Gerber

@aff Niby tak, ale komu się kojarzy temu się kojarzy. @Waldemar_Talar_Talar Nie to musi być z kimś.

jesteś kimś fajnie chciałbym z kimś porozmawiać lubię muzykę czasem coś piszę oglądam przeżywam nic takiego to nie to co ktoś kto chce być tym od tego lub tamtego zdążyłem zauważyć świat jest pełen rur i dziur czasem trzeba coś odetkać z czasem wymienić ktoś zawsze się na tym zna a ja wiem że nic nie wiem więc może pogadajmy

@Nata_Kruk to o sytuacji Trump Zełenski.

uważaj bo jak my cię to doigrasz się i cały ten plac zabierze ruska nie twoja mać zachowuj się nie dyskutuj nie masz asa w rękawie słowo wolność dla Cię to coraz bardziej obcy wyraz bez nas nie ma wiarygodności my głęboko wierzący w siebie jesteśmy dla świata szalenie wiary godni a ty jesteś nie jesteś jak kot Schrodingera wiesz co to znaczy prawda

@Nata_Kruk Dzięki za komentarz, a te słowa, to tak specjalnie, wyświechtane, wszystko to ogólnie nic, a nic to nic i tyle, a wiersz, to nic takiego, ale...

@Leszczym zgadza się, ale ostatnio interesuje mnie próżnia, nicość i związany z tym jakiś sens, chociaż sensu w tym być nie powinno.

@Leszczym dzięki

No fajne opowiastki, a te baby z prześciradłami, to dopiero, konic świata.

@Jacek_Suchowicz Dzięki za komentarz.

@Deonix_ Dzięki za komentarz.

wszystko już było tylko nie tak jak być miało niedługo właściwy czas nadejdzie zdecydowanie za wcześnie i będzie za późno na to co miałoby się stać tu i teraz nie uleży się nie odstoi się wszystko to nic w czasie przeszłym chwilo spływaj zaraz stanie się coś i będzie to takie zwykłe nic takiego

Podoba się, takie zimowe.

@andreas Dzięki za komentarz.

@mariusz ziółkowski Dzięki.

No tak, najważniejsze, żeby ciepła nie zabrakło.

robak wyszedł z łupiny orzecha według jego teorii życie rozciąga się od dziury do dołu po drodze tworząc obrazy z coraz doskonalszą głębią czyjaś lodowata dłoń dotyka księżyca w kałuży czas zaczyna rozmywać się na chwile robak podgryza ich istotę musi zdążyć stworzyć kolejny koniec

@Nata_Kruk Tak, to taki "wiersz prozatorski",taki tam eksperyment, może niezabardzo udany.

bardzo dawno temu pewien homo sapiens spojrzał na zachód słońca coś głęboko pod skórą zadrżało z niewiadomych przyczyn widział ten widok wiele razy i nigdy nic się nie działo tym razem któryś z promieni światła przebił się w sam środek czucia głębszego o wschodzie było jeszcze gorzej spojrzał na drzewo ono nie było już tylko drzewem kamień kamieniem zwierzę zwierzęciem czuł jak wszystko faluje oddycha dostrzegł chwilę jak się unosi i nagle opada z sił chciał wyrazić co odkrył co czuje zaczął biegać skakać krzyczeć nikt nie mógł tego zrozumieć wobec tego zginął bez śladu skąd o tym wiadomo znikąd ci wrażliwi do dzisiaj tak kończą

@Amber Dzięki za komentarz.

@aff No tak, coś w tym jest.

@_M_arianna_ Dzięki za komentarz.

@Natuskaa Dzięki. @andreas Dzięki za odwiedziny.

@Sylwester_Lasota Dzięki i również życzę najlepszego w Nowym Roku.@Jacek_Suchowicz Dzięki za komentarz. @Nata_Kruk Dzięki.

wspomnienie ma coś z wiatru zrywa się nagle i przenosi w innym kierunku za kimś kogo już nie ma do czasu który nie istnieje obrazów których nikt nie namalował tkwiących po ciemnej stronie oczu pytam robiąc wdech kim jestem wydycham mówiąc nie wiem

Widzę, że ostatnio wzięłaś się za haiku. No i całkiem nieźle Ci wychodzi.