Annuszka

Dobrze mieć taką wiarę... Dobry, potrzebny wiersz.

Bardzo to prawdziwe...

Świetny wiersz, bardzo na czasie, właściwie to chyba ponadczasowy, mocno osadzony w realiach współczesnego świata :)

Czasami chyba rzeczywiście lepiej się nie odwracać, tyle że to nie takie proste, często wybieramy to co wcale nie jest dobre ;)

@Rolek Tak mi jakoś "wilczo" ostatnio... @Nata_Kruk Dziękuję :) Zmieniłam, "tysiące" rzeczywiście lepiej :) Duszy chyba czasem nawet lepiej w takich nieco kosmicznych klimatach ;)

@Michał_78 Miło, że wiersz się podoba, dziękuję :) Ja także nie chciałabym spotkać w nocy wilczycy... Za dnia dużo chodzę po polach i lasach, lubię kontakt z naturą, na szczęście spotykam tylko zające, sarny, ptactwo... Po okolicy podobno grasują dziki, mam nadzieję że nie spotkam żadnego, widziałam tylko ślady, już to wystarczyło żebym poczuła się nieswojo.

Dobry, bardzo wymowny wiersz... Sama prawda, ludzi nie zmienisz, gdzie spojrzysz - dyskryminacja...

Świetna proza, aż trochę żal, że tekst nie jest dłuższy :)

Nie wiem czy spowiadanie się ukochanej to dobry pomysł, grzeszek z pozoru mały, jej może wydać się wielki i gotowa na cztery wiatry pogonić ;) A wiersz fajny :)

Jest jakaś magia w tym wierszu, coś nieuchwytnego, choć przecież jest bardzo czytelny. Bardzo mi się podoba :)

Do rowerowej przejażdżki zachęta jak się patrzy :)

Piszesz, w ciszy przekazujesz to co widzisz, myślisz czujesz... Ktoś odczyta także w ciszy i to co Ty zobaczy, usłyszy... Rzeczywiście telepatia :)

Coś w tym jest :) a tak poważnie to ważne żeby w duszy grało jak trzeba, wtedy bez względu na urodę można mieć razem najpiękniejszy kawałek nieba :)

Można wpaść i już nie wypaść... ważne, żeby dobrze wypaść... Przed samym sobą :)

Znakomita miniatura.

Z czasem chciałoby się już tylko siedzieć, podziwiać i kibicować... A wiersz się podoba

Od tytułu po puentę skłaniasz do refleksji :)

Świetny, przeczytałam jednym tchem :)

Pierwsze pięć wersów to esencja tego wiersza... Podoba się :)

Znakomita poezja :)

W pełni się zgadzam z Twoją refleksją :)

@Gosława Też się stęskniłam :) Dzięki za serduszko i dobre słowo :*

srebrny blask księżyca pod wodą rozproszony na tysiące odłamków pieści skórę koi ból zew wolności budzi pierwotną dzikość za lasem mrok gęstnieje pobrzękuje muzyką jak zaklinacz usypia złe myśli z pyłu mgławic po sam świt składa przyszłość w śladach kobiecych stóp cień wilczycy

Czytałam kilka książek A. de Mello, wiele wniosły w moje życie, z tym większą przyjemnością przeczytałam Twój wiersz w którym znakomicie, [poetycko odzwierciedliłeś treść przypowieści i przesłanie, z którym to przesłaniem w pełni się zgadzam :) Pozdrawiam :)

Warto było przeczytać, choćby dla przesłania :)