corival

@error_erros Wykończysz się ;) :D

@error_erros To prawda. Jak widzę dla Ciebie właśnie taki moment nadszedł :)

Wyczyścił więc mnóstwo rabatek, z soczystych listków i główek.

szelest liści

@error_erros Jak subtelnie... ;)

Mizerny taki dodatek, już dużo lepszy jest gin.

kminek

Czas zamienić słowa w czyn, straszliwy z niego gagatek.

zefirek

@heks To prawda, dawno Cię nie było. Tym bardziej dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Nasz chleb powszedni i odświętny... ma niezwykle rozbudowaną symbolikę, wiele znaczeń przez wieki. Zawsze jednak otaczał go szacunek, bo przecież karmił i dawał życie. Pozdrawiam :)

@error_erros Jejku, to musi coś oznaczać ;) Dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam :)

@error_erros Trafiłeś w sedno sprawy w zasadzie. W pradziejach, w różnych kulturach, na długo przed wynalezieniem koła, okrąg tkwił już w podświadomości i wyznaczał zasięgi. Pozdrawiam errorze :)

@corival Bardzo dobrze ująłeś słowami ten aspekt, który bez wątpienia także można w tym tekściku odczytać. Przez tysiąclecia ludzkie oczy wędrowały za tym ciałem niebieskim. Dziękuję, że zajrzałeś. Pozdrawiam :)

@error_erros O, jest :) Nie przejmuj się errorze, mnie życie i terminy też mocno hamują i tak będzie pewnie jeszcze do listopada co najmniej, więc rozumiem... Jakże mogłabym zignorować taką propozycję ;) Co prawda chwilę zajęło mi ustalenie kąta, pod którym dałoby się ugryźć temat, ale jest. Ech... czyżbym była aż tak przewidywalna? ;) Jakoś wydało mi się, że podobne zakończenie nie pasuje do tego konkretnego wiersza, więc porzuciłam zamysł, który (trzeba przyznać), również pałętał mi się po głowie. A czy to będzie kolejny temat? Zobaczymy, bo już parę razy o niego zahaczałam w innych utworach. Dziękuję, że zajrzałeś. W zasadzie lepiej późno niż wcale ;) Pozdrawiam :)

dmuchawce

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Waldemarze. Pozdrawiam również :) @GrumpyElf Cieszy mnie, że znalazłaś w tych wierszach więcej niż ja sama bym się spodziewała. To chyba dobrze o nich świadczy :) Pozdrawiam :) @Pi_ Dziękuję, że zajrzałaś... myślę, że nie tylko wgapiałaś się w ten tekścik ;) Pozdrawiam :) @Dag Tak, to źródło inspiracji na każdą w zasadzie okazję. Pięknie, to Ty moja droga opisałaś mój wiersz, za co dziękuję. Pozdrawiam :)

Kaprysy bogów zasłaniają skrzętnie. Twórcze pomruki użyźniają ziemię. Ociekające życiodajną rosą, dumne rumaki walecznych walkirii. Wełniste trzody biegnące po niebie, Apollo pasał na Tesalii łąkach. I howardowe, nie tak ubóstwione, cumulusowe kłębiaste welony. Strzeliste góry, panoramy miasta, stworzeń bez liku i podniebne łąki. Podnieś spojrzenie, suną wciąż po niebie pchane podmuchem poddanych Eola.

@Rafał Hille Czyżby epitafium dla psiego przyjaciela? Świetnie ubrane w słowa psie życie. Czytało mi się naprawdę ciekawie... Pozdrawiam :)

@error_erros Jakiś smutek i niepewność wyczytałam z Twojego wiersza. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Zgadzam się w całej rozciągłości. Życie bez marzeń, to jak wegetacja. Trwanie bez celu aż do końca. Pozdrawiam :)

@Michał1975 O tak, postać intrygująca. Jak widzę pan Jan nadwornym medykiem został. Podziwu godne i nobilitacja znaczna. Tematyka świetna i doskonale, że ją podjąłeś. Natomiast nad wierszem troszkę mógłbyś popracować. Są na przykład powtórzenia, których swobodnie można by było się pozbyć. Te dwie zwrotki nakładają się na siebie zdarzeniowo. W zasadzie są o tym samym, tylko inaczej ujętym. Pozdrawiam :)

@Gabrys O, Gabryś :) Masz rację... każdy w zasadzie ma inną miarę co do szczęścia. Trudno powiedzieć ile musi go być. Pozdrawiam :)

@dach Chyba nie odkryłam co ma wspólnego jedno z drugim, ale... Pozdrawiam :)

Chyba, że pupil w szeregu chodzić nie skłonny bez przyczyn.