Gerber

Dzięki za komentarz.

@Phuruchiko ja chyba też. @Rafael Marius dzięki za odwiedziny.

istota nieuchwytna biegnie z punktu a… do …b pokonując nieskończoność ruchem nieważkim rzeczywistym wypełnia przestrzeń dążeniem o… coraz… większym… znaczeniu pomiędzy tym masy przypuszczeń i skojarzeń czas ucieka stojąc w miejscu czekając na właściwy moment gwiazdy oddalają się od siebie tworząc długie dystanse samotności punkt a…aa…..aaaaa!!! wielki wybuch ciszy e… energia skończona…

w jednym Agnieszka miała trudne dzieciństwo alkohol samotność brak zrozumienia potem wiele pragnień dom mężczyzna rodzina wyszło tak sobie facet był nie do zniesienia dom wymaga remontu a dzieciak… no cóż pochodzi z rozbitej rodziny Agnieszka z innego świata jest sławną pisarką pisze kryminały pełne zwrotów akcji ma wielu adoratorów uwielbia podróżować i być w centrum uwagi na pytanie: co by pani zrobiła gdyby za kilka sekund nastał koniec świata - co mi pan tu… na głupoty nie odpowiadam ta pierwsza mówi: - uśmiechnęłabym się - dlaczego? - bo na płacz nie byłoby czasu

Ty chyba sam nie wiesz o czym piszesz. To jest jakiś bełkot.

Dzięki wszystkim za komentarze.

Dzięki wszystkim za komentarze.

w tych oczach został tylko mrok światło odcięła ślepa furia siekiery wydobyta z piwnicy sąsiadów udało się uciec tylko świetlikowi pozbawionemu znaczenia uniósł się ponad horyzont nieludzkich wydarzeń niosąc w sobie promyk piekła emitował promieniował krzyczał przybierając na masie aż stał się ciężkim kawałem historii nie do przełknięcia

Podoba się, ciekawie napisany, wysypisko petów,udają niedokończone myśli , szczególnie podoba się.

Do pewnego pana kim jesteś wchodząc do mojego domu bez pukania mówiąc rykiem drapieżcy co mam robić przeszywasz moje ciało ołowiem tłumacząc że nie żartujesz kim jesteś że jesteś zdolny zmieniać świat w coraz trudniejsze do zrozumienia formy abstrakcji kim jesteś nie mam odwagi spojrzeć ci w oczy mógłbym zobaczyć chłopczyka zamkniętego w ciemnym pokoju bo pobił się z kolegą tornistrami

@Dag Tak, dobrze to ujełaś, dzięki za komentarz.

@GrumpyElf Dzięki za komentarz.

@Deonix_ Dzięki za komentarz, faktycznie uciekło, już poprawiłem.

@Waldemar_Talar_Talar Dzięki.

ten wiersz… leży bezwładnie na stoliku wydaje się martwy nie słychać w nim żadnego dźwięku nie reaguje na słowa tylko za każdym razem kiedy zbliżam rękę by go zgnieść zaczynam słyszeć głosy mówiące jakimś niezrozumiałym językiem ciszy

*** na początku była cisza zaraz po niej przerażenie wyrwało się z samego jej środka potem znowu była ona tylko z niewielkim otworem w kształcie ust

@Dag no coś w tym jest, dzięki za komentarz.

to dziecko na fotografiiwłaśnie umarło ze starościczas... pierwszy urodzinowy prezentnigdy nie należał do mnieinaczej nie pozwoliłbym mu upłynąćto dziecko na fotografiizacisnęło pięść uderzyło w lustrotworząc kilka linii przeznaczeniai ostrych przypadkówwchodzących głęboko w skórępotem przeszłość uśmiecha się do lustrapięść otwiera na światdziecko na fotografiistaje się fotografią

Podoba się, tytuł jak najbardziej pasuje, ja też mam wiersz pod tym samym tytułem.

Ładny wiersz, konkurs trwa.

**** robak wyszedł z łupiny orzecha według jego teorii życie rozciąga się od dziury do dołu po drodze tworząc obrazy z coraz doskonalszą głębią czyjaś lodowata dłoń dotyka księżyca w kałuży czas zaczyna rozmywać się na chwile robak podgryza ich istotę musi zdążyć stworzyć kolejny koniec

@Marianna_ Nie do końca rozumiem?

Boba II jej fascynacja sztuką współczesną sprawia że jesteśmy dla niej wciąż nowym wyzwaniem w ograniczonych ramach nieograniczonych form nikt jak ona nie potrafi wyrazić kolejnych wersji krzyku umiejętność jednoczenia abstrakcji z martwą naturą czyni z niej geniusza na miarę naszych czasów tworzy wciąż kolejne wizje świata czarnych dziur i białych plam żyje chwilą jutro nie istnieje

Ładny obrazek.

@Nata_Kruk dzięki. Cieszy mnie że się spodobało.