Konrad Koper

Kosodrzewina rośnie wśród zapadlin, skał. Zrywa się Halny.

Rzuciłem kilka płatków a na zapragnęła kilkanaście czerwonych maków.

Bogatym być warto. Potężnym być warto. Zdrowym być warto. I silnym być warto. * Szlachetnym, cnotliwym być warto ? I wrażliwym, przyjaznym być warto ? Gościem wyjątkowym być warto ? Wreszcie artystą, fantastą być warto ?

Patrzę w gwiazdy. One migoczą szybko – powoli. Nie odpowiadają, na różne pytania. Wiele zmyślają.

@Radosław Jako fraszka !

Wieczorna sowa „szara” o wielkich oczach pilnuje prawdy.

Prawda nosi ubogie korale, a kłamstwo ozdobne.

Wilki jedzą sarny. Urodził się biały wilk i biała sarna. Polubili się jako odmieńcy. Współbracia ich nie tolerują. Oni odpowiadają, że urodzili się inni.

@Marek.zak1 Krwistego !

Posiada kolce i budzi duży respekt. Prezentuje się.

Dla krwistego konia potrzebny jest mocny powróz.

@bronmus45 Dzięki! Będę pisał o przyrodzie- jednak !!

Żelazne ptaki, sztuczne gąsienice. Ludzie bawią się zwierzętami. Zaprzeczyli ewolucji ? "Małpy" trzymały kije i wzięły ogień. Ludzkie ptaki, gąsienice zioną nim.

Są dla uczonych działaniem przemiennym, nie dla „filozofa”.

Czerwienisz się. Serce staje w gardle. - Milczysz…

Gdy występowała zwyczajna gwiazda, grała orkiestra. Na sali drzemał poeta. Gdy zagrano górny ton, obudził się. ( Ożył.) Kwadrans przed końcem; grała usypiająca muzyka. Sprawiała wrażenie pustki. Przedstawienie to performance.

@Waldemar_Talar_Talar Jeszcze lepszy od poprzedniego - prostszy- mocniejszy... ( Jak na haiku)

@Waldemar_Talar_Talar Przedziwny !!

@Waldemar_Talar_Talar Wytlómacz

Szachy, warcaby ukazują inny świat. Jest snem neuronów.

„Strach” nie musi stać w polu, wystarczy, że raz pojawi się człowiek.

@Poezja to życie Głęboki i liryczny !!

Dobry wiersz rodzi się : gdy prawda zderzy się z fałszem, czy wiarygodność z niesamowitością. Sprzyjają mu spotęgowane żywioły – idee. Niech diabeł ma ludzką twarz, los względy, słońce śmiałość, a grawitacja jest mentalna… Można stosować różne wybiegi, ale wiedz, że w czytelniku zawsze jest cząstka poety.

Nieraz psy, koty prężą grzbiet i ogony. Szczerzą też zęby.

Nad moim bohaterem zbierały się moralne chmury; W końcu poraziła go błyskawica.