duszka

@globus Krótki wiersz, ale poruszający przekaz - trafił do moich uczuć. :) Jedynie wypowiedź wersu "Dziś patrzę na ręce", niezupełnie mi pasuje do zakończenia. Dlatego "przerobiłam go samowolnie na "Dziś patrzę za siebie". Ale być może niewłaściwie go zrozumiałam. Pozdrawiam :)

@bronmus45 Bez gniewu na jesień i swoją nieuwagę, z tym poczuciem humoru, wyszedłes z tego najbardziej "cało" :) I swoja pogodę ducha przelałeś na mnie. Dziękuję :)

@sam_i_swoi Bardzo bogaty w obrazującą treść, zatrzymujący mnie w wielu miejscach i pobudzający do zastanowienia wiersz. Nie "czarno-biały" lecz wielobarwny - "bo nie wygrał nikt tej wojny... bo i wojny tu nie było, tylko środki lokomocji". Pozdrawiam. :)

@marekg Takie odcięcie od "dobrodziejstw pogody" może wywoływać w nas poczatkowo pustkę - dopóki nie otworzymy znowu ramion na to, co nowe i co jest... Tak odczytuję i interpretuję Twój piekny, pobudzający wyobraźnie i uczucia wiersz. Pozdrawiam :)

@iwonaroma ... I nawet, jak milczy - w nim jest :) Pięknie :)

Tak :) I dobrze robi. Dziękuję Ci i pozdrawiam miło :) @MoniaDziękuję Ci :)

"Spelniony" - niezmiernie cieszy mnie to określenie :) Dziękuję Ci! Wczuwamy sie przy tym w nie, w istotę rzeczywistości, ludzkiego losu.., ale też w doświadczenia obecne, które sa ich dalszym ciagiem. Dziekuję Ci za tą refleksję i pozdrawiam :) @sam_i_swoi @Tectosmith@iwonaroma@Waldemar_Talar_Talar@wolnosc_mojej_duszy@kwintesencja Dziękuję Wam wszystkim serdecznie! :)

gdy tylko spojrzenie to ruch spływanie łzy i drżenie ust niepostrzeżenie wbijam w ziemię korzenie coraz głębiej

Dla mnie ta zakłócona tu i tam forma wiersza i czasem potykajacy sie rytm pasują do przekazu tego wiersza - nie zaprzeczaja mu, co robiłyby, gdyby były "gładkie" i płynne". A w ogóle zaskakujące potknięcia i zmiany rytmu często zatrzymuja mnie na znajdującej sie w tym miejscu wypowiedzi, wzmacniając ją - też w klasycznych rymowanych wierszach. Wtedy czuję w nich pewną "wolność" i "indywidualność", co lubię :) Pozdrawiam czytających :)

@Waldemar_Talar_Talar To tak, jakby podyktowane miłością pisanie wiersza... Często mam wrażenie, że szukam takich słów wsłuchując sie w nią - jeśli jest we mnie. Piekny, delikatny, lekki wiersz, choć mówi o najwiekszej sile. Pozdrawiam :)

@Konrad Koper Jestem za drugą, bo w przeciwieństwie do pierwszej nie stwarza złudzenia, lecz odkrywa to, co w rzeczywistości jest, choć bez światła niewidoczne. Ciekawe ukierunowanie myśli. Pozdrawiam :)

@marekg Nie obwiniajmy nieba za deszcz, chłód i szarość, nie pomstujmy mu, lecz godząc się z nimi, znajdźmy ich piękno i dobro, które wtedy nam daje. Ostatni dwuwers jest dla mnie niezwykle wymowny - obrazem i wypowiedzią. Pozdrawiam :)

Niezwykle trafny skrót. Dziękuję Ci :)

@sam_i_swoi Cieszę się :) I dziękuję.

@sam_i_swoi Czasem nie zauważamy, kiedy i co innym dajemy... Ty tym wierszem dajesz - mi na pewno. Szczególnie zakończenie dało mi do myślenia. Pozdrawiam :)

@Ewelina "a jednak przetrwam" - zaskakujący ten nagły "wybuch" woli przetrwania, tej przekornej siły, która ufa :) Przejmujący, wyrazisty wiersz. Serdecznie Cię pozdrawiam :)

@iwonaroma Poruszyłaś mnie tymi kilkoma słowami... A słowem "drąźę" - szczególnie, bo daje mi odczuc, jak trudno w sobie samym to ukojenie znaleźć. Ale jest wtedy trwałe. To chwile wewnetrznej harmonii, łagodnie ożywionego porządku. Pozdrawiam :)

@iwonaroma@Nata_Kruk Miło mi :) Dziękuję Wam :)

Czasem chciałabym ich więcej, ale zwykle wiersz się "upiera" i opiera :) Cieszę się z Twojego odbioru :) Dziękuję! Ciekawe odczuwanie, zaskakujące dla mnie. Chyba bardzo osobiste. Dziękuję Ci i również miłego dnia :) @Tectosmith@Dragaz@kwintesencja Miłe podziękowania ode mnie dla Was! :)

gdy to robię - znikam ciszą staję się powietrzem a więc jednak jesteś z martwych budzisz

@Tectosmith...i jeszcze raz dziękuję :)

@Tectosmith Dziękuję i pozdrawiam :)

@Klaudia Gasztold Piekne to delikatne sieganie do rzeczywistości tuż poniżej codziennosci, ta komunikacja z nią... Pozdrawiam :)

@andrew Wypowiedź tego biblijnego fragmentu i równiez Twojego wiersza potrafię przyjąc tylko wtedy, gdy "bojaźń Bożą" czy lęk przed Bogiem rozumiem, jako szacunek, a nawet miłosć do Niego i ustalonego przez Niego porządku świata, jako wolną, płynącą z serca zgodę na to i potrzebę jednoczenia się z Nim... A jest to dla mnie trudne, tak jak trudne jest życie i wymaga powtarzającego się i dojrzewającego aktu zaufania. Pozdrawiam :)

@Marek.zak1 Zaskakujący sposób pozytywnego spojrzenia na smierć.., ale wymagający wiary. Pozdrawiam :)