Leszczym

@Ewelina Mnie może trochę mylić ton i nastrój Twoich wierszy i zdjęcie w avatarze... Ale jak jest czego to naprawdę się cieszę i gratuluję jeszcze bardziej ;)

@Ewelina Słuchaj, gratuluję ;)

@Rafael Marius Czasem nawet trzeba tak zrobić ;)

@Ewelina No akurat na zaplanowany przez siebie tygodniowy wyjazd, gdzie nie robi się na etacie i w ogóle polskie morze we wrześniu no to raczej jest szansa się doczekać :) @Ewelina Ale żeby nie było tak optymistycznie, dużo z nas na wiele spraw nie może się doczekać i możliwe że się nawet nie doczeka... No niestety, też tak bywa. Ostatnio w Dziennikach z 1954r. Tyrmand mi to uświadomił. Wszystkie zmory, o których się tam rozpisywał w tej chwili są aż nazbyt obecne, wręcz jaskrawo, właściwie mnóstwo podobieństw, co by jednak oznaczało, że ten świat nie zmienia się aż tak ://

@Ewelina Tak, świetnie, ale ja też lubię stan doczekania ;)

@Ewelina jeszcze 3 tygodnie i mam nadzieję być na Twoim miejscu ;)) a natenczas zazdroszczę :)

@Rafael Marius Tak, faktycznie też Ci. Ale nie tylko i tutaj uśmiecham się do Ciebie... trzym się !!

Bucha uff za uffem, bo taki z niego uff i ów i owa i to i owo. Kłopot się schował. Warszawa – Stegny, 21.08.2024r.

Płaskoziemny chodnik ma kłopot i choćby dlatego, może być tak bury możliwe, że właśnie stąd jest nierówny Chodzą po nim ludzie z kłopotami mierzą się z niemożliwością – bokserzy wejdzie czasem dumnie freak – fighter Uliczny chodnik wcale nie jest głupi świat rozpoznaje mierząc po ciężarach dobrze wie kto, co i ile tutaj waży (niesprawiedliwości ważą najwięcej) Chodnik ma wielką świadomość że najwięksi wojownicy obecnych czasów (wojowniczki również i owszem) w ogóle się z nim nie stykają stopami albowiem lewitują ciągle ponad i ponad notorycznie dając mu święty spokój Chodnik jest więc zakłopotany i zmieszany. Warszawa – Stegny, 21.08.2024r.

@Ewelina Dzięki, trzym się...

@Ewelina Super i również pozdrawiam ;)

@Konrad Koper Ciebie jeszcze pochłania opisywanie tych zjawisk :))

@Ewelina Ewelina Ty pisz te wiersze, po prostu pisz, bo wychodzą, a wiem to ja ;))

Wyszliśmy na regularnego papierosa, a nawet na ich kilka. Przekroczyliśmy tym samym bezwzględny piętnastominutowy reżim przerwy z prawa pracy. Czipowe karty upiły się naszym spóźnieniem i puściły wyżej jakiś komputerowy donos. Potem, już wieczorem, lampki wina, zresztą ich kilka notabene, zresztą nawet nie francuskiego. Za powyższe zapłaciliśmy odłożoną gotówką na czarną godzinę, nie bacząc jednak na napiwek. Ona opowiedziała mi z najdrobniejszymi szczegółami o byłych, w dodatku prawdopodobnie o wszystkich jakich miała, a także oczywiście o obecnym. Śmieszno – straszne historie. Opowiedziałem jej o górze, a także wytłumaczyłem jej kto to tak naprawdę jest ten jej kierownik. Śmieszno – straszne historie. Oficjalnie była w podróży służbowej, więc wymieniliśmy się na seksy gdzieś blisko północy. Śmieszna historia. Uczyniliśmy tak z dala od telefonów komórkowych, bez twittera ani facebooka. Śmieszno – straszne czasy. Nagrała nas tylko wspólna pamięć w pożyczonym mieszkaniu od przyjaciela. Przyjaźń też jakaś taka była na bakier, bo chociażby mocno niestandardowa. Nagrała nas i zaraz wyrzuciła z pamięci. Nie potrzebowaliśmy do powyższego żadnych książek, ani z prozą, ani z poezją, ani kryminałów nawet. Ach, nieoczytanie. Uczyniliśmy tak wbrew. Wbrew wyższej inżynierii społecznej, która jakaś taka zapętlona chce na siłę wchodzić w nasze buty. Skądinąd te buty też były nie aż takie (jednym słowem wcale nie najdroższe), ale to już historia na inną, bardziej materialną opowieść. A na końcu całkowicie wymazaliśmy się z pamięci, no bo przecież oddaliśmy się zapomnieniu, rzecz jasna im, którzy są, na przekór. I tylko niniejszy tekst jest małym zaprzeczeniem, słabością taką, powszechnej w tu i teraz teorii i praktyki zostawiania śladów. Warszawa – Stegny, 19.08.2024r.

@Nata_Kruk Tak zdarza mi się, zapisuję w zeszycie, a potem przepisując w kompa staram się czasem uciekawić. A jak uciekawiam no to przedłużam zdanie. A jak przedłużam to idzie zdanko w tasiemiec. I to ma swoje plusy i minusy ;)) Pozdro ;)

@Dominika Moon a ja właśnie jestem miłośnikiem czegoś takiego ;)) Oby tak dalej :)

@Starzec żarty żartami, ale może już nie stówka, ale luźne dwie stówki, taki Batory, umiejętnie wydane mogą być normalnie świętem zabawy gdzieś nawet z kimś lub bez kogoś... No naprawdę jak się człowiek postara to z takim Batorym no naprawdę można dużo zrobić... Świetne te Twoje miniatury !!!!

@Rafael Marius Dobre Rafał !!! I rzeczywiście masz talent do stylu, pielęgnacji wyrażeń, że Twoje teksty sprawiają wrażenie ładnych, dopracowanych i gładkich, tak bym to nazwał...

@Sylwester_Lasota Ja i poza szpitalem mam cały szereg podobnych historii ;))))

@Dominika Moon A to już inny aspekt tego zagadnienia i owszem również istotny :)) Motywacja jednym słowem potrafi również wyprowadzić na manowce :)

@jan_komułzykant No i jeszcze był Boy - Żeleński ;)) Teza faktycznie może być ciut naciągana, ale nie jest przynajmniej ordynarnie głupia i od czapy :) @Sylwester_Lasota A ja zaczynam mieć przypuszczenia, że ludzie są doprawdy jak lustro. Postrzegają ciebie takimi jakimi ty ich postrzegasz. Wzajemność taka :) No ale przy tej teorii można mocno się kropnąć :) @agfka przecież siedzisz w wierszach... przymiotami dobrze zarabiających jest duży dom, świetny samochód, super płatne stanowisko pracy, gromadka dzieci i etc.... ;)) @Łukasz Jasiński chrześcijanie mają mieszane uczucia co do pacyfistów, a to dlatego, że od wieków uważają, że wiarę trzeba krzewić, również na siłę...

@Rafael Marius Tak, a w każdym razie chociaż pomaga tak uczynić :)

@Klip Zajebiste ;)))))

@Dominika Moon To jest mega duże systemowe nawet zagadnienie jak podlewać motywację... U tych dość tutaj dużych robi się jeszcze co innego, a było takich przypadków, że hej i ciągle powtarzają się w ten sam deseń co ogólnie jest powszechnie tutaj wiadomym i nikomu tłumaczyć nie trzeba, że podlewa się tak żeby autorka / ba autor nawet nigdy, przenigdy nie wyrosła z doniczki, no maksymalnie ze szklarni ... Ten real tak ma po prostu ;//

@Dominika Moon Ja proszę pani robię co mogę, a niewiele mogę, by zrobić zamieszanie. Cała moja sztuka jest taka :))) Wszystkie wpisy. Wszystkie komenty i lajki. Prosty ze mnie chłopak z osiedlowych bloków, sztuką zająłem się być może ciut za późno, gdzie sporo koni poszło już dużo wcześniej po betonie i nigdy te konie nie zawrócą, ale tak rozumiem sztukę. Tylko sztuka, która robi zamieszanie może komuś pomóc samego siebie puknąć w głowę. Chodzi mi oczywiście w tym sformułowaniu o autorefleksję żeby nie było. Żadna inna już raczej do takiego kogoś nie dotrze, poza oczywiście odbiorcami, którzy są z tych lub innych względów po prostu mega świadomymi ;))) A tacy są tutaj, tak nawet tutaj na poezji.org, w niszowym miejscu, w sporej mniejszości na mój prywatny ogląd ;))