Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

corival

Użytkownicy
  • Postów

    4 811
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

Treść opublikowana przez corival

  1. @violetta Hmmm... pierwszy w stosunku do czego? @Amber Wybacz Amber moje dociekliwe pytania do Violi, ale jej odpowiedzi mnie zafrapowały... @violetta Ciekawa jestem jakie?
  2. @Amber Wakacyjne klimaty, ciut zapiaszczone, ale na łonie natury... do urlopu jeszcze trochę, ale w końcu przecież nadejdzie. Pozdrawiam :) @violetta Muszę coś jednak dodać a'propos tego co pisałaś wcześniej. Łacina nie mogła zniekształcić naszego języka runowego, bo takowego nie mieliśmy. Jeśli już to istniał język runiczny, ale nie na naszych ziemiach, a w Skandynawii. Pozdrawiam :) @befana_di_campicampiJednak uściślając: runy istniały, choć nie było to pismo nasze, ale skandynawskie. Pozdrawiam :)
  3. @corival Dla wiadomości: wiersz dotyczy czapli siwej. To tak na wypadek, gdyby ktoś był zainteresowany. Pozdrawiam :)
  4. @Bożena De-Tre Ta ciekawość :) Niestety, ale tym razem pozostawię rzecz dla siebie. Mam nadzieję, że bez obrazy z Twojej strony. Pozdrawiam :)
  5. @Bożena De-Tre Hmmm... jakoś mi umknął ten tekst, a tak ważny, bo tematycznie pasujący... do czegoś. Nie napiszę może wiele, ale doceniam ciekawe zestawienie zauważone już wcześniej. Starcy czasu pokoju... i wojny... Zwłaszcza ci ostatni w rodzinnej pamięci... Pozdrawiam :)
  6. @Nata_Kruk A tam jest smutny skutek... aż sprawdziłam :) Dodam, że w wierszu chodzi o czaplę siwą z nazwy. Miło mi, że zajrzałaś... Pozdrawiam :)
  7. @befana_di_campi Morpho cyprys opisany z rozmachem, ale i z pietyzmem i jakąś delikatnością. Od razu widać jak widziana jest dusza zmarłej i ona sama... Mnogooczak lazurek mnie rozbroił. Jak już zerknęłam jak wygląda... na motylkach akurat słabo się wyznaję. Moje klimaty, z przyjemnością poczytałam. Pozdrawiam :)
  8. @befana_di_campi To prawda, zdarzają się takie osoby. Moja babcia od strony ojca do śmierci też brunetka była. Opisywana dama jednak ewidentnie siwa jest i jak Dadze powyżej wspomniałam wiersz nie dotyczy człowieka. Pozdrawiam :)
  9. @Poezja to życie Peel jakiś zbuntowany... a skoro klucza brak, to od nowa będzie otwierał otwarte drzwi. Efekt może być taki, że droga wcale nie będzie tak oczywista... Pozdrawiam :)
  10. @Nata_Kruk W zasadzie racja... królowie są dobrym pomysłem. Kiedy pisałam, jakoś miałam jedno drzewo przed oczami i tak zostało, a rzecz dotyczy wszystkich jak słusznie zauważyłaś. No to zmieniam. Pozdrawiam :)
  11. @Dagmara Gądek Nieco nazbyt, ale nic to. Pozdrawiam jeszcze raz :)
  12. @Dagmara Gądek Tak faktycznie może być, jeśli treść odniesiemy do ludzi. Tymczasem nie o człowieka tu chodzi ;) Niemniej dziękuję, że zajrzałaś i wyraziłaś swoje zdanie. Swoją drogą ciekawa byłam, czy ktoś wpadnie na to o czym piszę... metaforycznie... Pozdrawiam :)
  13. @Łukasz Jasiński Oczywiście, że można. Pozdrawiam :)
  14. corival

    Kawa na wzrok.

    @Marek.zak1 No proszę, jaka przedsiębiorcza i troskliwa kobieta... Jestem pod wrażeniem pomysłowości tej Pani. Zgrabnie opowiedziane. Pozdrawiam :)
  15. Codziennie idzie Jutrzence naprzeciw, pozdrawia Panią. Przy porannej rosie czujnie podziwia narodziny gwiazdy płonącej życiem, świat rozjaśniającej. Zawsze stateczna, ostrożnie krok stawia jak baletnica, sunie wąskim tropem. Ze smutnym skutkiem mija nieostrożnych, memento mori jej cień poszeptuje. Uczy dyskrecji elegancka dama, mistrzyni ciszy i niezależności. Jednak pamięta... pióra przechowują dzieje wszechświata od jego początku.
  16. @befana_di_campi Muzyka Bacha w odpowiedniej oprawie robi wrażenie. Wiersz jest tego przykładem jak sądzę. Pozdrawiam :)
  17. @befana_di_campi Slowo najzłocistsze mnie zafrapowało... a ogólnie ładny obrazek Sądu... świetlisty. Pozdrawiam :)
  18. @befana_di_campi Też mam sporo floksów. Lubię je. Za to za malinami nie przepadam. Uwielbiam czarny bez... sok do wody. Pozdrawiam :)
  19. @Manek Ładnie dostosowałeś styl do oryginału. Spodobało mi się. Pozdrawiam :)
  20. @Dagmara Gądek Cieszy mnie, że doceniasz moje skromne wysiłki. Cieszą mnie również Twoje dobre rady. Postaram się mieć je na uwadze, choć inwersje wyskakują mi naturalnie. Zapewne dlatego, że osobiście lubię staropolszczyznę i archaiczne teksty (ha, ciekawe dlaczego? ;)) No nic, muszę być bardziej uważna. Jeszcze raz dziękuję, zaraz troszkę podrasuję tekst. Zagapiłam się, ale oczywiście pozdrawiam :)
  21. @Stary_Kredens Przyłożenie ucha do pnia z pewnością pomoże w zrozumieniu natury rzeczy ;) Dziękuję, że poświęciłaś czas na czytanie. Pozdrawiam :)
  22. Wyniosła oś świata głęboko pod ziemią kotwiczy. Życie wre hen, po pniu wysoko. Rozgadana zieleń wyciąga ku gwiazdom rozliczne ramiona, sądzi sprawiedliwie. Dyskretnie bulgocze wiedza u korzeni, kryje tajemną moc i daje ochronę. Tam mieszka potęga... nie grzmi wielkim głosem, a cicho szeleści szepcze coś dyskretnie.
  23. @Poezja to życie Widzę w tym wierszu przemijanie. Odejście, ale jak się zdaje na zawsze... choć wspomnienie pozostaje. Też na zawsze. Podoba mi się klimat wiersza. Pozdrawiam :)
  24. @Waldemar_Talar_Talar Dobrze powiedziane Waldemarze... Pozdrawiam :)
  25. @Andrzej_WojnowskiPodoba mi się ten sposób ujęcia tematu. Zadane pytanie jest zasadnicze dla każdego z nas. Odpowiedź znajdujemy w rozmaitych momentach wędrówki... Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...