corival

@Zawierucha7 Popraw sobie na "odmęty".

@[email protected] Chyba jestem za głupia, żeby wyłapać własne błędy ;) Chyba... że to ja cosik nadinterpretowałam... hmmm... zlituj się Grzegorzu, no :)

@[email protected] Czytałam już parę razy i nic... noooo. Idę jeszcze raz :) Co też to być może...

@Annuszka Piosenkę również sobie podarowałam. W końcu to wiersz stanowi podstawę. Pięknie ubrałaś w słowa swoją myśl :) Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Podpisuję się także... :)

@[email protected] Święta prawda :)

@zyzy52 Puenta taka ciut dwuznaczna, ale całość prawdziwa :) Pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota Ładny wiersz. Dwa ranne ptaszki i każdy świergotał w swoim temacie. Jeden radośnie, a drugi nieco smutniej. U mnie za oknem ogród i ptaszki o poranku. Cudowne śpiewy :) Pozdrawiam :)

@Marek.zak1 Świetna miniatura. Uśmiechnęłam się czytając, bo mimo wszystko jest w radzie pewien rys humorystyczny. Pozdrawiam :)

@[email protected] Powiedz, muszę popatrzeć na ten akt ;) @Vanilla Naprawdę. Na kilku stanowiskach na Kujawach, odkryto fragmenty naczyń ze śladami po serach. Datowane są na ponad 7 tysięcy lat przed naszą erą. No, może mała korekta, bo widzę, że nie dodałam... najstarsze w Europie. Szybciej myślę niż mówię...

@Vanilla Dziękuję Vanillo, a dodam jeszcze, że najstarsze znane sery także ;) Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec I instrukcję dostarcz tamże, by miast pięknego mebelka nie otrzymać tapczanika w końcu to też tapicerka ;) Pozdrawiam :)

@Max Max, nie życzyłeś sobie moich komentarzy pod swoimi tekstami i tego się trzymam. Oznacza to jednak, że życzę sobie tego samego w stosunku do moich. Uważam, że to jasne.

@[email protected] Ach... no do licha, ale musiałam dwa razy przeczytać, bo nie mogłam znaleźć. Nie, no miłego dnia oczywiście :)

@Max Czyli stara śpiewka ;)

@Max Napisz Max, napisz co Ty uważasz. Skoro już się odezwałeś, to nie żałuj klawiatury. I dziękuję za zawoalowaną pochwałę. Pozdrawiam :)

@Annuszka O, dziękuję bardzo za tak wysoką ocenę. Pozdrawiam :)

@[email protected] Hmmm... czyżby moja wypowiedź można było odczytać tak, jak sugeruje Annuszka? Nie taka była moja intencja... jakby co, to przepraszam, bo jakoś nie to miałam na myśli :(

@[email protected] Zaraz, zaraz, ja nie w tą stronę chciałam, no... :) Do słoneczka proszę :)

@[email protected] Ufff... rymy, pracy wymagają, a ja leniwa jakaś ;) Pomyśleć oczywiście można i dopieścić. Cieszy mnie jednak, że mimo to doceniasz moje starania. Dziękuję. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Wielką pokładam nadzieję w kompasowych nóg osiągach, oby nie trzeba było po dziele, szukać po cudzych szezlągach. Pozdrawiam :)

@error_erros No właśnie... dlaczego bęben głośno brzmi? Bo pusty ;) Woda z mózgu, też nie za dobrze świadczy o bystrości, a nawet inteligencji ;) i ręce opadły :D Pozdrawiam :)

@[email protected] Ano, przeczytałam komentarze :) Cóż, ludzie są różni, mają rozmaite doświadczenia i przez pryzmat tych doświadczeń patrzą na otaczającą rzeczywistość i teksty... Ja tam napisałam co wyczytałam ;) Miłego dna życzę Grzegorzu :)

Inspiracją do wiersza stał się grobowiec, pochodzący z okolic Piórkowa, woj. warmińsko-mazurskie, datowany na schyłek epoki brązu (700-550 lat p.n.e.). Droga odchodzącej duszy świetlista i jasna, rozpalony szlak wielkiej gwiazdy dziennej, duch opuszcza ciało gwałtownym porywem, nie ginie jednak, nowego poszukuje wokół. Pulsuje życiem mocnym, nie słabnącym wcale. Ciało świecące na stosie, teraz prochem w grobie, zanim szlak wyblednie, potomkowi słońca grób złotej tarczy ułożyć należy, bez ociągania. Pochówek przywódcy szczególną jest pracą, centrum grobowca musi być potężne, Płaszcz kamienny, w górze skrzynia z głazów, spoczynkiem syna blasku pośród jego ludu. Piaskiem połyskliwym jak twarz promienista, wypełniona skrzynia, wielkim sercem bije. Skupia siłę i radę, kapłan mądry i mocy pewny. Tu pomocy, wskazówki szukają pokolenia. Krąg wokół grobowca precyzyjny wielce podkreśla moc serca, tajemnej wiedzy pełen. Siedem promieni kamiennych niesie prośby ludu, a nad całością kurhan: miejsce modlitw i darów. Ziemię nosili wszyscy, po troszku nawet dzieci, każdy miał wkład w tworzenie symbolu. Pośród bóstw zasiadł pogrzebany przywódca, Płomienna tarcza wsparciem w niepewnej przyszłości.

@error_erros A wiesz, to taka moja wyobraźnia ;) Ta "woda pod czaszką" i pusty bęben... :)