Leszczym

Zenon sztukmistrz z Ojcowa pod Krakowem zarobię jeśli sztuczkę odpitolę - jaki fikołek. Publiczność - nie ma chuja taka motywacja to obłuda. Musiał zainteresować się ciekawym Zachodem.

@szept wiatru Jak dla mnie świetny limeryk. Gratulacje:)

@Sylwester_Lasota Dziękować, ale mam nadzieję, że ten tekst nie jest moim szczytem możliwości;)

@Antoine W Piękne;)

@Antoine W Uważaj, bo w sądach poezja jest niemile widziana:)

@Antoine W Hej. Dzięki :) Zauważyłem, że warsztat to nie to samo co wiersze gotowe:) Spokojnie, ten wiersz nie jest jakiś specjalnie dobry, dziś mam sądowe sprawy i mnie naszło. Nie lubię rozwodów:// I nikomu ich nie polecam://

Na Stronę 2 zróbmy my bo mamy zauroczony świat niechaj się wydarzy wzajemnie duet niczym kwartet zagra proza poza groza gdy ja to ty tamto zakupy meble rachunki zmęczenie nam się nas już odechciało padły gorzkie słowa strach przed czynami standard kalkowany rozłąka słuszną drogą jest rozstanie zostaną przekleństwa myśli wykropkowane obła pamięć omija nieudanie zbyt niedużo do wspomnień kiepskie pierwsze wiersze napisane zawodem smutne puste strony natchnienie sklecić przyszłość na nowo Wyraz niechęci rozwodom:///

@duszka ładny i bardzo pozytywny w odbiorze i wymowie wiersz. Gratulacje. Bardzo mi się podoba jego początek, który w moim rozumieniu jest niedopowiedziany i każdy może sobie tutaj pomyśleć coś swojego. Ciekawe:)

@Antoine W Dzięki za opinię. Głupio mi jest za niedczytanie Twojego wiersza. Jakoś tak zbyt swobodnie podszedłem do słów:// Muszę tutaj uważać z komentarzami, bo łatwo się wydurnić - jak to w życiu lub gorzej urazić. Dzięki, Trzym się.

@Antoine W kurczę, przepraszam nie wyczułem powagi sytuacji:// jeszcze raz przepraszam :// Według mnie ten wiersz jest świetny, właśnie bez zmian.

@Antoine W Kurde dobre:) Ciekawe tło wiersza pies to czy wilk? Stawiam na wilka:)

@Franek K Pomysłowe. Tyle razy mam pewne sprawy zabić śmiechem właśnie, a ciągle mi się to nie udaje. Trzeba to umieć tak zabijać śmiechem:)) W dzisiejszych czasach brakuje Barei;)

mazowiecki metodyk Pan Metody przysiadł fałdeczek nad tekstem stęknął, zakombinował, słowa ułożył w końcu wykrzyknął - tu brak metody! Odtąd Jego wiersze wreszcie pierwsze Krzywy limeryk;)))

@Antoine W Chyba masz rację. Chodzi o kontekst. Trochę tutaj krytykuję brak stałości czy niestabilność, a rozstanie z powodu błahego, a nie gruntownego, powinienem zganić. Będzie niekardynalnie. Już zmieniam. Dzięki:)

@Leszczym Thx:)

@Franek K Dzięki. Uczę się pisania wierszy, wcześniej więcej prozy pisałem. Stąd lekkie pomieszanie gatunków;) Prawdę powiem, że do tego wiersza jakby dystansu mi brakowało i zwyczajnie nie umiem go poprawić, a z pewnością można by było coś lepiej:) @duszka Dzięki za komplement. Tak, ten wiersz powstał z miłości do sytuacji i słów, zresztą trudno mieć inne odczucia gdy pisze się wiersz podczas lektury wybranych wierszy Leśmiana:)

Zastopowaliśmy drętwe wybaczanie okolica się nadpsuła natłoczeni informacją zadrukowani sprzeciwem. Świat nam poszedł na stronę. W rozkroku fifty – fifty szukamy szlabanów. Kochamy się prosto zapełnieni pleni informacją. Snujemy pokraczne akacje wybierając smakowite kąski. Bratamy się nawzajem do ujemnego czasu pierwszego błędu lub zawodu popełnionego niekardynalnie. Niestali. A - cierpliwi. Wówczas my pytamy - Kto tu następny? Za naszą dumną racją nawet bezdusznie najgłupszą stoi pięćdziesiąt książek napisanych dziwnym ciągiem. Znów usiadłem nad kartką:))

Znów dobry wiersz. Jak dobry nie potrafię ocenić, ale kawał pisarskiego rzemiosła na pewno i naprawdę:)

Przepraszam za przekleństwo, ale ten wiersz jest, a zresztą bez przekleństwa, fantastyczny:)

Objąć klamrą słów – a jakże można. Ponoć słowami ogarnie się wszystko. Tutaj naj i naj jest tajemnicą, słowem najciekawszym – brak słowa. Tutaj tłem jest lato w zenicie. Szorty i T-shirty z krótkim rękawem. Miny dzieci łaknące słońca. Zamysły dorosłych o pogodzie ducha. Usiedli na bajecznej ławce – Pan jeszcze Jesień, Pani już Jesień – i patrzą na łakomą życia wnuczkę. I mrużą, że oczy od aż akceptacji. Pan chłodniejszy aniżeli zazwyczaj. Pani bardziej niedostępna niż niegdyś. Ich waśni natenczas nie widać, a była i było tego noc mnóstwa. Pan Jesień teraz świata nie zorganizuje, Pani Jesień nie przewalczy przeszkody. Mocno zdystansowani wobec siebie. Skłonni są wnuczce nieba przychylić. On nie majsterkuje we wspólnotach. Ona nie gotuje kolacji dla trojga. Są na placu zabaw jednak razem, i nazwijmy to cudem pojednania. Dziś się nie przeklną, nie obsmarują, zapomną o tym, kto i co powiedział, stonowani przysiądą w kącie placu, i poczekają aż przeminie owo lato. Pięknym początkiem Ich parnej miłości można by obdzielić mnóstwo par, niezrozumieniem po dłuższym czasie. Niejedno porozumienie można by rozdzielić. Ot i wnuczka nieznająca historii uśmiechem mgiełki rozbraja Dziadka. Pozą kobiety rozczula Babcię. Prosi Ich o rzecz i o zgodność. Ot i plac zabaw nieczuły zupełnie. Parę drogich i trzeszczących sprzętów, jakże pociesznych dla wnuczki, Pani i Pana, i jeszcze dla kogoś, kto tu zabłądził. Nie ma ludzi bez przyzwyczajeń. Przeszłość gnębi niemiłosiernie. Piękni dwudziestoletni dziwują się, wszakże przed Nimi czterdzieści lat Daniel Forsit - Opowieści poboczne

Fajne, pomysłowe i z humorem:) A do tego niegłupie;) Super

Dzięki za komentarz:) To jest bardzo ciekawa sprawa napisać wspaniały wiersz pełen przeróżnych emotikonów. W moim tekściku zresztą wyraziłem się nieprecyzyjnie, niesamowite bogactwo językowe w tym zakresie widywałem przede wszystkim na tablicy ogólnej czatów:) Fantazja językowa czatujących jest wprost niesamowita:)

Poszliśmy na kawę, oddaliśmy płuca szlugom, a głowy rozmowie :) Poróżniliśmy się w obliczu towaru na zakupach w meblowym :/ Kwadratowe łóżko zaspane, a trafić można tam tylko razem ;) Bukiet rzewnych róż znaczył sto słów niewypowiedzianych <3 Za rogiem, o czym internet, znów zdarzyło się nieszczęście :( Chcielibyśmy coś czuć, ale nie możemy, bo zmian za dużo :I Gdy pytasz o przedwczoraj nie ma niedwuznacznych odpowiedzi :x Kupimy po cukrowej bajaderce na nowo otwartego śródmieścia :D Ucinając z nim pogawędkę czujesz, że trafiłaś bańki w totka :O Gadu – gadu mi dogadał, że jestem pierwotnie niepiśmienny. Nonszalancka sugestia używania emotikonów w poezji :))

Wiesz co, mam wrażenie, że to jest całkiem niezły wiersz. Gratulacje:)

@duszka Dzięki Duszyczko jesteś dobrym duszkiem tego forum:) Ślady są w każdym z nas, we mnie również. Stety / niestety ://