Andrew Alexandre Owie

The "architecture" of what I've been writing for now, what I've been written so far above suspiciously resembles... a symphony. A combination of non-fiction and war pulp-fiction with the psychological prose and poetry, a free-flowing associative jam with a key, common cross-cutting theme. "Architektura" tego, co do tej pory pisałem, to, co napisałem do tej pory powyżej, podejrzanie przypomina... symfonię. Połączenie literatury faktu i wojennej pulp fiction z psychologiczną prozą i poezją, swobodny, skojarzeniowy "plyw" z kluczowym, wspólnym, wszystko łączącym tematem.

Admiral Kolchak: "Do not touch the artistes, prostitutes and cabmen. They serve any government". Admirał Kołczak: "Nie dotykajcie artystów, prostytutek i woźniców. Służą każdemu rządowi". Adm. Kolchak in Vladivostok in 1918. Adm. Kołczak we Władywostoku w 1918 r. Admiral Kolchak, naval commander, polar explorer, the only member of the highest military caste who opposed the abdication of Nicholas II. Admirał Kołczak, dowódca marynarki wojennej, polarnik, jedyny członek najwyższej kasty wojskowej, który sprzeciwił się abdykacji Mikołaja II. Adm. Kolchak in Vladivostok in 1919. Adm. Kołczak we Władywostoku w 1919 r. During the Civil war, the Supreme Ruler of Siberia and the Far East, "Omsk Ruler", issued to the Bolsheviks by General Jeannin, the head of the French military mission, in conspiracy with the Czechoslovak legionnaires. W czasie wojny domowej Najwyższy Władca Syberii i Dalekiego Wschodu "Omski wojewoda", wydany bolszewikom przez generała Jeannina, szefa francuskiej misji wojskowej w konspiracji z czechosłowackimi legionistami. General Pierre Maurice Janin

MOST LIKE HIS UNCLE JAK JEGO STRYJ Fim director Stanislav Govorukhin: I remember how we were sitting [with Vladimir Vysotsky] in his flat's kitchen and drank tea when dropped in Nikita Mikhalkov who lived on the floor above. He had visited Tehran, and told us about the Royal couple, the Shah and his spouse. All sorts of the fantastic things. When he left and Volodya closed the door after him, he said: "Look at that dog, how talented he is! He told us a pack of lies, but how interesting! Learn it from him!" Reżyser Stanislav Govorukhin: Pamiętam, jak siedzieliśmy [z Władimirem Wysockim] w jego kuchni i pili herbatę. Przyszedł Nikita Michałkow, który mieszkał piętro wyżej. Właśnie przyjechał z Teheranu. Mówiłem o Szah i jego i jego małżonkie wszelkiego rodzaju fantastyczne rzeczy. Potem wyszedł, Wołodia zamknął drzwi i powiedział: "Spójrz, jaki ten pes jest utalentowany! Nakłamał, co ślina na język przyniosła, ale to takie ciekawe! Naucz się tego!" The King of Kings Shahin Shah Król Królów Szahin Szach

At home among strangers Swój wśród obcych, obcy wśród swoich THE FUGITIVE ZBIEG Siergej Michałkow BIEGLEC Ja za stołom sidiel i jeł, Kogda w okno Orioł wleteł I sieł naprotiw, u stoła, Raskinuw dwa bolszich kryła. Siżu. Diwluś. Nie szewieluś I słowo wymołwić ' bojuś: Wied' priletieł ko mnie za stoł Nie ciżik-pyżik, a Orioł! Gladic. Swoj ostryj kluw raskrył. I tut mój gosć zagoworił: -Ja sriedi skał, poczti ptiencom, Był pojman opytnym lowcom. On w zoopark menia otwioz. Ja w kletkie żił. W niewole ros, O niebie tolko mog mecztać I razucilsia ja letać ... Bieglec umołk. I ja kak mog Jego prigriel, jemu pomog - I nakormił , i napojił I w zoopark nie pozwonił. By Sergei Mikhalkov THE FUGITIVE When I sat at the table, ate, An eagle flew into my flat. Having sat down knee to knee It spread and flapped its mighty wings. I freezed and stared, sat stock-still, I couldn`t utter an-n-ny-th-th-thing! It was the eagle who came in, And not a simple dove of peace. It glanced. It opened its sharp beak. All of a sudden it could speak! `When still a nestling, twixt the rocks, I was caught in a snare with cocks. The fowler sold me to the Zoo Where I grew up, caged, freedomproof. I only dreamt about the sky And I forgot how to fly`. The runaway fell silent. Then I sheltered it, I did my best. I fed and watered it. That`s true! I didn`t even phone the Zoo! Przez Siergeja Michałkowa ZBIEG Siedziałem przy stole i jadłem, Kiedy Orzeł przeleciał przez moje okno I usiadł na przeciwko mnie, przy stole, Rozłożył dwa duże skrzydła. Siedzę. Się dziwię. Nie ruszam się. I boję się wypowiedzieć słowo: W końcu przyleciał do mojego stołu Nie czyżyk, ale orzeł! Wygląda. Otworzył swój ostry dziób. A potem mój gość przemówił: -Wśród skał, kiedy byłem prawie pisklę, Zostałem złapany przez Doświadczonego łapacza. Zabrał mnie do zoo. Mieszkałem w klatce. Dorastałem w niewoli, Mogłem tylko marzyć o niebie A zapomniałem jak latać... Zbieg zamilkł. I jak mogłem, Przygarnęłem go, pomógłem mu - I nakarmiłem go i dałem się napić, I nawet nie zadzwoniłem do Zoo. "FLIC OU VOYOU", OR HOW ARE YOU SUPPOSED TO BE CALLED NOW? FLIC OU VOYOU, CZYLI JAK ADRESOWAĆ DO CIEBIE TERAZ? This title consists of the titles of two films, the French one of 1979, "Cop or Hood", and the Russian one "Kak vas teper' nazyvat" of 1965. The first is about a police adventurer, the second is about an illegal agent and diversionist, a Belgian cook. Na tytuł ten składają się tytuły dwóch filmów, francuskiego z 1979 roku, "Cop or Hood", oraz rosyjskiego "Kak was tiepier' nazywać" z 1965 roku. Pierwszy opowiada o policyjnym poszukiwaczu przygód, drugi o nielegalnym agencie i dywersancie, belgijskim kucharzu. ------ The clan of the Mikhalkovs, the former impoverished aristocrats and prominent Soviet and Russian art workers, as well as the hereditary active courtiers is an excellent illustration of how to be at home among strangers. No wonder this is the name of the first full-length movie shot by a famous Russian film director Nikita Mikhalkov. Klan Michałkowów, dawnych zubożałych arystokratów i wybitnych sowieckich i rosyjskich robotników artystycznych, a także dziedzicznie czynnych dworzan jest doskonałą ilustracją wyrażenia "Swój wśród obcych, obcy wśród swoich". Nic dziwnego, że tak nazywa się pierwszy pełnometrażowy film nakręcony przez słynnego rosyjskiego reżysera Nikitę Michałkowa. His father, Sergei Vladimirovich Mikhalkov, was a famous poet, a classic of children's literature, the author of lyrics for the USSR and Russia anthems and of the famous inscription on the Grave of an Unknown Soldier in the Alexandre Garden near the Kremlin: "Your name is unknown, but your feat is immortal." Jego ojciec Siergiej Władimirowicz Michałkow był znanym poetą, klasykiem literatury dziecięcej, autorem tekstu hymnu ZSRR i Rosji oraz słynnego napisu na grobie nieznanego żołnierza w Ogrodzie Aleksandrowskim na Kremlu: "Twoje imię jest nieznane, ale twój wyczyn jest nieśmiertelny". But it's about his uncle, Mikhail Vladimirovich Mikhalkov (1922-2006), a brother of Sergei Mikhalkov, that they started talking only before his death in 2006. All of a sudden that almost 80-year-old man began to hand out one interview after another. One of them, got by a journalist Oksana Ushakova on May 27, 2003, can still be read on the official website of the Federal Security Service of the Russian Federation. Look at http://www.fsb.ru/fsb/history/author/single.htm!id%[email protected] Aleksandre, Sergei, Mikhail, the Mikhalkov brothers Bracia Michałkowowie: Aleksandr, Siergiej, Michaił. Ale o jego stryje, który miał na imię Michaił Władimirowicz Michałkow (1922-2006), bracie Siergieja Michałkowa, zaczęli mówić dopiero tuż przed jego śmiercią w 2006 roku. Nagle, jako bez mała 80-letni mężczyzna, zaczął udzielać jednego wywiadu po inne. Jeden z nich, ktory przeprowadziła dziennikarka Oksana Uszakowa 27 maja 2003 r. można wciąż przeczytać na oficjalnej stronie Federalnej Służby Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Popatrzcie na http://www.fsb.ru/fsb/history/author/single.htm!id%[email protected]. In that interview, Mikhail retells the content of his autobiographical book, memoirs "V labirintach smiertielnogo riska", which, according to him, was commissioned by the USSR Security Service in the 1950s and published for the Western European readers under the title of "In the labyrinths of a deadly risk". In Russian, only in 1991, this book was published in a meager print run of 5 thousand copies, allegedly at the expense of the author himself, and its text in Russian can also be found on the Internet. http://militera.lib.ru/memo/russian/mihalkovy_sv_mv/04.html Michaił przytacza w tym wywiadzie treść swojej autobiograficznej książki, pamiętników "W labirintach smiertielnogo riska" (W labiryntach śmiertelnego ryzyka), zamówionej przez Służbę Bezpieczeństwa ZSRR w latach pięćdziesiątych i opublikowanej dla zachodnioeuropejskiego czytelnika pod tytułem "In the labyrinths of the deadly risks". W języku rosyjskim książka ta została wydana tylko w 1991 r. w skąpym nakładzie 5 tysięcy egzemplarzy, rzekomo kosztem samego autora, a jej rosyjski tekst można znaleźć w Internecie. The legendary book did not attract much attention in Russia, or rather attracted, but not exactly in a way that the author and his contracting authority would like. Both enemies and friends of the Mikhalkov clan, as well as the uninterested readers, reacted to its content in the same way, with great distrust, to say the least. Legendarna książka nie wzbudziła w Rosji większego zainteresowania, a raczej wzbudziła, ale nawet nie tak, jak by sobie tego życzył autor i ci, którzy ją zaplanowali. Zarówno wrogowie, jak i przyjaciele klanu Michałkowa, a także niezainteresowani czytelnicy, zreagowali na jego treść tak samo, co najmniej z wielką nieufnością. This has been his first and for a long time his only book published under the name of Mikhail Mikhalkov. His other lifetime works of the memoir and poetic genres were published under his pen names of "Lugovykh" and "Andronov". To była jego pierwsza i przez długi czas jedyna książka wydana pod imieniem Michaiła Michałkowa. Inne jego dzieła pamiętnikarskie i poetyckie były publikowane pod pseudonimami "Ługowych" i "Andronow". Mikhail Mikhalkov had a strange fate as either a secret agent and hero or a traitor and defector, and neither one nor the other variants of his past have been officially denied or confirmed so far. The key indisputable facts of his biography do not agree well with his own explanations and his own stories about himself. Again, he is often confused in his memories, as he wrote one thing in his book, but often said the other things in his numerous interviews. Mikhail Mikhalkov. The man whose eyes are filled with real, actual pain, and this is what makes me trust him. Michaił Michałkow. Człowiek z prawdziwym bólem w oczach, i dlatego mu wierzę. Michaił Michałkow miał dziwny los albo jako tajny agent i bohater, albo zdrajca i uciekinier, i ani jednemu, ani drugiemu wariantu nie zostało oficjalnie zaprzeczone ani potwierdzone aż do teraz. Kluczowe, niepodważalne fakty z jego biografii nie zgadzają się dobrze z jego własnymi wyjaśnieniami i opowieściami o sobie. Poza tym jest zdezorientowany we swoich wspomnieniach, i to, co napisał w książce, często nie jest to, co powiedział w swoich licznych wywiadach. He and his brothers were allegedly raised by a German woman, either a housekeeper, or a governess Emma Rosenberg, and it was German that became their first language. Mikhail even had to master Russian in elementary school, in order to study on an equal basis with everyone. On i jego bracia byli rzekomo wychowywani przez niemkę, albo gospodynię domową, albo guwernantkę Emmę Rosenberg, i to niemiecki stał się ich pierwszym językiem. Michaił musiał nawet opanować rosyjski w szkole podstawowej, aby uczyć się na równych zasadach ze wszystkimi. After school, he presumably went on to study at the State Security School for the Border Guards, since he had a good command of German, and at the time of the outbreak of the Second World War he served in the Special Department of the 79th Border Detachment in the city of Izmail at the mouth of the Danube on the Romanian border. Mikhail Mikhalkov as a boderguard Michaił Michałkow jako pogranicznik However, in 1941 it was near Kiev where his unit, or, probably, even a blocking unit which prevented any escape of soldiers from the front line was surrounded, and he was captured. Po ukończeniu szkoły prawdopodobnie kontynuował naukę w Wyższej Szkole Bezpieczeństwa Państwowego Straży Granicznej, gdyż dobrze znał język niemiecki, a w chwili wybuchu II wojny światowej służył w Wydziale Specjalnym 79. Oddziałe Straży Granicznej w mieście Izmail u ujścia Dunaju na granicy rumuńskiej. Jednak w 1941 r. to właśnie pod Kijowem jego oddział wojskowy, może nawet oddział zaporowy, uniemożliwiający ucieczkę żołnierzy z linii frontu, był okrążony, i dostał się do niewoli. According to his own stories, he as much as twice tried to escape from captivity, was as much as twice shot out by the Germans during the mass executions, but each time he managed to miraculously survive, being littered with corpses. Według własnych opowieści aż dwukrotnie próbował uciec z niewoli, aż dwukrotnie został rosztrzelony przez Niemców, to były masowe egzekucji, ale za każdym razem udało mu się cudem przeżyć, będąc zaśmieconym trupami. Finally, he settled in occupied Kiev, gained the confidence of a Russian German woman Lucy, who handed him the passport of her deceased husband, introduced himself to a German officer, SS-Hauptsturmführer Bersch at the Headquarters company of the SS-Panzergrenadier-Division "Grossdeutschland" but according to another version the 2.SS-Panzergrenadier-Division "Das Reich") as a Ukrainian Volksdeutsche Zweis, and first became a member of the supply unit for the division, or simply Hilfswilliger (HiWi) under supervision of the Wirtschaftskommando (WiKdo), or quartermaster service of that division (it enabled him to travel extensively on the German orders and at the same time to verify the actual location of the German units); and later on as a division's military serviceman, an interpreter at the Headquarters of one of its companies. W końcu osiadł w okupowanym Kijowie, zyskał zaufanie Rosyjskiej Niemki Lusi, która wręczyła mu paszport zmarłego męża, przedstawił się niemieckiemu oficerowi że sztabu roty SS-Panzergrenadier-Division "Grossdeutschland" (i według do innej wersji 2.SS-Panzergrenadier-Division "Das Reich") SS-Hauptsturmführeru Bershu jako ukraiński Volksdeutsche Zweis i najpierw został członkiem jednostki zaopatrzeniowej dla dywizji, czyli po prostu Hilfswilligerem (HiWi) pod nadzorem Wirtschaftskommando (WiKdo), czyli służby kwatermistrzowskej tej dywizji Matka, kurki, jajką! Schneller! (umożliwiło mu to szerokie podróżowanie na rozkazy niemieckie, a jednocześnie weryfikację faktycznej lokalizacji oddziałów wojskowych niemieckich); a następnie jako wojak dywizji, tłumacz ze sztabu jednej z jej rot. (If it really was the 2.SS-Panzergrenadier-Division "Das Reich", then it was that very Waffen-SS division, which was tasked by the Oberkommando Wehrmacht to prevent Soviet troops from entering Warsaw during the 1944 uprising. And that was that very division, which staged a massacre in the French village of Oradour near city of Montauban after the Maquis tried to stop its transfer to Normandy to repel the Allied advance in 1944). Le Vieux Fusil, 1976 Stara strzelba, 1976 (Jeśli to była 2.SS-Panzergrenadier-Division "Das Reich", była to właśnie ta dywizja Waffen-SS, której zadaniem na rozkaz przez Oberkommando Wehrmacht było uniemożliwić wojskom sowieckim wkroczenie do Warszawy podczas powstania w 1944 r. I to jest właśnie tą dywizja, która zorganizowała masakrę we francuskiej wiosce Oradour w pobliżu miasta Montauban po tym, jak partyzanty próbowali powstrzymać jej transfer do Normandii, aby odeprzeć alianckie natarcie w 1944 r.). Flic ou Voyou, 1979 Then Mikhalkov, again judging only by his own words, deserted and experienced a series of the incredible adventures in Romania and Hungary. These were both love affairs: he allegedly almost married the only daughter of a Swiss millionaire; and financial frauds: he allegedly buried a little bag of diamonds in Poland (and then he never found it, which he'd been regretting for all his life). Mikhalkov also visited France, Belgium and even Turkey. He allegedly sat at the same table with the famous German saboteur Otto Skorzeny and Goebbels' deputy for propaganda Funk. But all that jazz was already under his new names of Schwalbe and Karl Wintzenhammer. Flic ou Voyou, 1979 Potem Michałkow, ponownie sądząc tylko po jego słowach, zdezerterował i przeżył serię niesamowitych przygód w Rumunii i na Węgrzech. Byli to zarówno romanse: rzekomo prawie ożenił się z córką szwajcarskiego milionera; jak i oszustwa finansowe: rzekomo zakopał w Polsce woreczek z brylantami (a potem nigdy go nie znalazł, czego żałował przez całe życie). Michałkow odwiedził też Francję, Belgię, a nawet Turcję. Podobno siedział przy tym samym stole ze słynnym niemieckim dywersantem Otto Skorzenym i zastępcą Goebbelsa ds. propagandy Funka. Ale wszystko to było już pod nazwiskami Schwalbe i Karl Wintzenhammer. Flic ou voyou, 1979 Upon returning to Germany, during another military adventure, Mikhalkov unsuccessfully falls from a five-meter wall, receives injuries which after-effects he will have to treat all his life, and being unconscious and having no documents, but wearing SS uniform ends up in a German military hospital in Königsberg, this time calling himself Müller from Düsseldorf. Po powrocie do Niemiec, podczas kolejnej wojskowej przygody, Michałkow bezskutecznie spada z pięciometrowego muru, doznaje obrażeń, których skutki będzie leczył przez całe życie, będąc nieprzytomny i nie mają dokumentów, ale mają na sobie mundur SS, trafia do niemieckiego szpitala wojskowego w Königsbergu, nazywając się tym razem Müllerem z Düsseldorfu. This photo is often published as a photo of Mikhail Mikhalkov in SS uniform in the Russian press and on the Internet, but in fact this photo of a handsome young guy belongs to SS-Hauptsturmführer Helmut Schreiber from the 2.SS-Panzergrenadier-Division "Das Reich". (Mikhail Mikhalkov was also an SS-Hauptsturmführer). To zdjęcie jest często publikowane w rosyjskiej prasie i Internecie, jako zdjęcie Michaiła Michałkowa w mundurze SS, w rzeczywistości to zdjęcie przystojnego młodzieńca należy do SS-Hauptsturmführera Helmuta Schreibera z dywizji Das Reich. (Michaił Michałkow też był SS-Hauptsturmführerem). Look at/Popatrzcie na https://www.tracesofwar.com/persons/9130/Schreiber-Helmut-SS-Panzergrenadier-Regiment-3.htm Now see SS-Hauptsturmführer Helmut Schreiber's whole frame(he is on the left). Teraz SS-Hauptsturmführer Helmut Schreiber na pełną wysokość)(jest polewej). After hospital, Mikhail was allegedly sent to retraining courses for the command staff of the 3.SS-Panzergrenadier-Division "Totenkopf", and in 1944-1945, according to again only his unfounded assertions, he commanded a tank company of this division. (This is the very division that was reinforced with the remnants of the 2. SS-Panzergrenadier-Division "Das Reich" during the period indicated). Po szpitalu Michaił został rzekomo wysłany na kursy przekwalifikowujące dla sztabu dowodzenia 3.SS-Panzergrenadier-Division "Totenkopf", a w latach 1944-45. on, zgodnie z znowu tylko jego bezpodstawnymi twierdzeniami, dowodził kompanią czołgów tej dywizji. (Jest to ta sama dywizja, która została wzmocniona resztkami 2.SS-Panzergrenadier-Division "Das Reich" we wskazanym okresie). We read in the book by Mikhail Mikhalkov: "By the time when I commanded a tank company, I had already perfectly entered the role of an SS officer - I knew jargon, subordination, regulations, German songs and card games. But of course, I couldn't make a real tank officer. After all, I didn’t go through special training, I didn’t know much about materiel, technical terminology... In order to deflect suspicions from myself for a while, I decided to curry favour and wrote a marching song "Wo ist Hitler, da ist der Sieg" (Where is Hitler, there is the victory) for my company. At the training ground, my soldiers learned this song and, returning to the unit, sang it under the windows of the Headquarters ... Our general was very pleased, and thus I managed to regain the trust of the highest ranking officers for a while. But the discrepancies and slipups continued, I felt that I might eventually be exposed, and I deserted. I changed my legend, my documents and ended up in Poland, at the Poznan School of Military Interpreters". Czytamy w książce Michaiła Michałkowa: "Kiedy dowodziłem kompanią czołgów, doskonale wszedłem już w rolę oficera SS - znałem żargon, podporządkowanie, przepisy, niemieckie piosenki i gry karciane. Ale oczywiście ja nie mogłem zrobić prawdziwego oficera czołgu. W końcu nie przeszedłem specjalnego szkolenia, nie wiedziałem zbyt wiele o materialnej części, terminologii technicznej ... Aby na chwilę odsunąć podejrzenia od siebie, postanowiłem się chciał się wysłużyć i napisał piosenkę marszową "Wo ist Hitler, da ist der Sieg" (Tam, gdzie jest Hitler, tam jest zwycięstwo) dla mojej roty. Na poligonie moje żołnierze nauczyli się tej pieśni i wracając do odziału śpiewali ją pod oknami dowództwa… Nasz generał był bardzo zadowolony, dzięki czemu udało mi się odzyskać zaufanie najwyższych rangą oficerów na podczas. Ale rozbieżności i porażki trwały nadal, czułem, że mogę w końcu zostać zdemaskowany i zdezerterowałem. Zmieniłem legendę, moje dokumenty i wylądowałem w Polsce, w Poznańskiej Szkole Tłumaczy Wojskowych". At the last stage of the war, in February 1945, he allegedly crossed the front line in uniform of the 3.SS-Panzergrenadier-Division "Totenkopf" SS Hauptsturmführer allegedly killed by him, and surrendered to the Red Army. Some publications say that it happened in Poland, in others we read that it took place in Berlin, and at last that it happened in Latvia. W ostatnim etapie wojny, w lutym 1945 roku, rzekomo przekroczył linię frontu w mundurze 3.SS-Panzergrenadier-Division "Totenkopf" SS Hauptsturmführera rzekomo przez niego zabity i poddał się Armii Czerwonej. Jedne publikacje mówią, że wydarzyło się to w Polsce, w innych, że miało to miejsce w Berlinie, a nareszcie, że wydarzyło się na Łotwie. We read in the book by Mikhail Mikhalkov: "Cooperating with the French Resistance, I worked with the former residency of the Tsarist General Staff. So I had a chance to fight fascism in the different territories, under the different names. But the main goal of all these relocations was Latvia - nevertheless closer to Russia". Flic ou Voyou, 1979 Czytamy w książce Michaiła Michałkowa: "Współpracując z francuskim ruchem oporu, miałem do czynienia z byłej rezydenturej Carskiego Sztabu Generalnego. Miałem więc szansę walczyć z faszyzmem na różnych terytoriach, pod różnymi nazwami. Ale głównym celem wszystkich tych przeprowadzek była Łotwa – jednak bliżej do Rosji". That officer could not say a word in Russian, but during his interrogation he claimed that he was a brother of Sergei Mikhalkov, that very author of the USSR National Anthem's lyrics. Of course, he was allegedly being interrogated by a general and interpreted into Russian by a colonel. Oficer ten nie mógł powiedzieć ani słowa po rosyjsku, ale podczas przesłuchania twierdził, że jest bratem Siergieja Michałkowa, tego samego autora słów hymnu państwowego ZSRR. Oczywiście miał być przesłuchiwany przez generała i tłumaczony na rosyjski przez pułkownika. The verification confirmed his relationship with Sergei Mikhalkov, but the investigators of the military counterintelligence SMERSH were not satisfied with his answers, and the "undercover agent" was transferred to the State Security, from where he was sent first to the Lefortovo prison, and from it - either for 4 or 5 years in the GULAG in the Far East. Only after Sergei Mikhalkov's petition to Lavrentiy Beria, according to another version to Stalin, since Beria supposedly could not stand the Mikhalkov family, he was allegedly released on Stalin's personal order and sent into exile either for 4 years or 5 years. Weryfikacji potwierdziła jego związek z Siergiejem Michaiłkowem, ale śledczy kontrwywiadu wojskowego SMERSZ nie byli zadowoleni z jego odpowiedzi, a "agent pod przykrywką" został przeniesiony do Służby Bezpieczeństwa, skąd został wysłany najpierw do więzienia w Lefortowie, a stamtąd - albo przez 4 lub 5 lat w GUŁAG na Dalekim Wschodzie. Dopiero po petycji Siergieja Michałkowa do Ławrientija Beriji, według innej wersji do Stalina, ponieważ Berija rzekomo nie mógł znieść rodziny Michałkowa, został on rzekomo zwolniony na osobisty rozkaz Stalina i zesłany na 4 lub 5 lat na wygnanie. According to one version of his stories, evil investigators from Lubyanka regularly tortured him and kept him from sleeping, while according to another they used him as an inside man, a "decoy". They allegedly dispatched him as a sneak to the cells with the notorious figures, such as the former White Army Cossack generals Shkuro and Krasnov who collaborated with Germans. Cavalry generals Krasnov and von Panwitz. Krasnov was deported by a British ally of Russia in accordance with the Yalta Agreements, and was the only one shot out as a military officer, while the rest of the military collaborators was dishonourably hanged. Generałowie kawalerii Krasnow i von Panwitz. Krasnow był deportowany przez brytyjskiego sojusznika Rosji na podstawie układu w Jałcie, i jedyny został rozstrzelany jako oficer, a pozostali kolaboranci byli haniebnie powieszeni. Według jednej wersji jego opowieści źli śledczy z Łubianki regularnie go torturowali i nie dawali spać, podczas gdy według innej używali go jako człowieka wewnętrznego, po prostu był "przynętą". Podobno wysłali go jako szpiega do cel z notorycznymi postaciami, takimi jak byli generałowie Białej Armii Kozacy Szkuro i Krasnow, którzy współpracowali z Niemcami. Thanks to the intercession of his brother Sergei, Mikhail managed to return to Moscow, but it happened only after Stalin's death. In 1956, Mikhail Mikhalkov was rehabilitated and even awarded a very serious military Order of Glory, Third Class. That Order was only being awarded for the distinguished combat record and battle merits. Dzięki wstawiennictwu brata Siergieja Michaiłowi udało się wrócić do Moskwy, ale dopiero po śmierci Stalina. W 1956 r. Michaił Michałkow został zrehabilitowany, a nawet odznaczony bardzo poważnym wojskowym Orderem Sławy III Klasy. Ten Order nadano tylko za wybitne osiągnięcia i zasługi bojowe. Then he was sent to the Glavpur - Main Political Directorate of the Soviet Army. There he became famous as one of the most tireless authors of the official, military patriotic poetry, songs and prose for children, adolescents and young adults. His works were not of any artistic value and interest for the young readers, so to say, future conscripts. But the privates had to chant them during their drilling and basic military training. Następnie został wysłany do Gławpuru - Głównego Zarządu Politycznego Armii Radzieckiej. Tam zasłynął jako jeden z najbardziej niestrudzonych autorów oficjalnej, wojskowo-patriotycznej poezji, pieśni i prozy dla dzieci, nastolatki i młodzieży. Jego utwory nie miały żadnej wartości artystycznej i nie interesowały młodych czytelników, by tak rzec, przyszłych poborowych. Ale szeregowcy musieli je intonować podczas musztry i podstawowego szkolenia wojskowego. One can easily understand about what they are by their completely "Chinese", "North Korean" titles which had already dropped out of contemporary times in the USSR in the 60s: "The Party and Lenin", "A military company marching went", "We will never forget the young hero" (about a Red boyscout, young hero Valya Kotik. Valentin KOTIK, 14 years old, was the youngest Hero of the USSR. In October 1943 he discovered the secret strategic underground telephone line between communications center of the Wehrmacht in Ukraine and Hitler's Wolfsschanze in Kętrzyn, Poland, and it made impossible the effective troop control. Walentin Kotik, 14 lat, był najmłodszym Bohaterem ZSRR. W październiku 1943 r. odkrył tajną podziemną linię telefoniczną między centrum łączności Wehrmachtu na Ukrainie a Wolfschanze Hitlera w Kętrzynie, w Polsce, i tym uniemożliwił skuteczną kontrolę wojsk. His songs were also performed by the Alexandrov Red Bannered Song and Dance Ensemble of the Soviet Army. For example, his perky "Song about our ballistic missile" of 1959. "Rota szła" (A military company marching went, Rota szła) O tym, czym są, można łatwo zrozumieć po ich całkowicie "chińskich", "północnokoreańskich" nazwach, które już w latach 60. wypadły w ZSRR ze współczesności: "Partia i Lenin", "Rota szła", "Będziemy nigdy nie zapomnij o młodym bohaterze" (o czerwonym harcerze, młodym bohaterze Wale Kotikie**). Jego pieśni wykonywał także Zespół Pieśni i Tańca Czerwonego Sztandaru Armii Radzieckiej Aleksandrowa. Na przykład jego "dziarska" "Pieśń o naszym pocisku balistycznym" z 1959 roku. "Pienia o naszej ballisticheskoj rakietie" (Song about our ballistic missile, Pieśń o naszym pocisku balistycznym) And even later, Mikhail Mikhalkov on behalf of the K.G.B of the USSR supervised Soviet "Lautensack" and political fugitive, the most famous political clairvoyant and wealthy touring hypnotist Wolf Messing, Wolf Messing: Ich bin ein Prophet. Jestem prorokiem. a Polish Jew who after an outbreak of the World War II escaped from the Gestapo to the Eastern part of Poland to be under the protection of the Red Army. A jeszcze później Michaił Michałkow z ramienia KGB ZSRR nadzorował sowieckiego "Lautensacka" i politycznego zbiega, najsłynniejszego politycznego jasnowidza i bogatego podróżującego hipnotyzera Wolfa Messinga, Mikhail MIKHALKOV. "Wolf Messing. Gipnotizior, tielepat, prorok". - M., «Graal», 2003 g. http://www.moslit.ru/nn/18/11.htm Mikhail MIKHALKOV. "Wolf Messing. Hypnotist, telepath, prophet". - M., "Grail", 2003 Michaił MICHAŁKOW. "Wolf Messing. Hipnotyzer, telepata, prorok". - M., "Graal", 2003 polskiego Żyda, który uciekł z Gestapo w Warszawie do wschodniej części Polski pod ochronu Armii Czerwonej po wybuchu II wojny światowej. Wolf Messing in Khabarovsk in the Russian Far East in the 60s. Psychological tricks fed him and fed good. Wolf Messing w Chabarowsku na rosyjskim Dalekim Wschodzie w latach 60. Psychologiczne sztuczki go karmiły i karmiły dobrze. Messing was a legal Soviet millionaire, since he advised the Soviet state leaders, and, during the war, he bought a tank and an aircraft for the Red Army, and, what's interesting, neither his tank, nor his aircraft, nor their crews got ever destroyed and injured in the war. Perhaps German pilots were frightened off by his name written on their boards. Messing was in a list of the private enemies of Hitler. When he died all millions on his account immediately disappeared. Messing był legalnym sowieckim milionerem, bo doradzał przywódcom państwa sowieckiego, a w czasie wojny kupił czołg i samolot dla Armii Czerwonej, i co jest ciekawe, ani jego czołg, ani samolot, ani ich załogi nigdy nie zostawały zniszczone i ranni na wojnie. Być może niemieccy piloci byli przerażeni jego nazwiskiem na burtach jego maszyn. Messing znajdował się na liście prywatnych wrogów Hitlera. Po jego śmierci wszystkie pieniądze na jego koncie natychmiast zniknęły. Mikhail Mikhalkov also made good money under the name Andronov as a formal representative of the Committee of War Veterans and Propaganda Bureau of the Soviet Writers' Union. He was as well a lecturer on the topic "Intelligence and counterintelligence" for the special forces units, intelligence schools, Border Forces academies. He never refused lecturing on family culture and diets and weight loss at the Army and Navy culture clubs either. He dreamed or archly pretended to dream of a TV series based on his memoirs to be shot by his nephews, Nikita Mikhalkov or Andron Konchalovsky. Michaił Michałkow zarabiał też dobre pieniądze pod nazwiskiem Andronow jako formalny przedstawiciel Komitetu Weteranów Wojennych i biura propagandy Związku Pisarzy Radzieckich. Był również wykładowcą na temat "Wywiad i kontrwywiad" dla odziałów wojsk specjalnych, szkół wywiadowczych, akademii pograniczników. Nigdy też nie odmawiał wykładów na temat kultury rodzinnej, diet i odchudzania w klubach kultury oficerów. Marzył, a może łobuzersko udawał, że marzył o serialu telewizyjnym opartym na jego wspomnieniach, który miał zostać nakręcony przez jego siostrzeńców, Nikitę Michałkowa lub Androna Konczałowskiego. That is the whole biography of Mikhail Mikhalkov, as it is set out in his interview with journalist Oksana Ushakova on the official website of the Federal Security Service of the Russian Federation, in his other interviews, materials of the Russian media and in his book. The amount of the implausible details of his exciting wartime odyssey increased with every new interview. The number of countries where he worked as an intelligence officer gradually reached eight in his stories. Tak wygląda cała biografia Michaiła Michałkowa, jaka została przedstawiona w wywiadzie z dziennikarką Oksaną Uszakową na oficjalnej stronie Federalnej Służby Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, w innych jego wywiadach, materiałach rosyjskich mediów oraz w jego książce. Ilość niewiarygodnych szczegółów jego ekscytującej wojennej odysei rosła z każdym nowym wywiadem. Liczba krajów, w których pracował jako oficer wywiadu, w jego opowieściach stopniowo sięgnęła ośmiu. In connection with the death of Mikhail Mikhalkov, the most circulated Russian newspaper "Komsomolskaya Pravda" ("KP"), not bypassed by attention of the Special Services, published an article, where there was outlined his legends mixed with a minimum of indisputable facts and, what sounds somewhat strange for the Russian readership, the daily replaced more usual word expression "the Great Patriotic War" with the more wider "foreign" expression "the World War II" and mentioned his "contribution to culture" rather than to the "Russian culture", as if hinting on his works written in the foreign languages: "Mikhail Mikhalkov lived a fascinating and honorable life. He was a poet, prose writer and publicist, published under his pen names of Andronov and Lugovykh. He was an intelligence officer who worked in the German rear during the war under operational pseudonyms of Sokolov, Zweis, Schwalbe, Sych ... Mikhalkov's contribution to victory in the World War II was estimated with three Orders and twelve medals. Mikhail Vladimirovich's contribution to culture is 12 collections of poems, 6 collections of songs and hundreds of articles". "Sunday KP", or simply "porky". The most profitable tabloid of Russia. "KP Niedziela" czyli po prostu "świnka (grubaska)". Najbardziej dochodowy tabloid w Rosji. W związku ze śmiercią Michaiła Michałkowa najbardziej rozpowszechniona rosyjska gazeta "Komsomolskaja Prawda" ("KP"), nie ominięta przez uwagę służb specjalnych, opublikowała artykuł, w którym nakreślono jego legendy zmieszane z minimum niepodważalnych faktów, i jak brzmi nieco dziwnie dla rosyjskich czytelników, tabloid zastąpił bardziej popularne wyrażenie "Wielka Wojna Ojczyźniana" szerszym "zagranicznym" wyrażeniem "II wojna światowa" i wspomniał o jego "wkładzie w kulturę" zamiast "w kulturę rosyjską". To brzmi jak aluzja do jego utworow pisanych też w obcych językach. "Michaił Michałkow żył fascynującym i godnym życiem. Był poetą, prozaikiem i publicystą, publikowanym pod pseudonimami Andronow i Lugowych. Był oficerem wywiadu, który pracował na tyłach niemieckich w czasie wojny pod pseudonimami operacyjnymi – Sokołow, Zweis , Schwalbe, Sycz ... Wkład Michałkowa w zwycięstwo w II wojnie światowej oszacowan trzema Orderami i dwunastoma medalami. Wkład Michaiła Władimirowicza w kulturę to 12 zbiorów wierszy, 6 zbiorów piosenek i setki esejów". But whom was Mikhalkov in reality? A Russian or a German, whether he really was Sergei Mikhalkov's brother, an SS officer or a Soviet superagent, Haupsturmführer Müller or KGB officer Mikhalkov, a hero or a traitor, a double agent under control or a forgiven collaborationist? It remains unclear up to this day. He is likely to have kept playing some role, but what kind of role and why, that is the question. Ale kim Michałkow naprawdę był, Rosjaninem czy Niemcem, czy naprawdę był bratem Siergieja Michałkowa, oficerem SS czy sowieckim superagentem, SS Haupsturmführerem Müllerem czy oficerem KGB Michałkowem, bohaterem czy zdrajcą, podwójnym agentem pod kontrolą czy kolaborantem, któremu przebaczono, to wszystko pozostaje niejasne do dziś. Prawdopodobnie nadal grał jakąś rolę, ale jaką rolę i dlaczego, oto jest pytanie. All information related to him was always stated exclusively by him, and he as if deliberately made contradictory utterances, but the devil, as we know, lies in the details. By the way, no one ever planned to have a TV series about his adventures shot, his biopic, and none would have let anyone this series be filmed. The question is "Why"? Sculls, skeletons in his closet? "Curiouser and curiouser!" cried Alice". Wszystkie związane z nim informacje były zawsze podawane wyłącznie przez niego, i jakby celowo wypowiadał sprzeczne zdania, ale diabeł, jak wiemy, tkwi w szczegółach. Nawiasem mówiąc, nikt nigdy nie planował nakręcić serialu o jego przygodach, jego biografii i nikt nie pozwoliłby nikomu nakręcić tego serialu. Pytanie brzmi: "Dlaczego?" Czy miał szkielety w swojej szafie? "Ach jak zdumiewająco! Coraz zdumiewajęcej!" – krzyknęła Alicja". The history of the Soviet intelligence services during the war knew many distinguished agents who performed incredible missions, such as Nikolai Kuznetsov, known on the other side of the front as Paul Siebert. There were then and later, in the 1960s, cases when the agents forgot the Russian language, couldn't speak it even several years, and so, upon their return, they had to be spoken through an interpreter. At the same time, most of them used to succeed in calling to mind their mother tongue, but others, who mostly worked as the illegal agents in Spanish-speaking countries, sometimes failed. But all those stories are not myths, they are all strictly documented and strictly logical, they are officially corroborated by military and political intelligence agencies, by publications of the intelligence historians, and this leaves no room for conjectures, rumors and innuendo, let alone for any frivolity by the mass and social media. Paul Siebert aka Nikolai Kuznetsov Paul Siebert vel Nikołaj Kuzniecow Historia sowieckiego wywiadu w czasie wojny znała wielu wybitnych agentów, którzy wykonywali niesamowite misje, jak choćby Nikołaj Kuzniecow, znany po drugiej stronie frontu jako Paul Siebert. Były zarówno wtedy, jak i później, w latach 60., przypadki, kiedy agenci na kilka lat zapomnieli języka rosyjskiego, a po powrocie rozmawiali z nimi przez tłumacza. W tym samym czasie większość z nich powróciła do swojego ojczystego języka, ale inny, którzy w większości pracowali jako nielegalni agenci w krajach hiszpańskojęzycznych, czasem nie. Ale wszystkie te historie nie są mitami, wszystkie są ściśle udokumentowane i ściśle logiczne, są oficjalnie potwierdzane przez agencje wywiadu wojskowego i politycznego, przez publikacje historyków wywiadu, a to nie pozostawia miejsca na spekulacje, plotki i insynuacje oraz wszelkie frywolności ze strony mediów i sieci społecznościowych. The Ballad About Stierlitz. Composed and sung by Arkady Ukupnik. A humorous parody of the title hero of the iconic Soviet serial "17 mgnoveniy vesny" `17 Instants of Spring`, 1973, a Russian agent Maximillian Otto von Stierlitz in Berlin during the WWII. "Ballada o Stierlitze" skomponowana i śpiewana przez Arkadija Ukupnika. Żartobliwa parodia tytułowego bohatera kultowego sowieckiego serialu "17 mgnowienij wjesny" ("17 momentów wiosny"), 1973, rosyjskiego agenta Maximilliana Otto von Stierlitza w Berlinie podczas II wojny światowej. Musics by Arkady Ukupnik Muzyka przez Arkadija Ukupnika Lyrics by Kyrill Krastoshevsky Słowa przez Kiriłła Krastoszewskiego THE BALLAD ABOUT STIERLITZ BAŁŁADA O STIERLITZE Gestapo, Abwehr, they`re now overworked, Gestapo z Abwehrą, brakuje im siły. Spring gonna come to Germany at last. Na dniach wiosna nadejdzie do Niemiec. And agent Stierlitz had the VHF once more switched on Agent von Stirlitz ponownie włączył radio, Just to transmit to Moscow what`s the weather like in Reich. Przesyła prognozę pogody do Moskwy. The message right from Bern is sent by Pastor Schlag,*) Pastor Schlag*) przesłał rano pozdrowienia z Berna, That oldman is a Voroshilov sniper**) in his heart, W głębi serca jest młodym strzelcem Woroszyłowa,**) He plods his way on snowshoes alone high on the Alps I samotnie spaceruje na nartach wśród szwajcarskich Alp, He executes an order - a quick march to Vatican. Wykonuje rozkazy, maszeruje do Watykanu. CHORUS CHÓR Standartenfuehrer Stierlitz who is dark blond and glitzy, Standartenführer Stirlitz, prawdziwy Aryjczyk, Fired point-blank, but was not frank. Strzelił z bliskiej odległości, padał i cisnął wiele pompek Standartenführer Stierlitz who is dark blond and glitzy, Standartenführer Stirlitz, prawdziwy Aryjczyk, Strolled in the wood with a dutch***) beaut. Spacerował po lesie z piękną Fräulein `You must kapitulieren`, he said, `Gertrude`. "Dawaj kapitulieren" – powiedział jej. `You must kapitulieren`, he said, `Gertrude`. "Dawaj kapitulieren" – powiedział jej. Von Stierlitz was Gestapo Mueller`s favourite W piwnicach Müllera von Stierlitz jest swoim facetem. He used to pay in Reichsmarks and forgot `bout roubles. Teraz nie możemy odróżnić marki od rubla. His operator Kate would never tell ideed Jego radiotka KT, Kozłowa Katia, nigdy nie powie ci, Who is the father of her child to stay for good. Że jej dziecko jest twoje! But Moscow orders him all time to pass Ale Moskwa ciągle wysyła mu rozkaz, The souveniers both from Munich and Berlin: Przywieźć pamiątki z Berlina i Münchena, Mercedes-Bentz and trainers `Adidas`, Samochód "Mercedes" i trampki "Adidas", And all those goods to send home as relief. Poproś jako dary pomocy humanitarnej. CHORUS CHÓR Standartenfuehrer! SS! <1994> That time, in 1994, the music video made some old vets of the Security agencies feel insulted. Someone must have forgotten to inform them about what had happened to the USSR over which they should have been standing guard. So Ukupnik whom they phoned even had to apologize, though Stierlitz was a hero of the undying jokes and memes in Russia long time ago and was eventually an urban folklore character. Now that most of those old critics went to Valhalla, the music video returned to public. Unlike Stierlitz Mikhail Mikhalkov was real, yet none felt insulted when he was made a laughing stock by media. Tym razem, w 1994 roku, teledysk sprawił, że niektórzy weterani z agencji bezpieczeństwa poczuli się urażeni. Ktoś chyba zapomniał poinformować ich o tym, co wydarzyło się w ZSRR, nad którym powinni stać na straży. Więc Ukupnik, do którego zadzwonili, musiał nawet przeprosić, chociaż Stierlitz był dawno temu bohaterem nieśmiertelnych dowcipów i memów w Rosji i ostatecznie stał się postacią miejskiego folkloru.Teraz, gdy większość tych starych krytyków trafiła do Valhalli, teledysk powrócił do publiczności. W przeciwieństwie do Stierlitza Michaił Michałkow był prawdziwy, ale nikt nie poczuł się urażony, gdy media wyśmiewały go. As to Arkady Ukupnik, he was born in Ukraine. Since 5 years old he has learned "what means to be a Jew, to be at home with strangers". When adult he moved to Moscow he "jmmediately noticed that there hadn't been such cruel attitude towards Jews there as in Ukraine. ... When you go to Moscow, you don't feel it ...". Co do Arkadego Ukupnika to urodził się na Ukrainie. Od 5 roku życia nauczył się "co to znaczy być Żydem, być" swoim wśród obcych, obcy wśród swoich". Gdy dorosły przeniósł się do Moskwy, od razu zauważył, że "nie było tam tak okrutnego stosunku do Żydów jak na Ukrainie... Kto znajduje się w Moskwie, to się tego nie czuje...". References to the version of the higher Resolution. Odniesienie do wersji o wyższej rozdzielczości https://ok.ru/video/1844839762 *) Pastor Schlag, Stierlitz`s Catholic connection, was on his way to Vatican to destroy Allen Welsh Dulles` secret negotiations in Switzerland with the Nazi behind the back of Stalin. Pastor Schlag, katolicki związek Stierlitza, był w drodze do Watykanu, by zniszczyć tajne negocjacje Allena Welsha Dullesa w Szwajcarii z nazistami za plecami Stalina. **) a Voroshilov sniper is an enthusiastic champion of the pre-war juniors' triathlon (sprint, firing practice, skiing) named after Soviet Defence Ministers Clement Voroloshilov. Strzelec Woroszyłowa jest entuzjastycznym mistrzem przedwojennego triathlonu juniorów (sprint, strzelanie, narciarstwo) imieniem sowieckiego ministra obrony Klemensa Woroszyłowa. ***)dutch = deutsch like in The Predator where Schwarzenegger`s character was nicknamed `Dutch`, i.e., Deutscher (German) rather than a Hollander. Jak w "Predatorze", gdzie postać Schwarzeneggera zyskała przydomek "Dutch", czyli Deutscher (Niemiec), a nie Holender. But concerning Mikhail Mikhalkov, everything is exactly the opposite. In fact, he, who was officially rehabilitated back in 1956, still remains semi-discredited even postmortem. And the reasons for this have not been clarified yet. There have been noticed no denials, protests and unequivocal warnings, no censure of the disseminators of fake information about him on the part of the intelligence community. Only once their anonymous representative rather mildly shook his finger at someone, sooner on the whole rather than certainly, and casually declared that they would bear no abuse regarding their "little oldies". It seems like that that the thick mist around Mikhail Mikhalkov, which has been needed by some reason so far, will have been needed for some or other specific purpose for someone for some, still indefinite time. Ale w przypadku Michaiła Michałkowa wszystko jest dokładnie odwrotnie. Chociaż oficjalnie zrehabilitowany jeszcze w 1956 roku, w rzeczywistości pozostaje częściowo zdyskredytowany nawet po śmierci. A przyczyny tego nie zostają dotychczas wyjaśnione. A ze strony wywiadu nie ma zaprzeczeń, protestów i jednoznacznych ostrzeżeń, nie ma nagany wobec rozpowszechniających fałszywe informacje na jego temat. Raz jednak czule pogrozili wszystkim, co oznacza, że nikomu konkretnie, paluszkiem, mimochodem deklaruwali, że nie pozwolą obrażać swoich "staruszków". I do tej pory mgła wokół Michaiła Michałkowa nie rzedła, być może, dla tego, że jest potrzebna komuś i będzie potrzebna jeszcze przez długi czas w jakimś konkretnym celu. There exist at least a few explanations for this. Nobody expected him to return and cross the front line, because he, like Moor who had done his duty, should have gone. Many Soviet tactical intelligence agents who served in the Wehrmacht and in the Waffen-SS directly past the front line and with whom the intelligence centre unexpectedly and unilaterally broke off connection, did not understand that now that victory was at hand, they were simply dismissed, because, most likely, they no longer were believed and trusted at the least partially. Or they served in the German or Hungarian military units that were stained with bloody war crimes, especially the SD and SS. Jest na to co najmniej kilka wyjaśnień. Nikt nie spodziewał się jego powrotu i przekroczenia linii frontu, ponieważ on, podobnie jak Murzyn, który zrobił swoje, powinien był odejść. Wielu sowieckich agentów wywiadu taktycznego, którzy służyli w Wehrmachcie i w Waffen-SS bezpośrednio za linią frontu i z którymi centrum wywiadowcze niespodziewanie i jednostronnie zerwal komunikację, nie rozumiali, że teraz, gdy zwycięstwo jest tak bliskie, są po prostu pozostawieni samym sobie, ponieważ najprawdopodobniej, przestali im wierzyć i ufać do końca. Albo służyli w niemieckich lub węgierskich oddziałach wojskowych, które splamiły się krwawymi zbrodniami wojennymi, zwłaszcza SD i SS. Incautious patriots of that kind would return to have been executed or sent to the labour camps, while much more cynical, pragmatic and simply wiser ones, that is, the absolute minority of those agents, used to remain in Germany and lived there as the war veterans until death. After the war, no one looked for them, they were deliberately forgotten, and those de facto illegal immigrants, qualified fugitives, also did everything possible to hide themselves and not to be found afterwards. Tacy nieopatrzne patrioci wracili na egzekucje lub do łagrów pracy, podczas gdy znacznie bardziej cyniczni, pragmatyczni i po prostu mądrzejsi, czyli absolutna mniejszość agentów, pozostali w Niemczech i związali z tym krajem swój los. Po wojnie nikt ich nie szukał, celowo o nich zapomniano, a ci de facto nielegalni imigranci, agenci wykwalifikowane zbiegi, też robili wszystko, co było możliwe, aby się ukryć i nie dać się później znaleźć. Mikhail Mikhailov was a patriot, neither pragmatist or cynic, and it is just his kinship with the author of the Soviet National Anthem that saved him from the undeserved execution and unfair lifelong shame. Many patriots have fallen into this trap, the ones who are used to never believe that a person is most often destroyed by what he or she loves selflessly, for example, their beloved city, about which he or she writes poetry, and then dies falling into a sewer left by someone with an open hatch ... Geneticist Timofeyev-Ressowskij refused to move to the United States, where he was invited by a man from a team searching for the leading scientific experts in Germany, and, as a result, he ended up in the GULAG, almost starved to death and lost his chance to be awarded the Nobel Prize in the mid-50s of the 20th c. The price of a patriotic choice can be very high. Shame can also be the price of loyalty. Michaił Michałkow był patriotą, nie był pragmatykiem i cynikiem, i tylko pokrewieństwo z autorem sowieckiego hymnu uratowało go od niezasłużonej egzekucji i niesprawiedliwego wstydu na całe życie. Wielu patriotów, - nie wierzących, że człowieka najczęściej niszczy to, co bezinteresownie kocha, na przykład jego ukochane miasto, o którym pisze poezję, a potem ginie wpadając do ścieku zostawionego przez kogoś z otwartym włazem, - wpadli w tę pułapkę. Genetyk Timofiejew-Ressowski odmówił wyjazdu do Stanów Zjednoczonych, gdzie został zaproszony przez człowieka z zespołu poszukującego czołowych ekspertów naukowych w Niemczech i w rezultacie trafił do GUŁAGU, omal nie umarł z głodu i w połowie lat 50. XX w. stracił szansę na otrzymanie Nagrody Nobla. Cena patriotycznego wyboru może być bardzo wysoka. Hańba też może być ceną lojalności. Like this scientist who loved his country more than science, Mikhail Mikhalkov was also a patriot and a slave to honor, but besides, unlike Timofeyev, he was also an indoctrinated, ideological patriot brainwashed both by the Soviet Communist and German Nazi propaganda. Let's recall that "Meine Ehre heisst Treue" (My honor is my loyalty) was an inscription engraved on the daggers and rings of the SS. Podobnie jak ten naukowiec, który kochał swój kraj bardziej niż naukę, Michaił Michałkow był także patriotą i niewolnikiem honoru, a poza tym, w przeciwieństwie do Timofiejewa, był także ideowym, ideologicznym patriotą z mózgami wypranymi zarówno przez sowiecką komunistyczną, jak i niemiecką propagandę nazistowską. Pamiętajcie, że "Meine Ehre heisst Treue" (Mój honor to moja lojalność) to był napis wyryty na sztyletach i pierścieniach esesmanów. Reception at the Reich Chancellery. Soviet film "Shchit e mech" ("The Shield and the Sword"). Willie Schwarzkopf (kidding): With you, Peter Kraus (a new name of Johann Weiss after his rigorous verification and promotion from the Abwehr to the SD. - A.A.O), has been done God knows what! From now on Himmler will probably test our loyalty toward him up to and including the gallows. Ha-ha-ha! Johann's new chief: Now, Peter, you're free to relieve your feelings with your former associates. Weiss: Now we've got but one boss, it's Heinrich Himmler. How are you now, Herr Lammsdorf! Lammsdorf: Nice as always! Weiss: Already Major, Dietrich? My greetings. Dietrich: Thank you. Angelika Büchner: Never doubted your success! I expected it! Weiss: Thank you. Heinrich Schwarzkopf (as always after too much liquor): Sieg oder Tod! (Victory or Death!) Weiss, his friend, takes him by hand and makes him join the guests. Enter Hitler and Himmler. (Hitler not only borrowed ceremonial rituals from Rome, but also from the United States - A.A.O.) Hitler circles the armchair with his favourite, Heinrich Schwarzkopf, who's fallen asleep, and asks everybody present: Shall us go to another hall. We shouldn't disturb him. Weiss (to Willie Schwarzkopf, Heinrich's uncle): Let me take care of Heinrich, Sir? Willi Schwarzkopf (touched, gratefully): Yes! Yes! SS Obergruppenführer: This is a very good deed, Peter! Shall we hurry up, Willie? Przyjęcie w Kancelarii Rzeszy. (Radziecki film "Szczit i mieć" ("Tarcza i miecz"). Willie Schwarzkopf (żartuje): Z tobą, Peter Kraus (nowe imię Johann Weissa po jego trudnej weryfikacji i awansie z Abwehry do SD. - A.A.O), zostało zrobione Bóg wie co! Od teraz Himmler prawdopodobnie będzie weryfikował naszą lojalność wobec niego aż do szubienicy wyłącznie. Ha-ha-ha! Nowy szef Johanna: Teraz, Peter, możesz uwolnić swoje uczucia w grupie byłych kolegów. Weiss: Teraz mamy tylko jednego szefa, to Heinrich Himmler. Jak się teraz masz, Herr Lammsdorf! Lammsdorf: Miło jak zawsze! Weiss: Już major, Dietrich? Moje pozdrowienia. Dietrich: Dziękuję. Angelika Büchner: Nigdy nie wątpiłem w twój sukces! Spodziewałem się tego! Weiss: Dziękuję. Heinrich Schwarzkopf (jak zawsze po zbyt dużej ilości alkoholu): Sieg oder Tod! (Zwycięstwo albo śmierć!) Weiss, jego przyjaciel, bierze go za rękę i dołącza do gości. Wejdź Hitlera i Himmlera. (Hitler nie tylko pożyczał ceremonialne rytuały z Rzymu, ale także ze Stanów Zjednoczonych. -A.A.O). Hitler okrąża fotel ze swoim faworytem Heinrichem Schwarzkopfem, który już śpi i pyta wszystkich obecnych: Przejdźmy się do innej sali. Nie powinniśmy mu przeszkadzać. Weiss (do Williego Schwarzkopfa, wujka Heinricha): Pozwól mi zaopiekować się Heinrichem, proszę pana? Willi Schwarzkopf (poruszony, z wdzięcznością): Tak! Tak! SS Obergruppenführer: To bardzo dobry uczynek, Peter! Pospieszymy się, Willie? Judging by the songs and poems written and composed by Mikhail Mikhalkov in the post-war era, he really was not only a patriot, but also a Soviet patriot of a rather dogmatic kind, similar to Siebert-Kuznetsov, by the way. They all were brought up in that way that time. Ironically, after death of the latter, all members of his intelligence team, Russians, Ukrainians and the Polish were led into the trap by an unknown group of diversionists, a squadron of death, under pretext of taking them to the place where they were to have been awarded the combat Orders. They were all shot dead right on their way to there. Maybe, it was Abwehr, maybe, Soviet military counterintelligence SMERSH. Fifty fifty. In the first case it could have been revenge, in the latter case such things used to be carried out on the false charge of the group of "working for Germans" and as a preventive measure. They might have been some personal reasons. Kuznetsov, a product of the pure Soviet upbringing from inside, was too elegant for a ordinary Soviet man on outside, and until his death he was permanently fantastically lucky, which aroused even greater distrust and envy. In addition, SMIERSH and the NKVD Political Security Service were rivals and therefore not always coordinated their activities and exchanged information. A sądząc po piosenkach i wierszach przez Michaiła Michałkowa w epoce powojennej, naprawdę był nie tylko patriotą, ale sowieckim patriotą o dość dogmatycznym rodzaju, jak Siebert-Kuznetsow, nawiasem mówiąc. Wtedy wszyscy oni byli tak wychowani. Jak na ironię, po śmierci tego ostatniego wszyscy członkowie jego zespołu wywiadowczyczego, Rosjanie, Ukraińcy i Polacy, zostali wprowadzeni w pułapkę przez nieznaną grupę dywersantów, szwadron śmierci, pod pretekstem zabrania ich na miejsce, w którym powinni byli być nagrodzone odznacieniami bojowymi. Wszyscy zostali zastrzeleni w drodze do tego miejsca. Może to był Abwehr, a może SMIERSZ. Pół na pół. W pierwszym przypadku mogła to być zemsta, w drugim takie rzeczy odbywały się pod fałszywym zarzutem "pracy dla Niemców" i jako środek zapobiegawczy. Mogły to być też powody osobiste. Kuzniecow, od wewnątrz wytwór czysto sowieckiego wychowania, był na zewnątrz zbyt elegancki dla zwykłego radzieckiego człowieka, a na dodatek aż do śmierci miał wiecznie fantastyczne szczęście, co budziło jeszcze większą nieufność i zazdrość. W dodatku ludzi z SMIERSZu i Służby Bezpieczeństwa Politycznego NKWD byli rywalami i dla tego nie zawsze koordynowali swoje działania i wymieniali się informacjami. And his status of a missing person served as an imaginary "proof" of why he managed to get away from the Germans with impunity each time. Times were hard, the Great Patriotic War was at the same time the second Civil war in Russia, and those who were at home among strangers often suffered quite innocently, and were even killed after returning home, just in case. The price of error and failure in the fight against the smart and strong ideological enemy who left no time to rest, left too little time for reflection and taking impeccably right and fair decisions, was too high. This was another reason why the honest, ethical and humane agents who led the international intelligence networks would voluntarily return home. But, unlike them and according to his own words, Mikhalkov acted only in Western Europe, since he was mostly an agent in alone. But this didn't make him beyond any suspicion. Even on the contrary! Meeting of Soviet agent Rudolf Schmidt (aka Nikolai Kuznetsov) with the secretary of the Slovakian embassy Geiza-Ladislav Krno, an agent of German intelligence. Operational photography made with a hidden camera in 1940. Spotkanie sowieckiego agenta Rudolfa Schmidta (vel Nikołaja Kuzniecowa) z sekretarzem ambasady Słowacji Geizą-Ladislavem Krno, agentem niemieckiego wywiadu. Fotografia operacyjna wykonana ukrytą kamerą w 1940 roku. A jego zniknięcie, status osoby zaginionej był wyimaginowanym "dowodem" na to, dlaczego za każdym razem udawało mu się bezkarnie uchodzić przed Niemcami. Czasy były ciężkie, Wielka Wojna Ojczyźniana była jednocześnie drugą wojną domową w Rosji, i swoje wśród obcych często cierpieli całkiem niewinnie z powodu tego, że na wszelki wypadek zniszczyli ich jako obcych wśród swoich. Cena błędu i porażki w walce ze sprytnym i silnym wrogiem ideologicznym, który nie dawał ani chwili na odpoczynek, pozostawiając za mało czasu na refleksję i podejmowanie nienagannie słusznych i sprawiedliwych decyzji, była zbyt wysoka. Był to kolejny powód, dla którego uczciwi, etyczni i humanistyczni agenci kierowali międzynarodowymi sieciami wywiadowczymi wracali do ojczyzny. Ale w przeciwieństwie do nich i według własnych słów Michaił Michałkow kierował grupą tylko w Europie Zachodniej i był głównie samotnym agentem. Ale to nie uratowało go od podejrzeń. Nawet wręcz przeciwnie! Kuznetsov was a real James Bond, and not in movies, in real life. By the way, the Germans suspected that he was working for the British Empire, they were confused by his aristocratic manners, although he, like Mikhail Mikhalkov, served in the Wirtschaftskommando, that is, in the Wehrmacht's Requisitions Department, and maintained a direct connection with a partisan detachment guided by the People's Commissariat of Security (NKVD) of the USSR from Moscow. Abwehr and even the SD tried not to touch alleged British intelligence suspects in Eastern Europe and often arranged leaking of information to them, counting on their leniency after the war and fearing revenge from the British Empire government. The British never forgot the killers of their agents and repaid them mercilessly after the war. Many of these murderers were often destroyed by the Germans themselves at the end of a losing war to win the favour of the British. Nikolai Kuznetsov as a Luftwaffe officer, 1942 Nikołaj Kuzniecow jako oficer Luftwaffe, 1942 Kuzniecow był prawdziwym Jamesem Bondem, ale nie w filmach, tylko w życiu. Niemcy nawiasem mówiąc, podejrzewali, że pracuje dla Wielkiej Brytanii, zmyliły ich jego arystokratyczne maniery, chociaż on, podobnie jak Michaił Michałkow, pracował w Wirtschaftskommando, czyli w intendenturze Wehrmachtu i utrzymywał bezpośrednie połączenie z oddziałem partyzanckim, którym kierował z Moskwy Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa ZSRR. Abwehr i nawet SD starali się nie dotykać brytyjskich agentów pracujących w Europie Wschodniej i często sami przelewali do nich informacje, licząc na ich pobłażliwość po wojnie i obawiając się zemsty ze strony rządu Imperium Brytyjskiego. Brytyjczycy nigdy nie zapomniali o zabójcach swoich agentów i bezlitośnie odpłacili im po wojnie. Wiele z tych zabójców często zostawali zniszczeni przez samych Niemców pod koniec przegranej wojny, aby zyskać przychylność Brytyjczyków. Soviet film "Shchit e mech" ("The Shield and the Sword"). Unfortunate Major Steinglitz, who killed an English agent in the past, says to Johann Weiss, his colleague: "Live further, Johann, until our own men shoot you for your excessive service zeal. Beware of Dietrich". SD agents shoot at him, explaining to Weiss: "You were too slow, Weiss! We made up our minds to help you!" Johann kills them too. Later in the SD Headquarters: -Why did you short dead my guys? -They were too slow! -Well, never mind! Radziecki film "Szczit i mieć" (Tarcza i miecz). Nieszczęsny major Steinglitz, który w przeszłości zabił angielskiego agenta, mówi do Johanna Weissa, swojego kolegi: "Żyj dalej, Johannie, dopóki nasi ludzie nie zastrzelą cię za nadmierną gorliwość w służbie. Strzeż się Dietrich'a". Agenci SD strzelają do niego, wyjaśniając Weissowi: "Byłeś za wolny, Weiss! Podjęliśmy decyzję, żeby ci pomóc!" Johann ich też zabija. Później w Kwaterze SD: -Dlaczego zabiłeś moich ludzi? -Byli za wolny! -Cóż, nieważne! Like Kuznetsov, Mikhalkov feared like fire any accusations of treason, and that terrifying fear completely turn off his analytical intelligence of an intelligence officer. He could not and did not want to correctly interpret the signal from Russia that indicated the center's true attitude towards him. And he was not alone in it, since Kuznetsov, instead of leaving the front line, also tried to break through it, and blew himself up on a grenade when he was captured by the Ukrainian nationalists. When the front approached their village, the German soldiers found his body dressed in Wehrmacht uniform, and burned the village and shot out all its villagers in retaliation for the murder of their officer. (The only German act of war crime that I justify. That episode can't help amusing me! - A.A.O). So Mikhail Mikhalkov, who successfully crossed the front line in SS uniform, was simply incredibly lucky. Podobnie jak Kuzniecow, Michałkow bał się oskarżeń o zdradę jak ognia, co całkowicie wyłączyło jego analityczną inteligencję jako wywiadowca. Nie potrafił i nie chciał poprawnie zinterpretować sygnału z Rosji, wskazującego na prawdziwy stosunek centrum do niego. I nie był w tym tylko sam, też Kuzniecow zamiast zejść z linii frontu, spróbował jej się przedrzeć, i wysadził się na granat, gdy został schwytany przez ukraińskich nacjonalistów. Gdy front zbliżył się do ich wsi, Niemcy znaleźli jego zwłoki w mundurze Wehrmachtu i w odwecie za zamordowanie ich oficera spalili i rozstrzelali całą wioskę. (Jedyna zbrodnia wojenna Niemców, którą usprawiedliwiam i która mnie tylko bawi! - A.A.O) Tak więc Michaił Michałkow, który z powodzeniem przekroczył linię frontu w mundurze SS, miał po prostu niesamowite szczęście. No doubt that as a Soviet undercover agent in the Waffen-SS Mikhail Mikhalkov could not but be not only a valuable witness to crimes against humanity, but probably also had to take part in those war crimes in order not to expose himself. Once one of such agent recalled how their SD Sonder Einsatzgruppe from the SS Sonderkommando 1005 had returned to Ukraine in 1944 by order of Heinrich Himmler to conceal the traces of the mass shootings and burials of civilians. They dug out a trench with the corpses of girls from Ukraine, Belarus, Russia and Poland which had been murdered by them before and had not yet begun to decompose. Steam was evaporating from the naked girls' bodies, they were lying as if they were alive, and the group commander joked that the girls were just after the bath. Niewątpliwie, że jako sowiecki tajny agent w Waffen-SS Michaił Michałkow nie mógł być nie tylko cennym świadkiem zbrodni przeciwko ludzkości, ale prawdopodobnie musiał także brać udział w tych zbrodniach wojennych, aby się nie zdemaskować. Kiedyś jeden z takich agentów przypomniał, jak ich SD Sonder Einsatzgruppe z SS Sonderkommando 1005 wróciła na Ukrainę w 1944 roku na rozkaz Heinricha Himmlera, by ukryć ślady masowych morderstw pochówków ludności cywilnej. Wykopali rów ze zwłokami dziewcząt z Ukrainy, Białorusi, Rosji i Polski, które zostały przez nich wcześniej zamordowane i nie zaczęły się jeszcze rozkładać. Z ciał nagich dziewczyn wydobywała się para, leżały jakby żyły, a dowódca grupy żartował, że dziewczyny są tuż po kąpieli. The Soviet agent, by the way, a Georgian by nationality, wanted to shoot him the way that SS-Mann did it with girls - four shots at different points on the abdomen to make them suffer longer. But he had no right to do so and took part in the burning of those female corpses poured with gasoline and superimposed in stacks. Later the Einsatzgruppe surrendered in the Western front, but the insider information of the Soviet secret agent opened eyes for their war crimes, and they were shot out by Americans as it demanded the rules of war. Sowiecki agent, nawiasem mówiąc Gruzin z narodowości, chciał go zastrzelić tak, jak SS-Mann robił to z dziewczynami - cztery strzały w różne punkty brzucha, żeby dłużej cierpiały. Ale nie miał prawa tego zrobić i brał udział w spaleniu tych zwłok kobiet polanych benzyną i ułożonych w stosy. Później Einsatzgruppe poddała się na froncie zachodnim, ale poufne informacje sowieckiego tajnego agenta otworzyła oczy na ich zbrodnie wojenne, i oni zostali rozstrzelani przez Amerykanów według praw stanu wojny. Of course, the Waffen-SS did not so often take part in the punitive actions, but they also participated in crimes against himanity in the concentration camps, where their personnel was systematically involved before 1941-1942, and with war crimes on the Eastern Front and in occupied territories throughout almost all Eastern Europe... . Actions similar to massacres at Czech village of Lidice or French village of Oradour sur Glane, numbered 140 episodes in Belarus alone. With such a scale of genocide, the Einsatzgruppes would not have done without including both Waffen SS, Feldpolizei and even the Wehrmacht. Oczywiście, że Waffen-SS nie tak często brali udział w akcjach karnych, ale brali też udział w zbrodniach przeciwko ludzkości w obozach koncentracyjnych, gdzie ich personel był systematycznie zaangażowany przed 1941-1942 oraz w zbrodniach wojennych na froncie wschodnim i na terytoriach okupowanych niemal w całej Europie Wschodniej... . Akcje podobne do rzezi w czeskiej wsi Lidica czy we francuskiej wsi Oradour sur Glane na samej Białorusi liczyły 140 odcinków. Przy takim rozmachu ludobójstwa Einsatzgruppen nie poradziłyby sobie bez pomocy Waffen SS, Feldpolizei, a nawet Wehrmachtu. A fragment from the Soviet film "Idi e smotri" ("Come and See"), 1985. The exactest, detailed reproduction of an ordinary SS action in a Belarusian village during the World War II. The role of the Commander of the Nazi punitive unit, SS Sturmbannführer Walter Stein, the one with a pet lemur on his shoulder, was played by the Soviet actor Viktors Lorencs (Wiktor Lorentz) (1927-1992) who served as an 18-year-old private in the Latvian SS Legion - Lettische SS-Freiwilligen-Legion (Latvieštu SS brīvīģprīu). When he starred in this film, he had to again experience what he had witnessed and participated in his youth. That very look of his antihero! Not a single actor could have played that look if he had not gone through all of that not in a movie, but in reality and personally. Fragment sowieckiego filmu "Idi i smotri" ("Idź i patrz"), 1985. Najdokładniejsza, szczegółowa reprodukcja zwykłej akcji SS na białoruskiej wsi podczas II wojny światowej. Rola dowódcy nazistowskiego oddziału karnego, SS Sturmbannführera Waltera Steina, tego z zwierzątkiem lemurem na ramieniu, grał sowiecki aktor Viktor Lorencs (Wiktor Lorentz) (1927-1992), który służył jako 18-letni szeregowiec w łotewskim Legionie SS - Lettische SS-Freiwilligen-Legion (Latvieštu SS brīvīģprīu). Kiedy zagrał w tym filmie, musiał ponownie doświadczyć tego, czego był świadkiem i w czym uczestniczył w młodości. To samo spojrzenie jego antybohatera! Żaden aktor nie mógłby zagrać tego spojrzenia, gdyby nie przeszedł tego wszystkiego nie w kinie, ale w rzeczywistości i osobiście. SS Sturmbannführer Walter Stein, Sonder Einsatzgruppe's Commander with the pet lemur on his shoulder. SS Sturmbannführer Walter Stein, dowódca Sonder Einsatzgruppe ze domowym zwierzątkem lemurem na ramieniu. After the war, in 1945, Lorenсs was sent to the GULAG in the Russian Far East, but already in 1946 he was pardoned and returned home like most Latvians, Lithuanians and Estonians, who were amnestied by the Soviet government at the request of the Communist governments of the Baltic republics. (The Resolution of the Council of Ministers of the USSR No. 843-342ss "On the return to their homeland of repatriates - Latvians, Estonians and Lithuanians" was issued in April 1946). Po wojnie, w 1945 r. Lorencs został skierowany do pracy w GUŁAGu na rosyjskim Dalekim Wschodzie, ale już w 1946 r. był ułaskawiony i wrócił do domu, jak większość Łotyszy, Litwinów i Estończyków, których amnestionowano na prośbę władz komunistycznych republik bałtyckich do rządu ZSRR. (Uchwała Rady Ministrów ZSRR nr 843-342ss "O powrocie do ojczyzny repatriantów – Łotyszy, Estończyków i Litwinów" została wydana w kwietniu 1946 r.). Viktors Lorencs The Soviet leadership pretended to have believed that people of the Baltic republics had been mobilized into the SS and the Wehrmacht by force, against their will, rather than volunteered there, and collaborationists sent to the GULAG were granted the right to return to their republics, provided that they agreed to stop to resist the Soviet state. They were all granted the full rights of the Soviet citizens, and were never again exposed to any kind of discrimination. I do not think that the Stalinist leadership was naive, simply the local Communists convinced them that the point was not collaborationism, but nationalism, and they would try to change the young nationalists themselves. (A kind of "The enemy must either be destroyed or reeducated, reformed"). Indeed, on the eve of the war, in 1940, Latvia expelled, drove all its Germans out of the country to Vaterland. And Hitler called the Letts a "piggish nation" that served the Bolsheviks. But that people was sooner at home among strangers, and strangers at home. Interestingly, after the restoration of independence, many old men, the then amnestied young men, began to address the state archives of Russia with requests for receiving the certificates confirming that they had voluntarily joined the German Army and SS. This promised them a generously pensionable old agе. That time they were young as the guys on this photo. Slaughterhouse-Five, or, The Children's Crusade. W tym czasie byli tak młodzi jak faceci na tym zdjęciu. Rzeźnia numer pięć, czyli Krucjata dziecięca. Kierownictwo sowieckie udawało, że wierzyło, że ci ludzi z republik bałtyckich zostali wbrew swojej woli zmobilizowani siłą do SS i Wehrmachtu, a nie zgłosiła się tam na ochotnika, a kolaboranci wysłani do GUŁAGu otrzymali prawo powrotu do kraju, pod warunkiem, że się zgodzą przestać stawiać opór państwu sowieckiemu. Wszyscy otrzymali pełne prawa obywateli sowieckich, i nie byli już nigdy narażeni na jakąkolwiek dyskryminację. Nie sądzę, żeby stalinowskie kierownictwo było naiwne, po prostu lokalni komuniści przekonali ich, że nie chodzi o kolaborację, to po prostu nacjonalizm, i oni mają nadzieję zmienić młodych nacjonalistów.(Coś jak "Wroga trzeba albo zniszczyć, albo wychować"). Rzeczywiście, w przededniu wojny, w 1940 roku, Łotwa wypędziła wszystkich Niemców z kraju do Vaterlandu. A Hitler nazwał Lettów "narodem świńskim", który służył bolszewikom. Ale ten naród raczej był swój wśród obcych, obcy wśród swoich. Co ciekawe, po uzyskaniu niepodległości wielu starców, ówczesnych młodych mężczyzn objętych amnestią, zaczęło zwracać się do archiwów państwowych Rosji z prośbami o otrzymanie zaświadczenia potwierdzającego, że dobrowolnie udali się do armii niemieckiej i SS. To obiecało im hojną emeryturę. Paradoxicaly, but Lorencs' father, a Social Democrat, almost a Communist, was released from the GULAG labour camp only in 1955. By that time Lorencs had already finished high school and law faculty of the Latvian University in Riga. Subsequently, he completed his acting and film directing education at the VGIK Cinema School in Moscow and became a Soviet (Russian, Latvian and Estonian actor), screenwriter and film director. Paradoksalnie, ale jego ojciec, socjaldemokrata, prawie komunista, został zwolniony z łagru GUŁAGa dopiero w 1955 roku. Lorencs w tym czasie skończył już szkołę średnią i wydział prawa Uniwersytetu w Rydze. Następnie zdobył wykształcenie aktorskie i reżyserskie w szkole filmowej VGIK w Moskwie i został radzieckim (aktorem rosyjskim, łotewskim i estońskim), scenarzystą i reżyserem filmowym. It is him in the movie "Sud'ba cheloveka" ("The Fate of a Man") playing a one-eyed SS officer in a concentration camp. To on w filmie "Sud'ba cielowieka" ("Los człowieka"), 1959 r., gra jednookiego oficera SS w łagru koncentracyjnym. Mikhail Mikhalkov is another matter. In order to survive upon back to the USSR, to be politically rehabilitated and to receive belated recognition of his merits, including the very rare even for front fighters Order of Glory, the most non-ideologized military decoration, the awarding of which removes all questions, Mikhail Mikhalkov, probably by order from above, had to surround himself with a legend. Michaił Michałkow to inna sprawa. Aby przetrwać po powrocie do ZSRR, zostać politycznie zrehabilitowanym i otrzymać spóźnione uznanie jego zasług, w tym bardzo rzadkiego nawet dla frontowych wojowników Orderu Chwały, najbardziej niezideologizowanego odznaczenia wojskowego, którego przyznanie usuwa wszelkie wątpliwości Michaił Michałkow, prawdopodobnie z rozkazu z góry, musiał otoczyć się legendą. I've looked through the official list of that most honorable military Soviet Order of Glory, containing, all in all, a few dozens of names, and Mikhail Mikhalkov is there too, and no doubt, he is Sergei Mikhalkov's true brother. These facts are enough to prevent him from drowning in myth all the way and forever. They are the reliable evidence of his real and serious participation in and contribution to the secret war of intelligence services during the WW2. Przejrzałem oficjalną listę najbardziej zaszczytnego sowieckiego Orderu Chwały, zawierającą w sumie tylko kilkadziesiąt nazwisk, a Michaił Michałkow też tam jest, i bez wątpienia też jest prawdziwym bratem Siergieja Michałkowa. Te fakty wystarczą, by nie utonął w micie w pełni i na zawsze. Są one wiarygodnymi dowodami jego rzeczywistego i poważnego udziału oraz wkładu w tajną wojnę służb wywiadowczych podczas II wojny światowej. Most likely, he really was captured, but survived and established a connection with a Soviet intelligence cell like Alois Hagen, a character of the very truthful films "The Shield and the Sword" (1967) or the Belgian cook from the "How are you supposed to be called now?" (1965). Only the Russians and the Polish films, in the first two or three post-war decades, had got a reliable knowledge of the WW2. In Russia, the war-films of that time were being shot by the former front-line fighters who knew everything, including the theme of being at home with strangers, at first hand. More over, after war they even had to learn together with the 'strangers at home' in the same Cinema schools like VGIK. Najprawdopodobniej naprawdę został schwytany, ale przeżył i nawiązał kontakt z komórką sowieckiego wywiadu, jak Alois Hagen, bohater bardzo prawdziwych filmów "Szczyt i mieć" (Tarcza i miecz) (1967) czy "belgijski kucharz" z filmu "Jak się adresować do ciebie teraz?"(1965). Tylko Rosyjskie i Polskie filmy w pierwszych dwóch lub trzech powojennych dekadach posiadały rzetelną wiedzę o II wojnie światowej. W Rosji ówczesne filmy wojenne kręcili byli bojownicy z pierwszej linii, którzy wiedzieli wszystko, łącznie z tematem "swój wśród obcych, obcy wśród swoich", z pierwszej ręki. Co więcej, po wojnie musieli nawet uczyć się razem że "swoimi wśród obcych i z obcymi wśród swoich” w tych samych szkołach filmowych, co VGIK. Soviet film "Shchit e mech" ("The Shield and the Sword"). (Radziecki film "Szczit i mieć" ("Tarcza i miecz")). FRAGMENT 1 from/od 1:25 to/do 6:53. A resident of the Soviet intelligence Elsa Bojd (actress Natalia Velichko) operating under cover of a German female gymnastic dancer in an officers` cabaret in Poland meets her connection Johann Weiss. Rezydent sowieckiego wywiadu Elsa Bojd (aktorka Natalia Wielićko), działająca pod przykrywką niemieckiej tancerki gimnastycznej w kabarecie oficerskim w Polsce, spotyka swojego łącznika Johanna Weissa. Public seeing Charlie is exclaiming in every way: Jude (Kike!). Na widok Charliego publiczność krzyczy na różne sposoby: Jude (Żydz)! Master of the Ceremonies/Konferansje: `Duet `2Nicoles2`. Waiter (to Baroness): `Table’s especially for you! What do you wish?` Kelner (do baronowej): "Stół specjalnie dla pani! Czego pani życzy?" Baroness by name of Brigitte (Actress Christine Laszar (Laszarus), Germany). Baronowa imieniem Brigitte (aktorka Christine Laszar (Laszarus), Niemcy). Baroness: Wine. White. Baroness: Białe wino! Public (to dancers): Enchore! Bravo! Publiczność (do tancerzy): Bis! Brawo! ON STAGE: There enters Uncle Sam! Dancers make his top hat be awry! And banish him. Then appears John Bull and is treated in the same manner! The third is Bolshevik, he is taken by his beard and got lost too. Sounds of Wagner, Swastika, Triumph! NA SCENIE: Wchodzi Wuj Sam! Tancerze zrzuciają mu cylinder z głowy i wygnają go! Wtedy pojawia się John Bull i jest traktowany w ten sam sposób! Trzeci to Bolszewik, złapany za brodę i też wygnany. Dźwięki Wagnera, Swastyka, Triumf! `2Nicole2`: Elsa Bojd and Alois Hagen. Elsa Bojd i Alois Hagen Audience screams: Sieg Heil! (Hail to Victory!). Weiss is screaming in a grotesque way, as if he`d drunk some gas before. Later we see him approaching the actress` dressing room with a bunch of flowers in his hand. Publiczność krzyci: Sieg Heil! (Witamy Zwycięstwo!). Weiss krzyci w groteskowy sposób, jakby wcześniej wypił benzynę. Później widzimy go zbliżającego się do przebieralni aktorki z bukietem kwiatów w dłoni. Weiss: Fräulein Nicole! Elsa: What do you want? Co pan chce? Weiss: I’m your admirer! Jestem wielbicielem pani! Elsa (pronouncing the password wymawiają hasło): Corporal, didn't your parents teach you not to come in to a lady`s dressing room without knocking at the door? Kapralu, czy twoi rodzice nie nauczyli cię, żeby nie wchodzić do damskiej przebieralni bez pukania do drzwi? Weiss (pronouncing the reply wymawiają odzew): I am even ready to knock on your door 16 times! Jestem nawet gotów zapukać do twoich drzwi 16 razy! Johann Weiss (Actor Stanislav Liubshin/Aktor Stanisław Lubszin) Elsa: Nicole! Be kind to see Mr. Corporal to Mr. Połoński. Nicole! Bądź miły odprowadzić Pana Kaprała do Pana Połońskiego. Hagen: Bitte! (Follow me! Chodź za mną!) (to Polonski do Połońskiego) Mr. Połoński, yesterday when there was no water, beer was stronger. Panie Połoński, wczoraj jak nie było wody piwo było mocniejsze. Połoński: There's no water today either. Dziś też nie ma wody. Hagen: Then where`s water in beer from? Wtedy skąd więc woda w piwie? Połoński: Sir! This is not water but my teardrops. Panie! To nie woda, to tylko moje łzy. In the street Na ulice Elsa (to Weiss do Weissa): We need to take a walk! We follow the Führer`s Circular on Raising Morale of the People. I s'pose the best cover for you would be attentions! I`m a frivolous dancer, so being informal is what`s required. I`m Elsa Boyd, Volksdeutsche, Polish mother and, no doubt, German father. Killed in action. (about Hagen) Don`t worry. He`s of ours. A Russian. Alexei Zubov. Pilot. Lieutenant. Then Polish guerrila. I needed an assistant, so I made him after he`d been verified by the Centre, now he`s Alois Hagen. Nicole on the stage. Przejdźmy się! Postępujemy zgodnie z Okólnikiem Führera o podnoszeniu morale ludzi. Myślę, że flirtować zе mną byłybo najlepszą okładką dla tobie! Jestem niepoważną tancerką, a być nieformalnej jest dla mnie naturalne. Jestem Elsa Bojd, Volksdeutsche, polska matka i bez wątpienia niemiecki ojciec. Zginął w akcji. (o Hagenie) Nie martw się. On jest nasz. Rosjanin. Aleksiej Zubow. Zestrzelony lotnik. Porucznik. Potem polski partyzant. Potrzebowałam asystenta, a zaczął pracować dla mnie po weryfikacji przez Centrum, teraz to Alois Hagen. Nicole na scenie. Weiss: Good! Dobrze! Irresistible Alois Hagen (Alexei Zubov) (actor Georgiy Martynyuk) Nieodparty Alois Hagen (Alexy Zubov) (aktor Georgij Martyniuk) Elsa: Got medal as a part of your story? Masz medal jako część swojej legendy? Weiss: Nope, awarded by them. Rank of the corporal too. There was a chance to distinguish myself. Nie, mam od nich. Również stopień kaprala. Była szansa się wyróżnić. Elsa: Well, I mean I`ve got a Wehrmacht`s patron now. Just in time! It`s you! Cóż, myślę, że od teraz mam patrona z Wehrmachtu. W samą porę! To ty! Weiss: What about Hagen? A co z Hagenem? Elsa: His task is to marry that baroness (but Hagen really fell in love with the charming baroness who was chosen for him by Elsa. What an irony of fate! - A.A.O). Jego zadaniem jest poślubienie tej baronowej (ale Hagen naprawdę zakochał się w uroczej baronowej, którą wybrała mu Elsa. Co za ironia losu! - A.A.O). FRAGMENT 2 from/od 46:37 to/do 47:35 CABARET. Backstage. Owner: Now that you are to perform solo, less sports, more that very, I think you understand what I mean. Now there are too many women in the streets. So to pay for watching a woman on stage men do not want her to perform the daily exercises. Elsa is kicking her ass while dancing in an exciting way. (I was impressed! - AAO) Owner: Not bad! Not bad! Break! KABARET. Za kulisami. Właściciel Kabaretu: "Teraz, kiedy masz występować solo, mniej sportów, a więcej tego, myślę, że rozumiesz, o co mi chodzi. Teraz na ulicach jest zbyt wiele kobiet. Więc mężczyźni płacące za oglądanie kobiety na scenie nie chcą, żeby wykonywała codziennych ćwiczeń". Elsa pokazuje klasę podczas tańca w ekscytujący sposób. (Byłem pod wrażeniem! Choreography by Valentin Manokhin. Choreografia w filmu przez Walentyna Manochina. - A.A.O) In late 60s of the 20 c. the film by Vladimir Basov was criticized by the famous Russian spy Abel who blamed the film director for following the stereotypes of the Western films with participation of James Bond. Broad-thinking gentlemen abroad, famous Soviet spies after their return home often became the narrow-minded brutes. It's so sad only! Pod koniec lat 60. XX wieku film przez Władimira Basowa został skrytykowany przez słynnego sowieckogo szpiega Rudolfa Abela, który zarzucał reżyserowi podążanie za stereotypami zachodnich filmów z udziałem Jamesa Bonda. Szeroko myślący panowie, kiedy byli za granicą, słynni sowiecki szpiedzy po powrocie do kraju często stawali się brutalami o wąskich horyzontach. To tylko takie smutne! Throughout his life, Mikhail probably had to adhere to a deliberately implausible legend about his, and, possibly, someone else's past. And the point is not at all that he could inadvertently cast a shadow on his brother, the author of the USSR National Anthem. Perhaps, after the war, he was generally forced or, as a man of duty, he consented or volunteered to try on himself a fate of another person and play this character all his life, as Fischer played Abel in the 60s and remained him all his life. He seemed to have been a man in iron mask of the behavior strictly prescribed to him and to stick to certain image imposed on him by his official and personal patriotic duty; he lived wearing invisible, virtual and, in spite of this, no less real mask. And if this guess of mine is relevant, then Mikhail Mikhalkov was a person of the tragic fate. Przez całe życie Michaił prawdopodobnie musiał trzymać się celowo nieprawdopodobnej legendy o swojej i być może cudzej przeszłości. I wcale nie chodzi o to, że mógł niechcący rzucić cień na swojego brata, autora hymnu ZSRR. Być może po wojnie został na ogół zmuszony lub jako człowiek z obowiązku zgodził się lub zgłosił się na ochotnika, by ptzymierzać do siebie los innej osoby i grać tę postać przez całe życie, tak jak Fischer grał Abla w latach 60-tych i tak nim pozostał. Wydawało się, że był człowiekiem w żelaznej masce zachowania ściśle mu nakazanego i trzymał się pewnego wizerunku narzuconego mu przez jego oficjalny i osobisty patriotyczny obowiązek; żył nosząc niewidzialną, wirtualną, a mimo to nie mniej prawdziwą maskę. A jeśli to moje przypuszczenie jest trafne, to Michaił Michałkow był osobą tragicznego losu. This conclusion would be true even if he might have been or posed himself as a much more "deeply planted" illegal agent, a kind of "Belgian Cook" who worked in the Reich, Belgium, Switzerland and France. It is not without reason that the aforementioned book of 1950, had been not only actually written by him by order of the intelligence authorities, but also could have been written or rendered into the languages of those very countries, German and French, by him himself. Ten wniosek byłby prawdziwy, nawet gdyby Michałkow był lub podawał się za znacznie bardziej "głęboko zakorzenionego" nielegalnego agenta, rodzaj "belgijskiego kucharzu", który pracował w Rzeszy, Belgii, Szwajcarii i Francji. Nie bez powodu, że wspomniana książka z 1950 r., została nie tylko faktycznie napisana przez niego na polecenie władz wywiadowczych, ale mogła być napisana lub przetłumaczona na języki tych krajów, niemiecki i francuski, przez niego samego. If this book is not just another myth, which can undoubtedly be verified, then it probably appeared to make some less talkative and/or more docile in the post-war West, in a word, to turn them into "burattini telecomandati", that is the persons effectively remotely controlled among, for example, the Mikhalkov's former foreign "comrades-in-arms". They could be guaranteed the inviolability and oblivion of their previous war crimes in exchange for their vows of silence, as a minimum; in return of their "friendly help", as a maximum; and sometimes, as an ideal, even in return for the mutually beneficial cooperation based on an objective coincidence of interests. (The mutually beneficient way the MOSSAD worked with Otto Scorzeny whose family name, by the way, has got a Polish rather than an Italian origin). Jeśli ta książka nie jest tylko kolejnym mitem, który bez wątpienia można zweryfikować, to prawdopodobnie sprawiła, żeby ktoś na powojennym Zachodzie stał się mniej gadatliwy i/lub bardziej ustępliwy, jednym słowem, żeby zamienić jakichś ludzie w "burattino telecomandati", w osoby skutecznie zdalnie kontrolowani, na przykład, wśród byłych zagranicznych "towarzyszy broni" Michałkowa. Mogliby oni mieć zagwarantowaną, co najmniej, nietykalność i zapomnienie o byłych zbrodniach wojennych w zamian za śluby milczenia; albo w zamian za ich pomoc, co najwyżej; albo, w idealnym przypadki, czasem nawet w zamian za obopólnie korzystną współpracę opartą na obiektywnej zbieżności interesów. (Obustronnie korzystny sposób współpracy MOSADu z Otto Scorzenym, którego nazwisko rodowe, nawiasem mówiąc, ma zresztą polskie, a nie włoskie pochodzenie). A fragment of the Soviet film "How are you supposed to be called now?" Fragment sowieckiego filmu "Jak adresować do ciebie teraz?" (1965) Bеlarus, after a victorious offensive of the Red Army in 1944. Wehrmacht's General von Rogge: It's absolutely clear now, the Soviets took advantage of our operational plans, and esprit de corps of Bruno von Gottburg cost us too much. I would recommend you to shoot yourself, because it is here, in this room, that the fate of the operation "Bison" had been sealed. As to me, I am going to put bullet through my head right in the Headquarters of the Oberkommando Wehrmacht, but only after I will have brought complete clarity into what and why it happened, as it is my duty. The same duty of a German soldier also dictates you to fly with me. Obergruppenführera (Ogruf) von Gottburg: Last time I notice some senior officers to be overcome with panic and lose their heads, due to the temporary Russian successes. It is true even for some experienced Army heads. General: Will you fly with me? Ogruf: No, I won't. General: As you will. But I leave you time to think, since I am to fly in the morning. Białoruś po zwycięskiej ofensywie Armii Czerwonej w 1944 roku. Generał Wehrmachtu von Rogge: Teraz jest jasne, że Sowieci wykorzystali nasze plany operacyjne, honor munduru Bruno von Gottburga kosztował nam za dużo. Radziłbym się zastrzelić, bo tu, w tym pokoju, los Operacji "Bison" był przesądzony. Jeśli chodzi o mnie, zaraz po locie do Kwatery Głównej Oberkommando Wehrmacht też strzelę sobie w głowę, ale najpierw muszę zgłosić, co się stało i dlaczego. Obowiązek niemieckiego żołnierza wymaga również twojego lotu ze mną. Obergruppenführer (Ogruf) von Gottburg: Ostatnio zauważyłem, że niektórzy starsi oficerowie wpadają w panikę i tracą głowę z powodu chwilowych sukcesów Rosjan. Dotyczy to nawet niektórych doświadczonych dowódców wojskowych. Generał: Polecisz ze mną? Ogruf: Nie, polecę. Generał: Jak sobie życzysz. Ale daję ci czas do namysłu, bo polecę jutro rano. Ogruf (to his prisoner, Monsieur Jacque, a Belgian Cook arrested as an alleged Russian diversionist and terrorist): General Rogge is due to fly to Berlin tomorrow. Cook: You can't rely on anybody in this matter, so you came to me. Ogruf: Let's assume you're right. Cook: In that case we can't avoid an agreement. We are interested in developing success of our offensive, so is, though by his own reason, Obergruppenführer von Gottburg. It is curious. Ogruf (offering the Cook a cigarette): So what? Deal? Cook: I am to prevent the general from reaching the Oberkommando Wehrmacht Headquarters, am I? Then you must give me a chance to escape safely. Ogruf: You win too much. Cook: So do you. In addition, you will get the documentary evidence of your successful activities against us for your bosses in Berlin. As to the failure of the operation "Bison", it is just one of many war failures. It's not your fault. Ogruf: What if I don't keep my promise? Cook: Then another microfilm reel will turn a jubilant sound, a flourish of trumpets into a funeral march for you. Ogruf: You are used to address me as "General". So how are YOU supposed to be called? Cook: It is not essential. Ogruf: The military officers can't concider the military ranks to be unessential. Cook: It’s off the subject under discussion! Ten minutes to eleven p.m. Under what pretext am I going to be released? Ogruf: Under a pretext of a lack of evidence. Who will believe that it was a Belgian Cook who set that goddamn oil terminal on fire? Ogruf (do swojego więźnia, Monsieur Jacque'a, belgijskiego kucharza, który był aresztowany jako rzekomy rosyjski dywersant i terrorysta): Generał Rogge ma jutro lecieć do Berlina. Kucharz: Nie możesz na nikim polegać w tej sprawie, więc przyszedłeś do mnie. Ogruf: Załóżmy, że masz rację. Kucharz: W takim razie nie możemy uniknąć porozumienia. Interesuje nas rozwój sukcesu naszej ofensywy, podobnie jak, choć z jego własnego powodu, też Obergruppenführer'a von Gottburg'a. To ciekawe. Ogruf (oferując Kucharzowi papierosa): I co z tego? Czy umowa stoi? Kucharz: Muszę uniemożliwić generałowi dotarcie do Kwatery Głównej Oberkommando Wehrmacht'u, prawda? Potem musisz mi dać szansę bezpiecznej ucieczki. Ogruf: Za dużo wygrywasz. Kucharz: Ty też. Ponadto otrzymasz dla swoich szefów w Berlinie dokumenty potwierdzające Twoje udane działania przeciwko nam. Jeśli chodzi o porażkę operacji "Żubr", to tylko jedna z wielu porażek wojennych. To nie twoja wina. Ogruf: A jeśli nie dotrzymam obietnicy? Kucharz: Wtedy kolejna rolka z mikrofilmem zamieni radosny Tusz w marsz żałobny. Ogruf: Przyzwyczaiłeś się zwracać do mnie "Generał". Więc jak się do ciebie adresować teraz? Kucharz: To bez znaczenia! Ogruf: Oficerowie wojskowi nie mogą uważać stopni wojskowych za nie mających znaczenia! Kucharz: To nie ma nic do rzeczy! Dziesięć minut do jedenastej. Z jakiego powodu zostanę uwolniony? Ogruf: Z powodu braku dostatecznych dowodów. Kto uwierzy, że belgijski kucharz podpalił ten cholerny terminal naftowy? A Luftwaffe airfield. A Belgian Cook wearing toque with a dinner-pail in his hand hurries up on his way to the General's plane. Pilots greet him: Welcome back, Monsieur Jacque. Cook: Gut Morgen, breakfast for Mr. General. Handle with care, please. Lotnisko Luftwaffe. Belgijski kucharz w wysokiej kucharskiej czapce z pojemnikiem w ręku spieszy do samolotu generała. Pozdrawiają go Piloci: Witajmy z powrotem, Monsieur Jacque. Kucharz: Gut Morgen, śniadanie dla Pana Generała. Proszę zachować ostrożność. A pair of the Soviet officers observe the flight and the plane's crash. One of them: Now gonna return home. I'll take my sonny, and we'll go fishing in the Oka river. What a pleasure it will be to speak only in Russian! Para sowieckich oficerów obserwuje lot i katastrofę lotniczą. Jeden z nich: Teraz wracam do domu. Wezmę synka i pójdziemy na ryby w rzece Oka. Co za przyjemność mówić tylko po rosyjsku! 20 years later. Parade in the Red Square. A seating area for the foreign guests. A foreign tourist whom we recognize as von Gottburg takes snapshots of the parade. A Soviet Colonel whom we recognize as the Cook addresses his interpreter: Excuse me, who's that gentleman? Young woman: Alfonso Luis Carreras, a cattle-dealer from the Argentine. Colonel: Thank you. Young woman: You are welcome. Colonel approaches von Gottburg from the back and asks: Excuse me, General, there was time when you didn't know how to address me. How are you supposed to be called now? 20 lat później. Parada na Placu Czerwonym. Kącik wypoczynkowy dla gości zagranicznych. Zagraniczny turysta, którego rozpoznajemy jako von Gottburga, robi zdjęcia parady. Radziecki Pułkownik, którego rozpoznajemy jako Kucharza, zbliża się do jego tłumaczki: Przepraszam, kim jest ten dżentelmen? Młoda kobieta: Alfonso Luis Carreras, handlarz bydła z Argentyny. Pułkownik: Dziękuję. Młoda kobieta: Nie ma za co. Pułkownik podchodzi do von Gottburga od tyłu i pyta: Przepraszam, generale, był czas, kiedy nie wiedziałeś, jak się do mnie adresować. А jak adresować do ciebie teraz? A showy but hardly believable situation. A former high-ranked SS-man in the USSR? Yet a Gestapo Chief came to Smolensk in the 70s and was recognized in the street by the former Russian woman janitor. He got startled and died of heart attack. Sytuacja efektowna, ale nie do uwierzenia. Były wysoko postawiony esesman w ZSRR? Jednak w latach 70. do Smoleńska przyjechał były Szef Gestapo i został rozpoznany na ulicy przez byłą rosyjską woźną. Przestraszył się i zmarł na atak serca. The next case seems even more incredible. The former German military officer Heinz Braun who served in Africa and then entered the Waffen-SS in the Eastern Front moved to the USSR from West Germany in the 50s and became a Soviet actor. His last role was played by him in 1991. Kolejny przypadek wydaje się jeszcze bardziej niesamowity. Były niemiecki oficer wojskowy Heinz Braun, który służył w Afryce, a następnie wstąpił do Waffen-SS na froncie Wschodnim, przeniósł się do ZSRR z Niemiec Zachodnich w latach 50. i został sowieckim aktorem. Ostatnią rolę odegrał w 1991 roku. Heinz Braun in the centre (a fragment of the film "The 15th Spring", 1971. Heinz Braun w środku (fragment filmu "15. wiosna", 1971. There was also a case when the leaders of the partisan detachment of the Soviet Ministry of Internal Affairs and of the German SS division of the Hitlerian Reich, acting in deep secret from their governments, shared out and appropriated the art treasures evacuated out of the Crimea, which proves that a self-interest and mutual material gain may be above any ideological, political, national and racial disagreements and even the mortal fear for people. People are the same everywhere. The only exclusion is just idealists. All are equally needed for a survival of the human race. A biological evolution! Zdarzył się też przypadek, kiedy dowództwa oddziału partyzanckiego sowieckiego NKWD-Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR i niemieckiej dywizji SS hitlerowskiej Rzeszy, w głębokiej tajemnicy przed swoimi rządami, podzieliły i przywłaszczyły ewakuowane z Krymu skarby sztuki, co dowodzi, że interes własny i wzajemny zysk materialny mogą być ponad wszelkimi ideologicznymi, politycznymi, narodówymi i rasowymi nieporozumieniami, a nawet śmiertelnym strachem o ludzi. Ludzie są wszędzie tacy sami. Jedynym wykluczeniem są tylko idealiści. Wszystkie są jednakowo potrzebne do przetrwania rodzaju ludzkiego. Ewolucja biologiczna! In terms of mythomania and mythmaking, Mikhail Mikhalkov, who had to play a part of "a story-teller" in his old age ("Everyone knows spies are good with languages and firearms, but they need to be great storytellers, too") reminds me of legendary Moura, Maria Ignatievna Zakrevskaya, Countess Benckendorff, Baroness Budberg, a Stalin's personal agent, who unlike Mikhail Mikhalkov spent the rest of her life not in her own country, but in the UK. Jeśli chodzi o mitomanię, tworzenie mitów, Michaił Michałkow, który na starość musiał odgrywać rolę "gawędziarza" ("Wszyscy wiedzą, że szpiedzy są dobrzy w językach i broni palnej, ale muszą też być świetnymi gawędziarzami") przypomina mi legendarną Murię, Marię Ignatiewnę Zakriewskiej, hrabinę Benckendorff, baronową Budberg, osobistą agentkę Stalina, która w przeciwieństwie do Michaiła Michałkowa spędziła resztę jej życia nie we własnym kraju, ale w Wielkiej Brytanii. After the World War 2, she, the former longstanding "live bridge" between the Kremlin and Westminster, was completely forgotten, and became forever out of work as an agent of both sides, despite that after Stalin's death she visited the USSR as a British journalist or privately nine times. She directly served the Party and State elite of the USSR under Stalin, therefore, occupied a very high and untouchable position in spheres of activities much outside even of spheres of activities of both sides' strategic political intelligence services. Naturally, she was perceived by them as an agent of the opposite side. Po II wojnie światowej ona, dawny długoterminowy "żywy most" między Kremlem a Westminsterem, została całkowicie zapomniana i została na zawsze bez pracy jako agentka obu stron, choć po śmierci Stalina odwiedziła ZSRR jako brytyjska dziennikarka lub prywatnie dziewięć razy. Służyła bezpośrednio elicie partyjnej i państwowej ZSRR w czasach Stalina i dlatego zajmowała bardzo wysoką i nietykalną pozycję w sferach działań znacznie wykraczających nawet poza sferę działań strategicznych wywiadów politycznych obu stron. Naturalnie była przez nich postrzegana jako agentka przeciwnej strony. An English lady of the Russian aristocratic descent, she was simply a world champion of the fantabulous lies and phenomenal resourcefulness. For 40 years of her life in London, British intelligence has never been able to expose her. On the contrary she was the first to figure out a member of the Royal family, Blunt, as a Soviet agent, but none simply believed her. It was simply unreal to verify the very authenticity of everything she told all the way, and it was simply impossible to get the bottom and find out the truth. The myth clung to the myth and kept her mythology afloat. Everyone believed her contradictory stories like all characters believed the fake explanations of Nikodem Dyzma from a Tadeusz Dołęga-Mostowicz's famous story. Angielka rosyjskiego arystokratycznego pochodzenia, ona była po prostu mistrzynią świata w fantastycznych kłamstwach i fenomenalnej zaradności. Przez 40 lat jej życia w Londynie brytyjski wywiad nigdy nie był w stanie jej zdemaskować. Wręcz przeciwnie, pierwsza założyła, że członek rodziny królewskiej, Blunt, był sowieckim agentiem, ale nikt jej po prostu nie uwierzył. Weryfikacja autentyczności wszystkiego, co opowiadała, była po prostu nierealna, a dojście do dna i poznanie prawdy było po prostu niemożliwe. Mit trzymał się mitu i utrzymywał jej mitologię na powierzchni. Wszyscy wierzyli w jej sprzeczne historie, jak wszystkie postacie wierzyły w fałszywe wyjaśnienia Nikodema Dyzmy ze słynnej powieści przez Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. In old age, having become a poor glutton, a drunkard, a shoplifter of food in supermarkets, until she was grasped to be awarded a pension at long last, she kept on being on friendly, intimate terms with the same heavy drinkers like her, who, at the same time, were the most outstanding thinkers, intellectuals of the UK. Na starość, stając się biednym żarłokiem, pijakiem kradnącym jedzenie w supermarketach, aż w końcu się domyślili przyznać jej emeryturę, nadal utrzymywała przyjazne, intymne relacje z takimi pijakami, jak ona, którzy jednak byli jednocześnie najwybitniejszymi myślicielami intelektualistami Wielkiej Brytanii. HG Wells, Maxim Gorky & Moura Graham Greene called her not Budberg but "Bedbug", albeit in a friendly manner, alluding to her free and easy attitude to sexual morality and her epic, historic and historical romances and marriages with Locky, Sir Robert Bruce Lockart and with the classic writers Maxim Gorki and HG Wells, not to mention other distinctive personalities. When she died in Italy in 1974 to be buried in a poor British Orthodox cemetery, The Times published an obituary entitled "The Intellectual Leader" of the UK. Graham Greene nazwał ją nie Budberg, ale "Bedbug", choć w przyjazny sposób, nawiązując do do jej swobodnego i łatwego stosunku do moralności seksualnej i jej epickich i historycznych romansów i małżeństw z Lockym, Sirem Robertem Brucem Lockartem oraz z klasycznymi pisarzami Maximem Gorkim i HG Wellsem, nie mówiąc już o innych charakterystycznych osobach. Kiedy ona zmarła w 1974 we Włoszech, aby zostać pochowanej na biednym cmentarzu prawosławnym w Wielkiej Brytanii, gazeta The Times opublikowała nekrolog zatytułowany "The Intellectual Leader" Wielkiej Brytanii. "LONDON, Nov. 1—The death was reported here today of Baroness Moura Budberg, author, translator and production adviser on plays, movies and television. She was 82 years old. ... The Baroness, an intimate of many artistic and intellectual figures, was at the center of London's literary and social life for nearly four decades. She left Britain this year to live in Italy, where she died". (The Times, November 2, 1974, Page 32). "LONDYN, 1 listopada — Zgłoszono tu dzisiaj śmierć baronowej Mury Budberg, autorki, tłumaczki i doradcy ds. produkcji w sztukach teatralnych, filmach i telewizji. Miała 82 lata. ... Baronowa, bliska wielu artystycznych i intelektualnych postaci, była w centrum życia literackiego i towarzyskiego Londynu przez prawie cztery dekady. W tym roku opuściła Wielką Brytanię, by zamieszkać we Włoszech, gdzie zmarła”. (The Times, 2 listopada 1974, strona 32) Graham Greene She was indeed a legend, myth and an icon of the 20-60s. It would hardly have occurred to her to write the incompetent military-patriotic poems and songs, as did Mikhail Mikhalkov, she was a person of the pre-Revolutionary education and worldview and was not ever a Party "soldier". Rzeczywiście była legendą, mitem i ikoną lat 20-60tych. Nie przyszłoby jej do głowy pisać niekompetentne wiersze i piosenki wojskowo-patriotyczne, tak jak robił to Michaił Michałkow, była osobą o przedrewolucyjnym wykształceniu i światopoglądzie i nigdy nie była partyjnym "żołnierzem". *** Ones of the most famous characters of the world's literature that answer the theme of being at home among strangers and being a stranger at home, albeit going beyond the espionage genre, are "Kariera Nikodema Dyzmy" by Dołęga-Mostowicz ("The Career of Nikodemus Dyzma") and "Die Brüder Lautensack" by Lion Feuchtwanger. Jednymi z najsłynniejszych postaci światowej literatury, które podejmują temat swojego wśród obcych i obcego wśród swoich, choć wykraczających poza gatunek szpiegowski, są "Kariera Nikodema Dyzmy" Dołęgi-Mostowicza i "Die Brüder Lautensack" Liona Feuchtwangera. Although Nikodemus Dyzma and Oscar Lautensack become at home among strangers by fate and chance, Oscar, despite his gift of clairvoyance, turns out to be more and more a stranger in his new social environment, in contrast to Nicodemus who has got no special gift, but who at the same time is much more prudent and has got a sharp social mind, and the further the more becomes at home in the strange social environment, previously absolutely inaccessible to him, but now becomes his own too. Choć Nikodem Dyzma i Oskar Lautensack stanowią się swoje wśród obcych przypadkiem, przez los, Oskar, mimo daru jasnowidzenia, okazuje się coraz bardziej obcy w swoim nowym środowisku społecznym, w przeciwieństwie do Nikodema, który choć nie ma specjalnego daru, jednocześnie jest o wiele bardziej rozważny, ma bystry umysł społeczny, i właśnie z tego powodu im dalej tym bardziej stają się swoim w obcym środowisku społecznym, wcześniej absolutnie dla niego niedostępnym, a teraz też stając się jego własnym. München. Das gewagte Spiel. Munich. The daring game. Monachium. Odważna gra. [Die Brüder Lautensack, 1973, East Germany. Directed by Hans-Joachim Kasprzik] Hans-Jörg Lautensack brings his brother Oscar to a meeting of the NSDAP, introduces him to the SA Chief of Staff Manfred Proell and Hitler. Hans-Jörg invites Oskar to join the Nazis and put his gift of clairvoyance in the service of the NSDAP, which is apparently moving to power. Hans-Jörg Lautensack, played by Klaus Piontek, character inspired by Otto Dietrich, SS-Obergruppenführer, the Press Chief of Nazi regime, a confidant of Adolf Hitler. Otto Dietrich, far left. Hans-Jörg Lautensack, grany przez Klausa Pionteka, jego prototypem był Otto Dietrich, SS-Obergruppenführer, szef prasowy reżimu nazistowskiego, powiernik Adolfa Hitlera. Otto Dietrich, skrajnie lewy. Hans-Jörg Lautensack przyprowadza swojego brata Oskara na spotkanie NSDAP, przedstawia go szefowi sztabu SA Manfredowi Proellowi i Hitlerowi. Hans-Jörg zaprasza Oskara do przyłączenia się do nazistów i użytkowania swojego daru jasnowidzenia na służbę NSDAP, która najwyraźniej dochodzi do władzy. Berlin. Der Menschenfischer. The Fisher of Men. Rybak Ludzi. [Die Brüder Lautensack, 1973, East Germany. Directed by Hans-Joachim Kasprzik] Oscar Lautensack successfully performs in elite salons of the German capital city. In full accordance with the promises of Hans-Jörg (character inspired by Otto Dietrich), he gains fame and popularity and becomes rich. This is facilitated thanks to the patronage over him by the Nazi elite organized by Hans-Jörg, as well as by the personal supervision by Baroness Hildegard von Trettnow. Oscar begins his love affair with Ilse Kadereit, the wife of a large industrial magnate Fritz Kadereit, a major sponsor of the NSDAP. She presents Lautensack a black pearl as a token of their liasion. Oskar Lautensack, played by Ctibor Filčík, character inspired by a famous German hypnotist Erik Jan Hanussen. Hanussen standing behind Hitler to the right. Oskar Lautensack, grany przez Ctibora Filčíka, jego prototypem był słynny niemiecki hipnotyzer Erik Jan Hanussen. Hanussen stojący za Hitlerem po prawej stronie. Oskar Lautensack z powodzeniem występuje w elitarnych salonach stolicy Niemiec. W pełni zgodnie z obietnicami Hansa-Jörga zyskuje sławę i popularność oraz staje się bogaty. Sprzyja temu patronat nad nim że strony elity nazistowskiej, zorganizowany przez Hansa-Jörga, a także osobista opieka baronowej Hildegardy von Trettnow. Oskar rozpoczyna romans z Ilse Kadereit, żoną wielkiego magnata przemysłowego Fritza Kadereita, głównego sponsora NSDAP. Na znak ich związku przedstawia Lautensackowi czarną perłę. Stabschef Manfred Proell, played by Rolf Hoppe, character inspired by Pfeffer von Salomon, Führer der SA, the first Supreme Leader of the SA. Pfeffer von Salomon and Hitler. Stabschef Manfred Proell, grany przez Rolfa Hoppe, jego prototypem był Pfeffer von Salomon, Führer der SA, pierwszy Najwyższy Przywódcą SA. Pfeffer von Salomon i Hitler. Oscar does not take interest in the essence of Nazi ideology and practice. But having convinced of the Nazi movement's strength he eagerly joins it. He is imbued with the fanatical devotion to Hitler as a personality, he feels respect for other Nazi leaders too. Oskara nie interesuje istota ideologii i praktyki nazistowskiej. Ale przekonany o sile ruchu nazistowskiego, chętnie się do niego przyłącza. On jest przepojony fanatycznym oddaniem Hitlerowi jako osobowości, ma szacunek też dla innych przywódców nazistowskich. At the same time, there is an irresistible alienation between Oskar, a stranger, and the bourgeois, aristocratic and Nazi elite. Oskar constantly feels his "inferiority", suffers from a frivolous attitude and thinly veiled contempt of the "masters of life" who use him for achieving their purposes, but treat him like a jester. Graf Ulrich von Zinsdorff, the NSDAP punitive apparatus head and organizer of the numerous political murders,well-known for his cruelty and cynicism, treats Oskar especially insolently, despite, or maybe thanks to the fact that Oskar lended him a large sum of money. Wanting to humiliate Oskar, he tells him that the black pearl presented to him by Ilse Kadereit is a fake jewelry. Jednocześnie istnieje nieodparte wyobcowanie między Oskarem, swoim wśród obcych i obcym wśród swoich, a mieszczańską, arystokratyczną i nazistowską elitą. Oskar nieustannie czuje swoją "niższość", cierpi na frywolną postawę i słabo zawoalowaną pogardę ze strony "panów życia", którzy wykorzystują go do swoich celów, ale traktują jak błazna. Graf Ulrich von Zinsdorff, znany z okrucieństwa i cynizmu szef aparatu karnego NSDAP i organizator licznych mordów politycznych, traktuje Oskara szczególnie bezczelnie, mimo, a może właśnie dzięki temu, że Oskar pożyczył mu dużą sumę pieniędzy. Chcąc upokorzyć Oskara, mówi mu, że czarna perła podarowana mu przez Ilse Kadereit to fałszywa biżuteria. Graf Ulrich von Zinsdorff, played by Hannjo Hasse, character inspired by Graf Wolf-Heinrich von Helldorff, the only executed SS Obergruppenführer, Chief of Police in Berlin, one of the conspirators of 1944. Graf Wolf-Heinrich von Helldorf standing behind Hitler. Graf Ulrich von Zinsdorff, grany przez Hannjo Hasse, jego prototypem był Hrabia Wolf-Heinrich von Helldorff, jedyny stracony SS Obergruppenführer, Szef Policji w Berlinie, jedny ze spiskowców 1944 roku. Hrabia Wolf-Heinrich von Helldorff stojący za Hitlerem. Hitler decides to create the Academy of Occult Sciences and appoints Oscar as its President. He receives the Zofienburg castle from the new government. Hitler postanawia utworzyć Akademię Nauk Okultystycznych i powołać Oskara na jej Prezesa. Od nowego rządu otrzymuje zamek Sofienburg. Sofienburg. Siegfried hat geplaudert. Siegfried blabbed it out. Zofienburg. Gadatliwy Zygfryd. [Die Brüder Lautensack, 1973, East Germany. Directed by Hans-Joachim Kasprzik] Oscar becomes Adolf Hitler's personal clairvoyant, and finds himself in the midst of the political games, learns too much that he should not have known. Oskar zostaje osobistym jasnowidzem Adolfa Hitlera i znajduje się w środku gier politycznych, dowiaduje się zbyt wiele, czego nie powinien był wiedzieć. All his enemies, the bourgeoisie, aristocrats and Nazis, who equally, though by different reasons, hate him very much, unite and organize a leak of information from the salon to the press, indicating the source in the person of Oscar Lautensack. The old nobility and new rulers convince Hitler of the urgent need to physically eliminate Oskar Lautensack. The posthumous eulogy is delivered by Hitler himself. Graf von Zinsdorff: "Siegfried blabbed it out. I'm afraid he cannot be saved!" Hrabia Zinsdorff: "Zygfryd był zbyt gadatliwy. Obawiam się, że nie da się go uratować!" Wszyscy jego wrogowie, burżuazja, arystokraci i naziści, którzy równie, choć z różnych powodów, bardzo go nienawidzą, jednoczą się i organizują przeciek informacji z salonu do prasy, wskazując źródło w osobie Oskara Lautensacka. Stara szlachta i nowi władcy przekonują Hitlera o pilnej potrzebie fizycznej eliminacji Oskara Lautensack. Pośmiertną mowę pochwalną wygłasza sam Hitler. THE END KONIEC P.S. The subject (of being at home among strangers) occurred to be inexhaustible and too versatile to finish it. Temat (swój wśród obcych, obcy wśród swoich) okazał się niewyczerpany i zbyt wszechstronny, by go zakończyć.

FOR WHOM THE BELL TOLLS KOMU BIJE DZWON Episode "The Bell. 1423" from Andrei Tarkovsky's "Andrei Rublyov", 1966 "Dzwon. 1423". Odcinek z "Andrieja Rublowa" przez Andrieja Tarkowskiego, 1966 r. Ambassador: Only devil knows what will come out of this farce. What do you think? In my opinion, nothing will come out of it. Interpreter: I beg your pardon, Your Excellency, but I would say that you are ahead of events. Ambassador: What are you talking about? Just look at these ragamuffins, these shaky scaffolding. For the love of Mother of God, I swear that this bell will not make a sound. Interpreter: Your Excellency, let us be patient. It seems to me that you underestimate the desperate situation of the people who created this bell. Ambassador: I'm sorry, but I wouldn’t venture to call that thing a bell. Interpreter: Nevertheless, Your Excellency, they perfectly understand that if this thing does not ring, the Grand Duke will order to cut off their heads. Ambassador: This beardless boy looks preoccupied with this circumstance. Don't you think? Interpreter: Have you heard, Your Excellency, that the Grand Duke beheaded his brother. Ambassador: It seems they were twins? What an amazing girl, do you see? Oh my God! Ambasador: Tylko diabeł wie, co wyjdzie z tego bałaganu. Co myślisz? Moim zdaniem nic z tego nie wyjdzie. Tłumacz: Proszę o wybaczenie, Wasza Ekscelencjo, ale powiedziałbym, że wyprzedzacie wydarzenia. Ambasador: O czym ty mówisz? Tylko spójrz na tych oberwańców, te chwiejne rusztowanie. Z miłości do Matki Bożej przysięgam, że ten dzwon nie zabrzmi. Tłumacz: Wasza Ekscelencjo, bądźmy cierpliwi. Wydaje mi się, że nie doceniasz rozpaczliwej sytuacji ludzi, którzy stworzyli ten dzwon. Ambasador: Przepraszam, ale nie odważyłbym się nazwać tego dzwonem. Tłumacz: Niemniej jednak, Wasza Ekscelencjo, doskonale rozumieją, że jeśli to nie zadzwoni, Wielki Książę każe odciąć im głowy. Ambasador: Ten bezbrody chłopiec wygląda na zaabsorbowanego tą sytuacją. Nie sądzisz? Tłumacz: Czy słyszałeś, Wasza Ekscelencjo, że Wielki Książę ściął głowę swojemu bratu. Ambasador: Wygląda na to, że byli bliźniakami? Jaka niesamowita dziewczyna, widzisz? O mój Boże!

THE CASE IS CLOSED, FORGET IT, OR AT HOME AMONG STRANGERS SPRAWA ZAMKNIĘTA, ZAPOMNIJCIE, CZYLI SWOJE WŚRÓD OBCYCH, OBCY WŚRÓD SWOICH Sergei Alekseyevich Zharov (1897-1985) - choirmaster. The former White Army officer. In 1921 he emigrated from Russia to Germany, where he organized a choir, which in 1923 began to tour actively around the world, especially in Europe and the USA. The choir was highly appreciated by Sergei Rachmaninov and Feodor Chaliapin. Siergiej Aleksiejewicz Żarow (1897-1985) - chórmistrz. Były oficer Białej Armii. W 1921 wyemigrował z Rosji do Niemiec, gdzie zorganizował chór, który od 1923 zaczął aktywnie koncertować po świecie, zwłaszcza w Europie i USA. Chór został wysoko oceniony przez Siergieja Rachmaninowa i Fiodora Szalapina. Nikolai Vladimirovich Timofeyev-Ressovsky (1899-1981), nobleman, Red Army cavalryman in time of the Revolution and Civil war, biologist, Soviet geneticist, founding father of the Center for Genetic and Radiological Research in the suburbs of Berlin, Buch, from 1925 to 1945; the GULAG prisoner, one of the Soviet A-bomb project's principal participants, world-class scientist who hadn't been politically rehabilitated during his lifetime. Nikołaj Władimirowicz Timofiejew-Riessowski (1899-1981), szlachcic, kawalerzysta Armii Czerwonej z czasem rewolucja i wojna domowa, biolog, sowiecki genetyk, ojciec założyciel Centrum Badań Genetycznych i Radiologicznych na przedmieście Berlina, w Buchie, w latach 1925-1945; więzień GUŁAGu, jeden z głównych uczestników projektu bomby atomowej w ZSRR, światowej klasy naukowiec, który za życia nie był rehabilitowany politycznie. Timofeev-Ressovsky: "Just as in all my laboratory coteries, I paid attention not only to the professional interests [of my subordinates]. All the people who were involved in our Buch Saturdays usually had some artistic interests: either they were fond of music, or painting, or literature, or poetry. Almost all of us "suffered" from some philosophical interests. Sometimes on Saturday afternoons we gathered at Seryozha Zharov. The Don Cossack Russian Choir of Sergei Zharov was a wonderful choir. Generally, it was the best choir. For some reason, our choir singing has almost completely died out. Well, the other day I listened to that very Alexandrov choir again. That's just disgusting! With some kind of the Russian accordion accompaniment, without a single octave. In general, the choral technique has completely disappeared somewhere. There are two hundred and fifty people, as much volume as you like, but no sonority. God knows what! Zharov's choir had got just thirty men. But that choir was absolutely amazing! The people were all educated, intelligent, all the Don Cossacks. Zharov was one of the few who could arrange everything and anything, in folkloric scales, not only in Major or Minor, in many old musical keys, he knew the voices, knew the canons. Russian songs, Cossack folklore, soldiers songs, church chants and then all sorts of that stuff - romance songs in a choral arrangement. For example, "Ochy chorniye" ("Those Black Eyes")... How wonderfully they, mischievous devils, sang that romance song - just awesome! Timofiejew-Riessowski: "Podobnie jak we wszystkich moich kółkach laboratoryjnych zwracałem uwagę nie tylko na szczególne, professionalne zainteresowania [moich pracowników naukowych]. Wszyscy, których pociągały nasze soboty w Buchie, zwykle mieli jakieś zainteresowania artystyczne: albo lubili muzykę lub malarstwo, albo literaturę, albo poezję. Prawie wszyscy "chorowali" na pewnych zainteresowaniach filozoficznych. Czasami spotykaliśmy się w sobotnie popołudnie u Sieriożi Żarowa. Doński chór rosyjski kozacki Siergieja Żarowa był wspaniałym chórem. To był ogólnie najlepszym chórem. Z jakiegoś powodu nasz śpiew chóralny prawie całkowicie wymarł. Oto pewnego dnia znowu słuchałem tego chóru Aleksandrowa. To po prostu ohydne! Z jakimś akompaniamentem bajanowym, ani jednej oktawy. Ogólnie technika chóralna gdzieś zniknęła. Jest dwieście pięćdziesiąt osób tak głośnych jak ty chcesz, ale nie ma dźwięczności. Bóg wie co jeszcze! Chór Żarowa to trzydziestu mężczyzn. A chór jest absolutnie niesamowity! Wszyscy jego ludzie byli wykształceni, inteligentni, wszyscy Kozacy dońscy. Żarow był jednym z niewielu, którzy mógł zaaranżować cokolwiek, w progach, a nie tylko w dur czy moll, w starodawnych progach, znał głosy, znał kanony. Pieśni rosyjskie, kozackie, żołnierskie, kościelne, a potem wszelkiego rodzaju mowa-trawa - romanse w układzie chóralnym. Oto "Oci ciornyje" (Czarne Oczy)... jak oni, diabły, śpiewali te "Czarne Oczy" - to super! They spent just three months a year in Berlin and Germany. And during remaining eight to nine months they toured around the world, not excluding New Zealand. So, they had their own Saturday colloquia. Sometimes one of them, or Zharov himself, made some musical or choral "reports". Then there also were all sorts of Russian people, musicians. When passing through Berlin, Rachmaninov, Stravinsky, Grechaninov always visited Seryozha Zharov and made reports with illustrations. I still remember Rudolf Vasilyevich Engel, there was such a musicologist, he made three reports, three Saturdays in a row, on the Russian bell ringing and casting of the bells. Then there also were writers: Ivan Bunin, Boris Zaitsev, Kuprin. Sometimes someone arrived from Soviet Russia by accident, though their visits from there stopped completely in 1930. But before 1930, we had been visited by operatic singers Derzhinskaya, Petrov, a wonderful bass, Bogdanovich, Yershov, a famous dramatic tenor. He sang the air of Grishka Kuterma absolutely brilliantly. "Kitezh" was staged in Paris, and the singers all drove to Paris through Berlin. Derzhinskaya sang the role of Fevronia the Maiden, and Yershov the role of Kuterma. Lots of interesting people. "A Moscow backyard". By Igor' Grabar'. "Moskiewskie podwórko". Przez Igoria Grabaria. There I made my first report on population genetics, on the induction of mutations, and on how we helped artist Grabar' restore church frescoes in Vladimir during the Revolutionary years. In the 1918, as far as I remember, or in the 1919, in-between some military adventures, we cleared images of the trumpeting angels in the Dmitrievsky Cathedral in Vladimir [12 c.] In a word, Seryozha Zharov also had a very interesting colloquia, but along a completely different line. But since the Zharovs and I were friends, sometimes we would "drag" someone from those colloquia to Buch, and sometimes one of us would "bawl " something at their colloquim. Pędzali łącznie trzy miesiące w roku w Berlinie i Niemczech. A pozostałe osiem do dziewięciu miesięcy spędzali w reszcie świata, w tym w Nowej Zelandii. Mieli więc swoje własne sobotnie konferencji. Czasami jeden z nich lub sam Żarov sporządzał jakieś muzyczne lub chóralne "raport". Potem byli przeróżni Rosjanie przejeżdżający przez Berlin, muzycy: Rachmaninow, Strawiński, Greczaninow. Będąc w Berlinie oni zawsze odwiedzali Seriożę Żarowa i robili wykłady z ilustracjami. Taki muzykolog Rudolf Wasiljewicz Engel, do dziś go pamiętam, sporządził trzy wykłady, trzy soboty z rzędu, na temat bicia dzwonów rosyjskich i produkcji dzwonów. Potem pisarze: Iwan Bunin, Borys Zajcew. Kuprin, moim zdaniem, też przyjechał kiedyś do Berlina. Czasami przypadkiem pojawiał się ktoś z Rosji Sowieckiej, ale to ustało całkowicie po 1930 r. A przed 1930 r. Derżyńska była, moim zdaniem, z Pietrowem, wspaniałym basem, Bogdanowicz, Jerszow, słynny dramatyczny tenor. Arię Griszki Kutiermy zaśpiewał absolutnie genialnie. Kiedy opera "Kiteż" została wystawiona w Paryżu, wszyscy jechali do Paryża przez Berlin. Derżyńska śpiewała dziewicę Fevronię, a Jerszow - Kutiermu. Mnóstwo ciekawych ludzi. Tam zrobiłem mój pierwszy wykład na temat genetyki populacyjnej, wywoływania mutacji i tego, jak pomogliśmy Grabarowi przywrócić freski we Włodzimierzu podczas rewolucyjnych lat. "Self-portait". By Igor' Grabar'. "Autoportret". Przez Igoria Grabaria. Moim zdaniem w 1918 lub w 1919, między niektórymi militarnymi przygodami, czyściliśmy freski trąbieniących aniołów w Katedrze Dmitriewskim we Włodzimierzu, [XII w.] Jednym słowem, Serioża Żarow również miał bardzo ciekawe konferencji, ale w zupełnie innym tonie. Ale ponieważ byliśmy z Żarowem przyjaciółmi, to czasem kogoś z tych konferencji wyciągaliśmy do Bucha, a czasem ktoś z nas "zdzierał gardło" u nich, tam.

"Сoffers" ("walizki", "ciemodany") large-, heavy-caliber projectiles of the howitzer artillery (World War I slang). wielkokalibrowe pociski artylerii haubicznej. (Slang I wojny światowej).

OFFICER AND GENTLEMAN POEMS BY ARSENIY NESMELY(MITROPOLSKI) & HISTORICAL AND PHILOLOGICAL COMMENTARY OFICER I DŻENTELMEN WIERSZE PRZEZ ARSIENIJA NIESMIEŁOWA (MITROPOLSKIEGO) I KOMENTARZ HISTORYCZNY I FILOLOGICZNY STICHI IZ KNIGI "WOYENNYJE STRANIĆKI" (1915 g.) VERSES FROM THE BOOK "WAR PAGES" (1915) WERSETY Z KSIĄŻKI "WOJENNE STRONICY" (1915 r.) Arsienij Niesmiełow (Mitropolsky) (1889-1945) AWSTRIJEC U niego pocierneło lico. On w tielegie leżic nedwiżimo. Nasza ciasć, prochodiwszaja mimo, Wkrug biedniagi stołpiłaś w kolco. By Arseniy Nesmelov (Mitropolsky) AUSTRIAN Face of his is as dark as the night, The lieutenant is motionless lying. Our unit which passed by the cart, Huddled around the unfort'nate combatant. Przez Arsienija Niesmiełowa (Mitropolskiego) AUSTRIAK Jego twarz zrobiła się czarna. Leży nieruchomo w wozie, Nasz odział przechodziący obok Wokół biedaka stłoczył się w kręgu. Moj towariszcz, biezusyj juniec, Predłagajec jemu papirosy… I po-polski na naszi woprosy Szepciec ranienyj: «Blizok koniec…» My companion, a moustacheless young man, Offers him cigarettes that he owns... And the wounded responds him in Polish, Whispers "There approaches my end". Mój towarzyszu, młodzieńczo bez brody, Oferuje mu papierosy... A po polsku na nasze pytania Ranny szepcze: "Koniec jest bliski…" I na robkije naszi słowa, Ułybajaś biessilno i bledno, Szepciec miedlenno on: "Wszystko jedno". I połzioc wozle gub siniewa. At our timid compassionate lisp, Smiling helplessly, wanly, He keeps whispering that "Wszystko jedno" And the blue tint creeps over his lips. I na nasze nieśmiałe słowa, Uśmiechnięty bezsilnie i blado Szepcze powoli: "Wszystko jedno…” A błękit skrada się w pobliżu jego ust. Każdyj znajec, szto rana w żiwot – Eto smierc… "Ja umru cieriez sutki"… Lejtienant utieszeńjam i szutke Nie powieric uże, nie pojmioc… Everyone knows the wound through the stomach Means the death. "I shall die in a day..." The lieutenant won't believe, take on faith Our solace and joke or his dumbluck. Wszyscy wiedzą, że rana brzucha To jest śmierć ... "Umrę w jeden dzień" ... Porucznik w pocieszenie i żart Nie uwierzy, tego nie zrozumie... Słyszen wystriełow dalnij raskat… Naszi lica ugrijumy i strogi… My prochodim po griaznoj dorogie, Nie nadiejaś wiernuca nazad. <1915> There's heard distant rolls of the shots ... Our faces are sullen and dour... With no hope of return of an hour We keep going along a dirt road. <1915> Słychać odległy grzmot strzałów ... Nasze twarze są ponure i surowe... Idziemy polną drogą Nie mamy nadziei na powrót. <1915> Podporucik Mitropolsky Second lieutenant Mitropolsky served in the 9th company of the 11th Fanagorian grenadier regiment, and by 1917, was awarded four Orders (two Orders of St. Stanislav III Class, one of II Class, Order of St. Anna III Class with Swords and Bow). Podporucznik Mitropolski służył w 9. kompanii 11. Fanagorijskego pułku grenadierów, a do 1917 r. otrzymał cztery Ordery (dwa Ordery św. Stanisława III stopnia, jeden – II stopnia, Order św. Anny III stopnia z Mieczami i Kokardą). Arsienij Niesmiełow (Mitropolsky) TAM Gdie griemeli puszki I rwaliś szrapnieli - Ostawaliś dieti. … Priataliś w poduszki, Zabiwaliś w szczeli… By Arseniy Nesmelov (Mitropolsky) THERE Where cannons thundered And light shells exploded - Children stayed as always ... pillows were their shelters, They hid in their wardrobes. Przez Arsienija Niesmiełowa (Mitropolskiego) TAM Gdzie grzechotały armaty I rozrywała się szrapnel - Zostawały dzieci. ... ukrywali głowy w poduszkach Chowali się w szczelinach. Maleńkogo Jana – Gołubyje głazki – Nie zabyła rota, Raz ot «ciemodana» Zagorełaś chata… Zwonko kriknuł kto-to… Jan the orphan's Eyes blue Company*) forgot not, Once due to the "coffer"**) Home of his caught fire. Someone's scream was awful. Małego Jana - Niebieskie oczy - Rota nie zapomniała Raz z "walizki" **) Chata zapaliła się... Ktoś głośno krzyknął ... Nam nie żal sołdata: Pawshij s kroszkoj riadom, Nie gladeł on w niebo Udiwlonnym wzgladom – Znał, szto żizń – kopiejka!.. Don't care for a fighter: Fallen beside the little one, He stared not at heaven With those blue eyes got startled. He knew that life cost penny!.. Żołnierza nie żałujemy: Poległy obok dziecka Nie patrzył w niebo Ze zdziwionym spojrzeniem - Wiedziałem, że życie to grosz!... Chudeńkaja szejka, Jarostnaja rana… Maleńkogo Jana, Gołubyje głazki – Nawsiegda nie stało… <1915> The thin neck of young one. The tremendous trauma... The little child called Jan With blue eyes - Survived not. <1915> Cienka szyja Wściekła rana ... Mały Jan, Niebieskie oczy - Na zawsze odeszł... <1915> *) a military company rota, kompania **) "coffers" ("walizki", "ciemodany") large-, heavy-caliber projectiles of the howitzer artillery wielkokalibrowe pociski artylerii haubicznej. In 1908, Arsieny Mitropolsky graduated from the Arakcheyevsky Cadet Corps in Nizhny Novgorod. W 1908 r. Arsienij Mitropolskij ukończył Arakciejewski Korpus Kadetów Niżnego Nowogrodu. During World War I, Mitropolsky fought on the Austrian front in Poland. He fell in love with Poland, as can be seen judging by his poems. W czasie I wojny światowej Mitropolski walczył na froncie austriackim, na terenie Polski. Zakochał się w Polsce, co widać w jego wierszach. PAMIAĆ Triewożac pamiać gorodow Połuzabytyje nazwańja Przemysl, Kazimierz, Razwadow, Boï na Wisle i na Sanie... MEMORY I have excitingly recalled The half-forgotten cities now: Przemysl, Kazimierz, Razwadow, Battles on the Vistula and Sana... PAMIĘĆ Mnie niepokoi pamięć O wpół zapomnianych nazwiskach miast: Kazimierz, Razwadow, Przemysl Bitwy nad Wisłą i Saną ... I ja kriciał i cepi wioł W prostorach groznych, bespriedelnych, A daleko beleł koscioł, Wieś w krugłych obłaćkach szrapnielnych ... I shouted and led the lines*) In formidable, endless vastness And faraway a church shone white, All in the round shrapnel clouds. A ja krzyczałem i prowadziłem tyraliery*) W przestrzeniach groźnych, bezgranicznych, A daleko kościół bielał, Cały w okrągłych obłoczkach odłamków ... *) The regimental commanders walked in the attacking lines, encouraging their subordinates with the example of their own courage. W tyralierach atakujących szli dowódcy pułków, zagrzewając podwładnych przykładem własnej odwagi. Old footage of the First World War. The song over is sung by the choir of the Valaam Monastery. Kronika filmowa I Wojny światowej. Piosenka zza kadru jest śpiewana przez chór klasztoru Wałaam. As a prose writer, Mitropolski preceded the Russian "prose of the lieutenants" of the World War II (Kazakevich, Nekrasov, Bykov, Simonov, etc.). His prosaic works became a link between them and Leo Tolstoy's "The Sevastopol Sketches". "The trench truth" was described by him in a series of wonderful short stories "Korotkij udar" ("The Short Strike"), "Polewaja sumka" ("The Field bag"), "Marodyor" ("Marauder"), "Wojennaja gospital" ("M. A. S. H.") ... Jako prozaik Mitropolski poprzedzał rosyjską "prozę poruczników" II wojny światowej (Kazakiewicz, Niekrasow, Bykow, Simonow i tp.). Jego prozy stały się ogniwem łączącym "Opowiadania sewastopolskie" Lwa Tołstoja i ich utwory. "Okopowa prawda" wyraża się przez niego w serii wspaniałych opowiadań "Korotkij udar" ("Krótkie Uderzenie"), "Polewaja sumka" ("Torba polowa"), "Marodior" ("Maruder"), "Wojennaja gospital" ("Szpital wojskowy") ... In 1917 Mitropolsky took part in the uprising of the cadets in Moscow. W 1917 Mitropolski brał udział w powstaniu kadetów w Moskwie. Alexandre Vertinsky, in memory of the fallen cadets Aleksandr Wiertyński, ku pamięci poległych kadetów After the defeat of the uprising, he served in Kolchak's army as an adjutant to the commandant of Omsk, in Siberia. Received the rank of lieutenant. He also took part in the Ice Campaign and retreated with the troops of General Kappel to Chita, and then took refuge in Manchuria. Po klęsce powstania służył w armii Kołczaka jako adiutant komendanta Omska na Syberii. Otrzymał stopień porucznika. Wziął również udział w Kampanii Lodowej i wycofał się z oddziałami generała Kappela do Czyty, a następnie schronił się w Mandżurii. Psychic attack of the Kappelevites from the film of the former white officers, the Vasiliev brothers. Dialogue: -Beautiful march! -Intelligentsia! Psychiczny atak Kappelewitów z filmu byłych białych oficerów braci Wasiliewów. Dialog: -Piękny marsz! -Inteligencja! The officer marching in front, with a riding crop and a cigar, is one of the Vasiliev brothers. He repeatedly went into the psychic attacks just 15 years earlier, and couldn't help repeating this experience in their film. The brothers reconstructed their past in that scene. Oficer idący przodem z batem i cygarem to jeden z braci Wasiliewów. Zaledwie 15 lat temu wielokrotnie ruszył do atak psychicznych i nie mógł powstrzymać się od powtórzenia tego przeżyciu w ich filmie. W tej scenie bracia rekonstruują swoją przeszłość. Arsienij Niesmiełow (Mitropolsky) INTERWIENTY Sierb - bosnijskij sołdat, i anglijskij matros Podżidali u mosta bystrogłazuju szwiejku. Każdyj dumał: "Moja!" Każdyj neżnosć jej nios I za diewicij wzor, i za neżnuju szejku… I wragami prisieli oni na skamejku, Sierb, bosnijskij sołdat i anglijskij matros. By Arseniy Nesmelov (Mitropolsky) INTERVENTIONISTS Once a Serb - Bosnian private, an HM Navy man Were in wait by the bridge for a quick-eyed girl seamstress. Everyone thought, "She's mine!", harboured love for their dame For her еyes of a girl, her fond neck meant for kisses. By the bridge as the rivals thеy sat on the bleachers: All those men: the Serb-Bosnian, the HM Navy man. Przez Arsienija Niesmiełego (Mitropolskiego) INTERWENTY Serb - bośniacki żołnierz, i angielski marynarz Przy moście czekali na bystrooką szwaczkę. Wszyscy myśleli: "Moja!" Każdy czułość ją niósł Za dziewczęcego spojrzenia i delikatnej szyi... I usiedli na ławce jako wrogowie, Serb, bośniacki żołnierz i angielski marynarz. Sierb lubił swoj Dunaj. Anglicianin dawno Niciego nie lubił, kromie trubki i wiski… A diewcionka nie szła; stanowiloś tiemno. Opustili k wodie tuci sawan swoj nizkij. I sołdat posmotrieł na matrosa kak blizkij, Słowno drugom tot był ili znaliś davno. Serb was fond of his Danube, Navy man for a long time Hadn't been fond of anything but tobacco and ale... But the girl was still absent, in spite of the twilight, Only clouds let down their shroud o're the waves. Men-at-arms then exchanged their looks as the close mates, As if they'd known each other 'bout all their life. Serb kochał swój Dunaj. Anglik od dawna Nie kochałem niczego oprócz fajki i whisky... A dziewczyna nie szła; robiło się ciemno. Chmury opuściły swój niski całun do wody. A żołnierz spojrzał na marynarza jak na bliskiego… Jakby ten był jego przyjacielem lub znał go od dawna. Zakurili, skazaw na swojom jazykie Każdyj szto-to o tom, szto Rossija - boloto. Zagoriełaś na licakh u nich pozołota Ot zatiażek… A tam, daleko, na riekie, Russkij pareń zapieł zaunywnoje szto-to… Każdyj chmuro worciał na swojom jazykie. Each of them lit a cigarette, having said in their tongues Something like that that Russia's but mire. Gilding lit up their faces like fire From puffs... O'er the river a young Russian guy started singing like crying. And both gloomily grumbled in their own tongues. Zapalili papierosу, mówiąc w swoim własnym języku. Każdy mówił coś o tym, że Rosja to bagno. Złocenie od zaciągnięć rozjaśniło się na ich twarzach... A tam, daleko, na rzece, Rosyjski facet zaczął śpiewać coś żałosnego... Każdy mruknął coś ponuro w swoim własnym języku. A potom w kabaćkie, gdie gudieł kontrabas, Niedowolno worcia na wizglivyje skripki, Pili ognennyj spirt i zapienennyj kwas I drug drugu skwoz' dym posyłali ułybki. Cierez zalityj stoł nieopriatnyj i zybkij U okna w kabaćkie, gdie gudieł kontrabas. After that, in a tavern, where boomed double-bass, Which disgruntedly grunted on the squealing old violins, They drank surgical spirit, foamy kvass face-to-face, And, through cigarette smoke, smiled at each other politely O'er the stained with wine table unsteady, untidy By the glass, in the tavern, where boomed double-bass. A potem w karczmie, gdzie buczał kontrabas, Narzekając z niezadowoleniem na przenikliwe skrzypce, Pili ognisty alkohol i spieniony kwas chlebowy I uśmiechy przesyłali do siebie przez dym, Przez przemoczony stół, niechlujny i chwiejny Pod oknem w karczmie, gdzie buczał kontrabas. Każdyj chociec lyubić - i sołdat, i moriak, Każdyj chociec imeć i niewiestu, i druga, Tolko dni ciażeły, tolko dni naszi - wijuga, Tolko wijuga oni, zakłubiwszaja mrak. Tak kriciali oni, ponimaja drug druga, Ciornyh sierbskiy sołdat i anglijskij matros. <Władiwostok, 1920> Everyone wants to love, both a soldier and a seaman, Everyone wants to have both a bride and a friend. But our days are a blizzard, they are going toward the end, Just a blizzard they are, a storm-cloud of reason. That's what shouted they, understanding the same, Serb the soldier, black-haired, and English the seaman. <Vladivostok, 1920> Każdy chce kochać - zarówno żołnierz, jak i marynarz, Każdy chce mieć zarówno pannę młodą, jak i przyjacióła, Tylko nasze dni są ciężkie, tylko nasze dni to zamieć, Tylko oni są zamiecią, wirującą mgłą. Więc krzyczeli, rozumiejąc się, Czarny serbski żołnierz i angielski marynarz. <Władywostok, 1920> An iconic and sophisticated poem "The Interventionists" ("Interwienty") by the de facto classical author who hasn't been politically rehabilitated until very recently. It is well-known as lyrics of the pop song performed by a Russian pop star Valery Leontiyev in 1999-2000. Of course, the original poem was abridged and slightly modified without specifying the author of the "edits". The song turned out to be cheery, 'bout luv'n'binge. But this was even to the best, since, thanx to this, the author who had been just known to a few philologists had a happy opportunity of getting back to the Russian literature where he always belonged. In a century a serious poem returned to readers and listeners at least in the form of a farce, but its author would have liked this very much. Leontiev: "I say, girl, what time is it? Ah, you have got no wrist-watch. Good, gonna buy it for you tomorrow". Composer Vladimir Yevzerov. Sto lat później poważny wiersz powrócił do czytelników i słuchaczy przynajmniej w formie farsy, ale autorowi by się to bardzo spodobało. Leontijew: "Dziewczyno, która teraz godzina? Ach, nie masz zegarka. Dobrze, kupię jego dla ciebie jutro". Kompozytor Władimir Jewzierow. Kultowy i wyrafinowany wiersz "Interwenty" należi do autora już uznanego za klasyka, ale zrehabilitowanego politycznie, dopiero ostatnio, niedawno. Znany głównie z tekstu piosenki rosyjskiej pop gwiazdy Walerija Leontiewa od 1999-2 000. Oczywiście, słowa w piosence zostały skrócone i nieco zmienione bez podania autora tej "edycji". Okazało się zabawne, o miłości i pijaństwie. Ale to nawet najlepiej: dzięki temu wcześniej znany tylko kilku specjalistom autor zaczął powracać do obiegu literackiego, do literatury rosyjskiej, do której zawsze należał. The poem (in a variant of lyrics) being recited by actors Sergei Frolov and Alexei Yudin. They recite it in Russian with heavy Yugolavian and British accents respectively. Wiersz (w wariancie lyrików piosenki) recytują aktorzy Siergiusz Frołow i Aleksy Judin. Recytują go po rosyjsku odpowiednio z ciężkim jugosłowiańskim i brytyjskim akcentem. The poem "Interwienty" ("The Interventionists"), which was simply known in the author's version as "Sopierniki" ("The Rivals"), was inspired by the abundance of the foreign uniforms on the streets of Vladivostok. After the White Czech coup on June 29, 1918, the troops of the USA, British Empire, Canada, Japan, France and other countries landed in Vladivostok. A. Mitropolsky appeared in that multinational, overcrowded Vladivostok in Spring of 1920. He arrived there from China under the fake passport . "The city was bustling. Warships in the bay, spurs ringing in the streets, the cloaks of Italian officers, the olive overcoats of the French, the white caps of Filipino sailors. And right there, next to the black-eyed, miniature Japanese, there were our native badly arranged military in greatcoats and service jackets made of soldier's cloth". Wiersz "Interwenty" ("Interwenty"), który w wersji autora nazywał się po prostu "Sopierniki" ("Rywale"), został zainspirowany obfitością zagranicznych mundurów na ulicach Władywostoku. Po przewrocie biało-czeskim 29 czerwca 1918 r. we Władywostoku wylądowały wojska USA, Imperium Brytyjskiego, Kanady, Japonii, Francji i innych krajów. W takim wielonarodowym, przeludnionym Władywostoku A. Mitropolski pojawił się z fałszywym paszportem z Chin wiosną 1920 roku. "Miasto tętniło życiem. Okręty wojenne w zatoce, ostrogi dzwoniące na ulicach, płaszcze włoskich oficerów, oliwkowe płaszcze Francuzów, białe czapki filipińskich marynarzy. A właśnie tam, obok czarnookich, miniaturowych Japończyków, byli też nasze rodzime, źle ułożone wojskowe w szynelach i kurtkach służbowych z żołnierskiego sukna". On March 4, 1920 a local newspaper "Golos Rodiny" ("The Voice of Homeland") published a poem, for the first time signed as "Arseniy Nesmelov", having replaced its initial title with "The Interventionists". However, later it was included in the author's collection "Polustanok" ("A railway halt") under the same title too. 4 marca 1920 r. lokalna gazeta "Gołos Rodiny" ("Głos Ojczyzny") opublikowała wiersz, po raz pierwszy podpisany jako "Arsienij Niesmiełow", zmieniwszy jego tytuł na "Interwenty". Jednak pod tym samym tytułem ten wiersz został później włączony też do autorskiego zbioru "Półustanok" ("Przystanek"). Thus, as a poet "Arseniy Nesmelov", Arseniy Mitropolsky was born in Vladivostok, although even in Omsk Mitropolsky also wrote poems and had them published as "Ars. M-sky" in a local newspaper "Nasza Armija" ("Our Army"), which bore a proud subtitle "The military, public and literary newspaper". W ten sposób, jak poeta "Arsienij Niesmiełow" Arsienij Mitropolski urodził się we Władywostoku, choć nawet w Omsku Mitropolski także pisał wiersze i publikował je jako "Ars. M-sky" w lokalnej gazecie "Nasza Armia", która nosiła dumny podtytuł "Gazeta wojskowa, społeczna i literacka". W tym czasie ukształtowało się już twórcze pismo poety, militarny motyw został przewodnim, tak jak сechą charakterystyczną była znaczna plastyczność jego wiersze. Ale dlaczego Niesmiełow? To było imię jego towarzysza broni, który zginął w bitwie w Syberii. After receiving the newspaper with his poem Nesmelov could not stop re-reading it, and after every new reading it he laughed with joy like a child. A Japanese gentleman sitting on a nearby bench inquired in Russian why he was so happy, asked him for a newspaper and, after reading the poem, handed Arseniy a business card with the words "Izumi Riunosuke (Yoshinosuke). Editor-publisher of the daily newspaper "Uradzio-Nippo" ("Vladivo-Nippo"). Po otrzymaniu gazety ze swoim wierszem Niesmiełow nie mógł przestać czytać jej ponownie, a po każdym kolejnym jej przeczytaniu śmiał się z radości jak dziecko. Japończyk siedzący na pobliskiej ławce zapytał po rosyjsku, dlaczego jest taki szczęśliwy, poprosił go o gazetę, a po przeczytaniu wiersza wręczył Arsienijemu wizytówkę z napisem "Izumi Ryunosuke (Yosinosuke). Redaktor-wydawca dziennika "Uradzio-Nippo" ("Władywo-Nippo"). Then the еditor approached him with the following proposal: "On the subsequent days we are to publish the Russian edition of our "Vladivo-Nippo". Would you like to be my deputy? We are looking for such a person". Nesmelov accepted that business offer and thus became the editor of "Russkiy Listok" ("The Russian List"), the Russian-language version of the Japanese newspaper. Since September 1920, that newspaper had become daily, and its circulation reached 20 thousand copies. Potem pojawiła się propozycja od redaktora: "Na dniach założemy rosyjskie wydanie "Władywo-Nippo". Czy pan chce być moim asystentem? Takiej osoby szukamy". Niesmiełow przyjął tę ofertę i został redaktorem gazety "Russkij Listok" ("Rosyjska Stronica"), rosyjskojęzycznej wersji gazety "Władywo-Nippo". Od września 1920 r. gazeta stała się gazetą codzienną, jej nakład osiągnął 20 tys. egzemplarzy. The editorial office of the Vladivo-Nippo was in that building - 13, Ocean Avenue (Okeansky Prospect, 13). W tym budynku mieściła się redakcja "Władywo-Nippo" - 13, Aleja Oceaniczna (Okeansky Prospect, 13). By order of the Japanese owners of the newspaper, Arseniy Mitropolsky alternately criticized the Reds and the Whites, and his editorials were considered to have been a barometer of the moods of the Headquarters of the Japanese military command in Vladivostok. However, this was hardly the case, and that newspaper was hardly the official mouthpiece of the Japanese government, since the main task of the newspaper was to enable the citizens of Russia to understand Japan, and to enable the Japanese people to understand Russia. Rather, it was, in modern terms, a flexible organ of the Japanese soft power and influence. Na rozkaz japońskich właścicieli gazety Arsienij Mitropolski na przemian skarcił Czerwonych i Białych, a jego artykuły redakcyjne uważano za barometr nastrojów w kwaterze głównej japońskiego dowództwa wojskowego we Władywostoku. Ale to nie było tak, ta gazeta nie była oficjalnym rzecznikiem rządu japońskiego, ponieważ głównym zadaniem gazety było umożliwienie obywatelom Rosji zrozumienia Japonii, a narodowi japońskiemu zrozumienia Rosji. Był to raczej, we współczesnych terminach, elastyczny organ japońskiej miękkiej siły i wpływu. For the active calls for withdrawal of the Japanese troops from the territory of Russia, a "Vladivo-Nippo" correspondent Otake Hirokichi was even being pursued by the Japanese military field gendarmerie, which, in its turn, with the help of the articles ordered by it in the same newspaper, attempted to prove that Vladivostok would have extincted without the Japanese occupational troops and that the very presence of the Japanese army in the Russian Far East had to be a must. Korespondent "Władywo-Nippo" Otake Hirokiti o aktywne wezwania do wycofania wojsk japońskich z terytorium Rosji był nawet ścigany przez japońską żandarmerię polową, co przy pomocy zamówionych przez nią materiałów próbowała przekonać czytelników w tej gazecie, że bez japońskich wojsk okupacyjnych Władywostok zginąłby i że należy uwiecznić obecność armii japońskiej na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Remaining the editor at the Japanese newspaper, Arseniy Mitropolsky permanently published his poems in a popular bourgeois newspaper "Dalyokaya Okrayina" ("Distant Outskirts") and actively collaborated with the Bolshevik newspaper "Krasnoye Znamia" ("The Red Banner") where he was known as a daily writer of the satiric pieces in verse. Pozostając redaktorem japońskiej gazety, Arsienij Niesmiały publikował poezję w burżuazyjnej gazecie "Dalokaja Okrayina" ("Odległa Obrzeża") i współpracowal z redakcją bolszewickiej gazety "Krasnoje Znamia" ("Czerwony Sztandar"), gdzie pisał codzienne porymowane skeczy satyryczne. Nesmelov liked Imperial Japan and its military caste, as well as its creative intelligentsia. Everything was as clear and understandable to him in that social environment as it was in pre-Revolutionary Imperial Russia. Arsenij Nesmelov (Mitropolsky): "Of course, we were all Monarchists. All those Socialist-Revolutionaries (SRs), Socialist Democrats (S-Decs), Constitutional Democrats (Cadets) - ugh - even to pronounce these words was disgusting. We followed the Tsar, although we did not talk about it, we followed him, as did all our commanders". Arsienij Niesmiełow (Mitropolski): "Oczywiście wszyscy byliśmy monarchistami. Jakiejeś tam socjaliści-rewolucjoniści (eserowie), socjaliści-demokraci (esdekowie), konstytucyjni demokraci (kadeci) – pfe – nawet wymawianie tych słów jest okropnie.. Podążaliśmy za Carem, chociaż o tym nie rozmawialiśmy, podążaliśmy za Nim tak jak wszyscy nasi dowódcy". He equally despised bourgeois-democratic and Soviet Russia, but did not hate them at the same time and therefore willingly and flexibly cooperated with every party, both by order of his Japanese bosses and on his own initiative. His cooperation with the Japanese in Russia ceased in 1923, due to the closure of the newspaper and after departure to Japan of its editor-in-chief, a gentleman and a Japanese poet, and a probable resident of Japanese intelligence who had been living in Vladivostok for two decades. Niesmiełow lubił Cesarską Japonię i jej kastę wojskową, a także ją twórczą inteligencję, tutaj wszystko było dla niego tak jasne i zrozumiałe, jak w przedrewolucyjnej Cesarskej Rosji. W równym stopniu gardził Rosją burżuazyjno-demokratyczną, jak i radziecką, ale nie nienawidził ich też, i dlatego chętnie i elastycznie współpracował ze wszystkimi, zarówno na polecenie swoich japońskich bossów, jak i z własnej inicjatywy. Jego współpraca ze stroną japońską ustała w Rosji w 1923 r. z powodu zamknięcia gazety i wyjazdu do Japonii jej redaktora naczelnego, dżentelmena i poety japońskiego i prawdopodobnie rezydenta japońskiego wywiadu, który mieszkał we Władywostoku przez 20 lat. Despite the occupation by foreign interventionists, Vladivostok, the last stronghold of the White Army in Russia, turned into a significant center of the Russian culture during the short-lived existence of the democratic Far Eastern Republic. Until its fall of 1922, there was no Soviet rule as such in the Russian Far East and Vladivostok, even books were published in the old spelling. Vladimir Arsenyev, David Burluk, Nikolai Aseyev, Sergei Tretyakov, V. Mart and other writers had lived and worked here before they later "reunited" in one way or another with the Soviet literature. The last parade of the White Army in Vladivostok in 1922. Ostatnia parada Białej Armii we Władywostoku w 1922 r. Mimo okupacji przez obcych interwentów Władywostok, ostatni bastion Białej Armii w Rosji, w krótkotrwałym istnieniu demokratycznej Republiki Dalekiego Wschodu stał się znaczącym ośrodkiem kultury rosyjskiej. Do jesieni 1922 r. Dalekim Wschodzie Rosji i we Władywostoku nie było władzy sowieckiej jako takiej, nawet książki były publikowane w starej pisowni. Mieszkali tu i pracowali Władimir Arsienijew, Dawid Burluk, Nikołaj Asiejew, Siergiej Tretiakow, W. Mart i inni pisarze, którzy później "zjednoczyli się" w taki czy inny sposób z literaturą radziecką. In 1918-1923, there gathered fifty first-class, well-known Russian poets alone who fled from the Revolution to the "wondrous impasse of Russia", as Arseniy Nesmelov once called Vladivostok. The literary and artistic life of the city was in full swing. Tylko pierwszorzędni, znani poeci, którzy uciekli przed rewolucją do "cudnego impasu Rosji", jak Arsienij Niesmiełow nazywał Władywostok, w latach 1918-1923. było 50 osób. Życie literackie i artystyczne miasta toczyło się pełną parą. The first collection of Nesmelov's poems, published in Vladivostok in 1921, had the unpretentious title "Stikhi" (Poems). Gleb Struwe The chief Arbiter Elegantiarum of the Russian literature in exile, Gleb Struwe, rather contemptuously, condescendingly, and even disgustedly described the book in the Parisian Russian-language press as "a mixture of Mayakovsky and Severyanin", since from afar Nesmelov, known to Struwe only from a few publications, and about whose past and present he knew nothing, seemed to him a Soviet poet contrary to the facts of his work and biography. Thus, as a poet, Arseniy Mitropolsky who didn't almost live in the USSR was labeled for life as "Soviet", and by that reason the Russian diaspora abroad, without refusing to publish his poems, nevertheless stubbornly and for a long time refused to recognize his prominent talent. Collection of poems "Stikhi" (Poems). Zbiór wierszy "Stichi" (Wiersze). Pierwszy zbiór wierszy Niesmiełowa, wydany we Władywostoku w 1921 r., nosił skromny tytuł "Stichi" (Wiersze). Główny Arbiter Elegantiarum rosyjskiej literatury emigracyjnej Gleb Struwe z pogardą, protekcjonalnie, a nawet z obrzydzeniem określił tę książkę w rosyjskojęzycznej prasie w Paryżu jako "mieszankę Majakowskiego i Siewierianina", ponieważ z daleka Niesmiełow, znany Struwemu tylko z kilku publikacji, a o którego przeszłości i teraźniejszości nic nie wiedział, wydawał mu się poetą sowieckim wbrew faktom jego twórczości i biografii. Tak więc Arsienij Mitropolski, który prawie nie mieszkał w ZSRR, został dożywotnio naznaczony jako "sowiecki" poet, i z tego powodu rosyjska diaspora za granicą, nie odmawiając publikacji jego wierszy, uparcie i przez długi czas odmawiała uznania jego talent. In all likelihood, Struwe confused Nesmelov with Nesmelov's peer and closest friend Nikolai Aseyev, who had his collection of poems "Bomb" also published in Vladivostok in 1921 and who will later return from emigration to the USSR, and not only will escape the political repressions, but also will become a classical poet of the Soviet Russian literature. During that period of his work Aseyev was under the strongest influence of Nesmelov, and many of his poems of that time even seemed to have been written by the hand of his friend. Aseyev called Nesmelov "a gray-haired youngster with painfully dilated pupils" and "a half-strangled talent." Nikolai Aseyev Nikołaj Asiejew Najprawdopodobniej Struwe pomylił go ze jego rówieśnikiem i najbliższym przyjacielem Nikołajem Asiejewem, który w tym samym 1921 roku we Władywostoku ukazał się zbiór "Bomba", i który później powrócił z emigracji do ZSRR, i nie tylko uniknął represji politycznych, ale stał się też klasykiem sowieckiej literatury rosyjskiej. Asiejew był w tym okresie swojej twórczości pod najsilniejszym wpływem Niesmiełowa, a wiele jego wierszy wydaje się być napisanych ręką jego przyjaciela. Asiejew nazwał Niesmiełowa "siwiejącym młodzieńcem z boleśnie rozszerzonymi źrenicami" i "na wpół uduszonym talentem". Entry and parade of the Red Army in Vladivostok in 1922. Wejście i parada Armii Czerwonej we Władywostoku w 1922 r. When the victorious Red Army led by Hieronymus Uborevich entered Vladivostok in 1922, and the buffer Republic in the Russian Far East was liquidated, foreign interventionists went home and Vladivostok became Soviet, Nesmelov (Mitropolsky) refuse to go abroad with the flotilla of white Admiral Stark. He went on living in Vladivostok, though he was registered as a former white officer under a travel ban and had to periodically report to the commandant's office. As the co-editor of the local Japanese newspaper he also was subject to the "Berufsverbot"(disqualification from the profession). Having lost his job, he settled outside the city in a half-abandoned tower of the Vladivostok Fortress and earned his living by catching sea fish from under the ice. Kiedy w 1922 roku zwycięska Armia Czerwona dowódcy Hieronima Uboriewicza wkroczyła do Władywostoku, a buforowa Republika Dalekiego Wschodu została zlikwidowana, interwencja dobiegła końca, i Władywostok stał się ZSRR, Niesmiełow (Mitropolski) nie wyjechał za granicę z flotyllą białego admirała Starka. Mieszkał we Władywostoku pod nadzorem sowieckiej policji politycznej zobowiązany jako biały oficer regularnie meldować w komendanturze i pozostać w miejscu za mieszkania. Jako redaktor japońskiej gazety on też podlegał "Berufsverbotu" (wykluczoniu z zawodu). Straciwszy pracę, osiadł poza miastem w wpół opuszczonej wieży fortu Władywostoku i żył, łowiąc ryby spod lodu. However, he was not forbidden to engage in the literary activities and to have his poetry printed. In 1922 there was published his long poem "Tikhvin", and in 1924 - anothed collection of his poems "Ustupy" (Ledges). Nesmelov sent out several copies to those whose opinion he valued, first of all, to Boris Pasternak and Marina Tsvetayeva. Boris Pasternak wrote to his wife in 1924: “Postal parcel from the Pacific Ocean. Arseniy Nesmelov. Good poetry". Marina Tsvetaeva called Nesmelov her friend, about whom she always thinks. Nesmelov confessed that his "favorite poet is Marina Tsvetaeva. Previously I loved Mayakovsky and even earlier Sasha Chorny." Nie zabroniono mu jednak angażować się w pracę literacką i poezję drukowaną. W 1922 opublikował kolejną książkę - poemat "Tichwin", a w 1924 - zbiór wierszy "Ustupy"("Stopni"). Niesmiełow wysłał kilka kopii do tych, których opinię cenił - po pierwsze do Borisa Pasternaka i Maryny Cwietajewej. Boris Pasternak pisał do żony w 1924 roku: "Paczka pocztowa z Pacyfiku. Arsienij Niesmiełow. Dobra poezja". Maryna Cwietajewa nazwała Niesmiełowa swoim przyjacielem, o którym zawsze myśli. Niesmiełow przyznał również, że jego "ulubiona poetka Maryna Cwietajewa. Wcześniej kochał Majakowskiego, a jeszcze wcześniej Saszę Czornogo”. In 1924, Nesmelov fled from Vladivostok with three friends, white officers, to Harbin using a map given to him by the famous Russian traveller and former military intelligence officer of the Russian Empire, Vladimir Arsenyev. W 1924 Niesmiełow uciekł z Władywostoku z trzema przyjaciółmi, białymi oficerami, do Harbinu, korzystając z mapy przekazanej mu przez słynnego rosyjskiego podróżnika i byłego oficera wywiadu wojskowego Imperium Rosyjskiego, Władimira Arsienijewa. *** Natalia Smolianinova, reporter for the Public Television in Vladivostok: Natalia Smolianinova, reporter for the Public Television in Vladivostok: Vladimir Arsenyev is known as one of the greatest explorers of the Russian Far East. His books have been translated into 30 foreign languages, but we often forget that he was an officer of the Russian army, and his expeditions pursued strategic goals. Vladimir Arsenyev's ancestors were serfs, but although his parents were ordinary people, they tried to ensure that he was properly educated. But Arsenyev failed them, he was expelled from the classical high school for systematic misbehavior. Yulia Yarotskaya, Arsenyev's biographer: To get some education, he had to attend the Infantry Cadet School, although he did not dream of becoming an officer. And yet the military uniform suited him very well! Natalia Smolianinova: To get some education, he had to attend the Infantry Cadet School, although he did not dream of becoming an officer. And yet the military uniform suited him very well! Natalia Smolianinova: After graduation young officer Arsenyev, perhaps, under the influence of his half-childish passion for travel, volunteered to the field duty station in the Russian Far East. In 1900 he came to Vladivostok, from where he began exploring the Ussuri region. Yulia Yarotskaya: It seemed to him that he had landed on another planet, and he liked this planet very much, despite all the difficulties. There were an absolutely extraordinary climate as well as a terrain here ... During his journeys through the Taiga, he and his unit used to severely suffer from the bites of swarms of mosquitoes, and once he even heard how one of his soldiers, who no longer could stand it, removed the ineffective mosquito net and, having exposed his naked face and body to them, cried out, "Come on, eat me all the way, you parasites!" Natalia Smolianinova: Ethnographers confirm that Arsenyev became one of the most famous among many Russian military Orientalists, his place is among the most prominent ones, such as Przewalski, Venyuk, Nevelskoy. It was a special time for the military officers who did not invade new lands by force, but had to explore them in order to expand their country's territory and spheres of its influence. Anzhelika Petruk, senior researcher at the Arsenyev Museum: All those scientific expeditions were financed by the General Staff, it cost a lot for the Russian Empire, but those expenses were not in vain, and with that awareness, the authorities made all sacrifices and were ready to allocate any financial means, because the new lands required an accurate mapping of their territories to enable them to be most effectively colonized. Natalia Smolaninova: During his expeditions, Arsenyev's unit collected hundreds of the archaeological artifacts, made many geological and geographical discoveries in the Russian Far East. Memories of these expeditions became the basis of his books "In debriakh Ussuriskogo kraja" ("In the wilds of the Ussuriski region"), "V gorach Sikhote-Alinya" ("In the mountains of Sikhote-Alin") and the world-famous novel "Dersu Uzala": "At 10 a.m. Dersu returned from hunting and brought meat, which he divided equally among my soldiers, the Russian Old Believers and the Chinese from neighboring fang-tzus. This primitive communism was the most characteristic feature of all his activities. Each time he shared equally what he had hunted down with all his neighbors, regardless of their nationality, and what he kept for himself was also the same as he gave to others ("Dersu Uzala" by V. Arsenyev). After the Revolution, as a former Tsarist officer, Arsenyev was more than once falsely accused of espionage, and there were counted dozens of reports on him. But until his last days he tried to remain a University lecturer and to conduct his researches. Vladimir Arsenyev died of croup pneumonia in this house, it could have been saved, but as a military officer and explorer, he endured the pain very well, and thus missed the timely medical assistance. Natalija Smolaninowa, reporterka Telewizji Publicznej we Władywostoku: Władimir Arsienijew jest znany jako jeden z największych odkrywców rosyjskiego Dalekiego Wschodu. Jego książki tłumaczone są na 30 języków obcych, ale często zapominamy, że był oficerem armii rosyjskiej, a jego wyprawy realizowały cele strategiczne. Przodkowie Władimira Arsienijewa byli chłopami pańszczyźnianymi, ale chociaż jego rodzice byli zwykłymi ludźmi, starali się zapewnić mu odpowiednie wykształcenie. Ale Arsienijew ich zawiódł, został wyrzucony z klasycznego liceum za systematyczne złe zachowanie. Julia Jarockaja, biograf Arsienijewa: Aby zdobyć wykształcenie, musiał uczęszczać do Szkoły Podchorążych Piechoty, choć nie marzył o zostaniu oficerem. A jednak mundur wojskowy bardzo mu odpowiadał! Natalija Smolaninowa: Podczas ukończenia studiów przez młodych oficerów Arsienijew, być może pod wpływem swojej na wpół dziecięcej pasji do podróży, poprosił o wysłanie go do służby na rosyjskim Dalekim Wschodzie. W 1900 przybył do Władywostoku, skąd rozpoczął zwiedzanie regionu Ussuri. Julia Jarockaja: Wydawało mu się, że wylądował na innej planecie i bardzo lubił tę planetę, pomimo wszystkich trudności. Panował tu absolutnie niezwykły klimat i ukształtowanie terenu... Podczas swojej wędrówki przez tajgę on i jego oddział dotkliwie cierpieli z powodu ukąszeń rojów komarów, a raz nawet usłyszał, że jeden z jego żołnierzy, który nie mógł więcej znieść tego zdjął nieskuteczną moskitierę i odsłonił przed nimi swoją nagą twarz i ciało, i zawołał: "Dawajcie, zjedzcie mnie, pasożyty!" Natalija Smolaninowa: Etnografowie potwierdzają, że Arsienijew stał się jednym z najsłynniejszych wśród wielu rosyjskich orientalistów wojskowych, jego miejsce należy do najwybitniejszych z nich, takich jak Przewalski, Wieniuk, Niewelskoj. Był to szczególny czas dla oficerów wojskowych, którzy nie najeżdżali siłą nowych ziem, ale musieli je eksplorować w celu poszerzenia terytorium i stref jego wpływów. Anżelika Petruk, starszy pracownik naukowy Muzeum Arsieniewa: Wszystkie te ekspedycje naukowe finansowane były przez Sztab Generalny, dużo kosztowało to Imperium Rosyjskie, ale te wydatki nie poszły na marne, a władze z tą świadomością poszły na wszelkie ofiary i gotowi przeznaczyć wszelkie środki finansowe, ponieważ nowe ziemie wymagały dokładnego odwzorowania ich terytoriów, aby umożliwić ich najefektywniejszą kolonizację. Natalija Smolaninowa: Podczas swoich wypraw jednostka Arsieniewa zebrała setki archeologicznych artefaktów, dokonała wielu geologicznych i geograficznych odkryć na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Wspomnienia z tych wypraw stały się podstawą jego książek "W diebriach Ussuriskogo kraja" ("W głębi Ussuriskiego kraju"), "W gorach Sihote-Alinia" ("W górach Sikhote-Alińskich") i słynna na całym świacie powieść "Dersu Uzała": "O godzinie 10 Dersu wrócił z polowania i przywiózł mięso, które podzielił równo pomiędzy moich żołnierzy, rosyjskich staroobrzędowców i Chińczyków z sąsiednich fang-tzu. Ten prymitywny komunizm był najbardziej charakterystyczną cechą wszystkich jego działań. On dzielił w równym stopniu wszystko, co wiozł z polowania, ze wszystkimi sąsiadami, niezależnie od ich narodowości, a to, co zatrzymywał dla siebie, było też tym samym, co dawał innym". ("Dersu Uzala". Przez W. Arsienijewa). Po rewolucji, jako były oficer Carski, Arsienijew był niejednokrotnie fałszywie oskarżony o szpiegostwo, i donoszenia na niego policji mierzyli się w dziesiątkach. Ale do ostatnich dni starał się pozostać wykładowcą uniwersyteckim i prowadzić swoje badania. Władimir Arsienijew zmarł na zapalenie płuc w tym domu, można go było uratować, ale jako oficer wojskowy i tropiciel bardzo dobrze znosił ból i dlatego przegapił terminową pomoc medyczną. The "Oscar"-winning Akira Kurosawa film "Dersu Uzala", 1975, from the same name book by Vladimir Arsenyev describes Arsenyev's friendship with a wise hunter from the taiga tribe of Gholds (Udeges) whom he met during his travels in the south of the Russian Far East in the early 20th century. Nagrodzony Oscarem film Akiry Kurosawy "Dersu Uzala", 1975, oparty na księgie o tej samej nazwie przez Władimira Arsienijewa opisuje przyjaźń Arsieniewa z mądrym myśliwym z plemienia tajgi Gholds (Udeges), którego poznał podczas swoich podróży na południe rosyjskiego Dalekiego Wschódu na początku XX wieku. Dialogue: Dersu: There's a path here! Soldiers: The path! Hey, c'mon, look, the path! Arsenyev: What's there? Dersu: This path 2-3 days before to walk three people they to make the path wet those people are Chinese. Soldiers: Chinese! How could you know it? Ha-ha-ha! Dersu: Why do y'all look, but you don't see? Just see properly! The Chinese to carry water, just see water on the path is clear! Soldiers: Of course! Tell it to the marines! Dersu: Your is like children. Your eyes not to see. Your to live in the Taiga, immediately to die! Soldiers: Chinese! Ha-ha! Dialog: Dersu: Tu jest ścieżka! Żołnierze: Ścieżka! Hej, chodźcke tutaj, spójrzcie, ścieżka! Arsienijew: Co tam jest? Dersu: Tą ścieżką 2-3 dni wcześniej przejść trzy osoby, oni zmoczyć ścieżkę, a ci ludzie są Chińczykami. Żołnierze: Chińczycy! Skąd możesz to wiedzieć? Hahaha! Dersu: Dlaczego wszyscy patrzycie, ale nie widzicie? Po prostu zobaczcie poprawnie! Chińczycy niosą wodę, wystarczy zobaczyć, że woda na ścieżce jest czysta! Żołnierze: Oczywiście! Wiesz, było by to jak bajka! Dersu: Jesteście jak dzieci. Oczy nie widzą. Żyć w tajdze, natychmiast umrzeć! Żołnierze: Chińczycy! Hahaha! 0000 Short documentary fragments presenting Arsenyew in the 1920s. Krótkie fragmenty dokumentalne przedstawiające Arsieniew w latach 20. XX wieku. *** The new political regime did not pose any danger for Nesmelov, moreover, he was soon to have been removed from the register of the political police as a person who no longer was a threat for the new society. Practice of the mass shooting without trial (against the pre-Revolutionary intelligentsia, officers of the White Army, oppositionists and non-Stalinist Bolsheviks) started only in the mid-30s. In 1922-1929 the country was ruled by the right-wing communists, and democracy of the Soviet prevailed over the ideological dogmas of the leftist faction of the Communist Party. But Nesmelov who was being formed as a poet in the previous pluralistic epoch, did not feel free in the country of Soviets and preferred Harbin, which in 1924 was still an exclusively Russian city. The city remained the capital of pre-Revolutionary "Yellorussia", Russian Manchuria. The city built by the Russian engineers bore not a Chinese, but Manchu name of Ha'erbing (Long Island). Nowy reżim polityczny nie stanowił zagrożenia dla Niesmiełowa, co więcej, wkrótce mógł zostać wykreślony z rejestru policji politycznej jako osoba, która nie stanowiła już zagrożenia dla nowego społeczeństwa. Praktyka masowego rozstrzeliwania bez procesu (przeciwko inteligencji przedrewolucyjnej, oficerom Białej Armii, opozycjonistom i niestalinowskim bolszewikom) rozpoczęła się dopiero w połowie lat 30. XX wieku. W latach 1922-1929 krajem rządzili prawicowi komuniści, a demokracja sowiecka dominowała nad ideologicznymi dogmatami lewicowej frakcji Partii Komunistycznej. Ale Niesmiełow, który wykształtował się na poetę w poprzedniej, pluralistycznej epoce, nie czuł się swobodnie w kraju sowieckim i wybrał Harbin, który w 1924 r. był jeszcze wyłącznie rosyjskim miastem. Miasto pozostało stolicą przedrewolucyjnej "Żółtorosji", Rosyjskiej Mandżurii. Miasto zbudowane przez rosyjskich inżynierów nosiło nie chińską, lecz mandżurską nazwę Ha'erbing (Długa Wyspa). There were no properly established and permanent guard posts on the border between the USSR and China at that time, but a hike through the wild taiga along the secret paths of hunters and smugglers posed a considerable danger to life due to wild animals, high possibility of severe injuries, ruthless attacks by honghuzis, Chinese "red-bearded" forest robbers ... Nesmelov sold his Underwood typewriter, bought new boots for the dangerous journey, and made it safely to Harbin. Na pograniczu ZSRR i Chin nie było wówczas odpowiednio ustanowionych i stałych posterunków wartowniczych, granica jeszcze nie była chroniona przez straż graniczną, ale wędrówka przez dziką tajgę tajnymi ścieżkami myśliwych i przemytników stwarzała spore zagrożenie życia ze względu na dzikie zwierzęta, możliwość zranienia i napadów przez honghuzi, chińscy "rudobrodzi" leśni rabusie ... Niesmiełow sprzedał maszynę do pisania "Underwood", kupił nowe buty na niebezpieczną podróż i bezpiecznie dotarł do Harbinu. Harbin, the Oriental Moscow Harbin, Orientalna Moskwa In Harbin, until 1927 Nesmelov was the editor-in-chief of the Soviet newspaper "Dalnevostochnaya Tribuna" (The Far East Tribune). Until 1929 his poems and prose was being published by the Soviet daily "Sibirskiye ogni" (Siberian Lights), in Novonikolaevsk (since 1925, Novosibirsk), and he regularly received good fees from there. Poems and short stories by Nesmelov were eagerly printed not only in Russian Manchuria, Soviet Siberia, but also in Paris, Prague, Belgrade, Chicago and San Francisco. The latter editions, however, mostly "forgot" to pay him his fees. W Harbinie do 1927 r. Niesmiełow był redaktorem naczelnym radzieckiej gazety "Dalnewostoćnaja Tribuna” (Trybuna Dalekiego Wschodu). Do 1929 r. jego wiersze i prozę publikował sowiecki dziennik "Sibirskije ogni" (Syberyjskie światła) w Nowonikołajewsku (od 1925 r. Nowosybirsk) i stamtąd regularnie pobierał dobre opłaty. Wiersze i opowiadania Niesmiełowa były chętnie drukowane nie tylko w Rosyjskiej Mandżurii, Sowieckiej Syberii, ale także w Paryżu, Pradze, Belgradzie, Chicago i San Francisco. Te ostatnie wydania najczęściej jednak "zapomniały" ob opłatach mu. In pre-Stalinist Russia, there was even published his "Ballada o Daurskom barone" (Ballad of the Daurian Baron) in memory of Baron Ungern von Sternberg, the true author of independence of Mongolia, who was shot by the Bolsheviks. Golenishchev-Kutuzov, an outstanding philologist of the Russian emigration in Belgrade, noted in the Parisian edition "Wozrozhdeniye" (Renaissance) that Nesmelov's war stories "are not inferior to the best pages of Remarque's sensational novel". W przed-stalinowskiej Rosji nawet ukazała się jego "Ballada o Daurskom barone" (Ballada o baronie dauriańskim) ku pamięci barona Ungerna von Sternberga, prawdziwego autora niepodległości Mongolii, zastrzelonego przez bolszewików. Goleniszczew-Kutuzow, wybitny filolog emigracji rosyjskiej w Belgradzie, zauważył w paryskim wydaniu "Wozrożdienije" (Renesans), że opowieści wojenne Niesmiełowa "nie ustępują najlepszym stronom sensacyjnej powieści przez Remarque'a". Unlike his professional activities, Nesmelov's private life was not successful, and he admitted in one of his letters: "I have got children, two daughters, but they live in the USSR with their moms". One of the daughters read her father's poems only in 1988, during Perestroyka, in one the first publications after long oblivion. The text contained a lot of distortions and typos. W przeciwieństwie do jego działalności zawodowej, życie prywatne Niesmiełowa nie było udane, a w jednym ze swoich listów przyznał, że "są dzieci, dwie córki, ale są w ZSRR z mamami". Jedna z córek przeczytała wiersze ojca dopiero w 1988 roku, podczas Pierestrojki, w jednej z pierwszych publikacji po długim zapomnieniu. Tekst zawierał wiele przekłamań i literówek. Russian Harbin, 1930s Rosyjski Harbin. Lata 30.XX wieku. After the closures of the newspapers with which Nesmelov collaborated in Harbin and Siberia by 1929, his income fell, and he had to become a copywriter who wrote advertising texts for all newspapers of Harbin, and "sang", in particular, all the dentists in Harbin. They paid well. His poetry from 1929 to 1945, until the very liberation of Manchuria by the Red Army was mainly published in the Harbin bourgeois newspapers "Rupor" (Mouthpiece) and "Rubezh" (Frontier). Harbin in the 20-30s of the 20th century. Harbin w latach 20-30 XX wieku. Po zamknięciu gazet, z którymi Niesmiełow współpracował w Harbinie i na Syberii, w 1929 roku, jego dochody spadły, i musiał zostać copywriterem, który pisał teksty reklamowe do wszystkich gazet w Harbinie, a w szczególności "opiewał" wszystkich dentystów w Harbinie. Dobrze płacili. Jego wiersze od 1929 do 1945 roku, aż do samego wyzwolenia Mandżurii przez Armię Czerwoną, były publikowane głównie w mieszczańskich gazetach Harbinu "Rupor" (Rzecznik) i "Rubież". In 1931, Japan occupied Northeast China and established the Manchu Empire. This was the beginning of the end of Yellowrussia. The Russian, including Nesmelov's pupils and lady-friends, gradually began to leave for Shanghai, Paris, the USA, Australia and the USSR. W 1931 Japonia zajęła północno-wschodnie Chiny i stworzyła Imperium Mandżurskie. Był to początek końca Żołtorossji. Rosjanie, w tym uczniowie i kochanki Niesmiełowa, zaczęli stopniowo wyjeżdżać do Szanghaju, Paryża, USA, Australii i ZSRR. A lady who lived in Harbin that time recalled about the period of Japanese occupation like this: "Most of us hated the Japanese - they were hated by us blindly, because they were occupiers, ignoring even what was worthy of respect in them". Nesmelov did not share these sentiments and never sought to go abroad. Moreover, he joined the puppet, toy Russian fascist party of Konstantin Rodzayevsky. They made friends with each other on the basis of the common literary and artistic interests. In addition to Nazi symbols, this party, which united youth and artistic intelligentsia, had nothing to do with either German National Socialism or Italian fascism, with which, unlike the German Nazis, it had more similar views. That party was controlled by the Japanese who recruited its young members into their army and other structures. But in 1943 they banned it, suspecting Rodzayevsky of working for the USSR. We shall gain homeland! Zyskamy ojczyznę! Mieszkanka Harbina wspominała okres okupacji japońskiej: "Większość z nas nienawidziła Japończyków – nienawidzili na ślepo, bo byli okupantami, całkowicie ignorując nawet tego, co było w nich godne szacunku". Niesmiełow nie podzielał tych uczuć i nie dążył do wyjazdu za granicę. Ponadto wstąpił do marionetkowej, zabawkowej rosyjskiej partii faszystowskiej Konstanty Rodzajewskiego. Zaprzyjaźnił się z nim na podstawie wspólnych zainteresowań literackich i artystycznych. Oprócz symboli nazistowskich ta partia jednocząca młodzież i twórczą inteligencję nie miała nic wspólnego ani z niemieckim narodowym socjalizmem, ani z włoskim faszyzmem, z którym w przeciwieństwie do niemieckich nazistów miała bardziej podobne poglądy. Partia ta była kontrolowana przez Japończyków, rekrutujących młodych członków do swojej armii i struktur. Ale w 1943 zakazali nią, podejrzewając Rodzajewskiego o pracę dla ZSRR. The tiny party was a purely local, purely Russian emigrants' phenomenon. In this party, Nesmelov was listed as "Nikolai Dozorov", and in 1936 his long poem "Georgij Semena" was signed with that pen name. It was published with a swastika on the cover. The foreword was written by Konstantin Rodzayevsky himself. Later, in 1946 he was shot in Moscow. Mała partia była czysto lokalnym, rosyjskim emiganckim fenomenem. W tej partii Niesmiełow był wymieniony jako "Nikołaj Dozorow", a w 1936 roku jego poemat "Georgij SiemienA" podpisany tym nazwiskiem, został opublikowanym ze swastyką na okładce. Przedmowę napisał Konstanty Rodzajewski, który został następnie rozstrzelany w Moskwie w 1946 roku. When asked about his political views in a Japanese questionnaire Nesmelov wrote: "The fascist ones". This provokes a burst of laughter, since as "a fascist" Nesmelov never showed himself. In Harbin, some considered Nesmelov not a fascist, but a cynic, others shook their heads and said: "This is to where that the Revolution brings decent people!" And those who knew him closely like Mrs. Yu.V. Krusenstern-Peteretz insisted that "under the guise of a cynic Arseniy Nesmelov hid a romantic in himself: a romanticist never died in him". W japońskim kwestionariuszu zapytany o poglądy polityczne Niesmiełow napisał: "faszystowskie". To wywołuje śmiech, bo jako "faszysta" Niesmiełow nigdy się nie pokazał. W Harbinie niektórzy uważali Niesmiełowa nie za faszystę, ale za cynika, inni potrząsali głowami i mówili: "To jest to, do czego rewolucja sprowadza przyzwoitych ludzi!" I ci, którzy znali go blisko, na przykład pani Yu.W. Krusenstern-Peteretz, twierdzili, że "pod postacią cynika Arsienij Niesmiełow ukrył w sobie romantyka: romantyk w nim nigdy nie umarł". Anna Akhmatova's husband, a white officer and poet Nikolai Gumilyov, who was shot in 1922, considered himself the same "Russian fascist". Nesmelov was never tired of admiring his poetry and his "fascist in a Russian way" views and dreamed of repeating its end. He wanted, as he used to tell his friends, to be shot by the Red for participating in an implacable struggle against them. Mąż Anny Achmatowej, biały oficer i poeta Nikołaj Gumilow, zastrzelony w 1922 roku, też uważał się za tego samego "rosyjskiego faszystę". Niesmiełow bez końca podziwiał jego poezję i "faszystowskie po rosyjsku" poglądy i marzył o powtórzeniu jego końca, chciał, jak niejednokrotnie powtarzał swoim przyjaciołom, zostać zastrzelonym przez Czerwonych za udział w nieubłaganej walce z nimi. And there were not just empty words. In 1941 the poet volunteered for an evening political training courses at the local Japanese intelligence school. After graduating from the courses, he was officially admitted to the 4th Department at the Headquarters of the Japanese Military Mission, in charge of the preparation and transfer of agents to the territory of the Soviet Union. Under the name of "Drozdov" Nesmelov also worked at the Harbin school of propagandists and agitators, where he was giving the lecture course on"The Literary and Artistic Agitation", which he himself had developed and proposed to the Japanese. I to nie były puste słowa. W 1941 roku poeta zgłosił się na ochotnika na wieczorne szkolenie polityczne w japońskiej szkole wywiadu. Po ukończeniu kursów został oficjalnie przyjęty do 4-go Oddziału Sztabu Głównej Misji Wojskowej Japonii, odpowiedzialnego za przygotowanie i przerzut agentów na terytorium Związku Radzieckiego. Pod pseudonimem "Drozdow" Niesmiełow pracował także w Harbińskiej szkole propagandystów i agitatorów, prowadziłem dla kadetów wykłady pod tityłem "Agitacja literacka i artystyczna", który sam opracował i zaproponował Japończykom. Konstantin Simonov The former cadets recalled how he had taught them a course of the Soviet literature in 1943. Registered as an employee of the Imperial Japanese Military Mission, he had a free access to the Soviet press and book novelties. They asked, "Who is the most outstanding Soviet poet?" He replied: "Of course, Konstantin Simonov, Samuïl Marshak." "What about Mayakovsky, Yesenin?" -Mayakovsky is a great poet, I say this sincerely, although he did not love me. And Yesenin is a Soviet poet just like me". Nesmelov's words contained irony, neither Yesenin nor he were the Soviet poets, and they paid off for it, Marshak was not a significant figure. Nesmelov considered Soviet poetry to be mostly the fake one. Simonov, like Nesmelov, a nobleman, his real name was Obolensky, judging by his literary works belonged to the same "military" current of Russian poetry, as pre-revolutionary poets Gumilyov, Nesmelov, Soviet poets Lugovskoy, Tikhonov, Pavel Kogan. They were all Russian literary grandchildren of the British Imperial poet and writer Rudyard Kipling. Rudyard Kipling Były kadeci wspominali, jak w 1943 r. udzielił lekcji literatury sowieckiej. Zarejestrowany jako pracownik Cesarskiej Misji Wojskowej Japonii, miał dostęp do sowieckich nowości prasowych i książkowych. Pytaliśmy: "Kto jest najwybitniejszym sowieckim poetą?" . Odpowiedział: "Oczywiście Konstantin Simonov, Samujił Marszak". -A Majakowski, Jesienin? -Majakowski jest wielkim poetą, mówię to szczerze, chociaż mnie nie kochał. A Jesienin jest sowieckim poetą, tak jak ja. Słowa Niesmiełowa zawierały ironię, ani Jesienin, ani on nie byli sowieckimi poetami, za co się opłacili, Marszak nie był zbyt dużą postaci. Ogólnie rzecz biorąc, Niesmiełow uważał poezję radziecką za w większości fikcję. Simonow, podobnie jak Niesmiełow, szlachcic, jego prawdziwe nazwisko brzmiało Oboleński, ze względu na jego utwory należał do tego samego "wojskowiego" kierunku poezji rosyjskiej, jak przedrewolucyjni poeci Gumilow, Niesmiełow, sowieccy poeci Ługowskoj, Tichonow, Paweł Kogan, i tp. W końcu wszyscy byli rosyjskimi literackimi "wnukami" brytyjskiego imperialnego poety i pisarza Rudyarda Kiplinga. In May 1944, as an initiative and Japanophile employee, Nesmelov was transferred to the leading 6th Department at the Headquarters of the Japanese Military Mission, where he served till the very liberation of Harbin by the Soviet army. The Japanese project of the Manchurian Empire came to its end as a result of the Soviet Blitzkrieg and an unexpected air landing. The Soviet paratroopers descended from the sky and effectively took Harbin under control. The struggle between Imperial Japan and Imperial Russia for domination in Manchuria, which went with varying success, in the first half of the 20th century finished in a draw, or if to put it more precisely, in favour of China. North-East China was liberated by the Red army from both the Japanese and the Russian at once. Thus, Harbin ceased to exist as a Russian city. August 1945. The Battle of Manchuria World War II The Red Army destroys Manchukuo and liberates North East China from the Japanese rule. Sierpień 1945. Bitwa o Mandżurię II wojna światowa Armia Czerwona niszczy Mandżukuo i wyzwala północno-wschodnie Chiny spod panowania Japonii. W maju 1944 r. Niesmiełow jak inicjatywny i japonofilski pracownik został przeniesiony do naczelnego 6-go Oddziału Sztabu Głównej Misji Wojskowej Japonii, gdzie służył do samego wyzwolenia Harbinu przez wojska sowieckie. Japoński projekt Imperium Mandżurskiego przestał istnieć w wyniku sowieckiego blitzkriegu i niespodziewanego desantu lotniczego. Sowieccy spadochroniarze zstąpili z nieba i skutecznie opanowali Harbin. Walka między Cesarską Japonią a Cesarską Rosją o dominację w Mandżurii, która przebiegała ze zmiennym powodzeniem, w pierwszej połowie XX wieku zakończyła się remisem, a dokładniej na korzyść Chin. Północno-Wschodnie Chiny zostały wyzwolone przez Armię Czerwoną zarówno od Japończyków, jak i Rosjanin od razu. W ten sposób Harbin przestał istnieć jako miasto rosyjskie. Nesmelov was placed on the wanted list, issued by the Khabarovsk Office of the People's Commissariat of the State Security. Its text, in particular, reads: "Mitropolskiy Arseniy Ivanovich. Born in 1889. Russian. The former officer of the White Army. Emigrant from 1924. ... Personal details: medium height, baggy figure with a small abdomen, light brown graying hair combed with a parting on the right side, blue eyes, wrinkled face, wears glasses. Lives in Harbin ... ". Z obwieszczenia o poszukiwaniu Niesmiełowa, wystawionego przez Biuro Komisariatu Ludowego Bezpieczeństwa Państwowego w Chabarowsku: "Mitropolski Arsienij Iwanowicz. Urodzony w 1889 r. Rosjanin. Były oficer Białej Armii. Emigrant od 1924 r. ... Dane osobowe: średni wzrost, luźna sylwetka z małym brzuchem, jasnobrązowe, siwiejące włosy zaczesane z przedziałkiem po prawej stronie, niebieskie oczy, pomarszczona twarz, nosi okulary. Mieszka w Harbinie ... ." Harbin poets (from left to right): V.K. Obukhov, M.A. Schmeisser, N. Ilnek, A.I. Nesmelov, A. Andreyeva, A.A. Achair. 1930s. Poeci Harbina (od lewej do prawej): W.K. Obuchow, M.A. Schmeisser, N. Ilnek, A.I. Niesmiełow, A. Andriejewa, A.A. Aciajir. Lata 30. XX wieku. The poet, among 127 other figures of Russian émigré culture, was arrested by the military counterintelligence service of the USSR "SMERSH" in Harbin in August 1945. Nesmelov did not hide and conceal himself. When they came for him to his Harbin flat, he handed over his personal weapon with the words: "To a Soviet officer from a Russian officer". Then he calmly drank a glass of vodka and handed in the Soviet officer his note: "Please shoot me out at dawn". The Soviet officer chuckled ironically, bowed gracefully and replied in the same old-fashioned manner: "I do not promise my lordly gentleman his being shot at dawn, but I will definitely report on this desire of my lordly gentleman". Thus, the present and the past of Russia met again, but they could not understand each other that time either. They didn't speak the same language. Poeta, wśród 127 postaci kultury rosyjskiej emigracji, został aresztowany przez wojskową służbę kontrwywiadu ZSRR "SMIERSZ” w Harbinie w sierpniu 1945 r. Niesmiełow nie ukrywał się. Kiedy przyszli po niego do jego mieszkania w Harbinie, zdał swoją osobistą broń ze słowami: "Do oficera sowieckiego od oficera rosyjskiego". Potem spokojnie wypił kieliszek wódki i wręczył mu notatkę: "Proszę zastrzelić mnie o świecie". Sowiecki oficer zachichotał ironicznie i z pięknym ukłonem równie nieaktualne odpowiedział: "Nie obiecuję, że jaśnie wielmożny pan zostanie rozstrzelany z pierwszym świtem, ale na pewno zdam raport o pragnieniu jaśniego pana". Tak więc teraźniejszość i przeszłość Rosji spotkały się ponownie, ale i tym razem też nie mogły się zrozumieć. Nie znalazli wspólnego języka. The National Archive of the Khabarovsk Region contains a personal file #143 of Arseniy Ivanovich Nesmelov (Mitropolskiy) with his personal card, started by the Japanese Main Bureau for Russian Emigrants in Manchuria. (Interestingly, Nesmelov filled in his personal card a false date of birth, 1892 rather than 1889). But what immediately strikes researchers consulting the poet's case is that it contains just six pages, though the list of the sequentially numbered pages remaining on the last page makes it possible to assert that the file of his case consisted of a maximum of 115-117 pages. Archiwum Państwowe Kraju Chabarowskiego zawiera sprawą osobistą #143 Niesmiełowa (Mitropolskiego) Arsienija Iwanowicza wraz z jego kartą, poświadczoną przez japońskie Główne biuro ds. emigrantów rosyjskich w Mandżurii. (Co ciekawe, Niesmiełow wypełnił swoją osobistą kartę fałszywą datą urodzenia, 1892 zamiast 1889 r.). Ale to, co od razu rzuca się w oczy badaczy zwracających się do sprawy poety, to fakt, że zawiera ona tylko sześć stron, chociaż lista kolejno ponumerowanych stron pozostałych na ostatniej stronie sugeruje, że sprawa składała się maksymalnie z 115-117 stron. Apparently, Nesmelov's case was divided at some point of investigation. He disappeared for one ministry while the other requested his papers, for example, for preparation of the trial of the Russian fascist party in Harbin. Probably, Nesmelov would have had to appear before a court in Moscow, and in that case his dream would have come true: he would have finally been shot out by those with whom he had fought all his life. But the fate decreed otherwise. Man proposes and God disposes. Najwyraźniej na pewnym etapie śledztwa sprawa Niesmiełowa została podzielona. Zniknął dla jednego ministerstwa, podczas gdy inne zażądało jego dokumentów, na przykład w celu przygotowania procesu przeciwko rosyjskiej partii faszystowskiej w Harbinie. Prawdopodobnie Niesmiełow musiałby stawić się przed sądem w Moskwie, i w takim razie spełniłoby się jego marzenie: zostałby w końcu zastrzelony przez tych, z którymi walczył przez całe życie. Ale los postanowił inaczej. Człowiek proponuje, ale Bóg rozporządza. A little-known Far Eastern writer Vasily Efimenko, involved in the arrest of Nesmelov and his deportation to the USSR, post facto recalled the poet as follows: "He was a completely goner, alcoholic, he was said to have been published by the White Guards, by the Nazis... Well, he would have been given, like everyone from Harbin, ten years in the GULAG, no more ... He'll be never rehabilitated - he wasn't on trial, he had died before that, in November, or something like that in 1945... ". Mało znany dalekowschodni pisarz Wasilij Jefimienko, który był zaangażowany w zatrzymanie Niesmiełowa i jego deportację do ZSRR, post factum tak wspominał poetę: "Był człowiekiem skończonym, pijakiem, opublikowanym przez Białą Gwardię, Nazistów… No cóż, dostałby, jak wszyscy inni z Harbinu, dziesięć lat w Gułagu, nigdy więcej… Nigdy nie będzie być zrehabilitowanym - nie był sądzony, zmarł wcześniej, w listopadzie czy jakoś tak, 1945 roku...”. In 1974 Innokenty Pasynkov, a man with the Harbin past, who spent 10 years as a prisoner of the GULAG and later became a doctor in the USSR wrote: "Now I am going to tell you everything that I have preserved in my memory about the last days of Arseniy Nesmelov. It happened in those ominous days of September 1945 in Grodekovo settlement on the border, where we were in the same prison cell with him. All of us had got a tragicomic appearance, including Arseniy Ivanovich, well, let alone our morale. I remember how he entertained us all, especially before sleep, with his rich memories, humour, anecdotes, and sometimes I had even to hear laughter and to witness a general excitement, although in some way it was like a feast during the plague. How it happened, I don't exactly remember now, but he suddenly lost consciousness (most likely, it happened at night - I can now assume this as a doctor) - probably due to hypertension or deep sclerosis, and most likely due to both. His eyes were closed, there were moaning and a sound reminding of mooing; he made involuntary movements with his hand (I don't remember - to the right or to the left), the hand was moving from the abdomen to the temple, from this we can conclude that as a result of the hemorrhage a blood clot which formed in the brain pressed on a certain part of the hemisphere, activating the motor center on the opposite side, and, thus, the hand was made to involuntarily move (an intersection of nerves in the pyramids). He had remained in this state for a long time, and all our desperate attempts to draw the attention of the guards to his state, to call a doctor led to nothing, except for their empty promises. We knocked on the door a lot, shouted from the cell, but all was in vain. I don't remember now for how long he had been suffering, but he gradually calmed down and died. It all happened on the cement floor (there were no bunks). And only when this happened, the guards sounded the alarm and almost accused us - sort of, why were you all indifferent... ". W 1974 r. Innokenty Pasynkow, człowiek z przeszłością Harbina, który odsiedział 10 lat w Gułagu, a następnie został lekarzem w ZSRR, napisał: "Teraz powiem ci wszystko, co zachowałem w pamięci o ostatnich dniach Arsienija Niesmiełowa. Stało się to w tych złowrogich dniach września 1945 roku we wsi Grodekowo na granicy, gdzie on i ja siedzieliśmy w tej samej celi. Wszyscy byliśmy tragikomiczne na wygląd, łącznie z Arsienijem Iwanowiczem, no nie wspominając nasz nastrój. Pamiętam, jak zabawiał nas wszystkich, szczególnie przed snem, bogatymi wspomnieniami, humorem, anegdotami, a czasem nawet musiałem usłyszeć śmiech i być świadkiem ogólnego ożywienia, choć w pewien sposób wyglądało to jak uczta podczas zarazy. Nie pamiętam dokładnie, jak to się stało, ale nagle stracił przytomność (najprawdopodobniej stało się to w nocy - teraz mogę to założyć jako lekarz) - prawdopodobnie z powodu nadciśnienia lub stwardnienia głębokiego, ale najprawdopodobniej z powodu obu. Oczy miał zamknięte, jęknął i wydawał z siebie coś w rodzaju "muu"; byli też mimowolne ruchy ręki (nie pamiętam - w prawo lub w lewo), ręka przesunęła się z brzucha do skroni, z tego można wywnioskować, że w wyniku krwotoku w mózgu powstał skrzep krwi, który naciskał na pewną część półkuli, aktywując ośrodek motoryczny po stronie przeciwnej, a tym samym zmuszając ramienia do mimowolnego ruchu (skrzyżowanie nerwów w piramidach). Pozostał w tym stanie przez długi czas, a wszystkie nasze desperackie próby zwrócenia uwagi strażników na jego stan, wezwania lekarza nie doprowadziły do niczego poza pustymi obietnicami. Dużo pukaliśmy do drzwi, krzyczeliśmy z celi, ale to wszystko na próżno. Nie pamiętam, jak długo cierpiał, ale stopniowo uspokoił się i umarł. Wszystko działo się na betonowej podłodze (nie było łóżek). I dopiero wtedy, gdy to się stało, strażnicy wszczęli alarm i prawie oskarżyli nas - jak, dlaczego wszyscy byliście obojętnie...". To the formal inquiry of the American literary critic Ms. Li Meng, Chicago, February 24, 1998, the Moscow Prosecutor's Office responded that "Arseniy Ivanovich Mitropolsky, Russian, born in Moscow in 1889, had been arrested under suspicion of the counter-revolutionary activities. ... In connection with his death, the SMERSH counterintelligence department of the Far Eastern Military District closed his criminal case. Not rehabilitated". W odpowiedzi na oficjalne pytanie od 24 lutego 1998 r. przez amerykańskiego krytyka literackiego pani Li Meng z Chicago Lokalna Prokuratura Moskwy odpowiedziła, że Arsienij Iwanowicz Mitropolski, Rosjanin, urodzony w Moskwie w 1889 r., został aresztowany pod zarzutem działalności kontrrewolucyjnej. ... W związku z jego śmiercią Zarząd Kontrwywiadu SMIERSZ Daleko-wschodniego Okręgu Wojskowego zamknął jego sprawę karną. Nie zrehabilitowany". Has Nesmelov been rehabilitated to date? It is not clear. In his documentary on Russian Harbin, a famous Russian film director Nikita Mikhalkov claims that poet was rehabilitated. But he could have confused Arseniy with his namesake Viktor Nesmelov, a theologian rehabilitated as a victim of the political repressions in 1990. Formally and legally, Nesmelov was not a victim of the political repressions. Firstly, he was not found guilty, since he had died before the trial. Secondly, he really was engaged in the counter-revolutionary activities till the very end of his life, and there were component elements of the crime in his activities in accordance with the then Soviet legislation. Whether he is rehabilitated or not is not so important. The main thing is that even the Soviet law enforcement agencies did not intend to accuse him as a collaborationist, a traitor to the motherland under the extremely shameful article in Russia, since he was not a citizen of the USSR, but, in fact, was more of a subject of Imperial Japan. The poet himself would not have needed rehabilitation, in principle, either; he would have most likely rejected it. Modern and future readers also, in principle, do not care about this, as the epoch he lived in has sunk into oblivion for them. There had remained only his poetry and prose. The Cross of St. George, a symbol of military valour, and the Browning of the Civil War were forgotten among the children's toys of the congemporary everyday life. The noticeably aged members of the emigrant Sergei Zharov Donsky Cossack Russian Choir perform the most well-known informal hymn of the White Army and a famous jocular song of the pre-Revolutionary Russian Cadets in Germany after the WW2. Wyraźnie postarzałe się członkowie rosyjskiego chóru emigracyjnego Kozaków Dońskich Siergieja Żarowa wykonują najsłynniejszy nieformalny hymn Białej Armii i słynną żartobliwą piosenkę junkrów, kadetów przedrewolucyjnej Rosji w Niemczech po II wojnie światowej. Czy Niesmiełow został zrehabilitowany do dnia dzisiejszego? To nie jest jasne. W swoim dokumencie o rosyjskim Harbinie słynny rosyjski reżyser Nikita Michałkow twierdzi, że poeta został zrehabilitowany. Ale mógł pomylić Arsienija ze jego imiennikiem Wiktorem Niesmiełowem, teologiem, zrehabilitowanym jako ofiara represji politycznych w 1990 roku. Formalnie i prawnie Niesmiełow nie był ofiarą represji politycznych. Po pierwsze, nie został uznany za winnego, ponieważ zmarł przed procesem. Po drugie, rzeczywiście do końca życia angażował się w działalność kontrrewolucyjną, stanowiąca przestępstwo według sowieckiej ustawy karnej obowiązującej w czasie jego popełnienia. To, czy został zrehabilitowany, czy nie, nie jest tak ważne. Najważniejsze, że nawet sowieckie organy ścigania nie zamierzały oskarżać go pod wyjątkowo haniebnym artykułem o kolaborację, о zdradę ojczyzny, ponieważ nie był obywatelem ZSRR, ale w rzeczywistości był bardziej poddanym cesarskiej Japonii. Sam poeta też w zasadzie nie potrzebowałby rehabilitacji; najprawdopodobniej by nią odrzucił. Również współcześni i przyszli czytelnicy w zasadzie nie przejmują się tym, gdyż epoka, w której żył, odeszła dla nich w zapomnienie. Pozostała tylko jego poezja i proza. Krzyż św. Jerzego, symbol męstwa wojskowego, i Browning z wojny domowej zostały zapomniane wśród dziecięcych zabawek współczesnego życia codziennego. Gleb Struwe After 1945, interest in Nesmelov faded away in the Russian diaspora. The aged Gleb Struwe in 1956 repeated that Nesmelov was "close to the Soviet poets" and by these words sentenced him to oblivion again. But in the 80s. the poet, as he predicted in his poem "Moyim Sudiyam" (To My Judges) began to come again to the Russia readers abroad. In the USSR, philologists began to timidly remember about him in the 60s. His poems were included in the "Anthology of Poetry of the Far East" (1967), which caused a scandal. Poets Leonid Martynov and Sergei Markov also mentioned him in their publications. Perestroika opened many new unknown foreign names for the Russian readers, but Nesmelov had been unlucky for a long time, due to the great scattering of his poetry and short stories in various publications in the world. A collection of his poems was released in Moscow in 1990. After the restoration of capitalism, Nesmelov's works began to appear regularly in anthologies of the pre-revolutionary and emigre poetry in Russia. But for the first time Nesmelov's work have been most fully presented in a 2-volume collected works, published in 2006 in Vladivostok by the publishing house "Rubezh". The publication of these books became possible thanks to the colossal work of a group of philologists and literary critics headed by Evgeniy Vitkovskiy. These are Alexandre Kolesov, the founder and director of the publishing house, Vladislav Rezvyi and Li Meng, a literary critic from the United States. These books were followed by a three-volume edition of works by the poet and writer "Arseniy Nesmelov. In the art world of Harbin writers", published in Blagoveshchensk, the Amur region, in 2015 by the Amur State University. Po 1945 r. zainteresowanie Niesmiełowem w rosyjskiej diasporze osłabło. Sędziwy Gleb Struwe w 1956 r. powtórzył, że Niesmiełow był "bliski sowieckich poetów" i tymi słowami ponownie skazał go na zapomnienie. Ale w latach 80-tych. poeta, jak przewidział w swoim wierszu "Mojim Sudijam” (Do moich sędziów), zaczął ponownie przyjeżdżać do rosyjskich czytelników za granicą. W ZSRR i Rosji filolodzy zaczęli nieśmiało o nim pamiętać w latach 60-tych. Jego wiersze znalazły się w" Antologii poezji Dalekiego Wschodu" (1967), co wywołało skandal. Poeci Leonid Martynow i Siergiej Markow również wspominali o nim w swoich publikacjach. Pierestrojka otworzyła rosyjskim czytelnikom nowe zagraniczne nazwiska, ale Nesmelov od dawna miał pecha z powodu wielkiego rozproszenia jego poezji i opowiadań w różnych publikacjach na świecie. Zbiór jego wierszy został wydany w Moskwie w 1990 roku. Po przywróceniu kapitalizmu utwory Nesmelova zaczęły regularnie pojawiać się w antologiach poezji przedrewolucyjnej i emigracyjnej w Rosji. Ale pora perwszy twórczość Nesmelova najpełniej została zaprezentowana w dwutomowych utworach zebranych, wydanych w 2006 roku we Władywostoku przez wydawnictwo "Rubież". Wydanie stało się możliwe dzięki kolosalnej pracy grupy filologów i krytyków literackich na czele z Jewgienijem Witkowskim. Są to Alexandr Kolesow, założyciel i dyrektor wydawnictwa, Władisław Rezvyj i Li Meng, krytyk literacki ze Stanów Zjednoczonych. Po tych książkach ukazała się trzytomowa edycja dzieł poety i pisarza "Arsienij Niesmiełow. W świecie sztuki pisarzy w Harbinie" opublikowana w Błagowieszczeńsku w Amurskim regionie w 2015 roku przez Amurski Uniwersytet Państwowy. THE END KONIEC

On the whole, I've failed to translate Aarestrup properly all the way. The above translation is good, even excellent in many respects, but something essential has been omissed by me. It is not genuine Aarestrup. I have still to get to learn and to understand how to translate that poet as he really deserves. In particular, his poems are born for music interpretations. But my translation excludes them. It is "close, but no cigar". I am not satisfied with the present result. Ogólnie rzecz biorąc, nie byłem w stanie poprawnie przetłumaczyć Aarstrupa. Powyższe tłumaczenie jest dobre, wręcz doskonałe pod wieloma względami, ale brakuje czegoś istotnego. To nie jest prawdziwy Aarestrup. Muszę się jeszcze coś zrozumieć, nauczyć się, jak przetłumaczyć tego poetę tak, jak na to zasługuje. W szczególności jego wiersze narodziły się do interpretacji muzycznej. Ale moje tłumaczenie ich wyklucza. Jest "blisko, ale nie jest to, co trzeba". Rzeczywisty wynik mi nie odpowiada.

@Waldemar_Talar_Talar Oryginał + tłumaczenie. Poezja.org nie posiada jeszcze dedykowanej sekcji tłumaczeń. @Waldemar_Talar_Talar Dania leży o rzut kamieniem od Polski, więc Duńczyk można uznać za półzagraniczny w Polsce. Pzdr., Duńczyk

LATE-BLOOMING FLOWERS ZAPÓŻNIONE KWIATY Emil Aarestrup, 1800-1856 Emil Aarestrup's trip to Germany as a doctor of the terminally ill Countess Amalia Raben gave rise to his perhaps most beautiful erotic poems, as well as to the guesses about their desperate romance. Podróż Emila Arestrupa do Niemiec jako lekarza śmiertelnie chorej hrabiny Amalii Raben dała początek bodaj najpiękniejszych poezji erotycznej autora, a także spekulacjom na temat ich rozpaczliwego romansu. Af Emil Aarestrup, Danmark ANGST Hold fastere omkring mig Med dine runde Arme; Hold fast, imens dit Hjerte Endnu har Blod og Varme. Om lidt, saa er vi skilt ad, Som Bærrene paa Hækken; Om lidt, er vi forsvundne, Som Boblerne i Bækken. <1838> Grafitto of the classical poem on a house wall in Coppenhagen! The poem "Anxiety" was written on a wall in Copenhagen in 2015. Graffiti klasycznego wiersza na ścianie domu w Kopenhadze! Wiersz "Niepokój" został napisany na ścianie w Kopenhadze w 2015 roku. By Emil Aarestrup, Denmark ANXIETY Hold me tight in the circling Embrace of your arms; Hold me tight while your Heart Has still got Heat and Blood. In a little while we`ll be apart Like the Berries on a Fence Braid; In a little while we are gone Like the Bubbles in a Creek Bed. <1838> Przez Emila Aarestrupa, Dania NIEPOKÓJ Trzymaj mnie mocnej w kręgu Swoich ramion; Uściskaj mnie mocno, póki в twoim sercu Jeszcze jest żar i krew. Jeszcze trochę i będziemy osobno, Jak jagody na żywopłocie; Jeszcze trochę i znikniemy, Jak bąbelki w łóżku potoku. <1838> ANGST by Emil Aarestrup. Music (a true masterpiece!) composed by Christiane Bjørg Nielsen, Denmark. NIEPOKÓJ przez Emila Aarestrupa. Muzyka (prawdziwe arcydzieło!) przez Christianę Bjørg Nielsen, Dania. Carl Ludvig Emil Aarestrup was a physician from Odense. This classical author from Denmark had just one single book of poems Digte ("Poems"), 1838, printed (just 40 copies) during his life. It was not noticed either by men of letters or general readers. Only after his death he was recognized as the most prominent national poet. Carl Ludvig Emil Aarestrup był lekarzem z Danii. Ten klasyczny autor miał tylko jeden tomik wierszy Digte ("Wiersze"), 1838, wydrukowany (zaledwie 40 egzemplarzy) w ciągu swojego życia. Nie zostało to zauważone ani przez literatów, ani przez zwykłych czytelników. Dopiero po jego śmierci został uznany za najwybitniejszego poetę narodowego. Not being a professional poet, constrained by the conventions of one or another poetic trend, the enamored doctor expressed his feelings in his bold anacreontic poems that keep surprising and conquering hearts up to present day. Doctors in love do funny things! Nie będąc zawodowym poetą, skrępowanym konwencjami tego czy innego nurtu poetyckiego, zakochany lekarz wyrażał swoje uczucia w śmiałych wierszach akreontycznych, które do dziś zaskakuje i podbija serca. Zakochani lekarze robią dziwne rzeczy! *** Av Emil Aarestrup Det fryser ved Octobers klare Maane; Den kjælne Sommerflor i Haven døde, Selv Georginerne, de stærkest røde, For Natteblæstens vilde Favntag daane. By Emil Aarestrup The summer flowers are dying in the garden; October makes feel cold the shining Moon, And even the red dahlias, not long ago in bloom, They withered overnight, to them Night air granted no pardon. Przez Emila Aarestrupa Letnie kwiaty giną w ogrodzie; Październik ogrzewa lśniący księżyc I jeszcze nie tak dawno kwitnące czerwone dalie, Wyschły przez noc, Nie oszczędził ich nocny wiatr. Om Himlen Skyerne bestandig graane; Sangfuglen tier, Skovens Green er øde, Snart frosne Bølger imod Stranden støde, Kun Uglers hæse Skrig Naturen haane. The sky is always grey obsessed with gloomy clouds, The bared groves are left by flocks of singing birds, The sea waves on the beach will soon wear icy skirts, An owl’s hoot alone to nature bids defiance. Niebo jest zawsze szare, pokryte ciemnymi chmurami. Pustynne gaje zostawiają stada śpiewających ptaków. Morskie fale na plaży wkrótce będą nosić lodowe spódnice. I tylko pohukiwanie sowy rzuca wyzwanie naturze. Farvel, maa siges nu til alt det Lyse, Det Faure, Muntre — Alt, som ei vil fryse, Og i den barske Vinterkulde stønne - Farewell! It seems the whole world could leave for good! But jolly place, you seem to have no foul mood, Though cruel winter frost will make you make a moan. Żegnaj! Wygląda na to, że cały świat może zniknąć na zawsze! Ale fajne miejsce, wygląda na to, że nie jesteś w złym humorze Chociaż zza ostrego zimowego mrózu będziesz jęczeć. Farvel! Farvel! Hvem undres, at det Skjønne Nu, da det bliver iiskold Nat ved Polen, Som Heliotropen vender sig mod Solen. Farewell! Farewell! The beauty of this place will soon become alone. But on a gloomy frosty night it will escape to land of Poles. As a sunflower it will come back just after winter colds. Żegnaj! Żegnaj! Piękno tego miejsca wkrótce będzie samotne. A w ponurą mroźną noc ucieknie do ziemi Polaków Żeby jak słonecznik wrócić po słońcu po zimowym mrozie. <1838> *** Af Emil Aarestrup TIL EN VINENDE Der er en trolddom på din læbe, Der er en afgrund i dit blik, Der er i lyden af din stemme en drøms ætheriske musik. By Emil Aarestrup TO A LADY FRIEND There is a spell on your sweet lips, And an abyss is in your gaze, Unearthly music of the dreams Is in your voice`s every phrase. Przez Emila Aarestrupa DO PRZYJACIÓŁKI Na twoich ustach jest czarodziejstwo, W twoim spojrzeniu kryje się otchłań, A w grze twojego głosu Brzmi eteryczna muzyka marzeń. Der er en klarhed på din pande, Der er et mørke i dit hår, Der er en strøm af blomsterånde Omkring dig, hvor du står og går. There is a brightness on your fore head, There is a darkness in your hair, There is a flow of a flower scent Around you, now here now there. Czysta jasność jest na twoim czole, Sama ciemność to twoje włosy, Strumień zapachu kwiatów Jest zawsze wokół ciebie gdzie indziej. Der er en skat af evig visdom I smilehullet på din kind, Der er en brønd, en sundhedskilde For alle hjerter, i dit sind. A treasure of eternal wisdom - That smiling cave between your cheeks, Your mind`s a well, a truly wellspring Of human hearts` health receipts. Skarb wiecznej mądrości Ukrywa się między policzkami w jaskini twojego uśmiechu. Twój umysł jest studnią, Prawdziwym źródłem zdrowia bijących serc. Der er en verden i dit indre, En sværmerisk, kaotisk vår- Som jeg umuligt kan forglemme, Som jeg tilbeder og forstår. <1838> There is the world which is inside you, That swarming and chaotic Spring, I won`t forget it, no, I swear you, But will adore and be with it. (var. But will adore it and perceive). <1838> Świat, który jest w tobie, To kipiąca i chaotyczna wiosna, Nie mogę zapomnieć, nawet gdybym chciał, Mogę to tylko czcić i postrzegać. <1838>

A humorous way of presenting by Hagge Gelgert in his program made me realize the Scandinavian roots of the American comedian Chevy Chase's style of joking. Humorystyczny sposób prezentacji przez Hagge Gelgerta w jego programie pozwolił mi uświadomić sobie skandynawskie korzenie stylu żartów przez amerykańskiego komika Chevy Chase'a. Doctor, Doctor Doktorn, Doktorn Doktor Doktor

ABBA:Young Years ABBA: Młode lata Wow, Agnetha is something. I think I've just wetted myself! Wow, Agnetha jest czymś. Myślę, że po prostu się zsikałem! The brunette for me! Rezerwuję brunetkę! Steady on, girls! You gonna cause me a sheer heart attack! Spokojnie, dziewczyny! Dajecie mi czysty zawał serca! Someone pass me a dictionary, as I can't find words! Czy ktoś mi poda słownik, bo nie mogę znaleźć słów! I don't like their songs, because I wasn't born in that epoch to listen to that type of music. Nie lubię ich piosenek, bo nie urodziłem się w tamtych czasach, żeby słuchać tego typu muzyki. Those sheilas were good singers and pretty to look at. Nothing more. Te kobiełki były dobrymi śpiewaczkami i ładne. Nic więcej. The only "marriage" that lasted was Bjorn and Benny. Jedynym "małżeństwem", które przetrwało, byli Bjorn i Benny.

Agnetha Fältskog Agnetha is the best soprano voice in pop music. Agnetha ma najlepszy głos sopranowy w pop muzyce. When Agnetha sings your heart listen. Kiedy Agnetha śpiewa, twoje serce słucha. She is one of a kind. She is unique. Agnetha looks like a Russian girl. Agnetha wygląda jak Rosjanka. I love her pre-ABBA voice. Uwielbiam jej głos sprzed ABBA. I love Agnetha with all my heart rather than by a brain with encyclopedic knowledge. Kocham Agnethę całym sercem, a nie mózgiem z encyklopedyczną wiedzą. "My Heart Has a Mind of Its Own". Sung by an American pop star Connie Francis who has been Agnetha's idol since childhood. An Italian American singer Concetta Rosa Maria Franconero known as Connie Francis is still considered to be the most successful pop singer of the world. "My Heart Has a Mind of Its Own" (Moje serce ma własny rozum). Śpiewane przez amerykańską pop gwiazdę Connie Francis, która jest idolką Agnethy od dzieciństwa. Włosko-amerykańska śpiewaczka Concetta Rosa Maria Franconero znana jako Connie Francis jest nadal uważana za najbardziej utytułowaną piosenkarkę pop na świecie.

Anni-Frid Lyngstad What a gorgeous masterpiece of a female human being. Co za wspaniałe arcydzieło kobiecej istoty ludzkiej. She is a Norwegian German. Jest norweską Niemką. Very accomplished, very versatile, very polished for such a young vocalist. Bardzo spełniona, bardzo wszechstronnа, bardzo dopracowana jak na taką młodą wokalistkę. She sings even in a whistle register. She reaches E-flat above high note C like nothing, without effort. Śpiewa nawet w rejestrze gwizda. Sięga Es powyżej wysokiej nuty C jak nic, bez wysiłku. Even her speaking voice is something special! Nawet jej głos gdy tylko mówi jest czymś wyjątkowym! Frida was always a rocker despite all that jazz and disco! Frida zawsze była rockerem pomimo całego tego jazzu i disco! Frida is love, a great love for people. Frida to miłość, wielka miłość do ludzi.

Note Notatka The song "En ledig dag" [A Day Off] sung by Östen Warnerbring was in its turn a cover of an Italian song "Weekend in Portofino" sung by Gian Costello in 1959. Piosenka "En ledig dag" [Dzień wolny] zaśpiewana przez Östena Warnerbringa była z kolei coverem włoskiej piosenki "Weekend in Portofino" zaśpiewanej przez Gian Costello w 1959 roku. "Weekend in Portofino". Sung by Gian Costello. "Weekend w Portofino". Śpiewane przez Gian Costello. The song went almost unnoticed in Italy, but was revived in Sweden. Piosenka została w dużym stopniu zignorowana we Włoszech, ale odrodziła się w Szwecji.

Rocker: It's not raining, then why are you in the hood? Or... are you a rapper? Fuck (with) my head! Rocker: Det regnar inte, varför är du i huven då? Eller ... är du en rappare? Min jävla skalle! (bokstavligen: Jävlar min skalle!) Rokowiec: Nie pada, ale dlaczego wtedy jesteś w kapturze? A... może jesteś raperem? Jebać moją głowę!

DISGRETA U.N.THUNBERG? Greta Thunberg singing the Swedish Death Metal. "This is what she really sounds like..." Greta Thunberg śpiewająca szwedzki Death Metal. Tak ona naprawdę brzmi... Lyrics by George Soros This is all wrong! People are suffering, People are dying! Extinction! How dare you?! Tekst przez George'a Sorosa To wszystko jest nie tak! Ludzie cierpią, Ludzie umierają! Wyginięcie! Jak śmiecie?! If you play it backwards she sounds like: "I love Jesus!" Jeśli zagrasz to od tyłu, ona brzmi, że kocha Jezusa! Today a new genre of music was created Death Gretal Dziś powstał nowy gatunek muzyki Death Gretal It was like that Green Metal was born Tak jakby narodził się Zielony Metal This Masterpiece deserves the Nobel Peace Prize To arcydzieło zasługuje na Pokojową Nagrodę Nobla This WILL be a classics. To BĘDZIE klasyka The classics never die Klasyka nigdy nie umiera Whoever made this should be on the cover of the Time magazine Ktokolwiek to zrobił, powinien znaleźć się na okładce magazynu Time The original reason that YouTube was created Pierwotny powód powstania YouTube Whoever made it I'd like to buy you a beer Ktokolwiek to zrobił, chciałbym ci postawić piwo Internet was created for staff like this Internet został stworzony dla takich utworów Best death metal I' ve heard in years Najlepszy death metal, jaki słyszałem od lat Ausome, can't believe YouTube hasn't banned this yet Jestem zaskoczony, nie mogę uwierzyć, że YouTube jeszcze tego nie zakazał Internet was, is and will be for memes Internet był, jest i będzie dla memów The Children of the Corn speak Mówią Dzieci Kukurydzy I feel like burning some tyres Lo Mam ochotę spalić trochę opon Wow I need it on Spotify Potrzebuję tego na Spotify I like her sutile evil smile in the end Podoba mi się jej zły uśmiech w końcu

SWEDISH SMORGASBORD SZWEDZKI STÓŁ RESAN VI GJORDE THE JOURNEY WE TOOK PODRÓŻ, KTÓRĄ ODBYLIŚMY Resan Vi Gjorde Sjungen av Morran och Tobias The Journey We Took. Sung by Morran and Tobias Podróż, którą odbyliśmy. Zaśpiewane przez przez Morran i Tobiasza RESAN VI GJORDE Vem Vet Hur Man Blir Just Den Man Blir Gudarna Kastar Sin Tärning Och Gör Sina Val Jag Kunde Vart Prima Ballerina Eller Nån Som Slukar Eld Suttit Framför En Mikrofon På En Radiokanal By Morran and Tobias THE JOURNEY WE TOOK Who knows how you become Whom you become? The Gods roll the dice And they make a choice. I could be either a prima ballerina Or the one who swallows the fire Or sit in front of the microphone On the radio channel. PODRÓŻ, KTÓRĄ ODBYLIŚMY Kto wie, jak się stajesz Kim się stajesz? Bogowie rzucają kośćmi I dokonują wyboru. Mogłabym być albo primabaleriną Albo tę, która połyka ogień, albo Siedzieć przed mikrofonem Na kanale radiowym. Jag Tog Det Goda Med Det Onda Det Blev Som Det Blev Ingen Vet Hur Sagan Slutar Den Som Lever Får Se Good and bad was happening to me, but What happened, happened. Nobody knows how this story will end, We have to live and see, If I don’t find the words. Było dobrze i źle, ale Co się ze mną było, to było. Nikt nie wie, jak skończy się ta historia, Musimy żyć i zobaczyć, Jeśli nie znajdę słów. CHORUS Resan Vi Gjorde Blev Väl Allt Än Perfekt Men Jag Vill Inte Ha Den På Nåt Annat Sätt Om Jag Inte Hittar Orden Hoppas Jag Du Förstår Du Är Stjärnan På Himlen Du Är Vägen Jag Går (Senaste 2 raderna x2) The journey that we took, Well, it was anything but perfect, But I wouldn't not want all had happened Somehow different, I hope you understand, You are the star in my sky You are the path that I walk. (2 last lines x2) Podróż, którą odbyliśmy, Cóż, to nie było idealne, Ale nie chcielibyśmy, żeby wszystko się wydarzyło Jakoś inaczej, Mam nadzieję że rozumiesz, Jesteś gwiazdą na moim niebie Jesteś ścieżką, którą idę. (2 ostatnie wiersze x2) Dömde För Snabbt Kanske För Hårt För Alla Hårda Ord Vill Jag Säga Förlåt Du Gjorde Ju Ditt Bästa Med De Kort Du Gavs Människor Som Hör Ihop Hittar Alltid Tillbaks As the one who judged you too hasty, And, maybe, too harsh, I want to apologize to you For all the rude words. Each of us did the best we could With the cards that fell to us. People who listen to each other They always find each other's support. Jako ten, który osądził cię zbyt pochopnie i Może zbyt surowo chce cie przeprosic Za wszystkie niegrzeczne słowa. Każdy z nas zrobił, co mógł Z kartami, które do nas spadły. Ludzie, którzy się słuchają nawzajem Zawsze znajdują dla siebie wsparcie. Genom Allt Som Har Hänt Står Vi Här Du Och Jag Redo Att Tillsammans Möta Ännu En Dag Thanks to what we've been through You and I are standing here Ready together To meet another day. Dzięki temu, przez co przeszliśmy, Ty i ja stoimy tutaj Gotowi razem Spotkać się kolejny dzień. CHORUS Score: https://musescore.com/user/36472524/scores/6525281 The song from the Swedish comedy film "Morran & Tobias - a gift from above" with the iconic characters of Morran and Tobias. Morran and Tobias played by Johan Rheborg and Robert Gustafsson, are mother and son maladapted in society, but feeling best with each other, regardless of what their life could have looked like. Having smoked too much hashish and drunk much vodka, mother and son suddenly and unexpectedly burst into song. The song was composed by Mauro Scocco. "Morran & Tobias – Som en skänk från ovan" "Morran & Tobias - a gift from above" "Morran & Tobias – dar z góry" Piosenka ze szwedzkiej komedii "Morran & Tobias – dar z góry" z kultowymi postaciami Morranem i Tobiasem. Morran i Tobias grane przez Johana Rheborga i Roberta Gustafssona są matką i synem nieprzystosowanym do życia społecznego, ale czujące się ze sobą najlepiej, niezależnie od tego, jak mogłoby wyglądać ich życie. Po wypaleniu za dużo haszyszu i wypiciu dużej ilości wódki, matka i syn nagle i nieoczekiwanie zaczęli śpiewać. Piosenka została skomponowana przez Mauro Scocco. I love these heartfelt characters and their touchy song. Uwielbiam te serdeczne postacie i ich drażliwą piosenkę. Mommy Morran (Johan Rheborg) and her sonny Tobias (Robert Gustafsson) occurred to be people of a smashing love of life. None and nothing could destroy their will to live. Mami Morran (Johan Rheborg) i jej syn Tobias (Robert Gustafsson) okazali się ludźmi o miażdżącej miłości do życia. Nikt i nic nie mogło zniszczyć ich wolę życia. Mauro Scocco is a Swedish pop musician and composer of Italian descent. Mauro Scocco-szwedzkiej pop muzyk i kompozytor pochodzenia włoskiego. *** HIMLEN RUND HÖRNET HEAVEN ROUND THE CORNER NIEBO ZA ROGIEM "Himlen runt hörnet" written and composed by Mauro Scocco in 1992 is sung by its former performers Lisa Nilsson, Driftwood and Mauro Scocco himself. Piosenka "Himlen runt hörnet" napisana i skomponowana przez Mauro Scocco w 1992 roku. Śpiewana przez byłych jej wykonawców Lisę Nilsson, Driftwood i samego Mauro Scocco. Så många människor omkring mig Utan varken mening eller mål Alltid nån som blir över Säg mig, varför blir det alltid så Nån där uppe måste ha sett mig Och tänkt att nu så är det Väl ändå hennes tur Min tur att träffa nån som vet vad jag behöver det verkar som mina ensamma dar För alltid är över So many people around me Without either meaning or purpose, And there's always someone who is alone. Tell me, why is it always like that? Someone up there must have seen me And thought "Well, it is her turn now!" My turn to meet someone who knows what I need. It seems that my solitude here Is forever over! Tak wielu ludzi wokół mnie Bez znaczenia i celu, I zawsze jest ktoś, kto jest sam. Powiedz mi, dlaczego zawsze tak jest? Ktoś tam na górze musiał mnie widzieć I pomyślałem "Cóż, teraz jej kolej!" Moja kolej na spotkanie z kimś, kto wie czego potrzebuję. Wygląda na to, że na zawsze nadszedł kres Mojej samotności. CHORUS För jag har himlen runt hörnet En egen ängel i en säng Som om himlens alla små stjärnor Sjöng för mig, sjöng för dig I en underbar refräng Du är himlen runt hörnet för mig Because I've got heaven around the corner My own angel as if from heaven Is in my bed. All little stars Sang for me, sang for you In a wonderful chorus You are heaven around the corner for me. Bo mam niebo za rogiem Mój własny anioł jak z nieba Jest w moim łóżku. Wszystkie małe gwiazdki Zaśpiewali dla mnie, zaśpiewali dla ciebie W cudownym chórze. Jesteś niebem za rogiem dla mnie. Och jag reste runt jorden Men du fanns här mitt framför mig Och Gud vet vad jag hade gjort Hur jag hade mått om jag inte träffat dig Jag levde som ett frö för vinden Tog kärlek där jag fick den Och dagen som den kom Men jag har dig nu som vet vad jag behöver Det verkar som mina ensamma dar För alltid är över. And I travelled around the world But you were here right in front of me And God knows what I did! How would I have felt, if I had not met you? I lived like a seed in the wind I took love where I got it, Yet the day came, And now I've got you the one who knows what I need. It seems that my solitude here Is forever over! Podróżowałam po całym świecie Ale byłeś tu tuż przede mną. I Bóg wie, co robiłam! Jak bym się czuła, gdybym cię nie spotkał? Żyłam jak ziarno na wietrze, Zabrałam miłość tam, gdzie ją dostałam. Jednak nadszedł dzień, A teraz mam Ciebie jedynego, który wie czego potrzebuję Wygląda na to, że na zawsze nadszedł kres Mojej samotności. "Himlen runt hörnet". Sung by Lisa Nilsson In 1995 the song was released in English as "Ticket to Heaven" (not to be confused with the same name song by the Dire Straits and others). W 1995 roku piosenka została wydana w języku angielskim jako "Ticket to Heaven" ("Bilet do nieba") (nie mylić z utwórem o tej samej nazwie przez "Dire Straits" i innych). Lisa Nilsson Ticket to heaven ("Bilet do nieba") https://lyricstranslate.com/ru/lisa-nilsson-ticket-heaven-lyrics.html *** DROTTNINGEN AV SKANSTULL THE QUEEN OF SKANSTULL KRÓLEWA Z SKANSTULLU "Drottningen av Skanstull". Mauro Scocco and a Swedish film star Jennie Silfverhjelm as drottningen av Skanstull - the Queen of Skanstull. Mauro Scocco i szwedzka gwiazda filmowa Jennie Silfverhjelm jako drottningen av Skanstull - Królowa z Skanstullu. Du stod mitt i stormen bland åren som gått Ditt konto är tomt och nå't hårstrå är grått Är det svårt att bli äldre på gator av guld Där ingen, ens du kommer undan sin skuld. You well preserved in the storm of years gone by. Your account is empty, and your hair has got streaks of gray. It's hard to grow old in the streets of gold, Where none, even you, won't get away with it. Jesteś prawie nietknięta i atrakcyjna w burzy minionych lat. Ale twoje konto jest puste, a twoje włosy mają siwizny. Trudno się zestarzeć na ulicach złota, Gdzie nikomu, nawet Tobie, nie ujdzie to płazem. Jag var festens Picasso, du var drottningen av Skanstull Festens Picasso och drottningen av Skanstull I was Picasso at the party, you were the Queen of Skanstull Picasso's Party and the Queen of Skanstull Byłem Picassem na imprezie, ty byłaś królową Skanstullu Imprezowy Picasso i królowa Skanstullu Jag la kortet i baren, det brann här inatt Vi dansar på glöden tills allting blir svart Och sen kom polisen, de pratade med nå'n vakt Det var nå'nting vi stulit eller nå'nting vi sagt I emptied my card in the bar, it burned down here last night We danced on its embers until everything turned red. And then police came, they talked to the guard About that we either stole or said something. Opróżniłem kartę w barze, spłonęła tu ostatniej nocy Tańczyliśmy na jej żarze, aż wszystko zrobiło się na minusie. A potem przyjechała policja, rozmawiali ze strażnikiem O tym albo coś ukradliśmy, albo coś powiedzieliśmy. Jag var festens Picasso, du var drottningen av Skanstull Fritt fram i natten med drottningen av Skanstull I was Picasso at the Party, you were the Queen of Scanstull. Free yourself into the night with the Queen of Skanstull. Byłem Picassem na imprezie, ty byłaś królową Skanstullu. Uwolnij się w nocy z królową Skanstull. Vi kommer aldrig bli okej, det får gå på något sätt För mycket som gått sönder, som skaver och sitter snett Men det får gå We'll never be O.K., but somehow it gotta sort out on its own. Too much broken, chafing and lying crooked. But it will work. Nigdy nie będziemy w porządku, ale jakoś musi się to udać. Za dużo zepsutego, ocierającego się i krzywo leżącego. Ale to zadziała. Vad säger du nu, drottningen av Skanstull? Fritt fram i natten med drottningen av Skanstull What do you say now, Queen Skanstull? Free yourself into the night with the Queen of Skanstull. Co teraz powiesz, królowa z Skanstullu? Uwolnij się w nocy z królową z Skanstullu. Fritt fram i natten med drottningen av Skanstull. Free yourself into the night with the Queen of Skanstull. Uwolnij się w nocy z królową z Skanstullu. *** TIME FOR METAL The song Triumfera (Triumph) by an excellent Swedish folk metal group "Utmarken". Piosenka "Triumfera (Triumf)" znakomitej szwedzkiej grupy folk metalowej "Utmarken". Vocals, nyckelharpa (keyed fiddle) – Mathias Gyllengahm, solo guitars– Jan Erik, Jörgen Wikberg, bass guitar – Mikael Andersson, keyboard, hammond organ – Robert Lindqvist, drums – Benny Hägglund. Wokal, nyckelharpa (skrzypce klawiszowe) – Mathias Gyllengahm, gitary solo – Jan Erik, Jörgen Wikberg, gitara basowa – Mikael Andersson, klawisze, organy hammondowe – Robert Lindqvist, bębny – Benny Hägglund. Välkommen till Norrland (Welcome to Northland) by the Utmarken. Lyrics by Mathias Gyllengahm. Välkommen till Norrland (Witamy w Północy) przez Utmarken. Tekst przez Mathiasa Gyllengahma. Mathias Gyllengahm, frontman, songwriter of the Utmarken (Outback) group about their song "Välkommen till Norrland" ("Welcome to Northland" to a German net magazine "Time for Metal" https://time-for-metal.eu : "This is, to me at least, a humorous piece where I overdo the mentality around here and paint a picture of this region with overly dark colours on a broad brush. Northland, hell on earth, looted and plundered, where booze runs through the veins of its stubborn and melancholic inhabitants…". Mathias Gyllengahm, frontman, autor tekstów grupy "Utmarken (Skraj)" o ich piosence "Välkommen till Norrland" ("Witamy w Północy") dla niemieckiego magazynu internetowego "Time for Metal" ("Czas na Metal") https://time-for-metal.eu: "To jest, dla mnie na przynajmniej, humorystyczny kawałek, w którym przesadzam z panującą tu mentalnością i maluję obraz tego regionu zbyt ciemnymi kolorami i szerokimi pociągnięciami pędzla. Północy, piekło na ziemi, wyzyskiwane i plądrowane, gdzie drink płynie w żyłach upartych i melancholijnych mieszkańców …". About his instrument, nyckelharpa (keyed fiddle): "I wanted something that sounded “older”. The nyckelharpa was just it. It sounded both epic and melancholic". O swojem instrumencie, nyckelharpie (skrzypce klawiszowej): "Chciałem czegoś, co brzmiałoby "starsze". Nyckelharpa była właśnie tym. Brzmiała zarówno epicko, jak i melancholijnie". https://en.m.wikipedia.org/wiki/Nyckelharpa https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Nyckelharpa Över vidder och nejder hörs ett avlägset skri Det är ljudet av ett byte som slutar sitt liv Uti dimman sitter norrlandsbon med höjt gevär Och ser bytets liv ändas men's stadsbon förfärs Välkommen till Norrland Till helvetet på jord Där brännvinet susar genom invånarns blod Välkommen till Norrland Till fattigdom och svält Där folk blir begravda på åkrarnas fält Våra gruvor, de ägs av nåt utländskt bolag Och där jobbar vi och sliter vareviga dag Och den vinst vi genererar kommer aldrig tillbaks Och den som protesterar för de till gulag Välkommen till Norrland Globalismens koloni Där spriten du dricker ger melankoli Men bland jägare och bönder Är beredskapen god Och går allting åt fanders Frys jag ihjäl i min bod Välkommen till Norrland Till vidder av skräck Där strömkarlens son sitter näck i en bäck Välkommen till Norrland Där vägen tar slut Där fullmånen lyser över vittrornas tjut A distant scream is heard over the plains of the northern climes. It is a scream of a prey ending his life. In the fog there sits a native of Northland with his shotgun raised, But while the prey's life finishes, The inhabitants of our male city are terrified. Nad równinami północnych krajów słychać odległy krzyk. To dźwięk ofiary kończącej swoje życie. We mgle siedzi mieszkaniec Północy z uniesioną strzelbą, Ale gdy życie ofiary się kończy, Mieszkańcy naszego męskiego miasta są przerażeni. Welcome to the Northland, To hell on earth, Where brandy boils in the veins of the locals. Welcome to the North, The land of poverty and hunger, Where they bury people in the fields. Witamy w Północy, Do piekła na ziemi, Gdzie brandy gotuje się w żyłach mieszkańców. Witamy w Północy, Ziemia biedy i głodu, Gdzie pogrzebują ludzi na polach. The owners of our mines are foreign companies, And there we work and toil forever, But the profit we generate never comes back to us. And those who protest go to the GULAG. Właścicielami naszych kopalni są firmy zagraniczne, I tam pracujemy i trudzimy się w nieskończoność, Ale zysk, który generujemy, nigdy do nas nie wraca. A ci, którzy protestują, idą do GUŁAGU. Welcome to Northland, The colony of globalism, Where the alcohol you drink causes melancholy, And the hunters and farmers Are ready for the worst, Cuz everything goes to hell, And I freeze to death in my barn. Witamy w Północy, Tą Kolonii globalizmu, Gdzie alkohol, który pijesz, Wywołuje melancholię, A myśliwi i rolnicy Gotowi na najgorsze, Bo wszystko idzie do piekła I zamarzam na śmierć w mojej stodole. Welcome to the Northland, To an expanse of fear, Where the electrician's son sits naked in the stream. Welcome to the Northland, Where the road ends Where the full moon shines Above the howling of a white-tailed deer. W przestrzeń strachu, Gdzie w strumieniu siedzi nagi syn elektryka. Witamy w Północy, Gdzie kończy się droga Gdzie świeci księżyc w pełni Nad wyciem jelenia wirginijskiego. *** JESTERS TO THE LEFT OF ME, JOKERS TO THE RIGHT.. *) NAZISTERNA NAZIS NAZIŚCI A sketch starring one of the most famous Swedish comedians Robert Gustafsson (he played the part of son in the movie "Morran & Tobias"). Skecz z udziałem jednego z najsłynniejszych szwedzkich komików Roberta Gustafssona. Initially, the sketch seemed to me rather one-sided, primitive, and even stupid and for children, but then I realized that it had, it had got many more meanings than you might think and corresponded to the truth of life. For this reason, it is still up to date. Besides, it contains a Swedish equivalent of the Polish "mohair berets" (i.e. a satirical character of the politically active old ladies). It can be said that this is an image that reflects a universal phenomenon of the "mohair berets" in its Swedish edition. Początkowo skecz wydawał mi się raczej jak jednostronny, prymitywny, a nawet głupi i dla dzieci, ale potem zdałem sobie sprawę, że ma, zawiera o wiele więcej znaczeń, niż można by sądzić, znaczeń odpowiadających prawdzie życia. Z tego powodu do tej pory jest aktualny. Poza tym zawiera szwedzki odpowiednik polskich "moherowych beretów" (czyli satyryczną postać politycznie zaangażowanych starszych pań). Można powiedzieć, że jest to obraz, który odzwierciedla uniwersalne zjawisko "moherowych beretów" w szwedzkim wydaniu. NAZISTERNA QUESTIONER: Now we have 1933 in Germany. We are in Lübeck, in a small city in Northern Germany at the time of the very important elections. If you walk down this street, this is Herberstrasse**), and enter the picturesque post office, you will witness the process of voting. You can see an old LADY with something like a steak on her head. -Hi, excuse me, what's your name? L: My name is Christina Hassereuda***), I am a typist at the Siemens Company. Q: Well, ma'am, now you are going to decide who will rule Germany, right? L: Yes, there are two alternatives. Q: Yes. What are they? Can you... L: We have a kind of a liberal party... Q: What do you think they promise? L: Let me see ... Healthcare, Education, Social Services ... World peace. Free healthcare ... A better environment ... Q: Lower taxes, don't they promise it either? L: Yes, it would be very good for the families with children. Q: Maybe, a little extra money for you too. L: It would be tastier with more dough. Q: I can assume that this party is very good. L: Yes, they promise to carry out a very good, humane policy. Q: Besides, we have another, the second party. L: Yes, we have those Nazis here. Q: Yes, the National Socialists. What kind of policy do they want to carry out? L: Terror ... World War ... Ethnic purges ... D... Q: Dictatorship, as they say here too. L: Tortures... Assaults ... Throwing children into the furnaces. Death camps and book burning. Q: It doesn't sound very nice. L: Death camps, yeah ... Q: So which of these parties would you vote for? L: I'd vote for... the Nazis. Q: Why? Excuse me, aren't they going to burn children? L: In their death camps, yes! Q: The first, liberal party promises peace and freedom ... L: You think so. .. Free healthcare, better environment ... Q: Yes, but doesn't it really sound better? L: Much better than burning children... Q: Yes, so which party are you going to vote for, dear lady? L: For the Nazis. Q: Wait, my dear lady, Mrs. Steakhead, it's fucking simple. You have a kind party and a mean party. L: Kind, mean. Q: If you want to live good, you shouldn't let mean people rule! L: Thank you for your help! I should vote for those who are good, as I think. Q: You are right! So you are going to vote for ... L: the Nazis! PYTAJĄCY: Teraz mamy rok 1932 w Niemczech. Jesteśmy w Lubece, w małej miejscowości w północnych Niemczech, w czasie bardzo ważnych wyborów. Jeśli pójdziesz tą ulicą, to jest Herberstrasse**), i wejdziesz do malowniczej poczty, będziesz świadkiem procesu głosowania. Możesz zobaczyć STARUSZKĘ z czymś w rodzaju steku na głowie. -Cześć, przepraszam, jak masz na imię? S: Nazywam się Christina Hassereuda***), jestem maszynistką w firmie Siemens. P: No proszę pani, teraz pani zdecyduje, kto będzie rządził Niemcami, prawda? S: Tak, są dwie alternatywy. P: Tak. Jakie to są? Czy możesz... S: Mamy coś w rodzaju partii liberalnej... P: Jak myślisz, co obiecują? S: Niech zobaczę... Opieka zdrowotna, edukacja, opieka społeczna... Pokój na świecie. Bezpłatna opieka zdrowotna ... Lepsze środowisko ... P: Niższe podatki, czy też nie obiecują? S: Tak, byłoby bardzo dobrze dla rodzin z dziećmi. P: Może dla ciebie też trochę dodatkowych pieniędzy. S: Byłoby smaczniej z większą ilością ciasta. P: Mogę założyć, że ta partia jest bardzo dobra. S: Tak, obiecują prowadzić bardzo dobrą, humanitarną politykę. P: Poza tym mamy drugą partię. S: Tak, mamy tu tych nazistów. P: Tak, narodowi socjaliści. Jaką politykę chcą prowadzić? S: Terror... Wojna Światowa... Czystki etniczne... D... P: Dyktatura, jak tu też mówią. S: Tortury... Napaści... Wrzucanie dzieci do pieców. Obozy śmierci i palenie książek. P: To nie brzmi zbyt dobre. S: Obozy śmierci, tak... P: Więc na którą z tych partii byś zagłosowała? S: Głosowałabym na... nazistów. P: Dlaczego? Przepraszam, czy nie będą palić dzieci? S: W swoich obozach śmierci, tak! P: Druga partia obiecuje pokój i wolność... S: Tak myślisz... Bezpłatna opieka zdrowotna, lepsze środowisko... P: Tak, ale czy to naprawdę nie brzmi lepiej? S: Dużo lepiej niż palenie dzieci... P: Tak, więc na którą partię zamierzasz głosować, droga pani? S: Na nazistów. P: Czekaj, droga pani, pani Stekłeb, to kurewsko proste. Masz dobrą partię i złą partię. S: Dobra, zła. P: Jeśli chcesz żyć dobrze, nie powinienaś pozwalać rządzić złym ludziom! S: Dziękuję za pomoc! Powinienam głosować na tych, którzy są dobrzy, jak sądzę. P: Masz rację! Więc zamierzasz głosować na ... S: Naziści! *) is a song by a Scottish folk rock/rock band Stealers Wheel. to piosenka szkockiego folkowo-rockowego zespołu Stealers Wheel. Clowns to the left of me, jokers to the right, Here I am, stuck in the middle with you. ... Trying to make some sense of it all, But I can see it makes no sense at all. Klauni po lewej stronie, żartownisie po prawej Oto jestem, utknąłem z tobą pośrodku. ... Próbując to wszystko zrozumieć, Ale widzę, że to w ogóle nie ma sensu. **) Herberstrasse = Mean Street, Podła Ulica, sounds almost as HerberTstrasse in the quarter of Repeerbahn in Hamburg. ***) Hassereuda = Haßeräude (Haß + Räude) Hatreditch (hatred + itch) Złoświerzb (zło + świerzb) (= I fucking hate you! Kurewsko was nienawidzę!) Mrs. Steakhead (= steak + head) Pani Stekłeb = stek + łeb *** RAPPAREBAN VIA DEI Rapper THE RAPPER TREK CAPPUCCINO Written By Nathan Andrew Chen, ELIESG, Nisj, L1NA & Fatima Jelassi. Sung by "Cappuccino" (by Jelassi & L1NA) Tekst: Nathan Andrew Chen, ELIESG, Nisj, L1NA i Fatima Jelassi. Śpiewane przez przez Jelassi & L1NA. CHORUS Hinner inte ifatt oss Hinner inte ikapp The hell they catch up with us The hell they catch us Ledwie dogonią nas Ledwie złapią nas VERSE Börjar dagen med en cappuccino "Italiano al pacino" Alla kollar som det e SF bio No problemo, alltid stil å "20 lax" i jeansen Nej jag skoja Trippla skiten Fickan full men "Racks on racks" , gjort värsta dealsen Start your day with a cup of Cappuccino "Italiano al pacino" All looks like as in a sci-fi film No problemo, be always in a style of "20 lax" in jeans No, I am kidding, Triple shit, Pocket is full, but "Racks on racks", we made the awesome deals. WERSET Zacznij dzień od filiżanki cappuccino "Italiano al pacino" Wszystko jest jak w filmie science fiction No problemo, zawsze bądź w dobrym stylu "20 lax" w dżinsach Bez żartów Potrójne gówno Kieszeń jest pełna, ale "Racks on racks", mieliśmy świetną umowę. Ah vilken härlig dag Värsting aura här idag 7 siffrigt i mitt företag Ung rich, mother fucker, det klär mig bra Ah, what a wonderful day! Awesome aura is here today. We're in company with 7 digits Young and rich, motherfucker, it suits me well. Ach, jaki cudowny dzień! Niesamowita aura jest tutaj dzisiaj. Jesteśmy w towarzystwie 7 cyfr Młody i bogaty, motherfucker, pasuje mi dobrze. CHORUS Flyger med siffror Dom hinner inte räkna Dom ekar som syrsor Dom stör sig för dom Flying with numbers They have no time to count They echo like crickets They are bothered by them Hinner inte ifatt oss Hinner inte ikapp Dom trodde vi gått och lagt oss Vi är intolerant Söta men vi har stark sås, jag vet ni ser det Vi gör succés på din gata och på din TV The hell they catch up with us The hell they catch us They thought we'd gone to bed, We are intolerant Sweet, but we have hot sauce, I know you see it, We make success on your street and on your TV. Ledwie dogonią nas Ledwie złapią nas Myśleli, że poszliśmy spać, Ale jesteśmy nietolerancyjni Jesteśmy słodcy, ale mamy ostry sos, wiem, że to widzisz Odnosimy sukcesy na Twojej ulicy i w Twoim telewizorze. Hinner inte ifatt oss Hinner inte ikapp Dom troddе vi gått och lagt oss Vi är intolerant Söta men vi har stark sås, ni är för sura Om ni vill komma ikapp det е ba börja kuta The hell they catch up with us The hell they catch us They thought we'd gone to bed, We are intolerant, Sweet, but we have strong sauce, you are too sour If you want to catch up, it's good to start squatting. Ledwie dogonią nas Ledwie złapią nas Myśleli, że poszliśmy spać, Ale jesteśmy nietolerancyjni Jesteśmy słodcy, ale mamy mocny sos, jesteś za kwaśny, Jeśli chcesz nadrobić zaległości, dobrze jest zacząć przysiadać. VERSE Börjar dan med en varm choklad Fresh, finns inga undantag. Gummiband, ingen bankomat som ett elbolag Smoothtalk, för er det är moonwalk Rutorna ska vara tonade För de e stort namn För att bli snokad på Du känner dig hotad, åh Inget jag kan bestämma över Allt jag vill sända Alla siffrorna dom bara svämmar över Va, är du hemma? Det är nånting du borde skämmas över Hämta en vän Lighta upp den Som L1NA gör det Ah vilken härlig dag Alla räkningarna färdiga Six figures, alla ärliga Utgifterna förfärliga Start the day with a hot chocolate Fresh, there are no exceptions. Rubber band, no ATM like an electricity company. Smoothtalk, for you it's a moonwalk The windows should be tinted As the big name Gets snooped on. You feel threatened, oh! Nothing I can decide over. Everything I want to send All the figures they just flood over What are you at home? This is something you should be ashamed of. Get a friend, Lighten it up, As L1NA does. Oh what a wonderful day! All the bills finished. Six figures, all is honest. Awesome expences. WERSET Zacznij dzień od gorącej czekolady Świeże, nie ma wyjątków. Taśmy gumowe, brak bankomatu jak w firmie elektrycznej. Smoothtalk, to jest dla ciebie moonwalk. Okna muszą być zaciemnione, Bo za wielkimi nazwiskami Trwa obserwacja. Czujesz się zagrożony, och! Ale nic na to nie poradzę. Wszystko, co chcę od pieprzyć, To są wszystkie liczby, które po prostu zalewają. Co? Czy wciąż jesteś w domu? To jest coś, czego powinieneś się wstydzić. Zaprzyjaźnij się! Odpuść sobie, Tak jak L1NA. Ach co za cudowny dzień Wszystkie rachunki gotowe Six figures, wszyscy uczciwi, Wydatki straszne. CHORUS VERSE Ey bror jag tror inte vi behöver springa nå mer alltså Ärligt, varför? Jag ser inte ens dom, jag tror dom e fett långt bak alltså På riktigt? Abow är det där dom? Knas, de ser ut som myror Ey, brother, then I don't think we need to run to reach more. Honestly. Why? I do not even see them, I think they are fat far behind. For real? Shit! Is that them? Crunch! They look like ants. WERSET Hej, bracie, wtedy nie musimy biec, żeby osiągnąć więcej. Szczerze mówiąc. Czemu? Nawet ich nie widzę, myślę, że są daleko w tyle Poważnie? Szajs! To oni? Trzask! Wyglądają jak mrówki. Såklart vi firar, vår plats är redan säkrad Springer förbi dom Gå upp och sluta rälla dig Sida till sida, de är Lina och Fatima Konkurrensen blev förtvivlad Inte konstigt vi är här-da-de (va, va, va, va) Hörde inte vad du sa Vi kan snacka när vi e klara Bara om vi får betalt Of course, we celebrate, our place is already secured. We run past them. Get up and stop barking. Side by side, they are Lina and Fatima. The competition became desperate No wonder we are har-de-ned (yep, yep, yep, yep) Didn’t hear what you said We can snack when we're clear Only if we get paid. Oczywiście świętujemy, nasze miejsce jest już zabezpieczone. Przebiegamy obok nich. Wstań i przestań szczekać. Obok siebie są Lina i Fatima. Konkurencja stała się zdesperowana Nic dziwnego, że jesteśmy zahartowani (tak, tak, tak, tak) Nie słyszałam, co powiedziałaś Możemy coś przekąsić, kiedy wszystko będzie jasne, Tylko jeśli otrzymamy zapłatę. CHORUS COMMENTS KOMENTARZ 1. Cappuccino "Italiano al pacino" (Al Pacino: "Without coffee something's missing"). Kawa Cappuccino "Italiano al pacino" (Al Pacino: "Bez kawy czegoś brakuje"). 2. No Problemo = No problem Nie ma problemu 3. "20 lax" is a music video feat. Fatima Jelassi to teledysk z udziałem Fatimy Jelassi 4. "Racks on racks" is a music video by Lil Pump to teledysk z Lil Pumpem 5. Motherfucker skurwysyn 6. Smoothtalk saying all the right things at the right time, flattering with the intention of deceiving. mówienie wszystkich właściwych rzeczy we właściwym czasie, schlebianie z zamiarem oszukania. Moonwalk is a dance by gliding backwards while appearing to make forward walking motions to taniec, w którym tancierz ślizga się do tyłu, podczas gdy wydaje się, że wykonuje ruchy chodu do przodu. 7. 7 siffrigt - billion - bilion, miliard Six figures - million - milion 8. Fatima - Fatima Jelassy 9. Abow - a swedish slang often used in the suburbs, basically the ghetto of Sweden, it means "Shit!" or like "Wow!" szwedzki slang często używany na przedmieściach, w zasadzie w szwedzkim getcie, oznacza "Gówno! Szajs" lub jak "Wow!" *** Presenter: "THIS IS PRACTICALLY A PROFESSIONAL YOUNG LADY" Prezenter: TO PRAKTYCZNIE PROFESJONALNA MŁODA PANNA Lyrics by Jack Gold, Stig Andersson Music by Arnold Goland Sung by Anni-Frid Lyngstad SÅ SYND DU MÅSTE GÅ Det är alltid svårt att ta farväl Men det finns ett måste likaväl Om du kunde stanna här ändå Så synd du måste gå It's always hard to say goodbye, But it's also what one has to do. If you only could still stay here! What a pity you have to go! Zawsze ciężko się pożegnać, Ale jest to również nieuniknione. Gdybyś tylko mógł tu jeszcze zostać! Szkoda, że musisz iść! Sommarnatten är så ljuv men kort Redan drar den sista skuggan bort Redan färgas sommarhimlen blå Så synd du måste gå The summer night is so sweet, but short. The last shadow has already pulled away. The summer sky has already been colored blue. What a pity you have to go! Letnia noc jest taka słodka, ale krótka. Ostatni cień już się oddalił. Letnie niebo jest już zabarwione na niebiesko. Jaka szkoda, że musisz iść! CHORUS Se solen igen Och jag önskar att vi fick gå I solen, min vän Hela livet vi två Seeing the sun(rise) again, I wish, my friend, We could go together In the sun(shine) for all our lives. Znowu widzę słońce. Mój przyjacielu, chciałabym, Żebyśmy mogli w parze przejść Pod słońcem przez całe życie. Det lär vara ljuvt, ja underbart Sällan mötas och att skiljas snart Jag vill ha dej kvar hos mej ändå Så synd du måste gå Så synd du måste gå It must be nice, even wonderful To date rarely (and) to part soon, But anyway I'd like you To stay with me forever. What a pity you have to go! (the last line x2) To musi być miłe, a nawet cudowne. Rzadko się randkować i wkrótce się rozstawać, Ale w każdym razie chciałabym, Aby ty mógł zostać ze mną na zawsze. Jaka szkoda, że musisz iść! (ostatni wiersz x2) CHORUS Det lär vara ljuvt, ja underbart Sällan mötas och att skiljas snart Jag vill ha dej kvar hos mej ändå Så synd du måste gå Så synd du måste gå Så synd du måste gå Så synd du måste gå It must be nice, even wonderful To date rarely to part soon, But anyway I'd like you To stay with me forever. What a pity you have to go! (the last line x4) To musi być miłe, a nawet cudowne. Rzadko się randkować i wkrótce się rozstawać, Ale w każdym razie chciałabym, Aby ty mógł zostać ze mną na zawsze. Jaka szkoda, że musisz iść! (ostatni wiersz x2) <1969> The song was recorded as a single in 1969 and included in album in 1972. Interestingly, the word of "synd" in Swedish not only means "pity", but also "sin", "too bad" and "shame". Oh-uh! Piosenka została nagrana jako singiel w 1969 roku i dołączona do albumu w 1972 roku. Co ciekawe, słowo "synd" w języku szwedzkim oznacza nie tylko "szkoda", ale także "grzech", "zbyt złe" i "wstyd". Nnno tak! Interview with soft-voiced, a little shy 22-year-old Anni-Frid Lyndstag in 1967, her first appearance on TV. (The Lennart Hyland show on Swedish TV). Wywiad z cichą, nieco nieśmiałą 22-letnią Anni-Frid Lyndstag w 1967 roku, jej pierwszy występ w telewizji. (Program Lennarta Hylanda w szwedzkiej telewizji). Presenter: So this is today's winner Anni-Frid Lyndstag. Cogratulations. Lyndstag: Thank you. Presenter: It's been an exciting day for you, right? [Anni-Frid Lyndstag has just won the Nya aniksten (New faces) contest in Skansen, Stockholm] Lyndstag: Most definitely. Presenter: Are you used to contests? Lyndstag: No, I wouldn't say that I'm "used to". Presenter: Where are you from? Lyndstag: From Eskilstuna. Presenter: But you had appeared in that kind of contests before, hadn't you? Lyndstag: Yes, I had. Presenter: What has been your best achievement so far? Lyndstag: I won the Flugan contest [for the Best National Singer] in 1964. Presenter: Well-done! This is practically a professional young lady. What happened after you had won that contest? Lyndstag: Nothing. Presenter: Nothing. Were you hoping something would happen? Lyndstag: I wouldn't say so. Presenter: What is your occupation? Lyndstag: I am married, I've got two children. This is my occupation. Presenter: Ah! This is a wonderful occupation. But isn't it an obstacle, isn't it a reason by which nothing was happening after your winning the Flugan? Lyndstag: I don't think so. No, I don't. Presenter: Would you like to have a day off from now on too? Lyndstag: Who would say "no" to that? Presenter: What about those two little ones? They must be too little to leave them for participation in a new contest. Your husband will have to help you. Lyndstag: I'm sure he will... Presenter: ...if it may come to that. What was your winning song? Lyndstag: The title of the song that was sung by Östen Warnerbring is "En ledig dag" [A Day Off]. I think it is a good song. Presenter: to the musicians Are you all right with that song? Maybe I should add that this song had not been performed by the winner together with our musicians before. Lyndstag: Can I hold the microphone in my hand? Presenter: Absolutely. Here it is. Is that better now? Lyndstag: Yes, it is. Thank you. Presenter: Never mind. Please. Prezenter: Oto dzisiejsza zwyciężczynia Anni-Frid Lyndstag. Gratulacje. Lyndstag: Dziękuję. Prezenter: To był dla ciebie ekscytujący dzień, prawda? [Anni-Frid Lyndstag właśnie wygrała konkurs Nya aniksten (Nowe twarze) w Skansenie, Sztockholm] Lyndstag: Zdecydowanie. Prezenter: Czy jesteś przyzwyczajona do konkursów? Lyndstag: Nie, nie powiedziałabym, że jestem "przyzwyczajenia". Prezenter: Skąd jesteś? Lyndstag: Z Eskilstuny. Prezenter: Ale występowałaś już wcześniej w tego rodzaju konkursach, prawda? Lyndstag: Tak, występowałaś. Prezenter: Jakie było twoje najlepsze osiągnięcie do tej pory? Lyndstag: Wygrałam konkurs Flugan [na najlepszego wokalistę narodowego] w 1964 roku. Prezenter: Dobra robota! To praktycznie profesjonalna młoda panna. Co się stało po tym, jak wygrałaś ten konkurs? Lyndstag: Nic. Prezenter: Nic. Miałaś nadzieję, że coś się wydarzy? Lyndstag: Nie powiedziałabym. Prezenter: Jaki jest Twój zawód? Lyndstag: Jestem zamężna, mam dwoje dzieci. To jest mój zawód. Prezenter: A-a! To wspaniały zawód. Ale czy nie jest to problemem, czy nie jest to powód, dla którego nic się nie działo po wygraniu Flugana? Lyndstag: Nie, nie sądzę. Prezenter: Czy chciałabyś od teraz też mieć dzień wolny? Lyndstag: Kto by na to powiedział "nie"? Prezenter: A co z tymi dwoma maluchami? Muszą być za małe, aby zostawić je do udziału w nowym konkursie. Twój mąż będzie musiał ci pomóc. Lyndstag: Jestem pewna, że to zrobi... Prezenter: ...jeśli do tego dojdzie. Jaka była twoja zwycięska piosenka? Lyndstag: Nazwa tej piosenki, którą śpiewał Östen Warnerbring, to"En ledig dag" [Dzień Wolny]. Myślę, że to dobra piosenka. Prezenter: do muzyków Czy wszystko O.K. z tą piosenką? Może też powinienem dodać, że ta piosenka nie była wcześniej wykonywana przez zwyciężczynię razem z naszymi muzykami. Lyndstag: Czy mogę trzymać mikrofon w dłoni? Prezenter: Absolutnie. Oto jest. Czy teraz jest lepiej? Lyndstag: Tak, jest. Dziękuję Ci. Prezenter: Nieważne. Proszę. The very beginning of Lyndstag's professional career in cabaret. Sam początek kariery zawodowej Anni-Frid Lyndstag w kabarecie. "People need love" by very early ABBA formed in 1972. Record of 1973. Pregnant Agnetha is temporarily filled in for her friend Inger Brundin, a Christian music singer. "Ludzie potrzebują miłości" bardzo wczesnej grupy ABBA utworzonej w 1972 roku. Nagranie w 1973 roku. Ciężarna Agnetha zostaje tymczasowo zastąpiona przez swoją przyjaciółkę Inger Brundin, piosenkarkę Chrześcijańskej muzyki. Anni-Frid Lyndstag has got a 3-octave operatic voice Anni-Frid Lyndstag ma trzyoktawowy głos operowy HI, I'M AGNETHA Agnetha Fältskog pronounces her name, revealing that Swedish is gradually becoming a tonal language. A fragment of interview on the Japanese TV. Agnetha says the long days in Japan in winter surprised her, since the days in Sweden in that season last just five hours. Besides she informed the Japanese that in winter hot Swedes spent their leisure time travelling on skis, playing ice-hockey and talking about love. Agnetha Fältskog wymawia swoje imię, ujawniając, że szwedzki stopniowo staje się językiem tonalnym. Fragment interview w japońskiej telewizji. Agnetha mówi, że długie zimowe dni w Japonii ją zaskoczyły, bo dni w Szwecji w tym sezonie trwają zaledwie pięć godzin. Poza tym poinformowała Japończyków, że w zimie upalni Szwedzi spędzają wolny czas jeżdżąc na nartach, grając w hokeja i rozmawiając o miłości. 17-year-old Agnetta sent a sample of her singing ability and a song written and composed by her when she was 16 years old to famous producer Little Gerhard. The song telling about her love, faithlessness and departing with her boyfriend Björn Lilja became #1 in Sweden in 1967. 17-letnia Agnetha wysłała próbkę swoich umiejętności wokalnych oraz piosenkę napisaną i skomponowaną przez nią, gdy miała 16 lat, do słynnego producenta Little Gerharda. Piosenka opowiadająca o jej miłości, niewierności i odejściu ze swoim chłopakiem Björnem Lilją stała się numerem jeden w Szwecji w 1967 roku. Interview on Swedish TV in 1976. Interview w szwedzkiej telewizji w 1976 r. Presenter: What are you thinking now that you are hearing this? Agnetha: On my mind is that it was my first record, and that I had been incredibly nervous before recording this. I was just 17 years old and I never had been to Stockholm, so I brought my father with me to hold my hand. We stepped into Philips Studio. An arranger by name of Sven-Olaf Waldoff had received these songs and written the arrangements. I remember that when we got there we were going downstairs and I was feeling a bit like right now. I could hear that they were adding some strings, and I was like "It is my song". I couldn't believe it was for real. That was almost the most fantastic episode of my life. That feeling that this is something that I had written and all those people were playing its arrangement. There was so much fun. Prezenter: O czym myślisz, kiedy to słyszysz? Agnetha: Myślę o tym, że była to pierwsza płyta, jaką nagrałam. I jak niesamowicie zdenerwowana byłam to nagrać. Miałam tylko 17 lat i nigdy nie byłam w Sztokholmie, więc zabrałam ojca, żeby trzymał mnie za rękę. Weszliśmy do Philips Studio. Aranżer o imieniu Sven-Olaf Waldoff otrzymał te piosenki i napisał aranżacje. Kiedy tam dotarliśmy, pamiętam, że schodzili schodami, jak teraz. Słyszałam, że dodają jakieś smyczki i pomyślałam taka "To moja piosenka". Nie mogłam uwierzyć, że to prawda. To był prawie najbardziej fantastyczny epizod w moim życiu. Poczucie, że to było coś, co napisałam, a tutaj wszyscy ci ludzie grali tą aranżację. Było tyle zabawy. Jag var så kär I was so in love Byłam tak zakochana Sång av Agnetha Fältskog JAG VAR SÅ KÄR Säg, kan du förlåta Mina hårda ord när jag gick? Det jag sa kunde låta Som om du aldrig tillbaka mig fick Songwriter Agnetha Fältskog I WAS SO IN LOVE Tell me, if you forgive my harsh words, I said when I left you? What I said might have sounded like you'll never get me back. Piosenka przez Agnethę Fältskog BYŁAM TAK ZAKOCHANA Powiedz mi, czy możesz wybaczyć moje szorstkie słowa, kiedy cię zostawiłam? To, co powiedziałam, może brzmieć tak, jakbyś nigdy nie wrócisz mnie. Jag trodde jag var kär i den vännen som jag svek dig för. I thought I'd fallen in love with a friend with whom I cheated on you. Myślałam, że zakochałam się w przyjaciela, przez którego cię zdradziłam. Men nu först förstår jag att det var ett misstag av mig, för det är du, bara du, som framför mig står varthän jag går. But only now I understand that it was my mistake, 'cuz it's you, only you stand before my eyes Everywhere I go. Ale dopiero teraz rozumiem że to była pomyłka, bo to ty, tylko ty, Stoisz przed moimi oczami Gdziekolwiek pójdę. En gång, för länge sedan, var jag din och allt var så bra. En gång, var jag lycklig, det var då jag tillhörde dig. Formerly I was yours, and everything was so good. Once I was happy. It was when I belonged to you. Dawniej Byłam twoja, i wszystko było tak dobre. Kiedyś byłam szczęśliwa. To było, kiedy należałam do ciebie. Men nu så går jag ensam på de platser, de där vi var, vi två. But now I walk alone in those places where we've been, the two of us. Ale teraz chodzę sama w tych miejscach, w których byliśmy, my dwoje. Och nu först förstår jag att det var ett misstag av mig, För det är du, bara du, som framför mig står varthän jag går. Oh, only now I understand that it was my mistake, 'cuz it's you, only you stand before my eyes Everywhere I go. Och, dopiero teraz rozumiem że to była pomyłka, bo to ty, tylko ty, Stoisz przed moimi oczami Gdziekolwiek pójdę. Ja, nu först förstår jag att det var ett misstag av mig, för det är du, bara du, som framför mig står varthän jag går, varthän jag går. Yes, only now I understand that it was my mistake, 'cuz it's you, only you stand before my eyes Everywhere I go, Еverywhere I go. Tak, dopiero teraz rozumiem że to była pomyłka, bo to ty, tylko ty, Stoisz przed moimi oczami Gdziekolwiek pójdę, Gdziekolwiek pójdę. The most known cover of the song by a men's ensemble "Vikingarna" (Vikings, Norsemen) Najbardziej znany cover piosenki przez męskiego zespołu "Vikingarna" (Wikingowie, Normanowie) Agnetha Fältskog: "Of course, I dreamt of being a great singer, but that time my aim wasn't to become a world famous star, I didn't think for a moment that I ever would be, but I hoped to make record, maybe, to get into the Swedish charts. The important thing for me was to stand on stage and use my voice". Agnetha Fältskog: "Oczywiście, marzyłam o byciu świetną piosenkarką, ale wtedy moim celem nie było zostać gwiazdą światowej sławy, ani przez chwilę nie myślałam, że kiedykolwiek będę. Chociaż miałam nadzieję, że uda mi się nagrać płytę, aby dostać się na szwedzkie listy przebojów, dla mnie ważniejsze było stanąć na scenie i użyć swojego głosu". By Agnetha Fältskog & Bosse Carlgren DOKTORN Doktorn, jag är fast i en vana Ja, ingen kan ana vad jag har det svårt, Ni hypnotiserar folk mot laster Det sa min faster som pimplade port, Nu måste jag få en tid. By Agnetha Fältskog & Bosse Carlgren DOCTOR Doctor, I have a bad habit. No, none can even guess from what I suffer. You hypnotize people against vices. My aunt, the one who drank heavily, told me about you. Now I also want to see you soon. Piosenka przez Agnethę Fältskog & Bosse Carlgrena DOKTOR Doktorze, mam zły nawyk. Tak, nikt nie może nawet zgadnąć, na co cierpię Hipnotyzujesz ludzi przeciwko występkom. Moja ciotka, ta, która dużo piła, opowiedziała mi o tobie. Teraz też chcę się umówić. Åh snälla Doktorn, mmm Doktorn, Hjärtat slår, kan inte gå i trappor en gång, Doktorn, mmm Doktorn, Kanske det har gått för långt, Åh Doktorn! Oh, please, doctor, mmm doctor, Whenever I walk up stairs, My heart pounds. Doctor, mmm, Doctor, Maybe, my illness has been too advanced. Oh, doctor! Och, proszę, doktorze, mmm doktorze! Moje serce bije, jak tylko wchodzę po schodach. Doktorze, mmm, doktorze, Może moja choroba jest już zbyt zaniedbana. O doktorze! Har försökt dra ner konsumtionen Men situationen har blivit prekär, Förr i världen räkte ett i veckan Nu blir det minst två om dan ungefär, Jag är nog ett hopplöst fall. I tried to decrease the overuse, But it only made matters worse. Earlier I used to have enough one time a week, Now it happens at least twice a day. I am probably a hopeless case. Starałam się ograniczyć nadużywanie, Ale to tylko pogorszyło sytuację. Kiedyś miałam dość raz w tygodniu, Teraz dzieje się to co najmniej dwa razy dziennie. Jestem chyba beznadziejnym przypadkiem. Men snälla Doktorn, mmm Doktorn, Har försökt med snask men jag blev tjock som en gris, Doktorn, mmm Doktorn, Snälla hjälp mig på nåt vis, Åh Doktorn! Please doctor, mmm, doctor, I tried to get rid of my addiction by eating snacks, but I just got fat like a pig. Doctor, mmm, boktor, Please help me somehow Oh, doctor! Proszę, doktorze, mmm, doktorze, Próbowałam pozbyć się nałogu za pomocą przekąsek, Ale po prostu przytyłem jak świnia! Doktorze, mmm, doktorze, Proszę pomóż mi jakoś, O doktorze! Ständigt så vaknar begäret igen Och då måste jag bara ha, Men när jag darrande tänt ännu en Känns det bra, mmm. I keep feeling desire all the time, And I can't resist it. I shiver with want, and everything starts anew, And then I feel happy, mmm. Nieprzerwanie czuję pragnienie I nie mogę mu się oprzeć. Drżę z wyczekiwania, wszystko zaczyna się od nowa, Wtedy jestem szczęśliwa, mmm. Hundratals har slutat att röka Som fått försöka på Doktorns klinik, Mitt begär är inte cigaretter Och inte tabletter, jag är nog unik, Men gör ett försök ändå. Hundreds stopped smoking After they'd tried to do it at the Doctor's clinic, My addiction is neither cigarettes Nor even pills, I'm probably one of a kind, But I want to try it anyway. Setki przestały palić Po tym, jak spróbowali zrobić to w klinice Doktora, Mój nałog to nie papierosy Ani nawet pigułki, prawdopodobnie jestem jedyna w swoim rodzaju, Ale i tak chcę spróbować. Jag ber Er, Doktorn, mmm Doktorn, Ta Er an mitt fall så jag kan hoppas igen, Doktorn, mmm Doktorn, Snälla vänj mig av med män, Åh Doktorn! I beg you, doctor, mmm, doctor, Take my case, please, reclaim my hope! Doctor, mmm Doctor, Please heal my love for men, Oh, doctor! Proszę, doktorze, mmm, doktorze, Zabierz moją sprawę, proszę, oddaj mi nadzieję! Doktorze, mmm Doktorze, Proszę, uzdrów moją miłość do mężczyzn O doktorze! Snälla Doktorn, åh Doktorn! Be kind, Doctor, oh, Doctor! Proszę, Doktorze, och Doktorze! The new opportunity came her way when she was offered a role of Mary Magdalene in a Swedish production of "Jesus Christ Superstar" (1972). Następną szansą nadarzyła się jej, gdy zaproponowano jej rolę Marii Magdaleny w szwedzkiej produkcji "Jesus Christ Superstar" (1972). "Nu ska du bli stilla" Agnetha meets Björn that time. There began the period of her life jocularly defined as "Björnetha". Björn was not only a composer and arranger, but also a pop singer. (Initially he and Benny rather than Anni-Frid and Agnetha should have been the front members of ABBA, the girls were to have been just back singers). W tym czasie Agnetha spotyka Björna. Rozpoczął się okres jej życia, żartobliwie określany jako "Björnetha". Björn był nie tylko kompozytorem i aranżerem, ale także pop piosenkarzem. (Początkowo on i Benny, a nie Anni-Frid i Agnetha miały być pierwszymi członkami zespołu ABBA, a dziewczyny po prostu chórkiem). Music film "Räkna de lyckliga stunderna blott" ("Just count the happy moments"), 1969. Film muzyczny "Räkna de lyckliga stunderna blott" ("Policz szczęśliwe chwile"), 1969. Agnetha and Björn were ones of the singers of the music film "Räkna de lyckliga stunderna blott" ("Just count the happy moments") dedicated to one of the most popular Swedish songwriters Axel Stig Hansson (1900-1968), mostly known professionally as Jules Sylvain. That person was a Francophile and an ardent fan of a French composer Maurice Yvain, they worked in the same vaudeville manner. The film included 12 songs by Jules Sylvain composed in 1944. They were sung and played by Agnetha Muntern, Inga Lill Nilsson, Sten Nilsson and the future members of ABBA Agnetha Fältskog and Björn Ulveus. Agnetha i Björn byli jednymi z wokalistek do filmu muzycznego "Räkna de lyckliga stunderna blott" ("Policz szczęśliwe chwile") poświęconego jednemu z najpopularniejszych szwedzkich autorów piosenek Axelowi Stigowi Hanssonowi (1900-1968), znanemu głównie zawodowo po imieniu Jules Sylvain. Ten człowiek był frankofilem i zagorzałym fanem francuskiego kompozytora Maurice'a Yvaina. Pracowali w ten sam wodewilowy sposób. Film zawierał 12 piosenek Julesa Sylvaina skomponowanych w 1944 roku. Zaśpiewali je i zagrali Agnetha Muntern, Inga Lill Nilsson, Sten Nilsson oraz przyszli członkowie ABBA Agnetha Fältskog i Björn Ulveus. Gaest hos Hagge (Hagge's Guest), 1985. Gaest hos Hagge (Gość Hagge'a), 1985. Having not warned Agnetha, TV presenter Hagge Gelgert invited her dad onto his show, and they did the duet together. Her daddy always supported his daughter, and she loved him very much. Bez powiadomienia Agnethy, prezenter telewizyjny Hagge Gelgert zaprosił jej tatę do swojego programu, i razem śpiewali w duecie. Jej ojczulek zawsze wspierał córkę, a ona bardzo go kochała. ABBA: NON-RANDOM RANDOMNESS OF SUCCESS ABBA: NIEPRZYPADKOWY PRZYPADEK SUKSESU ABBA is four incredibly talented individuals, whose individual experiences gained in their careers prior to ABBA helped them blend their creative skills to be brought to the world renown. Annifrid and Agnetha were then in the prime of their gorgeous womanhood. ABBA: So long ABBA to cztery niezwykle utalentowane osoby, których indywidualne doświadczenia zdobyte w karierze przed ABBA pomogli im połączyć swoje umiejętności twórcze, aby osiągnąć światową sławę. Annifrid i Agnetha były wtedy u szczytu swojej wspaniałej kobiecości. ABBA: In 4 languages ABBA: W 4 językach But it had still been several years before even the ABBA was taken seriously. After all, Sweden was then a great exotic. But then there came the whole epoch called ABBA. And now we understand who is responsible for melting ice at the North Pole. 40 years have passed. You might say that's pluperfect. But I will say that they are timeless. Fantastic singing every time. That's a great luck that we had and still have ABBA! Thank you, Sweden, for ABBA! (If Sweden has remained old good Sweden so far. Ha-ha-ha! Just kidding!) Ale minęło jeszcze kilka lat, zanim nawet ABBA została potraktowana poważnie. W końcu Szwecja była wtedy wielką egzotyką. Ale potem nadeszła cała era zwana ABBA. A teraz rozumiemy, kto jest odpowiedzialny za topnienie lodu na Biegunie północnym. Minęło 40 lat. Można powiedzieć, że to jest za przeszły. Ale powiem, że są ponadczasowe. Fantastyczny śpiew za każdym razem. To wielkie szczęście, że mieliśmy i dalej mamy ABBĘ! Dziękuję ci, Szwecjo, za ABBĘ! (Ale niestety "Szwecji już nie ma! Tam są babaje". Ha-ha-ha! To chyba żart!). Michael Gretsky: "The girl's voice made a heavy metal Kid stop in his track, take notice and listen the moment he heard it. If its not a compliment, I don't know what is! I am still listening and playing Metal, and I am still listening to ABBA. I wonder if Agnetta and Annie fully understand the impact their voices have made, and continue to make on so many millions". Michał Griecki: "Dziewczęcy głos sprawił, że heavymetalowy facet zatrzymał się w swoim utworze, zwrócił uwagę i posłuchał w momience, gdy go usłyszał. Jeśli to nie komplement, nie wiem, co to jest! Nadal słucham ABBY. Zastanawiam się, czy Agnetta i Annie w pełni rozumieją wpływ, jaki wywarły ich głosy i nadal wywierają na tak wiele milionów". THE END KONIEC

Sakuliantova reminds of the word of "succulent", or simply "cactus". Succulentova. Cactusova. Sakuliantowa przypomina słowo "succulent, sukulent" (soczyste roślina przystosowana do suchych warunków i charakteryzująca się mięsistymi tkankami magazynującymi wodę, które pełnią funkcję zbiorników wodnych, czyli po prostu "kaktus"). Sukulentowa. Kaktusowa.

Fear your wishes, they come true! Bój się swoich życzeń, spełniają się! It is believed that this sentence is present in the final part of Renata Litvinov's film about Mrs.K's adventure in Madrid. Every commentator quotes this in connection with her film. But the point is, the movie doesn't contain that phrase. Uważa się, że to zdanie jest obecne w końcowej części filmu Renaty Litvinova o przygodzie pani K. w Madrycie. Każdy komentator przytacza to w związku z jej filmem. Ale chodzi o to, że film nie zawiera tego wyrażenia. Here is an example of a typical review of this movie. Oto przykład typowej recenzji tego filmu. The jewelry by the Spanish brand Carrera y Carrera, which Litvinova considers a real work of art, takes a special place in her short film. Szczególne miejsce w jej krótkim filmie zajmuje biżuteria hiszpańskiej marki Carrera y Carrera, którą Litvinova uważa za prawdziwe dzieło sztuki. The film, based on the director Litvinova's own screenplay, was timed to coincide with the 130th anniversary of the Spanish jewelry house Carrera y Carrera. Litvinova also played the title role of Mrs. K., who steals jewelry not for sale, but for herself, unable to resist the temptation of owning pure and perfect beauty. Filming took place in the old Ritz hotel in Madrid. Film, oparty na scenariuszu reżyserki Litvinovej, zbiegł się w czasie z 130. rocznicą powstania hiszpańskiego domu jubilerskiego Carrera y Carrera. Litvinova zagrała też tytułową rolę pani K., która kradnie biżuterię nie na sprzedaż, ale dla siebie, nie mogąc oprzeć się pokusie posiadania czystego i doskonałego piękna. Filmowanie odbywało się w starym hotelu Ritz w Madrycie. A short description of the film is contained in its character's remark at the end of the film: "Fear your wishes, they come true!" Krótki opis filmu jest w komentarzu bohatera na końcu filmu: "Bój się swoich życzeń - spełniają się!"

Pyrokinesis is whenever the smoke of a cigarette matches the color of the hair. Pyrokinesis występuje wtedy, gdy dym papierosowy pasuje do koloru włosów. Why is he so handsome? A fellow like him will never be mine. Dlaczego jest taki przystojny? Taki facet jak on nigdy nie będzie moim. He is a rapper and a poet, looking at him it's hard to believe that he was a scientist. A physicist. Jest raperem i poetą, patrząc na niego aż trudno uwierzyć, że był naukowcem. Był fizykiem. -What's the name of that sugar boy? -Andrei. He's a very learned and educated chap. -Jak nazywa się ten cukiereczek? -Andrzej. Jest koleś bardzo uczony i wykształcony. -Does anyone know what these rhymes are. -By Vera Inbrer. May she rest in peace. -Czy ktoś wie co to za wierszyki? -Przez Wierę Inbrier, pokój jej duszy. Finał piecialen do boli. The ending is painfully sad. Zakończenie jest boleśnie smutne. The Japanese haven't got Green eyes. Japończycy nie mają zielonych oczu. This is but a sad incident. To smutna historia. I don't particularly like Pushkin. His poems are not so special. Pyro is more to my liking. Nieszczególnie lubię Puszkina. Jego wiersze nie są tak wyjątkowe. Wolę bardziej Pyra. Am I the only who has been watching this video with Pyro more than 100 times? Czy jestem jedynej, która oglądała ten film z Pyro ponad 100 razy? The topic of sex has not been disclosed all the way. Temat seksu nie został do końca ujawniony. Those eyes ... God, what a beautiful voice. How to stop looking over and over again? Te oczy... Boże, jaki ładny głos. Jak przestać oglądać znów i znów? Why is he talking so bad about hashish? The weeds smokers are kind. Dlaczego tak źle mówi o haszyszu? Palący trawkę są mili! Mcica on, jedwa spiesza. He rushes, being barely in a hurry. Pędzi, ledwie spiesząc się. -What sounds does Andrei produce in this video? -This is poetry, dude. -The very unpleasant sound. It ought to be removed during editing. -The matter is, he communicates and expresses himself by using those sounds. -Jakie dźwięki wydaje Andrzej? -Więc to jest poezja. -Bardzo nieprzyjemny dźwięk. Musi zostać usunięty z pomocą edycji wideo. -Chodzi o to, że komunikuje się i wyraża się za pomocą tych dźwięków. It looks like his passing the extracurricular reading test. Wygląda na to, że zdaje egzamin z lektury nadobowiązkowej. "Prohibition" and "No smoking", it is teenagers who watch you. "Prohibicja" i "Zakaz palenia", bo to nastolatki oglądają tobie. That's it, Pyro, delete that movie of yours, this chick didn't like it. Dość tego, Pyro, usuń ten twój film, tej lasce się nie podobał. The only snob I like. Jedyny snob, którego lubię. Maniernoje posasywanije sigariety. What a pretentious suckling the cigarette! Co za pretensjonalne ssanie papierosa! Pyro is too good to go to the masses. Pyro jest zbyt dobry, by chodzić do mas. Piro znaju dawno, on samowyrażajeca nie stolko muzykoj, skolko słowarnym zapasom i izbytkom skrytych smysłow. I've known Pyro for a long time, he expresses himself not so much with music as with the rich vocabulary and an excess of hidden meanings. Znam Pyro od dawna, wypowiada się nie tyle muzyką, ile bogatym słownictwem i nadmiarem ukrytych znaczeń. Pyro: "Any love which is over was not real". Pyro: "Jakakolwiek miłość, która się skończyła, nie była prawdziwa". How exactly he looks like Cobain! Jakże dokładnie wygląda jak Cobain! On was prosto trollic, kak skołopiendr. He just trolls y'all like a centipede. Po prostu trolluje was wszystkich jak stonoga. He's not an addict, he's just an algoholig. Nie jest ćpun, jest tylko algoholig! Pyro: "Ad pust, wsie biesy zdieś". Pyro: "Hell is empty, all demons are in here". Pyro: "Piekło jest puste, wszystkie demony są tutaj". Marilyn Manson w świecie rapu. Marilyn Manson in the world of rap. I watch him day and night, because he is lyrical and poetical. Obserwuję go dzień i noc, bo jest liryczny i poetycki. Pyrokinesis is the most semantic rapper in Russia. His works can be studied at school. A million of metaphors. Pyrokinesis to najbardziej semantyczny raper w Rosji. Jego prace można studiować w szkole. Milion metafor. Pyro is love! Pyro to miłość! Oxxymiron's texts are already being analyzed by the serious philologists. It was he who first made the meaning, sense, idea fashionable in the Russian rap. When he appeared, the number of semantic songs increased manifold. Oxxxymiron "Lie Detector" "Wykrywacz Kłamstw" Teksty Oxxxymirona są już analizowane przez poważnych filologów. To on jako pierwszy wprowadził modę na sens, ideę w rosyjskim rapie. Kiedy się pojawił, liczba pieśni semantycznych wzrosła wielokrotnie. Oxxxymiron in the concert hall: "Y'all are very noisy. But I am very greedy, it is not because I am a Jew, I am greedy for your voice!" Oxxxymiron w sali koncertowej: "Wszyscy jesteście bardzo głośni. Ale jestem bardzo chciwy, nie dlatego, że jestem Żydem, jestem chciwy na wasz głos!" Whenever Oxxxymiron reads a book, that book gains knowledge! Ilekroć Oxxxymiron czyta książkę, ta książka zdobywa wiedzę! Pyro: "Wozrast - eto nie cyfra. Dusza diktujec swoji prawiła". Pyro: "Age is not a number. The soul dictates its own rules". Pyro: "Wiek nie jest liczbą. Dusza dyktuje własne zasady".

Agureyeva? A charismatic female hoodlum. Aguriejewa? Charyzmatyczna chuliganka. Is she wearing only tights and a striped vest? Or it only seemed to me? Czy ma na sobie tylko rajstopy i pasiastą koszulkę? Czy to tylko mi się wydawało? Accordion player, I've fallen in luv with you very much. Akordeonista, bardzo cię polubiłam. Polina is great. But she has got leprosy marks on her arms, and her lips are red like poppies. Polina jest świetną. Ale ma na rękach ślady trądu, a jej usta są czerwone jak maki. She sings from the heart, but her getup is a bit weird. Śpiewa od serca, ale jej strój jest trochę dziwny. Polina Agureyeva! How much coquetry in her look! No striptease needed. Polina Aguriejewa! Ile kokieterii w jej spojrzeniu! Nie potrzeba striptizu. I feel like eating her up. Polina is so delicious! Tak bym ją zjadł. Polina jest pyszna. What unearthly femininity this Polina has got! Jaką nieziemską kobiecość ma ta Polina! Polina Agureyeva touches even my icy soul. Polina Aguriejewa dotyka nawet mojej lodowatej duszy. Polina has got such lively burning eyes, just like little lights. She is very pretty and sings magically. Polina ma takie żywe, płonące oczy, jak światełka. Jest bardzo ładna i magicznie śpiewa. I can't bear chanson as a genre, but Gemma... She is divine. Nie mogę znieść chanson jako gatunku, ale Dżemma... Ona jest boska. Gemma sings heartlessly. Dżemma śpiewa bezdusznie. Gemma re-discovered "The Girl from Nagasaki" for us. Besides, she performs this song best of all, including Vysotsky. Dżemma na nowo odkryła dla nas "Dziewczynę z Nagasaki". Poza tym najlepiej wykonuje tę piosenkę, w tym liepej niż Wysocki. Well, she is far from being those voiceless girls from the venal TV channels. Cóż, ona nie jest jak ci bezdźwięczny dziewczyny na przekupnych kanałach telewizyjnych. Khalid-khanum. If someone ever offends you, tell me. I will pass them on the donor organs. Greets from Azerbaijan. Сhalid-chanum. Jeśli ktoś cię obrazi, powiedz mi. Przekażę je na organy jak dawców. Pozdrawiam z Azerbejdżanu. -Bambarbia! Kirgoudou! -What has he said? -If you refuse, they'll stab you. It's a joke! -It's a joke! -Bambarbia! Kirgudu! -Co powiedział? -Jeśli odmówisz, one pchną cię nożem. To żart! -To żart! Jamilya, Germany gives you a standing ovation. Dżamila, Niemcy wręcza cię owację na stojąco. Gemma, you are a living rebuke for many pop stars. Dżemmo, jesteś żywą naganą dla wielu pop gwiazd. Gemma, you are my platonic love! Dżemmo, moja platoniczna miłość! I am an old Jew from Odessa. So yeah, this lady, Gemma, knows a lot about singing. Jestem starym Żydem z Odessy. Więc tak, ta pani, Dżemma, dużo wie o śpiewaniu. It is a pity that there is no place for such a singer in such a large country. Gemma, why can't we see you on TV? Szkoda, że nie ma miejsca na taką piosenkarkę w tak dużym kraju. Dżemmo, dlaczego nie możemy zobaczyć cię w telewizji? Gemma is a nice girl, it's a pity she's not Jewish. Dżemma to fajna dziewczyna, szkoda, że nie jest Żydówką. I want to kiss this woman, to kiss you, Gemma! Chcę całować tę kobietę, całować ciebie, Dżemmo! The shabby pearls and gems in Gemma's hands will shine with new colors. Odrapane perły i klejnoty w rękach Gemmy zabłysną nowymi kolorami. You can spit in my ear, but Polina had to have been born 100 years earlier. She would have eclipsed all the then stars! Można pluć mi w ucho, ale Polinka powinna była by urodzić się 100 lat wcześniej. Zaćmiłaby wszystkie gwiazdy tamtych czasów! Polina Agureyeva is new Vivien Leigh. Polina Aguriejewa to nową Vivien Leigh.

Dziewczynka z Nagasaki Little Girl from Nagasaki 長崎の少女 The Sparks. The Nagasaki Girl (Twist) Oh yeah, baby! This girl is a real spark! Och tak, skarbie! Ta dziewczyna to prawdziwa iskra!

Platoon Leader Ivan Varrava: Well, we got Mohammed Khan. -Thank you, Ivan, you are a true hero. Varrava to the young woman, the wife of a newly arrived officer: Sorry. We were prevented from meeting each other earlier. I'm Ivan. -Lyuba. taking flowers Thank you, this is my husband. Varrava: I have understood. Leader of the 1st Platoon Varrava Alexei: I have understood it. Varrava: Vania. -Alexei. Commander: Kirim, come here and interprete! Kirim: He says that although he's tied up, his son, Aliazbek, is free, and he has got 5 thousand horsemen with him. Their vengeful sabers will fall on your heads, you infidels and dogs. Varrava: Strange! He is interpreting inaccurately. Alexei: How do you know? Varrava: When you spend here some time, you will know what not else. Commander: Mohammed Khan, Sir, if your basmaches try to free you, you will be immediately shot dead. Immediately. Interprete it. Kirim: He understands. Commander: Take him away. Alexei: Is he a V. I. P.? Varrava: A dedicated bandit. Kurbashi. Commander: Platoon leader Varrava! Varrava: Gonna be punished again. Commander: Еyes to the center! Platoon, attention! Red Army soldiers, you are commended for a capture of a notorious bandit and evil enemy of the Soviet power Mohammed Khan. Platoon l'in chorus: We serve to the working people. Dowódca plutonu Iwan Warrawa: Cóż, udało nam się zdobyć Mohammed-Chana. -Dziękuję, Iwanie, jesteś prawdziwym bohaterem. Warrawa do młodej kobiety, żony nowo przybyłego oficera: Przepraszam. Nie mogliśmy się spotkać wcześniej. Jestem Iwan. -Luba. biorąc kwiaty Dziękuję, to jest mój mąż. Warrawa: Zrozumiałem. Dowódca 1. plutonu Warrawa. Aleksy: Zrozumiałem to też. Warrawa: Wania. -Aleksy. Komendant: Kirimie, do mnie i tłumacz! Kirim: Mówi, że chociaż jest związany, jego syn Aliazbek jest wolny i ma ze sobą 5 tysięcy konnych. Ich mściwe szable spadną wam na głowy, niewierni psy. Warrawa: Dziwne. Tłumaczy niedokładnie. Aleksy: Skąd wiesz? Warrawa: Kiedy spędzisz tu trochę czasu, będziesz jeszcze nie tylko o tym wiedział. Komendant: Panie Mohammedzie-Khanie, jeśli twoi basmachowie spróbują cię uwolnić, natychmiast zostaniesz zastrzelony. Natychmiast. Przetłumacz mu to. Kirim: On rozumie. Komendant: Zabierzcie go. Aleksy: Czy on jest bardzo ważny? Warrawa: Оddany bandyta. Kurbaszy. Komendant: Dowódca plutonu Warrawie! Warrawa do Aleksa: Warrawa znów zostanie ukarany. Komendant: Zbiórka! Stanąć na baczność! Żołnierze Armii Czerwonej, jesteście chwaleni za schwytanie znanego bandyty i złego wroga radzieckiej władzy. Mohammeda Chana. Pluton: Służymy ludziom pracy. Commander: How come you to let the bandits abduct the woman? Soldier: I fell asleep a little. I am guilty! Commander: Arrest him. Alty, call Kirim. Alty: Kirim to the Commander! Commander: Where is the woman? Kirim: What woman? Oh, the woman! Varrava disarms Kirim who took out his revolver to kill Commander. Commander: Shoot him! Kirim: I beg you, don’t shoot me, wait, don’t kill! Comrade Chief, I'll tell you all! The woman is in the Holy Haji's mazar. Varrava to Alexei in the mazar: Kirim escaped. Varrava to Alexei on their way to the camp: It's an ambush! Quickly back, quickly! Kirim to his horsemen: Do not shoot, we need them alive. Alexei to Varrava and his wife: Go away, gonna hold them. Varrava throws him his revolver. Lyuba: Alyoshka! Kirim to Varrava: Well, Varrava, if you speak something, I'll interprete you. Commander: Fire! Komеndant: Jak to się stało, że pozwoliłeś bandytom porwać kobietę? Żołnierz: Trochę zasnąłem. Jestem winny! Komеndant: Aresztujcie go. Ałty, Kirima do mnie. Alty: Kirimie, do Komendanta! Komеndant: Gdzie jest ta kobieta? Kirim: Jaka kobieta? Och, kobieta! Warrawa rozbraja Kirima, który wyjął rewolwer, by zabić Komendanta. Komendant: Zastrzelić go! Kirim: Błagam, nie strzelajcie do mnie, czekajcie, nie zabijaj cię! Towarzyszu Szefie, powiem ci wszystko! Kobieta jest w mazarze Świętego Hadżi. Warrawa do Aleksa w mazarze: Kirim uciekł. Warrawa do Aleksa w drodze do obozu: To zasadzka! Szybko z powrotem, szybko! Kirim do konnych: Nie strzelajcie, potrzebujemy ich żywych. Aleksy do Warrawy i żony: Odejdźcie! Ja ich zatrzymam. Warrawa rzuca mu swój rewolwer. Luba: Aloszka! Kirim do Warrawy: Cóż, Warrawie, jeśli coś powiesz, przetlumaczę cię. Komendant: Ogień! Abdullah: Why did you kill my men, Saïd? I sent them to you just to inform you that you shouldn't look for Javded at the Dry Spring, he's not there. Go back to Pidgent. You father was my father's friend. The travel is easier whenever you meet a good fellow traveller. Abdułła: Dlaczego zabiłeś moich ludzi, Sajid? Wysłałem je do ciebie tylko po to, żeby cię poinformować, że nie powinieneś szukać Dżawdieda na Suchym Źródle, bo go tam nie ma. Wróć do Pidżentu. Twój ojciec był przyjacielem mojego ojca. Podróż jest zawsze łatwiejsza, gdy spotkasz dobrego towarzysza podróży. Abdullah: When dying my father told me, Abdullah, I was poor all my life. I wish God would send you an expensive robe, and a beautiful harness for your horse. I'd been waiting for this for a long time, but then the God said to me, "Mount the horse and take yourself all what you want, if you are brave and strong"! Saïd: My father didn't say anything. Javded killed him in the back. Abdullah: Your father was a wise person, but who knows in this world what is good and evil. A dagger is good for whoever has got it. Woe to him who has not got it in due time. Abdułła: Kiedy umierał, mój ojciec powiedział mi, Abdułła, byłem biedny przez całe życie. Chciałbym, żeby Bóg zesłał ci kosztowną szatę i piękną uprząż dla twojego konia. Długo na to czekałem, ale wtedy Bóg powiedział do mnie: "Wsiądź na konia i weź sobie wszystko, co chcesz, jeśli jesteś odważny i silny". Sajid: Mój ojciec nic nie powiedział. Dżawdied zabił go w plecy. Abdułła: Twój ojciec był mądrą osobą, ale kto na tym świecie wie, co jest dobrо, a co jest zło. Sztylet jest dobry dla tego, kto go ma. Biada temu, kto nie ma go we właściwym czasie. -------- Abdullah is a handsome and brave predator. He squints his eyes like a wolf. By the way, he wears a British military uniform! Abdułła jest przystojnym i odważnym drapieżnikiem. Mruży oczy jak wilk. Nawiasem mówiąc, nosi brytyjski mundur wojskowy!