Igor Osterberg aliceD

@Gosława sorry - ale to było 90% jej życia... nie kryła tego, tak wybrała, lub musiała, ale... w tym, co napisałem wspomniałem o naszym wspólnym wyjeździe do kumpla na wieś. Było wspólne gotowanie, kupa zabawy. Rano gospodarz wypuścił króliki na podwórko, my siedzieliśmy pijąc kawę i paląc to i owo. Wokoło było tak wiele kwiatów... i takie piękne słońce i ten błękit. Przez moment mogła być znowu nastolatką - widziałem w niej dziewczynkę, coś, co jej odebrano przed laty. nie trzeba było patrzeć na zegarek - myślę, że każdy chłonął ten czas po swojemu - ale też w tej bańce wspólnoty strasznie bała się pająków. jak mówiła w ramach terapii wytatuowała sobie sporą tarantulę na łopatce. jednak nie pomagało - na samą myśl o pająkach wzbierał w niej jakiś niepokój - tego się nie da udawać

@Gosława jak ja poznałem miała 18 lat i od roku pracowała wiadomo gdzie... ktoś jej powiedział w knajpie, ze mogę pomoc coś z jej wierszami zrobić - tak się poznaliśmy. pisała bardzo średnio...ale obok jej wierszy robiła rysunki-grafiki (myślę, że miały potencjał na tatuaże). "W Twej głowie słowa składały się w rymy; kreski w intrygujące obrazy" Była bardzo atrakcyjna, do tego stopnia, że jak się ubrała w skąpe czarne ciuszki, założyła kapelusz i perukę - to samochody się zatrzymywały, a faceci się przyklejali do szyb od ślinienia ;) Co Cię interesuje z tego co napisałem? Wiem, że ona gdzieś tam się cieszy, że ktoś o niej jeszcze pamięta...

@Gosława az nie wiem co powiedziec... dziekuje i czekam zatem...

@Waldemar_Talar_Talar trudne to było jej życie.. spotykałem się z nią kilka miesięcy - tak poza pracą - bardzo chciała zmienić swoje życie... jednak nie miała tyle siły, a ja ledwo radziłem sobie z sobą. Chciałem, aby gdzieś jeszcze "żyła" - więc od tej publikacji... bardzo dziękuje tym, którzy to przeczytali, bo jak napisał @Waldemar_Talar_Talar nie jest to łatwy tekst, zawierający symbole i moje wspomnienia ubrane w strofy

Pełno tu dymu podłych myśli wszyscy pławią się w basenie odlotów Czy to nasze plecy się znalazły? A może (nie) przypadkowy dotyk? Fałszywie zawstydzone oczy *** Nienawidziłaś prawdziwego imienia Ubrałaś całą siebie w kuse słowo Iga W Twej głowie słowa składały się w rymy kreski w intrygujące obrazy jednak nie było Ci dane popłynąć z tym nurtem Za to Twoje młode ciało nie należało do Ciebie Złotówki za przyjemności Uda zaciśnięte na rurze Życie na łańcuchu pana domu czerwonych latarni Czekałaś na mnie, przepustka Słodki żar, przesiąknięty goryczą Jesteś w pracy? Czy nie? Pająk na Twoim ciele, tak bardzo się ich bałaś Pamiętasz? Króliki w morzu zieleni i kalejdoskop barwnych płatków To niebo smagane białymi obłokami zapach porannej kawy, dym z papierosa… Zagubiony w swoim labiryncie, traciłem siebie Ty poszłaś przez pustynie białego proszku Szukałaś swojej oazy, skuta łańcuchami swego pana Wróciłaś… W kawałku papieru. Kilka zdań, inicjały, wiek… Dach wieżowca był Twoim ostatnim portem ten jeden raz poczułaś się wolna przez kilka sekund leciałaś jak jaskółka czerwone latarnie, kałuża krwi...

Bardzo Wam dziękuję. Widzę, że chyba najlepiej pisać erotyki od strony faceta ;) chyba jakaś nisza ;)

@Somalija heheheh - thnx - nie zawsze musi być heroizm i złamane serce ;)

Uwielbiam ukryć twarz w twoich szuwarach i tak chwilę w nich się zatracić Poczuć tę przyjemną szorstkość ich zapach Chwilę poczekać, aż wypłynę na jezioro ekscytacji Zanim zanurzę się w jego falach smaganych twoim oddechem Chcę zamknąć przez chwilę oczy i tak zostać przez trwającą wieki minutę Zanim głos znad chmur powie: No dalej, głuptasie…

@Marek.zak1 no to na deser trzeba jeszcze dodać, że dziś gardzi się inteligencją ("wykształciuchy") i wcale się nie kształci nowej... zamiast wiedzy i horyzontów, mamy polityczne książki i pseudowiedzę jak hamburgery - tę z facebooka...

@Maksymilian Bron piekło mężczyzn...

Ten miły piesek to Reksio Zawsze przybiegnie, gdy go zawoła Ufny, że dostanie kiełbaskę, która spadła z grilla Kiedy zadźwięczą puszki przyczepione do ogona Ucieszy się, że nie został podpalony O, znowu wołanie – teraz na pewno po łakocie...

Nie chcę uogólniać, ale w strukturze społeczeństwa zawsze było więcej niewolników ii nie-wolnych. Gdzieś te geny muszą funkcjonować... Jeśli ktoś od pokoleń karmiony jest np. ziemniakami, nie doceni subtelności wykwintnych dań. Rozmowa z nimi o wolności, to jak rozmowa ze ślepym o impresjoniźmie

@Marek.zak1 może nie do końca moja stylistyka, ale tematyka jak najbardziej. W takiej sytuacji można tylko zacytować Williama Wallesa: Wolnoooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooość!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Kiedy twoje serce zamkną w klatce siły mroku rozpaczliwie szukasz promyka światła Wiesz jednak, że tli się w tobie węgielek miłości i przetrzymasz czas zabijający nadzieję Kiedy na wszystkie pytania nie znajdujesz już odpowiedzi a cisza wydaje na ciebie wyrok po prostu weź mnie za rękę bo każdy mój oddech jest dla ciebie mam w sobie tyle miłości, że cię wskrzeszę Ze słów buduję dla ciebie wieżowiec który wzniesie się ponad czarne chmury Abyś z jego dachu dostrzegła szczyty nadziei Wzniosłem go dla ciebie Zobacz teraz jak potężna jest moja miłość Nie ma recepty, aby uzdrowić pokaleczone uczucia Nie znajdziesz skrótu przez mroczny las Nie rozbijesz muru podłej rzeczywistości Jednak póki serce nie podda się ciemności Nawet wieczna noc przestanie być straszna Pamiętaj - najmniejszy żar może rozpalić wielkie ognisko A wtedy wszystko okaże się tylko złym snem Weź mnie za rękę, zaufaj mi ten jeden raz Nadzieję zobaczysz ze szczytu mojego wieżowca

@huzarc duzy plus za tytul...a potem to pojechales :)))) jak czytac nie slowa - a sens - elegancko

@error_erros heheheh, temat społeczny ;) podoba mi się melodyka Twoich wierszy. Niby rymy, ale przekaz zachowany. nic na siłę. wcześniej miałem to napisać, ale mi gdzieś poznikały wpisy...

@huzarc hehehehehe

takie wspomnienie po prostu...

@Justyna Adamczewska nie patrzyłbym w ten sposób. to raczej jak rodzaj inicjacji, albo... chrzest dziecka - jest trochę płaczu, trochę spiny, a potem już jakoś leci ;)

Ten pierwszy raz się pamięta... Ręką rozganiasz myśli jak dym z papierosa boisz się, o tak obawiasz zadajesz pytania nie znajdziesz odpowiedzi bo to nie zależy od ciebie Nie uciekniesz od przeznaczenia Ból? Nie chcesz cierpieć Strach ma wielkie oczy Kiedy staniesz w końcu twarzą w twarz Królestwo nocy niszczone pierwszymi promieniami ciało przy ciele, to już czas… w środku wulkan wszystkie mięśnie jak struny krew, łzy… usta nabrzmiałe Pierwszy kopniak trafia w twarz potem były pięści chcesz unieść się w niebyt niech koszmar się skończy Bezsilność... jedno pytanie jak młot w głowie stoisz taki nagi na skrzyżowaniu w centrum miasta Dlaczego?! O tak, ten pierwszy raz się pamięta potem już wszystko mniej boli

@Somalija hehhehe - to tylko zapiski... (nie pisałem o proszku ;) )

Wzeszło słońce, nadszedł mrok Odwracasz się, oczyma szukając wczoraj… Czekałeś na swoją tęczę obiecaną zanurzyłeś tam głowę, mieszając kolory o, tak… to początek – czas stop! Twój scenariusz już się pisze gwiazdy, nocne królowe rozbłysły jak reflektory słońc jedna wielka scena - bez końca Wodospad twojej duszy chcesz łyknąć jej kryształu powoli ze strachem muskasz kropel co jest dalej? Kosmos Dźwięki jak symfonia jesteś każdą jej nutą tworzysz… ale co? I nadszedł brzask, nastała ciemność przed tobą kraina bólu

@Somalija czasem wyobrażenia robią więcej krzywdy, niż przemoc...

@Nikodem Adamski ja tak nie napisałem, ale widzę lekkie poczucie winy... niepotrzebnie. wszystko jest do... skorygowania

@WarszawiAnka heheheheh to o tym, że Chińczycy zniszczyli rynek winny? trochę o tym wiem ;)