Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Igor Osterberg aliceD

Użytkownicy
  • Postów

    534
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Igor Osterberg aliceD

  1. @Natuskaa aaaaa sorryyyy - chyba nadmiar militaryzmu się udzielił po błyskotliwym filmie ;) o Bitwie Warszawskiej nadawanym wczoraj nocą w TVP Historia... dzięki i pozdrawiam
  2. @OloBolo no ten temat, to w ogóle ocean... z jednej strony uczucia zawarte w miksie avatara, kilku smsów i emotek... ale nie widzę zbyt wielu szczęśliwych ludzi. Pokolenie 25 minus - dla nich to normalka, oni sobie jakoś poradzą, stworzą pasującą dla siebie formę, ale 40 plus - to koszmar. Stare formy związków i relacji nie sprawdzają się już w tym świecie, próba e-randkowania to pasma rozczarowań, nowych, pasujących do realiów form relacji w zasadzie nie stworzono, więc trochę niebyt. Niby kogoś się tam łapie, ale... w sumie Pokolenie Samotność+
  3. @Roman_69 niby zawsze jest jakieś, ale czy w tym wszystkim się nie pogubimy? przełkniemy swoją pigułę pokory? Znajdziemy miejsce dla siebie? nie wiem, za dużo chaosu - stary świat odszedł, nowy się tworzy
  4. @Roman_69 raczej trudna akceptacja rzeczywistości...
  5. Wepchnięci między ładowarki pamiętamy ciągle jak ładuje słońce Chowamy resztki wspomnień aby nie trafić do trasha Ręce zamieniamy w klawiaturę albumy zakurzonych zdjęć wpychamy w chmury Tak ciągle chcemy być ale jesteśmy niczyi, tylko tolerowani Wbijamy dłonie w skały WiFi, nie spadamy przetrwanie ciągle nam wychodzi Między szydełkiem a iPhonem Tylko fala starego życia zakłóca nasze nowe rutery Spakowane pliki jeden po drugim wysyłane ku chwale przyszłości mało w którym jest nasz file Patrzymy za siebie... Tak wielu zostało w gettach cmentarzysk Jak dobrze, że przy życiu trzyma nas love-apka Przekleństwo od lat nas prześladuje, cholerny wirus errory mrówek czerwonych, trojany tych czarnych Głód gdy półki puste, pustka gdy pełne „Doceńcie nas, tyle przeżyliśmy!” - za to nie będzie nawet lajka W walce o e-życie niszczymy nowe Hej! Czy drzewo odrzuca młode liście? I już tylko jedno pytanie - jak stworzyć emotkę „nie kasujcie nas”?
  6. @Ilona Rutkowska uuu jakie szacowne towarzystwo mi się wybiera :) Cieszę się z entuzjazmu. A jak Wasze perony? ps. zazwyczaj jak jezdziłem na koncerty to spośród zadeklarowanych osób na peronie zjawiało się 10% max... bywało, że jeździłem sam. A ta podróż jest o wiele bardziej skomplikowana niż wyjazd na koncert...
  7. @Gosława nie bierz za dużo, to spowalnia...
  8. Spakowałem plecak. Nie za duży Wbity w peron. Tak bez waliz Który pociąg? Znam kierunek Patrzę jeszcze. Szukam wzrokiem Pełno twarzy. Jednak pustka Jedziesz ze mną? Czas ucieka Pora ruszać. Nie chcę sam I tak wsiądę… I tak wsiądę… I tak wsiądę...
  9. Są takie dni w mej samotni Kiedy zamykam czas nieistotny Resztki wspomnień zamiatam Zakładam wtedy dziurawe skrzydła Na ścianie kreślę wzory przyszłości Pająki nieczułe na dźwięk, którym się karmię Wiatr omija chłodem Okna bez odbicia Szczęście odgrzanych kopytek Czasem tylko przemknie Twoja twarz
  10. @A-typowa-b nie śmiej się z Buddy ;) łączy nas brzuch ;)
  11. @A-typowa-b no to teraz az sam sie zasmialem ;)
  12. @A-typowa-b przez złych ludzi, którzy myślą, że mogą wejść na łeb, bo zachowujesz spokój buddy ;) dzięki
  13. I tak leżę… Czy po to gasiłem ogień gniewu by teraz dotykać lodowatą dłonią? Dlatego wykułem oczy złu aby słuchać jęku gwałconej przyzwoitości? Patrzę za siebie zgliszcza krzywd dokonanych Bezkarność, serce pełne pasji A jednak uwierzyłem Zamknąłem wrota piekła I tak leżę... przygnieciony Podłość podnosi głowę Jedno pytanie - warto było? - Wszystko czego potrzebujesz to nienawiść nuty z głośnika chcą napisać nową historię...
  14. @A-typowa-b wolałem czytać, niż słuchać muzyki. raczej nie moja stylistyka...
  15. @dach wstyd, ale poza dworcami w Łodzi w ogóle jej nie znam, więc pierwszą część mogę sobie tylko przenieść w miejsca mi bardziej znane. potem już wchodzi się w ten klimat i trudno nie podpisać się pod takimi odczuciami...
  16. @A-typowa-b nie wiem czy aż tak do tego podchodzę, z lekką radością... z jednej strony, kiedy człowiek przyzwyczaja się do śmierci od małego, to z czasem każda kolejna śmierć zaczyna trochę powszednieć. Bywa, że uroni się łzę na jednym, dwóch z 10. pogrzebów. Może i to prawda, że trochę egoistycznie. Nie myślimy, że może komuś jest lepiej, albo nawet nijak, co i tak jest często lepsze niż życie, którego się nie chce. Ostatni akapit - nic dodać, nic ująć
  17. @Somalija hahaha - może właśnie dlatego też zostanę w domu ;)
  18. @A-typowa-b osobiście jednak uważam, że po okresie nauki na własnych błędach, lepiej uczyć się na cudzych... nie wyważać drzwi, dawno przez kogoś otwartych. szkoda na to energii. A życie... tak życie zawsze znajdzie życie, tak jak śmierć znajduje trupa
  19. Nie pójdę zapalić zniczy Ani jednego Wszystkie groby mam w sobie Te, o których powinienem pamiętać
  20. @A-typowa-b Cieszę się i dziękuję, że to poczułaś. Jednak nie na aurę bym to zwalał... Ciężkie, nietypowe, wymykające się schematom związki, chyba tak mają niezależnie od pory roku. Kiedy ból przeplata się ze słodyczą, rozstanie z nadzieją, nie da się tego porozdzielać, trzeba starać się w tym nauczyć funkcjonować, w zasadzie, to trzeba się uczyć...
  21. Nie umiemy się rozstawać... Wspólne ranki topimy w goryczy Przełykamy szybko czas, jak nasze śniadania aby przyspieszyć trzask klucza za plecami Zostajemy sami - zbieracze z darami nocy /// Pławimy się w bezczasie Tańczysz.. oddajesz lubieżności cienkiej jak pajęcza sieć Siedzę, patrzę… bohater z powieści o podłym barze dla wyrzutków Ubrany w dym z papierosa -Zaopiekuj się mną, nie zostawiaj dzisiaj samej... Patrzysz w oczy… nie wyczytamy tam tyle, ile chcielibyśmy Zakładasz łańcuch na swą szyję Wiem co mam z nim zrobić Jednak kręgu niewidzialnej soli nie przekroczy żaden demon W mroku ranka - jeźdźcy apokalipsy, nie śpią Kiedy zanoszę cię do łóżka oni czekają aż otworzymy oczy Nie umiemy się rozstawać...
  22. @A-typowa-b uwierz mi, los jakoś mnie strasznie pokochał i stara się, aby moje życie nie było nudne - przez co zsyła na mnie wszystkie plagi, ale ja ciągle jestem :) te fale istnieją, wiem o tym. a że nie mamy sił... to oczywiste - jesteśmy ludźmi...
  23. @A-typowa-b to życzę Ci fajnego DZISIAJ, gdzie znowu zaczyna się JUTRO. Umiar, owszem, ale nie przesadzajmy - rozsądek: tak + odrobina wyjścia ze schematu, szaleństwa. Mamy szukać radości i szczęścia, a nie pokutować. Trzeba łapać chwile, póki jest fala. Potem czekać na kolejną... :)
  24. @dach bądź dobrej myśli - nie skreślaj północy. pracuj konsekwentnie, moze sie uda, a nawet jesli nie, to lepiej isc tam, niz stac pod plotem i tak umrzec
  25. @dach w tym przypadku "no coz ze ze Szwecji" nie brzmi dobrze. ciekawe, fajne - pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...