corival

@[email protected] Ano, przeczytałam komentarze :) Cóż, ludzie są różni, mają rozmaite doświadczenia i przez pryzmat tych doświadczeń patrzą na otaczającą rzeczywistość i teksty... Ja tam napisałam co wyczytałam ;) Miłego dna życzę Grzegorzu :)

Inspiracją do wiersza stał się grobowiec, pochodzący z okolic Piórkowa, woj. warmińsko-mazurskie, datowany na schyłek epoki brązu (700-550 lat p.n.e.). Droga odchodzącej duszy świetlista i jasna, rozpalony szlak wielkiej gwiazdy dziennej, duch opuszcza ciało gwałtownym porywem, nie ginie jednak, nowego poszukuje wokół. Pulsuje życiem mocnym, nie słabnącym wcale. Ciało świecące na stosie, teraz prochem w grobie, zanim szlak wyblednie, potomkowi słońca grób złotej tarczy ułożyć należy, bez ociągania. Pochówek przywódcy szczególną jest pracą, centrum grobowca musi być potężne, Płaszcz kamienny, w górze skrzynia z głazów, spoczynkiem syna blasku pośród jego ludu. Piaskiem połyskliwym jak twarz promienista, wypełniona skrzynia, wielkim sercem bije. Skupia siłę i radę, kapłan mądry i mocy pewny. Tu pomocy, wskazówki szukają pokolenia. Krąg wokół grobowca precyzyjny wielce podkreśla moc serca, tajemnej wiedzy pełen. Siedem promieni kamiennych niesie prośby ludu, a nad całością kurhan: miejsce modlitw i darów. Ziemię nosili wszyscy, po troszku nawet dzieci, każdy miał wkład w tworzenie symbolu. Pośród bóstw zasiadł pogrzebany przywódca, Płomienna tarcza wsparciem w niepewnej przyszłości.

@error_erros A wiesz, to taka moja wyobraźnia ;) Ta "woda pod czaszką" i pusty bęben... :)

@Henryk_Jakowiec Picie w gronie zacnym czynem, do dom niosą kręte drogi, znaleźć prostą jest wyczynem, hulają wszak głupie nogi. Pozdrawiam :)

@[email protected] Ileż wspomnień o wydarzeniach dalekich i bliskich, wspólnych i indywidualnych. Pięknie splecione słowami. Pozdrawiam :)

@error_erros Świetnie zakamuflowana myśl... ale podoba mi się, choć w pewnym momencie opadły mi ręce, a w innym wyrwał się chichot ;) Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Jeszcze jeden wniosek można wysnuć z przygód koneserów, pij sam w knajpie lecz z ostrożna, nigdy nie pój swych rowerów. Pozdrawiam :)

@GrumpyElf Wasz własny wszechświat :) Śliczne to maleństwo... niby zakamuflowane, a tak obrazowe. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec O, doprawdy, cud nad cudy gdyby nie piaseczek cały, i Twoje Henryku trudy, świat byłby naprawdę mały. Cztery ślady rowerowe to zbyt wiele na mą głowę, wyobraźni mi nie staje, bez butelki nic nie zrobię. Pozdrawiam :)

@GrumpyElf Centralne drzewo w świętym gaju, święte góry, słupy, drabiny... to wszystko były symbole axis mundi. Góry wciąż istnieją, więc ;) W ikonografii prawdopodobnie też coś się da odnaleźć, ale przyznam, że musiałabym szukać, bo na szybko nie powiem... Pozdrawiam :)

@Tomasz Kucina Dziękuję za jak słusznie stwierdziłeś pewne uzupełnienie i dobre słowo. Pozdrawiam :) @huzarc Doskonale ująłeś w słowa kwestię poruszoną w wierszu i odmienność naszego i ówczesnego rozumienia kwestii. Pozdrawiam :)

@Annuszka Dziękuję serdecznie. Pozdrawiam :) @Gosława O, dziękuję Gosławo :) Pozdrawiam :) @jan_komułzykantDziękuję za ciche odwiedziny. Pozdrawiam :) @GrumpyElfRównież Tobie dziękuję za wizytę. Pozdrawiam :)

@Tomasz Kucina O, świetnie. O tym samym, ale ujęte w inny sposób. Wychwytuję te same elementy co w moim wierszu, ale inaczej zaprezentowane. Podoba mi się Twój wiersz Tomaszu :) Pozdrawiam :)

@[email protected] Ano, błąd bez wątpienia... brzemienny w skutki obawiam się. Milego dnia Grzegorzu

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za wizytę Waldemarze :) Pozdrawiam :)

@[email protected] Z tym poglądem się zgadzam. Nie tylko Szwecja ma już takie regiony, które do niej w praktyce nie należą. Głupi błąd pozwolił zalać Europę potokiem obcej nam kultury. Dzietność, a raczej zwiększona dzietność bardzo by pomogła, tyle że historia toczy się szybko, a dzieci wolno. To tak jak z lasami. Bądźmy jednak dobrej myśli... Dobrego dnia życzę...

@OloBolo No tak... bez wątpienia nadziei gubić nie wolno. Jest kołem napędowym, pozwala skądś wydobyć siły. A że ktoś był i już go nie ma... taka kolej rzeczy. Wszyscy zdążamy w tę stronę. Wiersze ciekawsze? Ależ Olku, są ciekawe :) Pozdrawiam :)

@[email protected] Do wojen przyzwyczajać się nie wolno, ale... nie naprawisz ludzkości... zawsze istniały konflikty zbrojne dla tego, czy owego powodu. Wszystkiego dobrego Grzegorzu :)

@[email protected] Sądzę, że nie należy się do tej myśli przyzwyczajać. W zasadzie do obydwu. Pozdrawiam :)

@emwoo "Kosmiczna matryca" ;) nieźle... Nie wnikając stwierdzę tylko, że w zasadzie wiele ludów z przeszłości i ludów pierwotnych tak miało. No i oczywiście coś, o czym zapomniałam. Dziękuję emwoo, że poświęciłaś czas :)

@Waldemar_Talar_Talar Waldemarze, właśnie mi uświadomiłeś, że "ostatni grosz" wcale nie jest tak bardzo bez znaczenia, jakby się wydawało. Wspaniale dobrałeś przedmioty handlu (a może nawet raczej wymiany), któremu podlegałby rzeczony pieniądz. Pozdrawiam :)

@Tomasz Kucina O rany, dziękuję bardzo :) Co do kulturowego znaczenia i wykorzystania lnu, to faktycznie ciągłość jest i to do współczesnych nam czasów, a więc w kulturze Słowian także. Choćby po tym widać, jak wielka była jego użyteczność. Pozdrawiam :)

@error_erros To akurat prawda. Ludzie niestety bywają ślepi i chyba nie ma na to, możliwego do powszechnej aplikacji, lekarstwa. Każdy z osobna musi otworzyć oczy...

@error_erros Serialu nie znam, ale znam takich, co potrafią całkiem udatnie zadrwić ze świata (i nie są to malkontenci ;)), pokręcić z rezygnacją głową, a jak trzeba, przywalić drzwiami komu się należy. Nie płacą im co prawda za to, ale są to ludzie trzeźwo spoglądający na rzeczywistość. Pozdrawiam :)

@aniat. Przekaz zrozumiały. Podoba mi się. Pozdrawiam :)