aniat.

@Jacek_Suchowicz 😁 Jak zawsze interesująco@andrew Cudownie. Ja też rozmawiam z drzewam. Dziękuję za komentarz.

@andrew Cudownie. Ja też rozmawiam z drzewam. Dziękuję za komentarz. @viola arvensis Dziękuję. Jest mi niezmiernie miło.💚

@Marek.zak1 Och tak, jesień ciepła, ze złotymi liśćmi ma swój klimat i urok i niech trwa jak najdłużej. Bo potem trzeba będzie jakoś przetrwać w tych martwych miesiącach. Miłej niedzieli.

@Manek Świetnie, cieszę się bardzo. A jesień ze swoją magią jest zawsze dobrym tematem na wiersz. Można czarować i czarować.

@huzarc dziękuję😊

Hej moje siostry leśne i wy braciszkowie, ukołyszcie mnie śpiewem, zaszumcie w mojej głowie. Póki korony z liści dostojnie tkwią na skroniach, zanurzę się rozkosznie w tych waszych śpiewnych tonach. Ach, te szelesty październikowe z lekkością sypią się na głowę. Klon jawor w swoim ogniu tańczy z wiatrem i drży, w szaleństwie tym nie zważa, że gubi liście jak skry. Za to dąb dobroduszny brązem ciepłym otuli i sprawi, że pieśń jego chłodne wieczory rozczuli. Ach, te szelesty październikowe z lekkością sypią się na głowę. Tu brzoza w sukni białej z burzą złota we włosach, czeka na mnie przy drodze, mocząc stopy we wrzosach. Oddam jej moje myśli, niech rozsypie po lesie, a echo wraz z jesienią, na liściach dalej poniesie. Ach, te szelesty październikowe z lekkością sypią się na głowę. Miedzianym groszem rzuci buk, swą szczodrą ręką i dziękuje jesieni szeleszczącą piosenką. I jeszcze najdobniejsza, co karminowe ma usta, a na ramiona zarzuca jarzębinową chustę. Hej, moi braciszkowie i wy siostry leśne, śpiewajcie pieśni jesienne, nie zasypiajcie za wcześnie.

@Jacek_Suchowicz 😍 fantastycznie

@Alicja_Wysocka Dziękuję za komentarz, cieszę się, że tak go odczytałaś

@sam_i_swoi 😂

Trzepoty serca odleciały z pierwszym powiewem jesieni. Rudym szalem liści okryta niepewność. Mglisty poranek zwilżył suche usta, a po ścieżce wspomnień przebiegł złoty jeż. Nie wiem… Wiesz.

@huzarc Ciekawy komentarz, rzekłabym, że nawet ciekawszy od wiersza😜. Ale fajnie, że dało się poczuć mój tekst. Pozdrawiam.

fot.@Monika Fleming Poczuj mnie - miarowo, zmysłowo. Poczuj mnie - rytmicznie, psychicznie. Całuj mnie, jakby jutro nie istniało. W szalonym tańcu, w krokach na dwa, jesteśmy razem — ty i ja. Wypinasz torsem swoją siłę i nawet nie wiesz, że zaraz zginiesz. Dotknij mnie - drżąco, gorąco Dotknij mnie - namiętnie i pięknie. Porwij mnie, zabierz mnie całą. W szalonym tańcu, w rytmach ognistych, to ja prowadzę nasze zmysły. To ja decyduję o twoim lęku, znam drogę do piekła, w ogniu i dźwięku.

@Kwiatuszek dziękuję😊Pozdrawiam.

Jak pięknie ci w tych liściach, tak soczyście i winnie. Pomyślałbym, że to wiosna, gdyby nie serce zimne. Spod rzęs spoglądasz na mnie, wzrokiem świeżej zieleni. Powiedziałbym, że Cię kocham, gdybym czuł, że to coś zmieni. fot.@monikaflemingphoto

@Jacek_Suchowicz 😂świetny@Zorya Holmes To prawda. Dziękuję za czytanie. 😊

@Zorya Holmes To prawda. Dziękuję za czytanie. 😊

Wrzesień roztańczył się jabłkiem i wrzosem fioletowym. Jeszcze trochę latem pachnie, lecz mi przychodzą do głowy… Dni krótkie, które z nim kroczą, mgły, co się kładą rankiem, chwile od deszczu mokre, pustka po rozstaniu z kochankiem. Wiatr, jak to zwykle we wrześniu, poszarpie zieleń liści, już nie zaszumią tak lekko. Kochanek się nie przyśni. Wrzesień rozśpiewał się rzewnie, szarą pieśnią żurawi, a mi przychodzi do głowy, że jeszcze może rozbawi… Ostatnim wspomnieniem lata, muśnięciem słońca złotym, i pocałunkiem kochanka pełnym jesiennej tęsknoty.

@viola arvensis dziękuję😊

@Marek.zak1 Dziękuję i pozdrawiam ciepło😁

Usiądź ze mną przy ogniu i ogrzej się. W taki wieczór z gwiazdami samemu źle. Razem będzie nam cieplej. Z szarym dymem ulecą gorsze dni. Tylko siądźmy przy ogniu ja i ty. Razem będzie nam cieplej. Ale nie zapominaj drzew dorzucić w płomienie, żeby iskra nie zgasła, by nie została wspomnieniem, Rozpal ognisko. Czasem niebo nam spadnie gwiazdami. Czasem deszcz nas obarczy kroplami. Razem będzie nam cieplej. Gdy ognisko żarem się pali, nie będziemy niczego się bali. Razem będzie nam cieplej. Ale nie zapominaj drzew dorzucić w płomienie, żeby iskra nie zgasła, by nie została wspomnieniem, Rozpal ognisko.

@Berenika97 Dziękuję😊

@TylkoJestemOna Teraz już wiem😁 @TylkoJestemOna jak rozpoznasz…Niektórzy, świetnie się kamuflują.😉Najważniejsze, to w porę się znaleźć Dziękuję za komentarz.😊

@TylkoJestemOna jak rozpoznasz…Niektórzy, świetnie się kamuflują.😉Najważniejsze, to w porę się znaleźć Dziękuję za komentarz.😊

Jesteś złodziejem życia, łasym na zaufanie. ściskasz serce w swej dłoni i czekasz, co się stanie. Patrzysz wzrokiem zachłannym na iskierki w mych oczach, które oddają radość i które czują po nocach. Jesteś złodziejem życia, kradniesz myśli nad ranem, gnieciesz je wraz z nadzieją, zostawiasz rozsypane. A miękkie słowa czułe zjadasz jak jabłka winne, szarpiesz ich słodycz szorstko, ranisz usta niewinne. Jesteś złodziejem życia, skradłbyś coś jeszcze pewnie, lecz w moim sercu została pustka i pieśni rzewne. Tobie na nic się zdadzą ty się żywisz miłością. Ja tę pustkę wypełnię całą sobą z godnością.

@Kwiatuszek Dziękuję za miły komentarz.