Michail

@Dach Jedno jedyne zastrzeżenie. "Zgrzytają", w następujących po sobie zdaniach pod koniec wiersza: "(...) słońce. Wschodzi (...). Za chwilę zajdzie (...)" Zabieram. ? Serdeczne i Sobotnie ~ .

@Arsis Wiersz jak promień światła w poincie - drżący i jasny. Z Przyjemnością. ? Sobotnio i serdecznie.

@Natt Jest pomysł w tym wierszu. Ale i potrzeba "odchudzenia" go. Na przykład: zdobycie miasta jest tożsame z jego upadkiem. Dobrze będzie użyć innych słów. Nadto, powtórzenia lepiej sprawdzają się w prozie, niż w poezji. Czekam z nadzieją, że ocalisz "Papierosy". ? Serdecznie i Sobotnio, M.

Poniższy utwór nawiązuje do XIX. części "Jewgienija" - cyklu wierszy poetki Liliany, uczestniczki Forum Literackiego "Ogród Ciszy". "... płynie więc w świat poezji, (...) marzeń"* Żenia z siedzącą tuż przy nim Erato. Dłoń trzyma raz szklankę, raz pióro, myśli swobodną zdążają strugą naprzód i tęsknie ku dobrym chwilom, godzinom pełnym radości i szczęścia które w umyśle ludzkim wciąż goszczą, choć droga do nich często bywa kręta. Przywołał Żenia momenty rzewne z dziewczyną jedną, drugą i trzecią dawno minione - lata wszak lecą - z Joanną. Anią. No i z Anetą. Muza go za to szturchnęła gniewnie, srogą doń przy tym minę zrobiwszy: - Szklankę masz pustą. Pióro obeschło. Zaś tok twych myśli jest dla mnie przykry. Przenieś spojrzenie z beczułki piwa, z flasz pełnych ginu, rumu i whisky na świeżą zieleń. Ogród za oknem. A myśli Tobie wnet się oczyszczą i z dawnych wspomnień, i z doznań przykrych i wrócą do mnie, wiedzione weną, w przestrzeń ód, sonetów, wierszy. Weź mnie za rękę. Bierz szklankę. Pióro. I chodź na słońce pisać kolejny. *Zacytowane zdanie pochodzi z wiersza, będącego XIX. częścią cyklu autorstwa Liliany. *Pub "The Queen" znajduje się w mieście Hull (w północno-wschodniej Anglii) przy Queen Road, w hotelu o tej samej nazwie.

@huzarc Rzecz jasna to Twój wiersz, zatem i decyzja należy do Ciebie. ☺ Serdeczne ~ .

@corival Cieszę się, że utrafiłem w klimat. Dzięki Ci bardzo. ;)) Serdeczne pozdrowienia.

Przyleciał w odwiedziny do koniczyny. Przyjęła go wdzięcznie biała, nektarem poczęstowała. Voorhout, 15 czerwca 2021

Huzarc, a co ze zmianą z "siekiera" na "siekierą"? Serdecznie, M.

Proszę bardzo, Sylwestrze. I dziękuję za uznanie. *((: Miło było zajrzeć.:))* Serdecznie ~ .

@Sylwester_Lasota Zabawnie i z pomysłem. ☺ Wprawdzie napisałbym: "Jak jej na imię?", aby nie wyglądało, że zapytał ją o to dopiero po dwóch latach (takie odniosłem wrażenie). Serdeczne pozdrowienia.

@Anna_Sendor Zatem "Ahooj" Aniu "na piątym biegu". ? Czyżby to było celowe nawiązanie do "Piątego biegu" Budki Suflera?? Serdecznie, M.

@huzarc Dwa stylistyczne szczegóły wydają się być do poprawienia. Skoro "on", to "maluje". A jeśli "tnąc milczenie jak", to "siekiera" jako narzędzie winna być w narzędniku. Bardzo dobra pointa pod zatrzymującym wierszem. Serdeczne pozdrowienia.

@Anna_Sendor Wspaniale.;))* A proszę-ć bardzo. ? Serdecznie, M.

@error_erros Aha, rozumiem. No ale widzisz, w którą stronę myśli czytelników pokierowały podwierszowe rozważania. ? Serdeczne ~ .

@Anna_Sendor Aniu, jedna jedyna uwaga. Skoro "kapelusze", to i "kołek" prosi się o liczbę mnogą. Bardzo zgrabnie zaoperowałaś czernią wielokrotną. ^(*_*)^ Z Przyjemnością zostawiam ? . Serdeczne pozdrowienia.

Może być, to prawda. Ale przypisałeś Cyborgowi "mechanomęskość" i "chuć". Czy i one są przejawami programu? Serdeczne ~ .

Nie da się przebrnąć, powiadasz. A dlaczegóż to? Serdeczne pozdrowienia.

I Deszcz jest wyścigiem. Chmura to Przyczyna i Narodziny zarazem, pokonywanie Przestrzeni to Życie, a upadek - powolne umieranie. II Nieświadoma aktu swych narodzin wiem, że istnieję i że mój czas jest krótki. Nie mam go nawet tyle, by obejrzeć się za siebie, w górę. Lecąc, obserwuję podobne sobie istoty. Powierzchnia ziemi tak szybko rośnie w oczach. III Kocham Przestrzeń. Nieustannie nasycam się nią, uwielbiając to, co daje - wolność i swobodę. Z wysoka oglądam świat i jego przyrodę, mrowiska miast, zabieganych ludzi... Gdyby któryś z nich choć raz naprawdę popatrzył w górę, zrozumiałby, że nie warto się spieszyć. Cóż bowiem piękniejszego nad powolność łagodną? Cóż bardziej wartościowego niż spokój? Czymże innym jest Burza. jeśli nie zatrutym owocem gwałtowności? IV Przestrzeń. Rozejrzyj się... Gdziekolwiek spojrzysz, ona jest, Nieskończona. Próżną można wypełnić życiem, ale czy życie zaistniałoby bez niej? Cokolwiek się dzieje, wydarzy się w Przestrzeni. Nawet Bóg nie wykracza poza jej granice ani Istotą, ani działaniem. V Pokorą przewyższam chyba nawet Jezusa - On w końcu tylko raz został zdeptany - a co do cierpliwości, już niedługo Mu dorównam. Któż inny pozwalałby się tak upokarzać? Któż inny pozwalałby się tak ranić? Beze mnie owa planeta byłaby martwa, to moja zasługa, że kwitnie. Słusznie spodziewam się wdzięczności od każdej żywej istoty. Legionowo, maj 2004

@GrumpyElf Cieszę się zatem. Dzięki Ci za odwiedziny i słowa pod wierszem. ? Pozdrowienia, serdeczne i Niedzielne.

@Igor Osterberg aliceD Pies przy budzie ma raczej wiele przestrzeni (w budzie już zdecydowanie mniej). Zbędnym wydaje się słowo "jaskinia". Przecież znający dzieło Platona domyśli się, o o co chodzi. A czy nieznający skojarzy? Może. A może nie. Przeszkadza ilość powtórzeń, warto uwolnić od nich wiersz. ☺ Serdeczne pozdrowienia.

@joanna53 Gwiezdnie, świetliście i różano-kwieciście. Przeczytałem z przyjemnością. ? Serdeczne pozdrowienia.

Słusznie powiedziane. I słuszne "raczej". A co, jeśli ów cyborg - albo szerzej patrząc, inna maszyna - ma duszę? Twój cyborg charakteryzuje się "mechanomęskością" i "chucią". W cybergłowie tworzy "technoorgię" (napisałbym raczej "technorgię"), jest więc cyberumysł. Skoro jest dążenie do działania i samo działanie w następstwie, jest zatem i wola. I oto mamy cyberosobowość. Tak, wiem - takich rozważań nie snuli bohaterowie cyklu "Terminator". Serdecznie.

@Nikodem Adamski Owo "nie!" jest niejasne. Zaciekawia twierdzenie "sacrum wciąga", mimo iż jest równie oczywiste jak "przygoda woła". Serdeczne pozdrowienia.

@error_erros Bardzo proszę. Twój "Cyborg" jest zdecydowanie asmętny - to znaczy nie smętny. ☺ Chociaż bohater wiersza źle skończył. Zadajmy sobie przy okazji pytanie, być może do rozwinięcia w kolejny Twój wiersz: czy można współczuć maszynie? Serdeczne pozdrowienia.

@error_erros Napisane zabawnie i z pomysłem. ☺ Stach Lem nie powstydziłby się. Serdeczne pozdrowienia.