corival

@Manek Rzeka płynie i nigdy nie wejdziesz do tej samej wody. Podobnie czas... a życie toczy się kołem. Spodobało mi się to, co przeczytałam. Pozdrawiam :)

@EwelinaDziękuję za wizytę i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @Rafael Marius To spory plus. Sądzę, że gdyby tak pokopać, to jeszcze by się coś tam znalazło...

@Rafael Marius O właśnie... dobrze odczytałeś. Masz szczęście, że pomimo zamieszkiwania w wielkim mieście, masz do dyspozycji tyle zieleni. Dziękuję za wizytę i komentarz. Pozdrawiam :)

@iwonaroma No właśnie... Miło mi, że zajrzałaś i skomentowałaś. Bardzo trafnie. Pozdrawiam :)

@Kwiatuszek Amator rodzimego pożywienia jak widzę. Pozdrawiam :)

@Maciej_Jackiewicz Ano właśnie.. intrygujące pytanie na koniec zadałeś. Niektóre psy naprawdę zachowują się tak, jakby to one wyprowadzały swoich właścicieli. Pozdrawiam :)

Spętana zieleń przy miejskiej ulicy, walczy zawzięcie, choć ledwo oddycha. Spłachetek ziemi wśród rozgrzanych murów, musi wystarczyć... tak postanowiono. Brukowa kostka pali nerwy stopy, słychać sekundy, niecierpliwe rytmy. Rycząca rzeka rwie koryto nurtem, smętna uroda ścian wyrosłych wokół. Czarne dno szumi, sieje szarym pyłem, warczące barwy zagłuszają myśli. Daleko szumią betonowe raje, mamią kolorem, pozorną urodą. Zmęczone oczy kotwiczą na morzu żywej zieleni. Oddech dla umysłu. Wyspa tak kusi, ulga dla spojrzenia, goni brak czasu skołataną duszę. Tupie więc naprzód, poganiana batem, cień konieczności przesłania marzenia. Później odpocznie, teraz nie ma szansy, nerwowe kroki, mrowisko pochłania.

@error_erros Dziękuję i wzajemnie :)

@error_erros Oj tam zaraz podobne ;) Styl masz rozpoznawalny i to dobrze, bo jeszcze miałabym wątpliwości, czy error, to naprawdę error. Co do wiersza zaś, całkiem ładnie wyszedł. Najpierw pomyślałam, że smutny jakiś, ale nic z tego. Całkiem wyraźnie widać światełko nadziei. Pozdrawiam errorze po długim czasie mojego nie bycia tutaj :)

@error_erros Widzę, że zachowałeś errorze swój styl. Wiersz jak zawsze u Ciebie ciekawy i wymagający przemyślenia. Pozdrawiam :)

@iwonaroma Nad podziw enigmatycznie... Pozdrawiam :)

@iwonaroma Dziękuję bardzo :)

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo optymistycznie i w dawnym, znanym mi stylu. Pozdrawiam Waldemarze :)

@Konrad Koper Pierwszy wers wygląda obiecująco Konradzie. Pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz Dawno rymów nie składałam, wprawę całkiem postradałam, trening jednak mistrzem czyni, może będzie i mistrzyni. Za czas jakiś oczywista, póki co tańczenie twista przy pomocy słowa trzeba. Cóż, inaczej już się nie da Pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz Zabawy rymami powiadasz? Hmmm :) Tak, składanie rymów w ciszy dorównuje niemal myszy. Czy tej żywej, czy nie żywej... co wygląda osobliwiej? Pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota I tak się real splata z wirtualem. Zgrabnie ujęte w słowa. Pozdrawiam :)

@Tectosmith Bardzo dziękuję za czytanie i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @EwelinaMiło mi, że poczytałaś i zostawiłaś coś po sobie. Pozdrawiam :) @Bożena Tatara - PaszkoCieszy mnie, że odwiedziłaś również ten wiersz. Pozdrawiam :)

@Bożena Tatara - Paszko Dziękuję serdecznie i pozdrawiam wzajemnie :)

@Ewelina Zapomniałam o komentarzu... doprawdy skleroza jak nic... wiosna pobudza do wzlotu, pomaga rozwinąć skrzydła. Nawet smutne z zasady wydarzenia wydają się jakieś łatwiejsze do zniesienia... ładny wiersz. Pozdrawiam :)

@corival Co prawda akurat ten wiersz nie jest rymowany, ale na wiosenną nutę, więc może ktoś poczyta, więc reanimuję...

@Jacek_Suchowicz Co za zachęta bojowa ;) Czuję się z lekka popchnięta, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu :)@Bożena Tatara - Paszko Po pierwsze kobietą jestem :) Po drugie przemyślę Twój pomysł co do tytułu. Zapraszam do czytania, bo w pierwszej fazie mojej bytności tutaj, sporo pisałam. I poezji i parę popularnonaukowych tekścików. Pozdrawiam :)

@Tectosmith Istnieje, ale niestety jest w odwrocie. Świat dość szybko "leczy" z altruizmu... Pozdrawiam :) @Jacek_Suchowicz Na jedno wychodzi, bo przecież altruizm to dobro w uproszczeniu, a arogancja zło. I tak, zgadzam się, w oczach wiele widać. Podobają mi się te Twoje wierszowane komentarze. Podziwu godne. Pozdrawiam :)

@Bożena Tatara - Paszko Cieszy mnie Twoja obecność, a zwłaszcza uwagi. Słuszna uwaga. Cały czas myślę nad tym, więc trafiłaś w sedno. Być może skorzystam z Twojej podpowiedzi... zobaczymy. Tutaj jednak chybiłaś. Wiersz jest o Hydrze i tym co sobą reprezentowała, a co Herakles na koniec skutecznie wykorzystał, czyli o jej jadzie. Herosa niestety nie dało się wyrugować z wiersza. W końcu to on pokonał Hydrę. Te próby już mam za sobą. Zresztą tutaj, na tym portalu...

@Rafael Marius Zgadzam się w pełni z tym co piszesz i pozdrawiam oczywiście :)