Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

MIROSŁAW C.

Użytkownicy
  • Postów

    2 194
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    12

Treść opublikowana przez MIROSŁAW C.

  1. @Agnieszka Charzyńska "Woda, której dotykasz w rzece, jest ostatkiem tej, która przeszła, i początkiem tej, która przyjdzie; tak samo teraźniejszość". Pozdrawiam.
  2. Suplement: “Ludzie są jak rzeki: woda jest we wszystkich jednakowa, wszędzie ta sama, ale rzeka bywa wąska, szeroka, spokojna, czysta, zimna, mętna, ciepła. Tak samo bywa z ludźmi. Każdy człowiek ma w sobie zalążki wszystkich ludzkich cech; czasami ujawnia te, czasami znów inne; bywa nieraz zupełnie do siebie niepodobny, pozostając jednakże wciąż sobą.” @Rafael Marius @andreas @Radosław Dziękuję za dobre słowo i wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam.
  3. @aff W sumie, można by... :) Dzięki za ślad. Pozdrawiam.
  4. nie lada z ciebie sztukmistrz sześćdziesiąt lat życia udało ci się upchnąć w dwie reklamówki w oczach czarnych kotów rozmiar cienia wiele nam zdradza mogłem go przekroczyć w jedną stronę to koniec na który zabrakło mi sił mimo wszystko jego oczy zawierały w sobie jakiś kosmiczny sekret i dialog dokończyliśmy w niesłyszalnym języku
  5. @beta_b „Kto żyje nadzieją, tańczy bez muzyki”. Pozdrawiam.
  6. @andreas Cudnie , a nie to się już powtórzyło :)) Jedwabisty wiersz.
  7. @viola arvensis Jak balsam. Pozdrawiam.
  8. Nie wiem, czy zmysły współczesnego człowieka, mogą właściwie "rozsmakować się" w tych tragicznych wydarzeniach z przeszłości. Ale wiem na pewno, że warto próbować... Dziś trudno o wzorce, na poziomie - "starego świata". Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam.
  9. @Konrad Koper ...dziękuję.
  10. @aff Co bardzo mnie cieszy. Dziękuję, pozdrawiam.
  11. @Jacek_Suchowicz I to jest bajka ! Pozdrawiam.
  12. już właśnie miałem umierać z głodu i otwarły się drzwi do boskiego ustronia... ...wystrzelony w modlitwie jak kamień z procy wątłej materii uderzam w splot słoneczny nieba i ruszam dalej po świetlistych lianach splątanych dusz tam gdzie ludzka wyobraźnia nawet nie musnęła tajemnicy twojego oblicza *Maksymilian Maria Kolbe 14.08.1941
  13. @Leszczym @violetta "Wspomnienie jest jedynym rajem, z którego nikt nas nie może wypędzić". Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam.
  14. @Leszczym Ja też mam wrażenie, że już zwijają dywany... Pozdrawiam.
  15. @Marek.zak1 :) Dziękuję, pozdrawiam.
  16. @Łukasz Jasiński Przednie. Pozdrawiam.
  17. w koronkach zmysłów i w prześwitach badawczych spojrzeń na granicy między ciałem i światłem zrastamy się ze sobą tworząc wyimaginowaną parcelę wiszących ogrodów królowej Semiramidy o brzasku budzimy wspomnienia szumem i rosą
  18. @Rafael Marius @jan_komułzykant Dzięki za dobre słowo, pozdrawiam.
  19. @Jacek_Suchowicz Kiedyś, takich dwóch ukradło księżyc. Dziś większa grupa ukradła tęczę:) @iwonaroma @egzegeta @Łukasz Jasiński Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania. Pozdrawiam.
  20. @Wiesław J.K. @Leszczym Dziękuję za komentarze. Pozdrawiam.
  21. wśród mgieł wiosennych tam gdzie początek i koniec świata tworzą punkt zerowy rośnie zdumiewający las tuż przy brzegu czystej wody wiatr na łańcuszku z deszczowych paciorków miesza kolory tęczy i unosi ponad dębowe dzwonnice czarowny śpiew ptaków a my na oczach stwórcy poddani prozie wschodu przez widma czerwone idziemy w stronę światła po modro-złotym witrażu nieba i cichy szept przenika wszystko życie nigdy się nie kończy
  22. @Wiesław J.K. Po czym zostaną podkowy.
  23. @marekg Intrygujące. Pozdrawiam.
  24. MIROSŁAW C.

    Tu łatwo o guza

    @Klip Czyli, bordowosine wizualizacje między ludzkich relacji :) Pozdrawiam.
  25. @Leszczym Tylko tło się zmienia a 'my', będziemy trwać cokolwiek miałoby to znaczyć...
×
×
  • Dodaj nową pozycję...