GrumpyElf

@Andrzej_Wojnowski Dziękuję Andrzeju :) @Nata_Kruk Wspaniale :) Dziękuję i pozdrawiam, Nato.

uzależniona od uwodzenia na oślep tańczysz kankana nigdy nie wiesz kiedy i kogo w uścisku na dłużej zatrzymasz w garderobie pełnej adoratorów często płaczesz z samotności a gdy kurtyna opada zamiatasz scenę z kurzu oklasków

@Tomasz Kucina Hej :) Nie miałam w zamyśle synkrazji do "Czekając na Godota", tam obnażył kompletny absurd sytuacyjny i kondycję jednostki/społeczeństwa, tego jak się rozjeżdżamy wewnętrznie między tym, co duchowe i materialne, etc. Bardzo lubię Becketta za ogromny szacunek do języka i potrzebę niezależności twórczej (dlatego pisał sporo po francusku, aby się uwolnić od formy w języku). Poza tym to był bardzo silny intelekt. Jednak najbardziej podoba mi się, że w swoim rozwoju literackim zmierzał od ciemności w stronę coraz większego światła, a to bardzo rzadka tendencja; z reguły jest na odwrót. "Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better." - wiersz jest dygresją do tych słów. Wiem, że nic nie wymagasz, no co Ty :) Gdzieś przeczytałam w komentarzach, że mocno kibicujesz teraz meczom w mistrzostwach - miłego oglądania!!!

@lena2_ Pięknie i w pełni się zgadzam. @error_erros Pozwolę sobie się nie zgodzić. Barwy ochronne często zubożają przeżycia. Z dostępnym sercem zawsze przeżyjemy więcej i pełniej. Kwestia wyboru co jest ważniejsze?

@w kropki bordo @Johny Johny napisał wszystko. Świetny komentarz!

@Michail Namalowałam sobie to mieszkanko. To było miłe. Pozdrawiam :)

@Anna_Sendor Dawno nie zdarzyło mi się tak mocno zidentyfikować z wierszem i odczuć go. Ściskam!

@Tomasz Kucina Później się ustosunkuję, muszę lecieć :)

Aniu, zmieściłaś w tym wierszu w sposób kompletny wynaturzenie i bezmiar egoizmu ludzkiego, jaki niosą za sobą cyrki. I najgorszy ten poklask tłumów rodzin. Pierwsza strofa jest wręcz genialna. Natomiast wersy "nasi bracia mniejsi tak jakby podrośli" są tak wymowne, że czapki z głów. Poczułam to samo ukłucie smutku jak czytając "Planetę Małp".

@corival Gratuluję debiutu, Cori :) Powiedz proszę, znalazłaś w tym procesie wyliczania zgłosek i mierzenia wersów przyjemność? Co do tematyki wiersza - fascynująca.

Hej :) Mit znam, dlatego się do niego odniosłam, bo zawsze porusza mnie jego tragizm, ale i co tu dużo mówić, idiotyczną pochopność Egeusza. Stąd moje nieustające oburzenie, jak można się zabić na widok żagla, którego barwy nie są przecież twardym potwierdzeniem śmierci syna, jak się okazuje. Normalny człowiek pewnie poczekałby, aby się upewnić? Egeusz niezłomnie polegał na ustalonej komunikacji i w jego przypadku, prześlepiło mu to racjonalność myślenia. To rzuca też dodatkowe światło na podstawy komunikacji, o których szeroko wspominasz - potrzeba równej intencji i zaangażowania dwóch stron. Za to kompletnie pomyliłam się z zawieszeniem na maszcie czarnego żagla! Oczywiście miałam na myśli czerwony. :) Ditto. Pozdrawiam ciepło w przyjaznych barwach :))

@Gosława Hej, Reniu. Nie jest wbrew pozorom tak optymistycznie, za to dość nieustępliwie. Zauważ, że ten szczyt zdobyty był w myślach i to tam będzie wracać peelka, może aż wlezie tam naprawdę? Zdecydowanie jednak nie ma beznadziei ;) Masz rację, jego twórczość do hiper-radosnej nie należała, choć chylił się ku rozumieniu nadziei w ostatnich dziełach i właśnie stąd nawiązanie do niego, a zwłaszcza do sławnego cytatu, który przeżywa ostatnio renesans : "Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better." Dzięki za czytanie i słowo od siebie <3 @Tomasz Kucina TomAS, Twój komentarz ma w sobie więcej poezji niż mój wiersz - serio!!! Eudajmonia - niejednoznaczna, a jednak pożądana przez większość, na własnych zasadach i według własnego rozumienia. Podoba mi się to odniesienie, bardzo. Nie identyfikuję się z podmiotem w tym wierszu, ale wierzę w sens takiej postawy :) Ściskam! @Anna_Sendor Doskonale Cię rozumiem :) Ściskam, Aniu! @iwonaroma Oj tak wmieszałam go, i to w sposób bardzo pokrętny, ale on widział wokół dużo nonsensu, więc chyba mi wybaczy ;) Pozdrawiam, Iwonko i miło mi, że wpadłaś.

@Iwa-Iwa Serduszko za puentę, w której nie nawołujesz do zmiany postawy, mimo ryzyka ciosu w serce. Właśnie tak - otrzepać się i robić swoje. Pozdrawiam :)

@Klaudia Gasztold Te poszukiwania brzmią jak nieco dłuższe niż kilka dni... zmiany są dość poważne, wyobrażam sobie, że musiały zająć więcej czasu, chyba że coś się mocno posypało w jednym momencie. Pozdrawiam :)

@error_erros Ha! I tak jest lepiej :) Wiem, wiem, księciu ciemności =D A jednak chcesz tego czy nie, żyjesz dokładnie według tych wersów ;) Kiedyś Ci to wytłumaczę! Hehe :P

@error_erros Zawsze szczere i tylko szczere, mnie żaden walec nie rozjedzie, ja się tak łatwo nie daję :P

@aniat. Co za drań. Podoba mi się, że niezgrabnie te bibeloty strącił, w końcu nie wszystko musi mu się udawać. A tak na poważnie, jest świetny nastrój w Twoim wierszu a peelka wbrew pozorom silna, oby w porę pozbierała swe serce. Pozdrawiam.

na horyzoncie mam górkę marzeń nie jest zbyt wielka w sam raz na jedno życie trzymam na dystans skracam w dni pogodne w myślach zdołałam wejść na sam szczyt poza albatrosami nie było tam nikogo widoki prosiły okazać przepustkę powiedziałam im jeszcze tu wrócę Zdjęcie własne, przedstawia Morro Bay w Kalifornii, a widoczna na horyzoncie skała ma 23 miliony lat.

@Czarek Płatak Czytam bardziej jak o nieszczęściu w szczęściu, ale to oczywiście nie z perspektywy peela. Mam wrażenie, że życie gdzieś kiedyś napisało taki scenariusz. Tymczasem LA pozdrawia niezmiennie :)

@error_erros Znam kogoś, kto się przy tym wierszu popłakał...

@Tomasz Kucina Nie wiem od czego zacząć, moja wyobraźnia tonie pod ciężarem tych intelektualnych kalamburów, a jednocześnie jako absolwent filozofii i fan mitologii, sporo rybek nałapałam ;) Najmocniej i w punkt, w zgodzie z przesłaniem Twojego wiersza, przemówiło do mnie odniesienie do Egeusza i Terezjusza, choć podciągam to bardziej pod brak szacunku do danego słowa i zapominalstwo, aniżeli brak komunikacji. Swoją drogą, rozpacz zrzucająca Egeusza ze skarpy też mocno niepotrzebna - na widok żagli, serio? Za to właśnie kochamy mitologie, które są pełne historii niezwykłych i kreślą postacie grubą krechą. Są czarno-białe w rozumieniu dobra i zła, polaryzują wroga i bohatera. Ta jednoznaczność jest dinozaurem... Estetycznie, moralnie, ideologicznie, etc... Poruszanie się w tym gąszczu znaczeń i ambiwalencji jest możliwe tylko z właściwą atencją do tego, kto po drugiej stronie wiosła. Generalnie, poruszyłeś temat ocean, ale zmierzając usilnie do portu, komunikuję Ci czarnym żaglem - jest konsensus między nami i zgadzam się. Mam poczucie zdawkowości tego komentarza, ale tak to jest - wpadasz do TomASA przeczytać wiersz, chcesz skomentować, a w głowie jakieś rozpętane sztormy! Pozdrawiam, Trzymaj sie!!!

Niesamowite :) Naczelny reprezentant gatunku na org musi zostać tu przywołany @Pan Ropuch :)

@iwonaroma Iwonko, dałam serduszko i zwiałam bez komentarza uciekając od swoich myśli - bardzo niedawno musiałam pożegnać bliską mi osobę i różnie to z emocjami bywa. Dodam, że związek duszy z ciałem nie zostaje natychmiast przerwany, to prawda. Hindusi wierzą, że dusza przebywa w okolicy ciała tak długo, jak jest ono widzialne - dlatego właśnie dokonują jak najszybszej kremacji, aby tę duszę wyswobodzić i umożliwić jej podróż. Także niekiedy pośpiech dyktowany jest troską o duszę, kwestia wierzeń. Pozdrawiam :)

@Tomasz Kucina Genialne :))) Ile czasu zajęło Ci tworzenie? Wrócę jeszcze poczytać! Chyba zrobię odczyt na głos mojemu gangowi tutaj, oni zawsze są w szoku jak język polski potrafi wybrzmiewać - przy tym, jestem tym bardziej ciekawa reakcji. Szkoda, że nie zrozumieją, ale będzie zabawnie, a ja będę dumna, że "znam" Autora. Dzięki, że się podzieliłeś :)

Piękny.