Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

MIROSŁAW C.

Użytkownicy
  • Postów

    1 791
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    10

Treść opublikowana przez MIROSŁAW C.

  1. @Rafael Marius „Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować” - Marek Aureliusz @Dagmara Gądek "...środek lipca" No ale wiersz powstał w grudniu :)) Dziękuję za komentarze. Pozdrawiam.
  2. z głębin leśnych gdzie czasami zapodzieje się dusza wznoszę oczy ku oczom nad miedziane zwały chmur tu jasne słońce pali wilkowi gardziel wtajemniczony w znaki budzące posłuch demonów badam natężenie błękitu nieba w rozświetlonym powietrzu niechże będzie wedle słów jego oznajmił odgłos trąb
  3. @Andrzej P. Zajączkowski "Śmierć jest wyzwoleniem od wszelkich cierpień i kresem, poza który nie sięgają nasze nieszczęścia, i z powrotem wprowadza nas w stan spokoju, w jakim trwaliśmy przed narodzeniem. Jeżeliby kto litował się nad umarłymi, niechże się lituje także nad narodzonymi. Śmierć nie jest dobrem, ani złem; to bowiem może być dobrem lub złem, co jest czymś. Natomiast to, co jest niczym i sprowadza wszystko do nicości, nie poddaje nas żadnemu Losowi. Wszelkie bowiem zło i dobro dotyczy pewnej materii. Nie może Los panować nad tym, co uwolniła natura, i nie może być nieszczęśliwy, kto nie istnieje" Pozdrawiam.
  4. @MIROSŁAW C. @Nata_Kruk @agfka @Dagmara Gądek @Rafael Marius Dziękuję za komentarze. Pozdrawiam.
  5. w ukraińskim barszczu anioły i demony mają takie same twarze bywało ( jak opowiada starsza pani ) że w zbożu zamiast kochanków baraszkowały trupy a na płotach dzieci zatknięte jak flagi przestawały łopotać patrząc na kościół jak szkarłatnymi językami woła o pomstę do nieba dziś za stara na zemstę i za mała by wybaczyć trzyma w dłoniach różaniec modląc się na wszystkie strony świata patrzy jak wiatr w towarzystwie bandury rozczesuje kłosy *** "Nie o zemstę ale o pamięć wołają ofiary". Dlatego po raz kolejny instaluję ten wiersz.
  6. Wiersz "świeżynka", więc zmiany - na pewno zajdą... Dziękuję bardzo za poświęcony czas na lekturę... Pozdrawiam.
  7. @Poezja to życie "I niech twoje uda Będą dla mnie lekiem" - na pohybel aptekom... :)
  8. @Dagmara Gądek @befana_di_campi Dziękuję bardzo za pozytywny odbiór mojego landszaftu :)) Pozdrawiam.
  9. @aniat. "zastygłem w bezruchu i nie zauważyłem kiedy ptaki zbudowały sobie na mnie gniazda" Pozdrawiam.
  10. @Somalija Dwa słowa - podoba się. Pozdrawiam.
  11. @Zoso Podoba mi się - bardzo :)
  12. Dziękuję bardzo za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam.
  13. pełen zapału idę po śladach pierwszego słowa i w najmniej spodziewanym momencie wśród błękitów rodzi się cudowny obraz dnia co wyznacza drogę dla słońca na niebie a rozsiane wiatrem ptasie trele nad muślinową łąką z kocyka kraszą naszą pierwszą rozmowę we wzajemnym objęciu spijam dźwięki jak kwiat poranną rosę ciekawe co będzie dalej
  14. @Dagmara Gądek I jak widać, technologia usypia czujność... Pozdrawiam.
  15. @Dagmara Gądek Smartfonowy chochlik. @Bożena De-Tre Dziękuję i pozdrawiam.
  16. @Konrad Koper Dziękuję bardzo, pozdrawiam.
  17. pod świetlistą mgłą nanizane na cierniach głogu dojrzewają pacierze przydrożny Chrystus na ścianie deszczu puszcza w niepamięć gorący letni wiatr w pyłku i drobinie unosi się w powietrzu gorzki zapach piołunu i pikantny aromat wieczności gdzieś w miejscu wykropkowanym gwiazdami z nieba ja jestem
  18. @hania kluseczka na ojomie lub w hospicjum i patrzą w niewidoczny dla innych punkt... Pozdrawiam. @poezja.tanczy Dziękuję. Pozdrawiam.
  19. @Bożena De-Tre Odlatują do ciepłych rajów. Pozdrawiam.
  20. @Dekaos Dondi Filozofia godna starożytnych... Pozdrawiam.
  21. @Rafael Marius Dziękuję, pozdrawiam. To tekst, który jest zwolniony - z usuwania A. Mickiewicza z pomnika :))
  22. Dziękuję za dwie skrajne reakcje. Pozdrawiam.
  23. w poetycznej drodze do wieczności ostatni promień słońca otula horyzont aureolą fraz nieoczywistych a kiedy ona zakłopotana stała przed lustrem ubrana w tusz bezsennej nocy on z zakazem wstępu do Elizjum przybrał perfekcyjny kamuflaż w parasolowatej koronie dębu i zaczekał aż atmosfera stanie się bardziej wampiryczna dziś w chmurach płynących purpurą ostrzą sobie zęby na przyszłość
×
×
  • Dodaj nową pozycję...