Nefretete

@error_erros Oryginalnie u ciebie! Limeryk mi się podoba, jaki drabble w treści. Rodzą się fajne skojarzenia. Pozdrowienia dla ciebie!

@w kropki bordo Hej -:) "waginy jak fioletowe żarówki" - czego to nam umysł nie funduje -:) Ta fraza fajnie współgra z całością wiersza. Z humorem odczytuję wiersz, jak i sens treści. Podoba mi się! Pozdrowienia ślę

@Franek K Od samego początku do końca, treść dobrze poprawadzona IHMO. Bajka nie tylko dla dzieci. Podoba się ! Pozdrowienia dla ciebie

@Marek.zak1 Witaj! W tak krótkiej odsłonie można wiele wynieść z treści w życie. Z podobaniem dla wiersza Pozdrowienia dla ciebie!

@corival Witaj! Podoba mi się cholernie! Uśmiech zostawiam no i ta fraza: " Królowa w godnej pozie na siedzisku" szczególnie przypadła mi do gustu obok całości wiersza. Pozdrowionka dla ciebie!

@GrumpyElf No właśnie-:)) @huzarc Hej! Jedni chcą nim lecieć, inni nie muszą; gdyż sami balonami , poznają stratosferę. Po mnie nikt nie posprząta-:)) Super wiersz! pozdrowienia dla ciebie

@emwoo Są, są, krasnoludki swoją drogą-:)))) Żłopią ze mną wody pustynne, kłaniając się ziemii

@emwoo Ja się nie przyznaję -:)) nie moja wina @Leszczym Dziękuję! Cieszę się, że wiersz jakoś zatrzymał. U mnie niestety tak wyszło - nie wiem czy to zasługa ,mojego oporu względem edukacyjnych nauk. Zawsze byłem uparty i nieokiełznany. A pismo jakie sobie wytworzyłem, będąc sześciolatkiem -było nieczytelne dla nauczycieli-:) No i sprawa się rypła; były wywiadówki z rodzicami i glupie pytania, pod tytułem: Muszą państwo nakłonić syna by pisał prawą ręką -:)) A ja miałem kompletnie to w du**ie. A dzisiaj, obie kule pracują.

@emwoo Dzięki za zajrzenie i dziękuję! 10% leworęcznych, 1% oburęcznych - białe kruki i 89% praworęcznych

@emwoo Zgadza się! Niedaleko Tilburga, w Loon op Zand. Siedzę tam od paru dni-:) Pozdrowionka z mokrych, obecnie piasków

Wiesz? Ja sobie tak domniemywam, że charakterem uczuć czy przyjaźni, - jest ich magnetyzm! Nie ma reguł co do przyciągania: plus z minusem, plus z plusem, minus z minusem. I tak, w końcu odpychające się opiłki zajdą w reakcję, jaka przyświeca jedną drogę.

@emwoo Witaj! Wiersz oczywiście bliski i moim odkryciom. Podoba się! Ciężko jest uchwycić moment własnym aparatem ( jakim oko rozszerza nasze źrenice, a co do nich przenika to kwestia odczuć ) Jeśli do tego dochodzi, wszystko zaczyna mieć sens. Przesunięcie świadomości z punktu odczuwania z siebie samego przechodzi w punkt odczuwania nad nami samymi Czujemy się jakby częścią środowiska. A ponieważ tego ostatnimi czasy doświadczam, więc piszę-:) To można nazwać " reakcją budzenia się" Dlatego uważam, że ego można odłożyć na bok - choćby na chwilę, spędzając czas na łonie natury. Bo jakby nie patrząc ,ego jest pewnego rodzaju kotwicą, jaka nie pozwala nam ujrzeć rzeczy, w poszerzonej perpektywie Ciepłe pozdrowienia ślę

@Leszczym Witaj! Miałem podobnie!! Też mnie wiele rzeczy nauczyła, też mnie zostawiła. Potem sam, poszerzałem jej wiedzę w oparciu o swoją. Jutro do mnie przyjeżdża. Dlatego twój wiersz mi tak bliski jest! Dobry tekst - wciągnął mnie. Pozdrowionka dla ciebie

@Gosława Normalnie, kobieto robisz mi smaka, a ja na sardynkach lecę-:))

@Gosława Ja chlipię wody pustynne, taki ze mnie dzisiaj wielbłąd. Garby jeszcze nie wyrosły, bo niby kto miałby mnie ujeżdżać jak ja, sam -:)) Daj trochę

@Gosława Owszem! Jest. Mnie nie przeszkadza twoje głupkowanie-:) Temat zarzucony na talerz-:)

@Gosława Skasowałaś komentarz, który był kluczowy -:) A miałem coś właśnie napisać. Zostawiam jedynie uśmiech-:))

@Gosława Hahahah. Ten pobyt na pustynii, tylko półki mi otwiera-:) Ja też byłem grzeczny i grzeszny zarazem - hahaha

NA PUSTYNII LOON OP ZAND - CZĘŚĆ PIĄTA. MONOLOG Kiedy byłem w szóstej klasie podstawówki; leworęczne dziecko kipiało energią stalówki, uczyło się piękna w pisaniu liter - w zeszycie, w pieciolinię, dawniej tego daru nie widziano Edukacja sprawiła, że pisać prawą musiałem. Ot! Nie było to piękne dla nich doświadczenie. Pały! Pały! Pały! Za piśmiennictwo. Kartkówki, klasówki zdawałem dopiero po tłumaczeniu; spisywane dziecięce myśli kurem z pazurem, przypominały zawartość doktorów w fartuchy. Wlaściwie! To w zeszycie, tym pięciolinowym, dopisywałem kolejne literami pulsujące linie. Sprawiały, że ktoś podpatrzył później pisanie. Stałem się jednym, zwolnienia wypisywałem; gdy któryś rówieśnik przychodził -- pomocy! Udzielałem - bo wszyscy uciekalismy od nauki. Ja to już wogóle - dziś w żywe oczy się śmieję; jak ośmioklasistkę złapałem za du*ę, Marylę. Dała mi w twarz, zostawiając na wieki liście do teraz, gdzieś, po mojej gałęzi ona łazi sobie 1o%! Kiedy dorastałem, wiatr zawsze w prawo kierował młodą koronę, w jedną Świata stronę. 1% jak sie okazuje, sprawił; "Mój kosmos" dziś sprzyja falowaniu gałęzi w obie, dwie lewe tzw. ręce. Zmrok też zapadnie nad białymi krukami Ponoć! Żyją krócej

Przesyłam ci próbkę-:) Jeśli, oczywiście zechcesz znaleźć czas. Tu masz prolog! - z całości powieści. „Perspektywa patrzenia na świat zależy od tego, skąd człowiek się wywodzi” Joele Naftali, królewski mapownik. „Niezależnie od wszystkiego, Kaalen jest zawsze w samym środku” Salomen Dapirai, gwałciciel i morderca. Gdyby spojrzeć na mapę, jako na wierny portret świata, Kaalen znajdowałoby się rzeczywiście w samym jego środku. Kraina ta otoczona jest od północy i zachodu kolejno pustynią, górami i morzem, za którym znajdują się krainy północne Esitanii, od południa natomiast otaczają ją LLiiria oraz kraina Rozpelle, zwana przez zawistnych kozim zadkiem - głównie z uwagi na swój anachroniczny ustrój polityczny oraz znikomą ilość ośrodków cywilizacji w niej się znajdujących. Od strony wschodniej świat odgraniczają od Kalen góry, przez które lepiej było w dawnych czasach nie chodzić - większość więc nie chodziła i stąd na mapach za wschodnimi górami Kalen nie ma nic. Oczywiście wszystkie powyższe tezy można postawić tylko wtedy, jeżeli zawierzy się mapom tworzonym przez ograniczone stworzenia: Nuite twierdzą bowiem, że środek świata jest w każdym siedliszczu Nuite i to od niego należy zaczynać rysowanie wszelkich map, gdyż w innym wypadku nie mają one sensu, Cedruny natomiast są zdania, że rysowanie map nie ma sensu, ponieważ i tak pląsamy po płomieniach. Nilf Nansen, „Historia mapownictwa” Pozdrowionka, jeszcze raz dla ciebie!

@Michail @Michail Szczerze ci powiem, IMHO jest ok! Wyobraziłem sobie tą akcję dwojga bohaterów. Niemniej jednak wybacz, nie zdołam się dzisiaj skupić na treści, aby dogłębnie przeanalizować perypetie ludzi - badających siebie nawzajem-:) Proza to ciężki kawałek chleba, jaki doskwierał mi kiedyś, podczas pisania powieści - którą kiedyś wydaliśmy. Odszedłem od tych standardów piśmiennictwa. Warto byłoby dodać jakiś prolog -no chyba, że przeoczyłem twoje wcześniejsze wpisy-:) Z pozdrowieniami dla ciebie!

@Michail Witaj! Wybaczcie moją dłuższą nieobecność-:) Ja mieszkam w Tilburgu, a obecnie szlajam się po pustyni - wracam zaraz do namiotu-:) Zaraz zajrzę! Pozdrowionka ślę na weekend.

I tego należałoby się trzymać, tym bardziej weekend i carpie diem łowimy karpiami nasze chwile -:)) Tyś w Niderlandach? Bo jeśli tak tak, to ja również od 16 -stu lat siedzę -:)) Joda jest fajny; w końcu krasnoludki również określają naszą wenę, a w trakcie pisanych wierszy towarzyszy Pegazik, stukający umysł swoimi stuknięciami po klawiszach, jednakowoż paliczkami na maszynie, czy natury łonie, kartki warto zaplewiać swoim grafitem. Do wyboru, do koloru -:))) Uśmiech zostawiam! Jeszcze korzystam w nowiu pisząc, frajda to mało powiedziane Pozdrówka!

@Michail I z tobą moc midichlorianów niech ci będzie podporą. Jam Joda -:))) Jak weekend? Uśmiech zostawiam

Cieszę się, że tekst jakoś leży -:) Skoro treść zatrzymała , a twój komentarz jest tego dowodem, to już pochwałą dla mnie jest. Pozdrowionka dla ciebie! Dziękuję, i mocą łączę swój weekend z twoim-:)