joanna53

dobry wiersz, pozdrawiam:)

zgrabna miniaturka, pozdrawiam:)

Na szafirowym nieba tle tysiące znów rozbłysło gwiazd a księżyc ku nam uśmiech śle w krainę snów zabiera nas Świetlistej drogi wiedzie szlak pośród perlistych srebrnych róż i na księżyca niemy znak wnet się wyłoni Wielki Wóz Rozetrą koła srebrny pył potoczą dalej nasze sny i swoim blaskiem będzie lśnił gdy się rozstąpią przed nim mgły A za nim pomknie Mały Wóz rozkwitnie marzeń piękny sen bukietem cudnych wonnych róż przywita już kolejny dzień

dobry wiersz, pozdrawiam:)

świat ma swoje racje i musimy się z tym pogodzić, życzę miłego wieczoru:)

bardzo dobry wiersz, niestety natury nie da się oszukać, pozdrawiam serdecznie:)

Sięgam pamięcią przeszłości te kwiaty przepiękne w ogrodzie co tyle dawały radości i rosę spijały o wschodzie Schyloną jabłoń ku ziemi i wonną miętę przy płocie motyla z skrzydłami barwnymi cudownie zielone paprocie To morze traw i zieleni koncert świerszczy pod drzewem tysiące cudownych odcieni pomiędzy ziemią a niebem

trzeba w to wierzyć, że jutro będzie lepiej, pozdrawiam serdecznie:)

miłość przetrzyma każdy sztorm, pozdrawiam.

żywi zapamiętają, ale z czasem i oni zapomną, pozdrawiam serdecznie:)

Jak Ci dzisiaj mam dziękować za matczyny życia trud niech te proste szczere słowa trafią aż do serca wrót Pierwszych kroków mnie uczyłaś radość życia dałaś mi z pierwszych słów tak się cieszyłaś mamo jak dziękować Ci Nocą księżyc się przechadzał rzucał w okna srebrny blask widział wtedy pochyloną nad kołyską Twoją twarz I piosenki mi nuciłaś osładzając dziecka łzy Ty aniołem moim byłaś przez te wszystkie lata dni Czy pamiętasz mamo droga te spacery z tamtych lat prowadziłaś mnie za rękę udzielałaś mądrych rad A nad nami błękit nieba słońce uśmiechało się powtarzałam wtedy słowa mamo mamo kocham Cię Tak mi dobrze z Tobą było nikt nie zwróci tamtych lat Tobie mamo je zawdzięczam ten cudowny dziecka świat I pamiętam pierwszy dzwonek w szkolnej bramie stałaś Ty Twoje serce tak wzruszone w oczach się osiadły łzy Co myślałaś wtedy mamo co znaczyły tamte łzy czy podołam trudnym zdaniom będziesz mogła pomóc mi Wiem że bardzo się starałaś i chroniłaś moje sny murem twardo przy mnie stałaś kiedy ciężko było mi Byłaś moją przyjaciółką od najmłodszych moich lat z tej przyjaźni się rozwinął najpiękniejszy teraz kwiat Jak mam dzisiaj podziękować za rodzinny ciepły dom za Twój uśmiech dobre słowa za matczyną miłość Twą Za te noce nieprzespane za kłopoty i za łzy za te ręce spracowane jak dziękować dzisiaj Ci

świetny wiersz, pozdrawiam serdecznie:)

Jeszcze będzie normalnie bez maski z uśmiechem na twarzy radość serca ogarnie złego nic się nie zdarzy Będziemy jak dawniej szczęśliwi znów spokój w sercach zagości szarość się w tęczę zamieni przynosząc nam chwile radości

piękny wiersz, pozdrawiam:)

z weną jakoś sobie poradzisz, gorzej z żonką, pozdrawiam:)

w mroku łatwo zabłądzić, miłego popołudnia:)

To miała być tylko ich bajka lecz się przedwcześnie skończyła królewna poznała grajka i się w instrument zmieniła

uśmiech nic nie kosztuje a może sprawić drugiemu radość, pozdrawiam serdecznie:)

I szła wolność drogami i szła wolność lasami jak jutrzenka nad ziemią rozbłysła i witana salwami czerwonymi różami nad Warszawą zwycięsko zawisła Chłopcy z wojny wracali i witani brawami jak do gniazda pod skrzydła matczyne i górskimi szlakami i polnymi drogami wracał żołnierz w to miejsce jedyne Powróciły marzenia te tłumione latami i na nowo odżyły nad Wisłą wolność przyszła na ziemię majowymi krokami i osiadła nad wodą srebrzystą

Dziękuję:)

skoro potrafi marzyć, to nie jest aż tak zagubiony, pozdrawiam serdecznie:)

Już maj rozkwitnął zielenią i bzy na drzewach pachniały powrócił żołnierz nie zginął a śpiewem go ptaki witały Matka go wzięła w ramiona i łzy radości płynęły do głębi serca wzruszona słowa jej w gardle utknęły Bo przecież czekała latami by dożyć szczęśliwie tej chwili i była przy nim myślami daleko na froncie na linii Znów radość rozkwitła w człowieku bo krzyż uwolnił ramiona ta wojna w dwudziestym wieku była już wreszcie skończona

myślę Grzegorzu, że to nigdy im się nie uda, dziękuję za komentarz i pozdrawiam serdecznie:)

można w ten sposób uratować jakieś życie, pozdrawiam:)

wiersz skłania do refleksji, pozdrawiam:)