Leszczym

@Waldemar_Talar_Talar Dzięki, cieszę się :))

@Michał_78 przyznaję Michał i tak być może, wróć bardzo często się zdarza ;))

@Michał_78 miałem na myśli wiek średni, po czterdziestce;)) Różnie bywa, bo na przykład wiersze zacząłem czytać i pisać właśnie później;) Ja z tych co uważają, że nad wrażliwością się pracuje ;)

@iwonaroma Dziękuję ;) @Michał_78 subtelności i delikatności autorowi się zachciało na średnie lata ;) Dzięki!

@[email protected] oj prawda to prawda ;)

\ Gdybyś potrafiła nas nauczyć lekkości pośród sił grawitacji ulecielibyśmy w przestrzeń nieba Nie chcesz uczyć... Przekonujesz otoczenie niezmiernie że na moczarach trzeba się unosić nie być, roztaczać się, nie pamiętać My nie dorastamy... Ciężkawe serca warto opłukiwać niczym dłonie w żeliwnej wannie z nas sztuka tylko Tobie się udaje Wodzisz wzorem duszy... Przypominasz nam myśl ulotną co przypadkiem miała nie powstać niepewną chwilką przyszła i odeszła Mówisz co nieistotne... Jeśli zakochany wkrótce zapytam zabrzmię ciężkością niemiłosierną obawiam się własnej niezręczności Pragnę Cię... ...nie spłoszyć...

@[email protected] wiesz może być tak, że ten wiersz akurat do mnie szczególnie przemówił, na pewno jest dobry i tyle mogę powiedzieć :)

@iwonaroma A może to tylko mgiełka i nie będzie tak źle?

@Pan Ropuch Wiersz świetnego humoru :))))

@[email protected] W moim osobistym odczuciu to jeden z Twoich najlepszych na forum, odkąd czytam Twoje wiersze. Świetny, dopracowany, przemyślany, a jednocześnie klarowny. Brawa!!!

@error_erros piękny wiersz. Lotny, wymowny i delikatny. Pełen miłości. Super!!!

@lena2_ extra wiersz !!! Śnię niekiedy o pisaniu także z dużym podobaniem :)

@_Marianna_ Ładne, po prostu ładne:))

@Zawierucha7 Tylko w Zorro, Batmanie, Robin Hoodzie i Janosiku nadzieja :)) @Zawierucha7 aaa - zapomniałem o Spidermenie:))

@beta_b Ładne i urocze :)

@error_erros @Radosław mnie się ten tytuł zwyczajnie podoba i prawdę mówiąc nie bardzo bym wiedział jak go zmienić :)) Dziękuję za uwagę :)

@WiatrŚwietlny Ale, że co że "Dziewczyny z Dubaju" :))

@Nata_Kruk hej, może faktycznie zastanowię się nad "wyciągnąłem" ? Długopis zostaje, bo właśnie zazwyczaj piszę długopisem. Słówko oraz też zostawiam minimalnie lepiej mi tutaj pasuje co trudno w pełni wytłumaczyć. Przecinka już nie ma - uciekł ;)) Dzięki

@Dag dzięki Dag myślę sobie, że i prawdę czasem warto wyartykułować ;)) @Lahaj staranie się o bycie zdrowym psychicznie też jest sztuką;) Mi na przykład pisanie i czytanie wierszy pomaga, bo chociaż próbuję zrozumieć i nazwać emocje ;))

@tetu Tetu dzięki, nie zrozum mnie tylko źle, że wziąłem pod uwagę opinię Pi, negując niejako Twoje zdanie;)) Rozwaga mi się przyda, a oba słowa uważam za właściwe. Na słowo skarb można bardzo różnie i bardzo metaforycznie patrzeć. Słowo również nawiązuje do moich ostatnich zajęć teatralnych, gdzie jedną ze scenek było poszukiwanie skarbu właśnie. Zestawienie z wersem o przestawaniu rozumienia rzeczy powstaje lekko paradoksalna całość, ale przecież życie jest pełne paradoksów i prawdę mówiąc nie ma w tym nic takiego dziwnego. Czasem też lubię zabawę słowem i zestawianie słów w sposób mniej oczywisty. Dlatego tak napisałem i pewnie dlatego znów zmieniłem to słowo. Ale. Ale słowo "sens" też się w tym tekście broni. Sens również można odbierać bardzo wieloznacznie i jest bardzo ładnym słowem. Dlatego też swojego czasu zmieniłem wiersz na sens, bo Twoja uwaga wydawała mi się zrozumiała i sensowna właśnie. W ogóle, co przyznaję, rozmawiamy nad najbardziej fałszywym wersem tego wiersza, bo zarówno skarbów (dowolne rozumienie) jak i sensu (wieloznaczne rozumienie) nawet przed horyzontem trochę jeszcze dostrzegam. Z drugiej strony obserwuję sporo braków sensu, a i w swoim życiu też szukam sensu, bo i zagubiony też się czasem czuję, czego generalnie nie ukrywam. Wszystkie te rozważania prowadzą mnie do wniosku, że właściwie nie wiem, czy mam napisać sens, czy skarb i chyba jednak zostanę przy słowie skarb, a uczynię tak do czasu gdy kiedyś, po dłuższym czasie do tego tekstu dojrzeję, bo już tak mam, że z perspektywy dłuższego czasu na pewne swoje sformułowania patrzę zupełnie inaczej, śmiejąc się zazwyczaj z siebie i własnych nieprzemyśleń:))

@Michał_78 Dzięki Michał, miło mi mój imienniku;) Michały to są fajne chłopaki ;)

@Pi_ o właśnie też w tych czasach znamienny - strach przed posiadaniem racji ;) Też tak mam ://

@error_erros dzięki, pomyślę jeszcze;))

@Pi_ ojej machnąłem raptem jedną literówkę w słowie waham - nie bądź dla mnie zbyt stanowcza w ocenach - ciągle jeszcze uczę się pisania, a także co istotne "odpowiednich" zachowań na tym forum ;))) Fajnie, że do mnie zajrzałaś;)

@Pi_ masz rację. Mam papiery na bycie wariatem, ale z drugiej strony muszę patrzeć na jakieś potworne nienormalności ludzi rzekomo zdrowych i podobno zdrowszych ode mnie. Dziwnie się z tym czuję, bardzo dziwnie. Próbuję ten stan opisać i bez przerwy łapię się na surrealizmie, nonsensie, absurdzie, sprzecznościach itd. Sporo osób w tym kraju i to na poważnych stanowiskach w mojej skromnej ocenie wpadło w mniejszą lub większą paranoję, a ja lecząc się, rozmawiając i biorąc leki czasem się czuję od nich najzwyczajniej w świecie zdrowszy również na umyśle. Prowadzi to jednak do nieporozumień i ogarnia mnie coraz większe poczucie niezrozumienia rzeczywistości. Nie wiem jak się tutaj muszą czuć osoby, które mają cięższe klinicznie przypadki schizofrenii, ale podejrzewam, że może im być naprawdę ciężko ://///