Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nefretete

Użytkownicy
  • Postów

    1 671
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    1

Treść opublikowana przez Nefretete

  1. @Julia Álvarez Jedność dróg, wskazuje jakąś scieżkę. Człowiek może nią podążać. Lecz nie musi, to już kwestia wyboru. Krasnoludki to nasza wyobraźnia, nasza wena. Ona zostanie. ... to emocje.
  2. @Julia ÁlvarezNic nie szkodzi. Pisz otwarcie. Nie obrazisz mnie, ani wiary.
  3. @Julia Álvarez Zapytam ciebie, z czym przesada? Cieszę się, że wiersz się podoba.
  4. Nefretete

    Naszym Tsaheylu

    Wszystkie wiersze, w pewnym sensie są katechezą. Wyobraźnia to nagroda; modlitwy, zapis trwały naszej pamięci: Zdrowaś Maryjo, Ojcze Nasz i znajomi goszczą sakramentem, w sercu dusze, spowiły wszystkie przedsionki duchem. Znaki nadają czterem stronom krzyża, / nie ma reguł, to po prostu są dzieje / każda rzekomo, do jedności prowadzi: pod jednym warunkiem - mapy skrzyżuj! Jakby sie zagłębić; każda obowiązek ma, by uzmysłowić nam kręte ścieżki, widnokrąg powinien środek pokazać, byśmy niezagubieni, azymut widzieli Nim skóry spleśnieją w zakamarkach, drogę wskażą cytryny wam wyciśnięte. Sflaczałe piłki w sklepach -- wdechem ktoś napompuje zapomniane, wskrzesi Nas nie będzie... -- przeżyją krasnoludki!
  5. @huzarc Czytam! Po przeradagowanym przez siebie tekst. "W arabeskach twych włosów budzi się horyzont" Całość mi się podoba!! Pozdrowienia
  6. Nefretete

    Uliczni

    @Leszczym Odnajdź swoją drogę, czy to w prozie, czy w poezji. Będzie ok!
  7. Nefretete

    Reminiscencja

    @emwoo W oparciu o tytuł wiersza, te wspomnienia teraz są pozytywne; powiązane - co prawda- z tęsknotą, nakreślają nowe zjawisko... Jedyna będzie jedyną! Treść podoba mi się!
  8. @Pan Ropuch Dobrze oddana perpektywa więzienia, w którym piszący są. Nic, tylko cele zmieniać. Zawsze ten sam pokój, tylko ściany inne. W końcu Guntanamera jest częścią naszego życia... Wiersz mi się podoba. Pozdrowienia
  9. @GrumpyElfNatura rządzi się własnymi prawami. Tam nie ma kodeksu, czy konstytucji... czy zasad Wszystko jest poukładane. Jako Namaste, możemy tylko czerpać wzór. Rdzennymi , moglibyśmy być. Tylko pytanie, kto króluje dzisiaj w naturze? -:) Wiersz mi się podoba. Pozdrowionka!
  10. Nefretete

    Uliczni

    @Leszczym To zależy od Twoich preferencji; skoro mowa o poezji
  11. Nefretete

    Uliczni

    @Leszczym Napiszę tobie tak ( lekko podpity jestem i szczery ) Ode mnie się nie ucz. Złoty środek znajdziesz tylko w sobie. Wypracuj sobie styl! Masz do wyboru: powielane, albo te, które idą z czasami postępującymi naprzód. Bo widzisz... Nawet dzisiejsza epoka nie jest, jakby następstwem poprzedniej. Chodzi o dyskursy... Przynależność do epoki, powinna skłaniać nas do pisania wierszy pod dyktando, które będzie namiastką przyszłych pokoleń. Pozdrowionka
  12. Nefretete

    Uliczni

    @Leszczym , @GrumpyElf I tak powinno być. Napiszę coś od siebie. Warsztaty to jedno! Warto się nim poświęcać, przy założeniu; jakby ktoś chciał zgłębiać tajniki poezji. Czytać i czytać - ale to wiecie zapewne. Warto sobie odpowiedzieć - po czasie - czym jest poezja dla człowieka.
  13. Nefretete

    Uliczni

    @GrumpyElf Napiszę ci tak! Dostałem po dupie, za treści grafomańskie byłem tępiony -:) Dlatego! W nich widzę nektar
  14. Nefretete

    Uliczni

    @GrumpyElf Grafomańskie treści zawsze kojarzą się z ekwilibrytyką. To jest inna forma mowy wiązanej.
  15. Nefretete

    Uliczni

    @Leszczym Cieszę się z tobą; grunt to mieć pozytywne nastawienie do całokszałtu, który nas otacza! I tak trzymać.
  16. Nefretete

    Uliczni

    @Leszczym Wiem, wiem -:) Pomarańcza - -:))
  17. Nefretete

    Uliczni

    @Leszczym Grafomański tekst!? A ja takie lubię -:)) Peel miał spokój, dopóki nie dopadła go Alehandra -:) "dawno wlepki nikt nie wlepił zieleń gustownie bezkształtna" Pozdrowienia
  18. Nefretete

    Gra rymów

    wskazujący palcem cieśniny wąskie, zakamarki bada, głębiny wrzątkiem -:)
  19. Nefretete

    Władczyni świata

    @Sylwester_Lasota Masz fajny pomysł. Myslałem , że w pierwszym wersie będzie przewoźnik, a pracodawcą śmierć-:) Pozdrowienia ślę
  20. @Kot Porównałem molibden do niobu. Stąd ta magia, bo ma miejsce Niobe w mitologii -:) Dziękuję za zajrzenie. Wybacz, że tak późno odpowiadam. Pozdrowienia ślę!
  21. Nefretete

    I co dalej?

    @huzarc; @Pan Ropuch Dziękuję!! Świątecznie pozdrawiam
  22. Nefretete

    I co dalej?

    @GrumpyElf Witaj! Zapomniałem dodać, że przekaz dotyczy całęgo tomiku, który zamierzam wydać. W każdym wierszu, jest wzmianka o naszych oceanach. Jak wstawię pierwszy wiersz, wtedy będzie jaśniej. Ta fraza, o której wspominasz : to podsumowanie, jakby całego przedsięwzięcia. Dziękuję, że mogłem zostać przeczytany. Świątecznie pozdrawiam! @Dag A szkoda! Bo był ładny. Nie ma za co przepraszać. Rozumiem, w ramach uprzejmości warto mieć czyste karty. Każdy z Nas, ma wyobraźnię. Ta fraza, o której wspomniałaś' to nic innego, jak patrzenie przez środek drzwi ( dziurę bez klamki ) . A po drugiej stronie, inna bajka-:) Dziękuję! Świątecznie pozdrawiam @emwoo No! Nie wątpię. Cała tajemnica leży we łzach. Krótko odpisuję -:) Świątecznie pozdrawiam!
  23. Nefretete

    I co dalej?

    @Leszczym Ta! Ty się nie znasz? nie bądź taki skromny-:) Też może być. Wezmę pod uwagę twoją propozycję zmiany. Pozdrowienia.
  24. Nefretete

    I co dalej?

    @Leszczym Dziękuję!! Jednak mam zastrzeżenia : chodzi o pierwszy wers. samokrytyka też jest potrzebna, nieprawdaż? Chodzi o " nie spojrzałem ". Tu się cały czas zastanawiam - może " nie patrzyłem" Tak czy siak, skoro się podoba; to Ja, chylę czoła przed Tobą. Pozdrowienia!
  25. Nefretete

    I co dalej?

    /Ostatni! / Przekaz: / Życie zaczęło się w wodzie. Żeby je poznać - musimy okiełznać, wpierw swoje oceany / Nigdy nie spojrzałem w lustro, czochrane włosy w warkocze widzą twe odbicie na klamce. Wyrwałem, dziurę zostawiłem. Węższa perspektywa kosmosu; oczom rozwiał koleiny, klucz łez rozchodzi sie po magnetyźmie Nie wiem? czy lewą, czy prawą ręką mam pisać. Oburęczność; jak te półkule, odnalazły środek pisania pięknego i brzydkiego. Nie ma! Nie ma? Drzwi butem potraktowane, imię zostawiam zawiasom. Szeroki czeka świat. Czasami jem obiad sztućcami, na pustyni robię przegląd jezior; wklęsłe, wyschnięte oczy widzę, w łyżkach przypomina początek, drugi za wodami -- twe odbicie. Piaski złociste mam przy ustach i strzaskana klepsydra w sercu. Czas! Mój zatrzymała w miejscu
×
×
  • Dodaj nową pozycję...