Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nefretete

Użytkownicy
  • Postów

    1 788
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    1

Odpowiedzi opublikowane przez Nefretete

  1. @GrumpyElf Witaj!

    Zapomniałem dodać, że przekaz dotyczy całęgo tomiku, który zamierzam wydać.

    W każdym wierszu, jest wzmianka o naszych oceanach. Jak wstawię pierwszy wiersz, wtedy będzie jaśniej.

    Ta fraza, o której wspominasz : to podsumowanie, jakby całego przedsięwzięcia.

    Dziękuję, że mogłem zostać przeczytany.

     

    Świątecznie pozdrawiam!

     

     

    @Dag A szkoda!

    Bo był ładny. Nie ma za co przepraszać. Rozumiem, w ramach uprzejmości warto mieć czyste karty.

    Każdy z Nas, ma wyobraźnię. 

    Ta fraza, o której wspomniałaś' to nic innego, jak patrzenie przez środek drzwi ( dziurę bez klamki ) .

    A po drugiej stronie, inna bajka-:)

    Dziękuję!

    Świątecznie pozdrawiam

    @emwoo No! Nie wątpię.

    Cała tajemnica leży we łzach.

    Krótko odpisuję -:)

     

    Świątecznie pozdrawiam!

  2. /Ostatni! /

     

     

     

     

    Przekaz:

    / Życie zaczęło się w wodzie.
    Żeby je poznać - musimy okiełznać, wpierw swoje oceany  /

     

     

     


    Nigdy nie spojrzałem w lustro,
    czochrane włosy w warkocze
    widzą twe odbicie na klamce.
    Wyrwałem, dziurę zostawiłem. 

     

    Węższa perspektywa kosmosu;
    oczom rozwiał koleiny, klucz łez
    rozchodzi sie po magnetyźmie

     

    Nie wiem? czy lewą, czy prawą
    ręką mam pisać. Oburęczność;
    jak te półkule, odnalazły środek 
    pisania pięknego i brzydkiego.
    Nie ma! Nie ma? Drzwi butem
    potraktowane, imię zostawiam
    zawiasom. Szeroki czeka świat.

     

    Czasami jem obiad sztućcami,
    na pustyni robię przegląd jezior;
    wklęsłe, wyschnięte oczy widzę,
    w łyżkach przypomina początek,
    drugi za wodami --  twe odbicie.

     

    Piaski złociste mam przy ustach 
    i strzaskana klepsydra w sercu.

     

    Czas! Mój zatrzymała w miejscu 

     

     

  3.  

    / przedostatnia treść -- do cyklu /

     

     

    Twój przypływ namacza 70% mego ciała,
    kamienie zrywasz, żwirami je kształcisz.
    Popatrz! Zwiotczałe tkanki nad brzegiem,
    widzisz? kości głęboko ukryte w  piaskach,
    kolejne Sacrum - na obmyte wody czekają..
    Zanim powstaną, wycałują księżyca odbity
    nów. Czysty zalew zasili nas nową kartą
    Przezroczyści! Nowo narodzeni poznamy
    Świat w złocie -- w łzach jesteśmy odbici 

     

     

  4. @huzarc To jest dłuższa historia. Faktycznie! To co piszesz, pokrywa się prawdą - ale nie z prawdą, którą rzekomo powinniśmy szukać. Długa historia. Holendrzy  są ksenofobami. W ich mniemaniu; my jesteśmy homofobami.


    Może, ze wzlędu na istniejący paradygmat, patrzymy - jako Polacy przebywający na obczyźnie -  w Ojczyźnie pewne wzory należy zachowywać - choćby w myśł 10 - ciu przykazań....

     

    Pozdrowionka dla Ciebie

    Dziękuję za zajrzenie

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    polac

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    pol

×
×
  • Dodaj nową pozycję...