Marek.zak1

Wiersz jak motyl, wypuszczasz go, a leci dokąd chce i każdy go widzi po swojemu. On już zaznał wolności i nie wróci:). Pozdrawiam.

Są miłosne emocje:). Pozdrawiam

Moja Sowa spełnia te kryteria:)

Super:). M

W gruz i pełen trupów, ale z jedynie słuszną ideologią. Świetnie napisany, porażający tekst. Trudno o coś więcej w temacie. Pozdrawiam

Ale gra słów:). M

Walczę z takimi, z umiarkowanym skutkiem. A to geneza:

Profesjonalista, nie miesza własnych doświadczeń z nauczaniem innych. W biznesie jest podobnie, wykładowcami zasad i teorii są ci, którym się nie udało, bo ci, którym się udaje innych za grosze nie uczą. Pozdrawiam Mój ulubiony koncert Mozarta.

Dobry i mądry wiersz. Koleżanka mojego syna przechodziła egzystencjalne i depresyjne klimaty. Była na leczeniu. Po próbie samobójstwa, jest sparaliżowana od szyi w dół za wyjątkiem części jednej ręki. Teraz jest mocno zaangażowana w rehabilitację, uczestniczy wirtualnie w różnych akcjach. Jak w Twoim wierszu, ujrzała sens istnienia. Pozdrawiam i życzę zdrowia.

Nie kusiło cię, żeby coś pomajstrować?:)

Kiedyś przed teatrem Wielkim jeden taki znalazł mi miejsce parkingowe. Coś mu dałem, a on do mnie: to przez kobietę, zostawiła mnie i wywaliła z mieszkania. To co miałem robić? Zacząłem pić, logiczne. Co mu miałem powiedzieć, że miałem szczęście i mnie nie zostawiła? Przecież tak mogło być, że to ja mógłbym stać na jego miejscu.

Gratulacje jesteś wielkim człowiekiem :) Dzięki, wiesz, oni zbyt chętni na produkty spożywcze nie są. Co do wielkości za dawanie przechodzonych ubrań, to taki jesienny poranny uśmiech:). Pozdrawiam

Świetne i trafne. Pozdrawiam

Bardzo trafny opis. Znam kilku podobnych i tak to wygląda. Czasami ich wspomagam paroma złotymi. Ich poziom zadowolenia nie odbiega od innych. W lecie mieszkają czasami w leśnych szałasach, w zimie gdzieś w noclegowni, ale niechętnie, bo pić nie dają, lub na ogródkach działkowych, ruderach itp. Dodam, że kilku z nich chodzi w moich ciuchach. Od butów, przez spodnie do kurtek.

@Andrzej_Wojnowski Wiem Andrzeju, a mój wpis o powszechnym zjawisku, nic personalnego. Pozdrawiam.

Wróciłem raz jeszcze i jeszcze bardziej mi sie podoba, zwłaszcza ta ostatnia zwrotka:)). Pozdrawiam

Wielu tak ma, tęsknota, samotność, niespełnienie to często pukający do nas goście. Pozdrawiam.

Lepsza stokrotka w garści, niż te miliony gdzieś daleko:). Pozdrawiam

Dobre:).

Niestety tak, bo zasady aerodynamiki nigdy nie kłamią:)

Powiedziała raz mucha, latam, bo nie mam brzucha.

Bardzo dobry i trafny wiersz. Żeby nie rozpoczynać kolejnej nawalanki powstrzymam się od wskazania przyczyny i głównego odpowiedzialnego i wskażę na Rzymian: "divide et impera", Pozdrawiam mocno przygnębiony.

Bardzo Franku dziękuję, no cóż, znam te klimaty:). Sama prawda, a puenta jeszcze bardziej prawdziwa:). Pozdrawiam.

Dobre:). M

Pewien młodzieniec zadał mistrzowi pytanie, - Jestem już rok po ślubie, chcesz znać moje zdanie? Gdy mistrz potwierdził, młodzian nieco zatroskany, - Bardziej jednak smakował owoc zakazany