duszka

Rozumiem, wymowę tego fragmentu, jednak odbieram życie i siebie w nim nieco inaczej, bo czasem chmurzy się i zbiera na deszcz, siąpi, kropi, pada i leje, a więc jest pewien "wachlarz" stanów budujących drogę, most, czy przejście z jednego w drugi... Pozdrawiam :)

@Andrzej_Wojnowski Myślę, że nigdy nie jesteśmy zupełnie sami, bo nigdy nie różnimy się całkowicie od innych, czyli mamy wiele ze soba wspólnego... Chyba ,że tego sobie nie uświadamiamy - wtedy jesteśmy nie tyle sami, co samotni. Pozdrawaim :)

@Andrzej P. Zajączkowski@Andrzej_WojnowskiDziękuję Wam! :)

@violetta Przy ziemi też bywa pięknie - gdy miłość w nią wnika... Pozdrawiam :)

@iwonaroma Byc może dlatego, że teraz siebie bardziej kochasz... Tak jest u mnie :) Pozdrawiam :)

Miałam na myśli kogos wiekszego od anioła, kogoś największego - Boga, ale wiem, że i przez ludzi tez działa :) Dziękuję Ci i pozdrawiam. Tak, ale wolę gdy przychodzi łagodnie i gdy pozostaje łagodna. Dziękuję :) Dziękuję, i też się (go) trzymaj :) Cieszę się :) I równiez Cie złoto-jesiennie pozdrawiam. Tak, na tym polega zaufanie Mu :) Dziękuję! To miłe :) Dziękuję Ci! @Tectosmith@Monia@viola arvensis@Leszczym Serdecznie Wam dziękuję :)

bo wschodzisz jak słońce powoli z jasnością oswajasz żeby nie zrazić nie spłoszyć - tak zdziczałam w ciemności

@poezja.tanczy To co zmyslone próbuje zastąpić rzeczywistość i przez to od niej oddziela... Ważne, żeby się w to nie "zapędzić". Pozdrawiam :)

@Monia Istnieje w nas często sprzeczność między tym, kim chcemy być, a tym, kim naprawdę jesteśmy... I myślę, że bywa też nie zamierzona. Pozdrawiam :)

@Andrzej_Wojnowski Żeby był ciag dalszy ona musi zadwonić, a on - usłyszeć i odebrać telefon... Albo odwrotnie :) Z przyjemnością przeczytałam ten wiersz. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Zaufanie i przeznaczenie są nierozłączne... Uswiadomiłeś mi to Twoim wierszem - dziękuję :)

@marekg To jesienne "zwolnienie tempa i nacisku" daje nam swobodę, czas na odczucia i na pogłębianie ich... Piękne. Pozdrawiam :)

@Dragaz Może wtedy, gdy znajdzie się połączenie wspomnień (też tych trudnych) z teraźniejszością, płynne przejście jednego w drugie... Mam wrażenie, że wydarzenia naszego życia "chcą" połączyć się w jedna historię. pobudzający do głębszych przemyśleń wiersz. Pozdrawiam :)

@andrew Smutek w moim odczuciu nie jest "zły", bo wynilka z miłości i doceniania tego, co odeszło, a więc uświadamia je... Negatywna jest dla mnie raczej frustracja i rozczarowanie wynikające z niespełnionych oczekiwań... Ale wiersz ładny, budzący zaufanie :) Pozdrawiam.

@poezja.tanczy ...i wtedy właściwe zachownaie jest bardziej prawdopodobne i autentyczne. Dziękuję Ci i pozdrawiam :)

Dokładnie to chciałam wyrazić :) Dziękuję! @Tectosmith Dziękuję :)

różnimy się lecz tylko tym jak bardzo błądzimy którędy i dokąd my bliźniaczo podobni

A może odczuwanie szczęścia jest tym najlepszym owocem... :) Dziękuję Ci i pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz To, że się o Nim "wie" i Go "dostrzega" - to już bardzo dużo, to jakby zycie w Jego obecności... Gdy mi się to udaje, odczuwam radość istnienia. Jak dziecko. Pozdrawiam :)

@andrew Krzyk może być też wołaniem o pomoc... To niełatwe je w nim rozpoznać, ale ważne. Pozdrawiam.

@Tectosmith A ja w tym smutku wyczuwam ożywione wnętrze, słysze ożywiony wewnętrzny dialog... Twoje wiersza chyba zawsze to w sobie mają :) Pozdrawiam.

@Waldemar_Talar_Talar Takie zaufanie odbiera lęk i pozwala czuć piękno i dobro w szarych chmurach i chłodzie... Pozdrawiam :)

@Adam Paśko Taki uśmiech to jak iskra zapalająca światło... I Twój wiersz też :) Pozdrawiam.

@Leszczym Myślę, że odpwiedzialność za słowa jest trudna do przejęcia, właśnie dlatego, że są one ze swojej natury mniej lub bardziej "nieporadne"... I dlatego chyba odczuwam zawsze pewien lęk pisząc. Pozdrawiam :)

Super! Dziękuję :) @viola arvensis@Monia@iwonaroma Dziękuję Wam! :)