Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

joanna53

Użytkownicy
  • Postów

    711
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez joanna53

  1. O zielona piękna Ukraino dziś po tobie płacze nawet step długo jeszcze łzy ludzi popłyną kto ojczysty będzie mógł jeść chleb A Natasza łzami mnie żegnała gdy na wojnę przyszło mi już iść nie płacz Natko chwała będzie chwała kiedy w polu stanie po mnie krzyż My jesteśmy przecież tacy młodzi bardzo proszę nie mów nawet tak nasz syn wkrótce w marcu się urodzi tylko ojca będzie bardzo brak Czekaj Natko może szybko wrócę i zobaczyć syna będę mógł i w ramiona kochane się rzucę lecz niestety w polu został grób 12 marca 2022r.
  2. joanna53

    Moja Róża

    Powróciłam do mej Róży co wyrosła tuż o wschodzie wiatr mi z płatków jej powróży gdzie jest szczęście czy w przyrodzie Pszczoła co dzień nektar spija słońce złoci trawę drzewa wiosną pachnie cała ziemia słowik słodkie trele śpiewa Róża tylko zadumana wśród stokrotek i zieleni to dlaczego jestem sama i czerwienią się rumieni Nie bądź smutna ma Różyczko nikt ci nigdy nie dorówna przecież jestem bardzo blisko możesz więc być z siebie dumna
  3. mądre przemyślenia, życzę dobrej nocy:)
  4. świetny wiersz, daje do myślenia, pozdrawiam serdecznie:)
  5. Dziękuję Grzegorzu, jednak nie masz co narzekać:)
  6. widzę, że tęsknisz już za latem, miłego dnia.
  7. i tak nie uda się ochronić dzieci przed złem tego świata, miłego dnia.
  8. umrzeć, tylko żeby zaspokoić swoją ciekawość, to nie miałoby sensu, pozdrawiam.
  9. Raz pewien król miał siedem cór a syna ni jednego cóż robić mam już nie wiem sam potomka nie mam swego To prosta rzecz wystarczy chcieć i zięciów usynowić masz piękny dwór i siedem cór wnuków ci będą rodzić Posłuchał król co rzekł mu dwór wesela wnet wyprawił a każda z cór miała swój dwór król wnuków nieraz bawił Tak to już jest gdy bardzo chcesz to dopniesz w końcu swego wystarczy chcieć i szczęście mieć by radość była z tego
  10. szkoda, że tylko zachód słońca, pozdrawiam serdecznie:)
  11. joanna53

    Pozostań śnie

    Dziękuję Wszystkim za komentarze i życzę miłego weekendu:) Jacku dopisałeś super strofy, dziękuję:)
  12. joanna53

    Pozostań śnie

    Dziękuję Waldemarze:)
  13. zapowiada się nie wesoło, pozdrawiam.
  14. w realu jest tak samo, pozdrawiam.
  15. joanna53

    Pozostań śnie

    Spotkałam świat z dziecięcych lat i jasne w nim obłoki baśniowy kwiat z tych drogich lat i uśmiech mój szeroki Wśród dzikich róż skoszonych zbóż gdzie polny mak się kłaniał a ciepły wiatr co płatki kradł i dalej je rozdawał A nawet mróz nie szczędził róż i wplatał je w pejzaże z księżycem wraz rozrzucał blask i tworzył z nim miraże A śnieżek rój zaczynał bój i było tak wesoło i trzaskał mróz spod sanek płóz i zwodził wszystkich w koło Skończył się sen rozpoczął dzień i przeszłość odfrunęła bajkowy świat z dziecięcych lat czy będzie mi się śniła
  16. Przybądź do nas Nowy Roku przywdziej najpiękniejszą z szat przynieść radość szczęście pokój lepszym niech się stanie świat Niechaj z wszystkich krańców ziemi wciąż pokoju płynie pieśń chleb na stole się rumieni każdy człowiek miał co jeść Daj nam miłość Nowy Roku niech przyjaźni rośnie krąg by na każdym życia kroku nie zabrakło ciepła rąk Szczęśliwego Nowego Roku 2022 życzy Wszystkim Państwu joanna53
  17. Zapada wieczór grudniowy i ciszą wypełnia się ziemia już nie w stajence ubogiej gdzie szukać będzie schronienia Czy znajdzie je w sercu człowieka kto miejsce zrobi Dziecinie to Bóg przychodzi i czeka w tę cichą i świętą wigilię Otwórzmy drzwi serca szeroko zaprośmy Boga w gościnę niech wszędzie nastanie pokój nadejdą szczęśliwe znów chwile Łamiąc się białym opłatkiem nie pomijajmy nikogo ta łza co spłynie ukradkiem niech w ciszę przemieni się błogą Zdrowych, pogodnych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia życzy Wszystkim Państwu joanna 53
  18. oryginalny, życzę miłego dnia.
  19. w miłości nie potrzeba nawet słów, pozdrawiam gorąco:)
  20. Czas przede mną wciąż umyka aż do czarnych wiedzie ścian mej kopalni poświęciłem młode lata siebie sam Do kopalni wiedzie droga wyboisty to jest szlak i zawrócić z niej nie mogę szkoda mi tych młodych lat Moja wierna żywicielko co mnie karmisz tyle lat ja nie poddam się rozterkom odnalazłem tu swój świat Chociaż kwiaty tu nie rosną nie pofrunie z wiatrem liść a promienie słońca bledną jutro znowu chcę tu przyjść
  21. pewnie nadejdzie taki czas, pozdrawiam.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...