joanna53

coraz częściej człowiek zamyka się we własnej skorupie i to jest smutne, miłego dnia:)

wiersz z życia wzięty, miłego dnia:)

Czym jest szczęście na tej ziemi czym jest radość a czym łzy czy w marzeniach zatopieni odnajdziemy nasze sny Czy wskrzesimy blask płomieni ten co szczęścia rzuca czar ciepłem jego zniewoleni podsycimy ognia żar Może tylko to złudzenia szczęście kruche bywa wszak a raz jest to znów go nie ma los przewrotny bywa tak

wiersz skłania do refleksji, pozdrawiam.

nie każdy zasługuje na miłość, pozdrawiam.

A miłość przetrwa wszystko i sięgnie wysoko do gwiazd bo kiedy będziesz znów blisko już nie rozdzieli nas czas W sercu wciąż rzeźbię twe imię twój obraz ukryłam w pamięci wspominam te dni szczęśliwe a mogło być przecież ich więcej Dziś płynę samotnie bez steru i chociaż rozłąka tak rani to kiedyś dopłynę do brzegu gdzie cała wieczność przed nami

najważniejsza w życiu jest miłość, ona nadaje życiu sens, miłej niedzieli:)

To kościelne biją dzwony biała suknia bukiet róż nadszedł ten czas upragniony mężem żoną będą już A przed nimi całe życie a przed nimi drogi szmat i to głośne serca bicie gdy powiedzą sobie tak Ile będzie chwil szczęśliwych ile ciepłych wspólnych dni tego jeszcze nikt z nich nie wie tylko radość w sercach tkwi Dzień zapisał się w pamięci uroczysty dzwonu ton jak szczęśliwy uśmiechnięci budowali wspólny dom

życie to taka przeplatanka, musimy przyjąć to co ma nam do zaoferowania, pozdrawiam serdecznie:)

dobry wiersz, pozdrawiam:)

frajda jest po obydwu stronach, każdemu należy się wypoczynek, pozdrawiam.

Święty Piotr Spośród prostych ludzi wzięty stałeś się rybakiem dusz a dziś Piotrze jesteś święty Bóg Ci dał do nieba klucz Chciałeś blisko być Jezusa szedłeś za Nim krok w krok dziś jaśnieje Twoja dusza gdzie niebiański błyszczy stok Kiedy się zaparłeś Pana jakże wielki był Twój żal w sercu zaś powstała rana choć Ci Bóg wybaczył Sam Ty poniosłeś śmierć męczeńską i podobnie jak Twój Mistrz teraz jesteś Boga blisko w blasku chwały poprzez krzyż Święty Paweł Święty Pawle Apostole wybrał Ciebie kiedyś Bóg byś mógł pełnić Jego wolę i zejść z błędnych życia dróg Nie szczędziłeś życia swego by męczeńską ponieść śmierć wszystko z Bogiem i dla Niego wlałeś wiarę w setki serc Ci dwaj wielcy dzisiaj święci w niebie triumfują już dali przykład żywej wiary wysłuchują naszych próśb

róża najpiękniejszy kwiat ale czasem potrafi ranić, pozdrawiam.

Może kiedyś znów po latach ujrzę z bliska Twoją twarz może jeszcze tego lata zdecyduje za nas czas A wspomnienia znów ożyją z oczu spłynie cicha łza i znów stanę się dziewczyną tą co miłość Tobie da Czas rozdzielił nas oboje kolce poraniły róż utraciłam serce Twoje nie ma Ciebie przy mnie już Teraz czekam na tę chwilę byś w ramiona wrócił moje nawet serce swe zamienię by kochało za nas dwoje

wymowny wiersz, pozdrawiam:)

Pamiętam te chwile radości ty zawsze byłeś mnie blisko twe oczy pełne miłości tato dziękuję za wszystko Choć dawno odszedłeś z tej ziemi zostały piękne wspomnienia kiedy za rękę złączeni a zbożem pachniała ziemia Zbierałam chabry na łące pomagałeś mi łapać motyle nad nami słońce gorące i dni płynęły szczęśliwe Wieczorem siadałam w kąciku by słuchać twych opowieści a pytań miałam bez liku bo tyle było w nich treści Tak pięknie umiałeś rysować i domki robić waflowe chciałabym wspomnienia zachować niech będą wciąż kolorowe

Chodzi Anioł Stróż po świecie szuka ludzi zagubionych ktoś porzucił biedne dziecię to znów odszedł mąż od żony Gdzieś staruszka pochylona ledwie ciężką torbę dźwiga idzie dalej zamyślona a co z córką jej tu nie ma Jakiś chłopczyk kopnął w piłkę wyleciała prosto z bramy i popatrzył małą chwilkę i tak nie ma jego mamy Głód doskwiera co niemiara kiszki z głodu marsza grają mama wraca znów pijana już jej nogi się plątają A za oknem w kamienicy cichuteńko Ania siedzi widzi dzieci na ulicy co dzień je oczami śledzi Tak by chciała biegać z nimi lecz choroba nie pozwala czy się los kiedyś odmieni myśli sobie biedna Ania Chodzi Anioł Stróż po świecie taki smutny zamyślony chce ocalić każde dziecię ludzi biednych i skrzywdzonych

mądre słowa, pozdrawiam serdecznie:)

a jednak życie dalej płynie i nie możemy się zatrzymywać, pozdrawiam serdecznie:)

dobry wiersz, pozdrawiam:)

zgrabna miniaturka, pozdrawiam:)

Na szafirowym nieba tle tysiące znów rozbłysło gwiazd a księżyc ku nam uśmiech śle w krainę snów zabiera nas Świetlistej drogi wiedzie szlak pośród perlistych srebrnych róż i na księżyca niemy znak wnet się wyłoni Wielki Wóz Rozetrą koła srebrny pył potoczą dalej nasze sny i swoim blaskiem będzie lśnił gdy się rozstąpią przed nim mgły A za nim pomknie Mały Wóz rozkwitnie marzeń piękny sen bukietem cudnych wonnych róż przywita już kolejny dzień

dobry wiersz, pozdrawiam:)

świat ma swoje racje i musimy się z tym pogodzić, życzę miłego wieczoru:)

bardzo dobry wiersz, niestety natury nie da się oszukać, pozdrawiam serdecznie:)