiają snu. Dłonie roją drogi, skórą przecierane niczym wędrówki niecierpliwe, pędem chciwych łapane chwil. Podniebna podnieto, zmysłowy poemacie, co tlisz lędźwie złudną nadzieją. autor: a-b, data utworu 03.02.2022 autor zdjęcia: pexels-kristina-nor-3219517 https://atypowab.blogspot.com/
  18. @Pan Ropuch ciężko jest wierzyć w człowieka, trudna to miłość. Pozdrawiam
  19. @Gracja.13 nie przepadam za powtórzeniami, wiersz ma to coś co złapało. Pozdrawiam.
  20. @Michał1975 ciekawie napisany, fizyka interesującą dziedzina. Ostatnie wersy szczególnie zapadły podczas czytania. Pozdrawiam serdecznie.
  21. @Starzec czas jakby częścią sprawiedliwości jakiejś był, odmierza się dla każdego. Pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...