Jan Paweł D. (Krakelura)

@Grynszpani Dzięki :)

Tak :) Tak ;) A szkoda :(

@Grynszpani Dzięki. @Pan Ropuch Kupę reprezentuje pomięty papier. Dzięki. @Andrzej_Wojnowski Wybiorę się kiedyś, dzięki. @Gosława Dzięki serdeczne.

A nie mógłbyś tak pisać?: Jeśli nie widziałeś trupa przejdź się latem do kostnicy, chłód panuje tam gdy upał kąsa niczym muchy żywych. Martwi leżą i już nic im, chłód czy upał, nie przeszkadza, tylko panuje w kostnicy duch zrozumienia dla świata. I być może atmosfera wcale nie jest tam grobowa - kto zmarłych w drogę ubiera mógłby powagi dochować? Gdy krząta się wokół ciebie, tutaj naciągnąć, tu przyszyć, czy mógłby o suchym chlebie pracować żeby nie przytyć? Nie łyknąć wprzód dla inwencji zanim ci zrobi makijaż, żebyś wyglądał jak świeży, z trumny jak żywy mógł wypaść prosto na blask od świec licznych w ciszy kaplicy poważnej, niemal oddychał w dowcipnej żywej grze cieni i świateł. Echo od gwoździ przypomni, że ty nie parskniesz już śmiechem, ktoś za konduktem żałobnym spojrzy w telefon i ziewnie. (i dużo słów, ale prościej, klarowniej, bez pretensji...? To mój, nie musisz dziękować)

@w kropki bordo Dzięki.

https://www.youtube.com/watch?v=cKg9Qsv0Ij8

@dmnkgl Dzięki :)

@valeria Aha.

@Pan Ropuch Dzięki :)

@Wieslaw_J._Korzeniowski Dusza to w ogóle wątpliwa sprawa, to chyba kwestia wiary, ja wierzę, że mają, że wszystko ją ma, że cały wszechświat jest przeniknięty duchem, być może jest tylko jeden duch. Tak trochę panteistycznie i animistycznie to postrzegam. Ale polowania (nie mówię o sytuacjach kiedy ludzie żyją w dżungli, w buszu i polują żeby żyć) są dla mnie chore, a dodatkowo chore kiedy kościół się w to włącza i błogosławi temu. Św. Hubert, patron myśliwych, został świętym w momencie kiedy przestał polować, zobaczył jelenia z krzyżem między rogami i nawrócił się, przestał zabijać, więc robienie z niego patrona myśliwych jest trochę absurdalne. @valeria Kiedy busz głodny człowieka, a szczególnie księdza, niechaj wtedy busz nie zwleka i sutanny nie oszczędza. Ksiądz rumiany, odżywiony sam się w łapy pcha, dlatego posil buszu się złakniony uświęconych mięs, smacznego!

@Gerber To musisz sobie narysować.Dziękuję.@ais Dziękuję

@ais Dzięki.

@ais Ok, w takim razie odpowiedz sobie sama :) @ais Może to być np. światło na sutannie spod której zmysłowo prześwieca doczesna powłoka księdza dobrodzieja ;)

@MIROSŁAW C. Przykro mi... że nie po? @ais A wiesz co, mi się ten wierszyk podoba. A co do postaci z obrazka to sam sobie odpowiedz :)

@Victoria Tak, dlatego staram się nie jeść, jem już bardzo rzadko, zrezygnowałem z wielu potraw, z niektórymi się jeszcze borykam, ale małymi kroczkami... ilekroć radykalnie odstawiałem mięso, to szybko do niego wracałem. Dzięki. @Franek K Dzięki. @w kropki bordo Dzięki.

Że Bóg przykazał czynić nam ziemię poddaną, ksiądz dobrodziej na łowy wybierał się rano, a do zbawienia drogą szedł prostą i z górki, miłego Panu prochu nie szczędząc z dwururki. By zasiać bojaźń bożą wśród leśnego bydła, szedł raźno ksiądz dobrodziej i kropił z kropidła. Każdą salwą radował Pan serce i uszy kiedy kolejne bydlę padało bez duszy. A ksiądz dobrodziej widząc nieżywą sarenkę do roboty zabierał się z wprawą i wdziękiem, a że z wiarą to czynił żarliwie głęboką - - nawet na to łaskawie przymykał Bóg oko.

@MIROSŁAW C. Dziękuję.

Jakże się czuję tu swojsko, znów na ulicach jest wojsko, policja sejmu pilnuje, ach, jak wspaniale się czuję. Na Wiejskiej światła nie gasną, mogę w spokoju już zasnąć, bo kiedy robi się ciemno wiem, że ktoś czuwa nade mną. Mam w czterech ścianach powietrze, za oknem zmiany na lepsze. Jakże się czuję beztroski, gdy Chrystus jest królem Polski, gdy z kolan wstają sztandary, nawet przez powiek kotary jak szpadel ostry i twardy przegryzie się lampa prawdy.

@Lahaj Starałem się tak skonstruować wiersz, aby nie narzucać niczego. Jest/nie ma? Kwestia wiary. Dzięki serdeczne :)

@M.A.R.G.O.T @MIROSŁAW C. @Annie - Dziękuję :)

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję. Pozdr.

To jedynie drżenie szyby i jęczenie wiatru - - wyjaśnia racjonalista pierwszego kontaktu. Skrzypi krzesło i podłoga? - Taka w drzewie skłonność. W śnie przynoszą ci wiadomość? - Twoja podświadomość. Ruch złowiłeś kątem oka? - wiatr muska firany. Znowu obraz spadł ze ściany? - źle przymocowany. Coś huknęło lecz nie spadło? - pewnie u sąsiada. Jakieś szepty słychać wokół? - deszcz za oknem pada. Pies coś widzi, na coś warczy? - tak już bywa z psami. Przestań wreszcie w bajki wierzyć, uwierz żeśmy sami. Dzwoni dzwonek a za drzwiami nie ma żywej duszy? - to popsuta elektryka albo zbadaj uszy, lub zwyczajnie ktoś dla beki zrobił tobie kawał, usiądź, ochłoń i uspokój nim umrzesz na zawał. Nie przewracaj w domu krzeseł, nie zasłaniaj luster, bo nie będzie na czym siedzieć- zabobony puste. To są najzwyklejsze sprawy, nie ma po co gmatwać. Tylko cisza po umarłym jakaś bardziej martwa, i porządek drobnych rzeczy jeszcze jego dłoni ma na sobie ślad ostatni, że aż w uszach dzwoni.