corival

@Waldemar_Talar_Talar Życie ma odsłony radosne, ale ma i te ciemne, bolesne... jak wiadomo nikt nam nie obiecywał, że będzie tylko łatwo. Doskonale wybrany temat. Pozdrawiam :)

@Natuskaa Ach... moje klimaty, a ja się tak spóźniłam. Człowiek faktycznie może poczuć się przy ogromie natury pyłkiem... pod warunkiem, że jest na tyle spostrzegawczy, albo wrażliwy, żeby to dostrzec. Pozdrawiam :)@Natuskaa

@error_erros Ciut straszliwa ta jesień... mordercze liście i inne. Oczekiwana jednak, pożądana i piekna w mroczności. Ładnie odziałeś ją w słowa. Pozdrawiam :)

@dach Tym razem schodzimy jak widać na ziemię, dotykając szarej rzeczywistości. Sporo podróżuję, więc jestem w stanie docenić realizm tego wiersza. I w tym jego urok. Mała uwaga... zmień sobie "plastik". Pozdrawiam :)

@annabelle To wysoka ocena... bardzo za nią dziękuję. Pozdrawiam :)

@Michał_78 O? Nie spodziewałam się, że tak wysoko ocenisz ten wiersz. Przyznam jednak, że miałam z nim jakieś dziwne kłopoty. Pierwszy raz zdarzyło mi się, ze nie mogłam jakoś zacząć. To co widać powyżej w pierwszej strofie, to piąta wersja. Dziękuję i pozdrawiam :) @Gosława Dziękuję za odwiedziny i miły komentarz. Pozdrawiam :) @Arsis Cześć Arsis... Dziękuję za wizytę i pozdrawiam :)

@error_erros Ech... no tak, wcześniej wpadłam na parę innych tematów, ale teraz dopadłam również tego :) Dziękuję za odwiedziny errorze i pozdrawiam :) @słone [email protected] Dziękuję Wam za wizytę i pozostawiony ślad . Pozdrawiam :)

nieważkość

Hula wiatr po stokach, łąkach i polanach, promień życia muska traw łany brunatne, błyska w bieli poduszek zabłąkanych i uchyla oczy rozliczne, zielone. Tak szybko wzrastają całuny fioletu, sześć płatków otula pełne życia wnętrze. Maleńkie słońca z karminowym blaskiem, niepozorne, a cenne: czerwone złoto. Benedyktyńska cierpliwość, żółwia praca, setki tysięcy pochyleń, delikatność: szafranowa barwa z gorzkawym smakiem, daje harmonię duszy, ciszę, lęk koi. Wiosenne słońce ciepłem rozbudza życie, zieleń w krąg szumi silniejsza niż fiolet, Flora nakazuje zwijanie kobierców, rozkwitają łąki, bujne kwiecie wokół.

@[email protected] Świetny cytat Grzegorzu. Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam :)

poddają efekt błysku, burzę krwi, moc popiołu.

meteoryt

@GrumpyElf Doskonale oddałaś smutną rzeczywistość peelki... w piękne słowa ją ubrałaś. Ujęło mnie zwłaszcza to o słońcu i gwieździe. A trafić na Narcyza... musi być bolesnym doświadczeniem. Pozdrawiam :)

@dach Zdecydowanie lepiej i bardziej zdrowo jest szukać w codzienności tego co cieszy i buduje, a jeśli się uda, to i przekuć w pasję. Pozdrawiam :)

@dach Trochę muzyki, elementy krajobrazu, nieco uwag z drogi i mamy pole dla wyobraźni... ciężarówka w drodze. Szkoda jedynie, że wypadło kontynuować trasę w święto. Cóż, życie... Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Zaprezentowałeś Waldemarze to smutniejsze spojrzenie na cmentarz. Też piękne i owszem. Pozdrawiam :)

@Marek.zak1 Święte słowa szanownego Mistrza. Pozdrawiam :)

przestrzennie

@Antoine W Jak przymilnie, wdzięczne i uroczo. Kto by pomyślał, że nie o dziewczynie... a o kawusi... ech, dobra kawka nie jjest zła. Pozdrawiam :)

@8fun Dosadnie, ale i bardzo realistycznie... choćby w świetle zamieszczonej ilustracji ;) A nie jest to przypadek odosobniony. Pozdrawiam :)

@Arsis Znów raczej ponure tło, odległe, wspomnieniowe echa i jedna rzecz, która mnie osobiście kompletnie nie pasuje :) "uschnięte róże mają już kolor miodu..." Uschnięte, to zamieranie, śmierć... Miód to konserwacja, czyli trwanie i życie... Jakoś mi to jedno z drugim koliduje, ale oczywiście to tylko moje zdanie. Ogólnie wiersz mi się podoba. Pozdrawiam :)

@dach Bardzo zgrabnie przeplecione i wynik zaskakujący. Pozdrawiam :)

@Arsis Cześć Arsis... :)

@Waldemar_Talar_Talar Gdzie szukać?W sobie... tam zaginęło, smutek zapanował, tam też trzeba przeprowadzić wykopaliska i wydłubać, wytargać z głębin to co dobre i ciepłe. Poki życia, póty nadziei... Spodobało mi się. Pozdrawiam :)

@Arsis Odmiennie stany świadomości, doprawdy :) Peel poleciał umysłem tak daleko, że chyba wypada tylko podziękować litościwym chmurom... i oczyszczającej atmosferę macierzance. Pozdrawiam :)