Nefretete

@corival Dzięki za wpiś i zaciekawienie. Każdy człowiek na łonie natury jest dzieckiem albo dorosłym już dzieckiem, a zdmuchiwane dmuchawce można by porównać do tortów urodzinowych, jakimi Matka Natura raczy z Nami świętować kolejną wiosnę, nasz kolejny rok ( przybywają lata, ale nie będziemy nieśmiertelni jak ona ) Ona dostrzega, chwali pomimo zła, jakiego dopuściliśmy ( dopuszczamy) się ostatnimi czasy. "analizy twórczości innych i wyciągania wniosków" - analizowałem jej! Twórczość jaka objawiła się mym oczom, stąd taki wiersz. A wnioski nasunęły się same, kiedy siedziałem sobie na pustyni i obserwowałem. Taka forma wypoczynku i jakaś radość dla serducha. Miło mi, że zechciałaś zatrzymać się pod tekstem. Skoro intryguje, to dla mnie już bardzo dużo! Samą treść pisałem zmysłąmi - takie fajne połączenie było. @error_erros, Dziękuję za zajrzenie! Pozdrowienia dla ciebie @Michail Cieszy mnie fakt, że treść zainteresowała. Jeszcze raz, dziękuję. Pozdrowienia i miłego dnia!

@Kot @Kot Hej! Cieszę się, że tekst jakoś czytelnym jest -:) Tym bardziej miło mi; jeśli pewne frazy spodobały się czytelnikowi to już sukces. Co do zapisu, przyznaję się bez bicia. Coś mi tu nie leży na miejscu, lecz, z uwagi na brak kardynalnych błędów ( jak sądzę ) tekstu nie będę poprawiać. Dzięki za poczytanie Pozdrowienia dla ciebie!

@Waldemar_Talar_Talar Na tym własnie to polega. Jak człowiek nie pozna własnego koktajlu, zanim go wypije, zastanawia się jeszcze nad skutkami, wypiwszy ów afrodyzjaku.... Z pełnym uznaniem dla treści. Pozdrowienia dla ciebie!

@Anastazja Sokołowska Całość na duże tak! nieważne z jakiej źrenicy dochodzązza światów mnie wołają No to mamy sobie, jeśli pozwolisz, obgadanie pewnych kwestii -:) Cieszę się, że nie jestem sam w tym Światku -:) Pozdrowienia ślę

@Anastazja Sokołowska Przyznaję! przegląd komentarzy, łypiącym jeszcze się okiem w laptop zrobiłem. Śmiech w mojej sali-:) Ale! Twój wiersz. Zaiste! Bardzo piękny. To jest dosyć specyficzne, i podoba mi si e bardzo! Samotność jest cieżarem przeważającym nasze ciało. Dobrze, że puenta kończy się sukcesem. I mówię ci: Leć, leć, leć! ... Co ja będę pisać-:) Motyl z berbeci wyleciał, poznając Świat! I tyle w temacie. Pozdrowienia ślę dla ciebie! Sebastian

@Anastazja Sokołowska Dziękuję pięknie! Za zajrzenie do treści. Pozdrowienia ślę dla ciebie

@Igor Osterberg aliceD Są, jak najbardziej-:)

@Igor Osterberg aliceD Mógłbym to samo powiedzieć o sobie -:)) Czy debilizm nie jest poezją? Uśmiech w twoją stronę -:)

Doświadczenie tego powoduję, że umysł przeredagowywuje pewne zachowania względem płci przeciwnej, jaką napotkana kobieta ( ty) miłość uczy nas szacunku do samyh siebie, przez co akwarela słów, pod tytułem : niech to sobie płynie własną wodą . Ma tu uzasadnienie w treści! Podoba mi się Pozdrowienia serdeczne

Hej! Domniemywam sobie, że tekst jest starszym. Czyli - jęsli pozwolisz - z szuflady wyjęty ujrzał światło wśród czytelników. Wiesz? Nigdy nie patrzę na formę wiersza, natomiast! Z samej esencji treści wywnioskować dużo mogę. Przede wszystkim równość względem wszystkiego, borykania się z przeciwnościami losu. Znaleźć złoty środek nie jest łatwo, a ewidentnie twoja treść skłania się własnie ku niemu! Tekst jest ok! Pozdrowienia dla ciebie

@Michail Dziękuję Tobie za poczytanie. Pozdrowienia dla ciebie, ślę

@heks Dziękuję!

@Gosława Dzisiaj już nie dam rady, wybacz! -:) sorka

@Gosława Napiszę ci na priv! to zrozumiesz -:)

@Gosława @emwoo Cieszę się, że tekst jakoś leży, i chyba się podoba, skoro zawitaliście w skromne progi Sebastiana -:)) Dzięki bardzo! Pozdrowionka

@emwoo hehehe-:) No w porządku jest. Co mamy sobie wybaczać? Chyba nasze niedościgłe spotkanie -:))

@emwoo Niby skąd przeprosiny z mojej strony -:) to nie jest przepraszanie -hahha -:)

@emwoo Wybacz zatem. Brak mojej koncetracji ostatnio wdaje się we znaki. Nie wiem, może to od niewyspania-:)

wiersz pisany na pustyni Loon op Zand Liście przelatują powietrze świdrując wiatrem noski O! Świecie beztroski jednym dmuchnięciem dmuchawce Matki wypuszczają spadochrony ci co roku tak lekkie poruszają się po niebie szybując okna deszczem w ciebie Wszystkiem to wyciągnięcie ręki ambrozje twojej nieśmiertelności łapię garściami mętliku w głowie mgła nigdy nie będzie śłepa ale ja wciąż dopytuję jak? nie powiedzieć mogłaś że czytać muszę oknami wiersze - dając sercu już spokoju odrobinę W kurtuazji wychowanym etykiety dawno na boki odłożyłem Bijąc jedną ścianę dwóch pokojów trzymam cały czas ręce na pulsie pisząc przyczyną życia te wiersze odbiciami lustra są nad jeziorem pamięć duchem niech! Wam płynie /cdn/

@LeszczymMoim zdaniem, nie przesadziłeś wogóle! Ale to już kwestia czytelnika pod treścią twojego tekstu. Tak jak napisałem powyższym, jest ok -:)

@Leszczym Czuję eter twojego wiersza -:) Magia rozchodzącego się szczęścia. Moim zdaniem, udany tekst! Pozdrowienia dla ciebie Uśmiech zostawiam

@Leszczym Pomysłów do twojego tekstu mi nie brakuje-:) I to: "Po rozejściu można się rozjeść." To jest prawda! Z którą się zgadzam, lawirując dalsze frazy twojego wiersza. Pozdrowionka dla ciebie!

@emwoo Chyba tak-:)Jakkolwiek, cuglami kopyta mnie rozpędziły Pegazem, gdzieś powędrowałem wczoraj-:) Ale co tam -:) Zatem chyba nie trafiłem metaforą w twoje skormne progi wiersza -:)

Z pięknej całości, powyższa fraza - jak najbardziej do mnie przemawia! Kopytami niech! Frunie nam po łepetynach gwiazdami obsypuje nam legowisko myśli-:) Pozdrowionka dla ciebie!

W każdym chaosie pojawia się dobro jak i zło, nie odstępuje milami pisanych nam wierszy A frazy, jakie powyższym wstawiłem, są dopełnieniem weny; jaka niestety pojawia się jednym cały czas, innym znika na jakiś czas! Super treść -:) Uśmiech zostawiam. Pozdrowienia!