puszczyk

Dużo zakupów na tym paragonie.

Ciężko zrobić wiersz z oczywistych oczywistości.

Przede wszystkim pozbądź się nadmiaru zamków osobowych.

Dzięki za opinię. Zajrzę.

A czego brakuje? :)

Odzdrawiam :)

Moim zdaniem lepiej.

Zdecydowanie trzeci, choć trochę rytm kuleje w czwartym i piątym wersie. (moim zdaniem zamiast "do niej" lepiej by wyszło "jej" i zamiast wielokropka "lecz"). Ale jest dobra puenta, zaskakująca i fabularnie trzymająca się kupy z całością.

Dzięki, urokliwa ośmiorniczko :)

jakaż roślinochłonna i zielona przestrzeń zamknięta okręgiem nasyconej pszczoły czar pustynnej wizji drgające powietrze i ciepłe wieczory lecz na razie zbierasz na kwiecącej łące zioła odurzenia i myśli brzęczące zamyślona cieniem prześwietlona słońcem kradniesz kropki drzemiącej biedronce a trawy nie wstają tobą zachwycone odcisnęłaś w nich zapach szałwii i rumianku jak mgła płynie stęskniony powrotem bo mało było szalonych poranków cichych zmierzchów czasy srebrno-złote więc zostań i całuj przechodzące chwile przysiądź na maku stubarwnym motylem chabrem zabłękitnij osiądź pyłkiem mlecza i zostań choć trochę poczekaj obiecaj że poleżysz jeszcze na kwiecącej łące wsłuchując się ze mną w cykadowy koncert

Nie ma komentarzy obiektywnych. I nigdzie też nie jest napisane, że komentarze mają być pochlebne. Fajnie, jeśli są szczere, a taki jest mój.

Nadmuchany moralitet, a poezja fatalna.

Dobry sonet.

Nooo, przy takich autorytetach... :) p Pewnie jakbym znał Mickiewicza to spokojnie mógłbym napisać Pana Tadeusza. Tak to znajomości przekładają się na umiejętności. Gimbazy:)

Powiem Ci, że staż i przynależność do TWA ma tu znaczenie. Ja też jestem tu świeży, ale ja piszę co myślę. Podług własnego gustu i wiedzy. A Twoja propozycja nie wchodziła mi w żadne metrum bluesa. Treść natomiast nadaje się na imprę dla gimbazy.

Sorry... :(((

Jaśniej

Dziękuję więc ulotnie i eterycznie :)

Mówiąc szczerze nie kojarzę mistrza od tytułu. Bądź uprzejmy mnie oświecić, bo może wyważyłem otwarte drzwi. Dzięki. Aa, już wiem. Ktoś mi napisał o Baczyńskim. Nie skojarzyłem, ale tytuł można dwojako zrozumieć. Np. czas dla kaleki.

dotyk niewidzący sensorycznie rysuję opuszkami owal kolor oczu rozpoznawalny muśnięciem muszą być zielone wiosna zapach maj pachnie twoim ciałem sokami drzew i bielą konwalii braillem czytam spękania warg głaszczę wypukłości słów kwitnę dźwięki tylko nie mów o miłości nie płosz nie strącaj pyłu ze skrzydeł motyla powiedz o nadziei nie zna pór roku zawsze niespełniona w szarym habicie też ślepa

Pewnie niejeden, a mógł żyć i rzeczywiście wiele dobrego dla tego kraju zrobić. Zarzuca mi się czasami zbytni pragmatyzm i brak empatii dla poległych, ale tacy krytycy niewiele rozumieją. Czasami trzeba oddać życie za ojczyznę, ale zbyt dużo mamy poległych bohaterów, a za mało tych żyjących. A jaki jest świat i jak nam zawsze dziękował za "wolność naszą i waszą" to nawet nie muszę wspominać. Dzięki za słowo.

Dzięki

Szabla, chorągiew i heja. Taka często jest nasza historia. Dzięki Marcinie. Zapewne pojawią się też głosy oburzenia. Ja historyk i mam własny punkt widzenia. Szacunek bohaterom, ale romantyzm, bezrefleksyjność i martyrologia podniesiona do rangi cnoty to nasze największe wady.

Haftowali sztandary dla przegranej sprawy może nie warto krzyczeć – Bóg honor Ojczyzna trzeba było żyć dla niej a nie ginąć sławnym na kartach się znaleźć, śmiercią nic nie wygrać Kmieci pouwalniać wybudować szkoły może geniusz gdzieś zginął na polach bitewnych przestań pieprzyć że Polak to tylko katolik posłuż się mózgiem błaźnie chorągiewny Skończ już machać szablą a zacznij kilofem nie wpędzaj nas więcej w czarną noc pogardy w jadące kibitki nową katastrofę kiedy znowu tę ziemię trzeba krwią zabarwić I pomnij co powiedział gościu z Czarnolasu poprzez własną mądrość i meandry czasów „Nową przypowieść Polak sobie kupi że przed szkodą i po szkodzie głupi”.

:(((? Jestem wyrozumiały.