Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

duszka

Mecenasi
  • Postów

    4 215
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    21

Treść opublikowana przez duszka

  1. że ograbiam z siebie świat niebo ziemię miłość i że po kawałku jest ich - bez mojego ciężaru i kształtu mniej musiałam sama się rzeźbić i nieść nie wiedziałam jak
  2. A więc i Ty to znasz - to dobrze :) Chociaż ten lęk nie wydaje się dobry, czy "miły". Ale jednak czemuś dobremu służy. Dla mnie to chyba odrobina "sztuki życia". Dziękuje Ci za refleksję i pozytywny odbiór :) Pozdrawiam.
  3. duszka

    Strach

    @sam_i_swoi Wedlug mnie - prawdy :) Kilka słów, a jak inspirujących :)
  4. @Tectosmith Dziękuję Ci i pozdrawiam :)
  5. @Adam Zębala Sens czegoś wydaje mi sie spełnieniem jego przeznaczenia, czyli wydaniem właściwych jego naturze owoców - nie tylko dla dobra wlasnego, lecz szerzej, dla dobra świata... Gdy związek dwojga ludzi opiera sie na przymusie, nie jest chyba do tego zdolny i jest czymś innym niz małzeństwem. Może warto określic, czym on jest i zgodnie z tym odnaleźc jego "inny" sens...? Czuję żal i rezygnację w tym wierszu, ale "droga" może iść dalej, a może nawet musi. Pozdrawiam :)
  6. @Waldemar_Talar_Talar ... i może za ta miłość życia doczesnego wynagrodzi życiem wiecznym... :) Pozdrawiam.
  7. @tomass77 To tak, jakby czas "wydestylował" przeżyte kiedyś sytuacje i chwile i zachowywał wyraziście w pamięci to, co najważniejsze i najpiękniejsze - najprawdziwsze. Piękny, prawdziwy wiersz :) Pozdrawiam.
  8. @Maciej_Jackiewicz Chyba wszyscy umieramy "niedokończeni".. i chyba tak ma być. Pogodzenie się z tym odsuwa lęk, przynosi ulgę i otwiera na to, co było i jest. Twój wiersz mi to uświadomił. Dziękuję :)
  9. @andrew Zakończyłabym na samym "jesteś" - bez "taka", również wyżej zostawiłabym tylko to jedno słowo Bo osobiście odczuwam w Twoim wierszu właśnie to bardzo żywe i głębokie odbieranie istnienia kochanej osoby, a nie tylko zachwyt jej urokami. Być może wynika to z moich własnych doświadczeń. Pozdrawiam :)
  10. @Jacek_Suchowicz Ta "zwykła miłość" w "półcieniu rzeczy przyziemnych" zachwyca mnie. Zapraszam ją do mojego życia :) Do każdego życia. Wzruszający wiersz. Pozdrawiam :)
  11. @marekg Wydaje mi się, że im starsi jesteśmy, tym bardziej zdolni do pełni przeżywania... Może też dlatego, że każda chwila życia jest coraz cenniejszym darem. Tylko o tym pamiętać. Zmysłowy wiersz, jednoczesnie zapraszający do głębszej refleksji. Pozdrawiam :)
  12. duszka

    Strach

    @sam_i_swoi I tak można się rozprawić z "wydumanym" strachem - przy pomocy mądrej wrony :) Bardzo trafnie zobrazowane. Pozdrawiam :)
  13. Domyślam sie, co masz na myśli i zgadzam się - jest pewien aspekt lęku, pewien jego rodzaj i pewne działanie, które są jakby nam i naszemu życiu" potrzebne. Czyli ten "właściwy" lęk. To spróbowałam zasygnalizować w moim wierszu. Dziękuję Ci i pozdrawiam :) @Leszczym Dziękuję Ci :)
  14. ...I jest też "po coś" - jesli nie "przerasta" swojego znaczenia... To trudne dla mnie i chyba nie tylko dla mnie. Dlatego powstał ten wiersz. Dziękuję Ci.
  15. Jakbyś nie tylko wiersz, ale także we mnie czytał :) Właśnie te dwa miejsca nie dawały mi do końca spokoju. Wybrałam "mnie", bo chodziło mi o wyprzedzenie, czy ominięcie "mnie" przez życie i zdawałam sobie sprawę, że "mija" może kojarzyć sie z prze-mijaniem... Ale zdecydowałam jednak zaryzykowac tą "irytację". Podobnie z "nie". Poczatkowo nie było go w wierszu, ale potem zachciało mi sie dac tą odpowiedź - moja osobistą, licząc się z tym, ze czytelnik może mieć inną. I szanuję to. Jedna i druga mozliwość jest dla mnie dobra, a więc wiersz mógłby być w dwóch wersjach. Dziękuję Ci za zwrócenie mi na to uwagi i budujące słowa. Jedno i drugie doceniam :) Cieszy mnie Twoja interpretacja i potwierdzenie mojego zamysłu - dziekuję Ci za nie :) Ale i subiektywny odbiór czytelnika dopuszczam i przewiduję, bo lubię "dawać" tą wolność. Pozdrawiam :) @Monia Dziękuję Ci i miłego wieczoru :)
  16. gdy mnie życie mija i zostaję w tyle drżę goła i bezdomna ale czy bez tego lęku mogłabym je wołać i dogonić nie
  17. @Waldemar_Talar_Talar Cudowna, tajemnicza, wszechobecna "Ona"... Ale trzeba ja zaprosić, wołać. Poczułam jej cichą obecność w Twoim wierszu :) Pozdrawiam.
  18. @Dared Mam wrażenie, że "Geniusz" jest wszechobecny, jednak dotyka nas nieoczekiwanie i zamieszkuje na krócej lub dłużej... I może to w jakis sposób zależy od nas samych. Wiele przemyślen wzbudził we mnie Twoj krótki wiersz. Pozdrawiam :)
  19. @Nata_Kruk Obnażający nasze ciemne strony, budzący we mnie grozę wiersz... Dlatego jestem Ci wdzięczna za ostatnią zwrotkę, jej pozytywną, odważną, niemal proroczą wypowiedź :) Pozdrawiam.
  20. @ja_wochen "Skrywa się", ale jest... Można znaleźć ją w "szczelinach". Piękny, pełen powagi wiersz. Pozdrawiam :)
  21. @Sylwester_LasotaMiło mi :) Pozdrawiam!
  22. @Kamil OlszówkaDziękuję Ci za miłą obecność :)
  23. @Kamil Olszówka@LeszczymDziękuję Wam za życzliwe czytanie :)
  24. @sam_i_swoi To chyba raczej aforyzmy i raczej dla panów... I rzeczywiście "pikantne". Miłego wieczoru :)
  25. @sam_i_swoi Dziękuję! Na pewno się się z tym zapoznam. Już się cieszę :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...