Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

corival

Użytkownicy
  • Postów

    4 811
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

Treść opublikowana przez corival

  1. @Lidia Maria Concertina Ten fragment przemówił do mnie najbardziej, ale cały wiersz mi się podoba. Pozdrawiam :)
  2. @error_erros Czyli się udało :) W zasadzie ta strofa wystarczyłaby, żeby zaprezentować Pogląd Słowian na podjętą sprawę. To jednak byłoby niezrozumiałe, stąd rozwinięcie. Tak sobie wymyśliłam. Dziękuję Error. Pozdrawiam :)
  3. @OloBolo Bardzo dobre wskazówki na przyszłość... mądry tata. Pozdrawiam :)
  4. Wiersz dotyczy mitologii słowiańskiej, a właściwie prezentowanego w niej spojrzenia na istnienie świata i życia. Oś Kosmiczna trzymająca światy, drogą uwolnionej duszy, światłem i kierunkiem przez nieznany bezkres. Łączy wszystkie wymiary i jednoczy miejsca. Pulsuje trwaniem teraz i w wieczności. Imię, znak tożsamości, podpisem wszechświata, wiodącym duszę w niebezpiecznej Drodze. Ścieżka prowadzi po Promieniu Słońca, ku niebytom drabinę podstawia. Pnie się jak święta góra: Ślęża, Krywań, Durmitor, jak słupy sięgające do Gwiazdy Polarnej. Wielka Niedźwiedzica pilnuje porządku, utrzymuje całość procesu istnienia. Krążą żarna w Wielkim Młynie: czas płynie wzdłuż Osi, ziarno daje mąkę, mąka życie.
  5. @Tomasz Kucina Len to surowiec dużo wcześniejszy, również na naszych ziemiach, niż słowiańskość. Był na terenach ziem polskich uprawiany i wykorzystywany do wyrobu nici i tkania materiałów już około 6000 lat przed naszą erą. A Pan Wydrzycki... ech, klasa sama w sobie :) Pozdrawiam :)
  6. corival

    Gra w skojarzenia. :)

    siklawa
  7. @Sennek Sroka w raczej pięknym fraku, złodziej dosyć nieuważny, dziub otwarła na swym szlaku, gubiąc swój bagażyk ważny. Czapla w pogoń wnet ruszyła, oburzona i zła cała, zgubę sroki wypatrzyła, samej jednak nie zdybała. Pozdrawiam :)
  8. @Sennek Zioła rosną, ślicznie kwitną. Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam :) @Dag Ciekawa jestem, czy trafiłaś w swoim typowaniu? Dziękuję za miły komentarz i pozdrawiam :)
  9. @Andrew Alexandre Owie No i proszę, szeroki opis swojej osoby podrzuciłeś. Swoją drogą masz podziwu godne umiejętności :) Faktycznie, ćwiczenie ich jest konieczne, a styczność z żywym językiem jest w takim wypadku cenna :) Pozdrawiam :)
  10. @Henryk_Jakowiec A na lotkach zaś pierścienie też z brylantem, jak inaczej, czapla wszak nie bita w ciemię i na modzie zna się raczej. Tak wystawnie wystrojona, idzie w wodzie raźnym krokiem, cała dumna, napuszona, rzuca wokół czujnym okiem. Pozdrawiam :)
  11. @[email protected] Uzyskasz Grzegorzu jedynie na tyle pełen obraz, na ile udało się do dnia dzisiejszego uzyskać badaczom ;) Jednakże oczywiście warto dowiadywać się jak najwięcej. Pozdrawiam :)
  12. @Andrew Alexandre Owie Jak ambitnie, ale teraz przyjemniej rozumiem, skąd u Ciebie dziwne czasem konstrukcje językowe :) Pozdrawiam :)
  13. @Michał_78 Ależ proszę bardzo, miło mi, że zechciałeś rozejrzeć się pod drzewami :) Pozdrawiam :)
  14. @Somalija Moszyński dobrą rzeczą jest :) Tom pierwszy, czyli kultura materialna. Miłej lektury. Pozdrawiam :) @Somalija Co do wiersza zaś, bez Twoich podpowiedzi jakoś nie mogłam się wpasować w treść. Teraz doceniam :) Pozdrawiam :)
  15. @Andrew Alexandre Owie Co prawda po części nie zrozumiałam Twojego komentarza, jednak zielony kocie należy Cię chwalić za samo to, że przyznajesz się głośno do problemów. Wór pokutny jest godny podziwu ;) Trening czyni mistrza i jak sądzę każdemu zdarzają się potknięcia :)
  16. @Jo Shakti Proszę bardzo :) Pozdrawiam również :)
  17. @[email protected] Rację masz Grzegorzu co do palm niechciejstwa, może wreszcie normalność da nam dobrodziejstwa. Pozdrawiam :)
  18. @Andrew Alexandre Owie Cóż za samokrytyka :) Czasem dobrze jest jednak spojrzeć na siebie odpowiednio ostrym okiem. Pozdrawiam :)
  19. @Franek K Idzie Ci nader zgrabnie ;) Pozdrawiam również :)
  20. @Henryk_Jakowiec Łapy w butach pochowane, a na głowie piękna czapa, czy to czapla mój ty panie, na swoich podąża łapach? Może jeszcze wobec tego dodać szyku tej figurze, kamizelkę mój kolego wcisnąć na jej skrzydła duże. Pozdrawiam :)
  21. @Franek K No proszę, można by na ten temat całe godziny i wiele stron, a Ty w dwóch strofach i to niezbyt rozwlekłych. Podziwu godne :) Pozdrawiam :)
  22. @Marcin Krzysica Uśmiechnięte słoneczko, to stereotyp. Słuszną myśl powziąłeś, że jemu również może się najzwyczajniej w świecie nie chcieć ;) Pozdrawiam :)
  23. @Waldemar_Talar_Talar Pierwsza strofa do mnie przemówiła pełnym głosem. Trzecia natomiast... nie wiem dlaczego ją wprowadziłeś, bo zaburza jakoś płynność wiersza. Na pewno miałeś jednak powód. Pozdrawiam :)
  24. @M.A.R.G.O.T Wzajemnie miłego dnia życzę :)
  25. @Henryk_Jakowiec Już niemłoda, lecz nie siwa, piękny werset dla uśmiechu, czapla świeży łup zdobywa, ach na nogach, nie w bebechu. Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...