iwonaroma

ziemia pod śniegiem w oknie rybitwy kruki czerń i biel razem

genialne :)

A czy wiedza o Miłoszu jest obowiązkowa? Ludzie na ogół nie wiedzą zbyt wiele też o najnowszych zdobyczach chemii (przypuszczam, Polman, że Ty też :)), słabo orientują się w sferze astrofizyki oraz archeologii (etc.etc.). No i dobrze! Żyjmy i wiedzmy tak, jak potrafimy i chcemy. Ale zapewniam Cię, że nawet upośledzeni umysłowo potrafią ciepło uścisnąć dłoń i przyjaźnie spojrzeć w oczy. Wiem, bo doświadczyłam, a doświadczenie wg mnie jest jedynym słusznym weryfikatorem tego, co wiemy naprawdę. Ale ciągnąc Twoją zaczepkę o Miłoszu to osobiście nie przepadam choć "Turniej garbusów" uważam za genialny :). Cieszę się też, że potłomaczył trochę haiku, bo nie czytam po japońsku a po angielsku niezwykłe słabo. A haiku uwielbiam :) P.S. Co do Ithiela to być może, że czyta poezję, ale sądzę, że rzeczywiście nie w nadmiarze, bo kolega zbyt logiczny :) ale do prozy i publicystyki jest to ok.

mózg mi się zlasował :) przedostatni wers ślicznie brzmi :)

Ithiel, a po co poezja ma porywać do walki? Niech uspokaja, wycisza, a jeśli pobudza - to do refleksji, poszerzania palety uczuć... Manifestowanie poglądów całego pokolenia? Nie miejmy tych samych poglądów, bo się zanudzimy :( Natomiast przekazywanie wartości - jestem ZA. Jeśli wiersz takowe przekazuje. ale to zawsze ocenia indywidualnie odbiorca - co z jego duszą współgra.

Polman, nie przejmujmy się, że ludzie z kolejki nie bardzo czytają wiersze :) nawet Ithiel ich za bardzo nie czyta, do czego się przyznał :)

bądźmy wyrozumiali dla Boga :)

fakt :)

Pierwsze koty za płoty :) Ładne i przemawiające. Wprawdzie można by się przyczepić, że zawierają metafory, ale co tam. Jeśli łamanie zasad ma służyć pięknu i miłości - to ja jestem ZA :)

Ithielowi odpiszę później, bo mnie chłopak aktywizuje do aktywizowania szarych komórek, a z tym u mnie nie tak hola i od razu ;)

Aniu, kto jest głupcem? To my :) ja i Ty :) jeśli jesteś w stanie przyjąć to na klatę ;)

No, Piękna Pani zasługuje na uwagę :) Chyba nabroiłam z tymi zdeklasowanymi głupcami… ale nie należy się zbytnio przejmować tym, co ja piszę ... pozdrówka Maryś

Hej Don, wierszyk Twój przedni, bez ściemy. Mam nadzieję, że blizny już się wygoiły :) Co do wielokropków … choć jestem admiratorką nowych form to je akurat lubię szczególnie :) mimo, że są nieco przestarzałe ;) zdrówka również

To prawda że na przekór :) lustro..nie zawsze prawdę ci powie ;) też miłego, i wieczoru

Ithiel, ja od pewnego czasu zaczęłam siebie nazywać poetką co też jest śmieszne, ale w końcu kto nam zabroni :) Jesteś literatem! No jak to, neurolog to lekarz, okulista to lekarz... cóż tu może umykać? Tak, trudno być w dzisiejszych czasach człowiekiem o szerokich horyzontach, bo wiedza się bardzo uszczegółowiła, a mózgi nasze, wbrew pozorom - nie są nieskończone. Nie, nie przeceniam poetów, to tacy sami ludzie jak inni, mają pewnie mnóstwo różnych wad (wiem to po sobie ;)) lecz posiadają też pewną szczególną cechę, która odróżnia ich reszty, mają pióra...(no, może w obecnych czasach klawiaturki ;)) Nie chcą latać w maszynach jak np. kosmonauci lecz wydostać się z maszyny jaką jest ludzkie ciało poprzez uczucia, emocje, wyobraźnię..itd. Ale rzeczywiście, poeta kiepskim przewodnikiem jest, jeśli chodzi o świat materialny, kto chce się w tej sferze rozwijać, niech unika poetów jak ognia, bo popadnie w chaos i pieniążków nie zarobi :) Jednak w dojściu do wyższych sfer przejście przez chaos jest konieczne (jak też przez ogień emocji, namiętności, tzw. miłości) i tu poezja jest pomocna. Czy są depozytariuszami prawdy? Uważam, że są bliżej, właśnie wtedy gdy tworzą swoje "fantasmagorie" (sorry, jeśli kogoś urażam), bo prawda jest paradoksalna, logika to tylko część życia. Na co dzień oczywiście poeci to zwykli zjadacze chleba, ale wieczorem... (może być inna pora dnia, która dla poety też znaczy wieczór :)), gdy płonie świeca i rozpościerają się pióra...i tu by można odnieść się do tego co piszesz, że to proces, a nie wynik końcowy ma znaczenie. Lecz wynik końcowy w postaci wiersza to nie koniec. Może zajść proces odwrotny podczas czytania - wówczas czytelnik, jeśli wiersz bardzo do niego trafia - płonie i wzlatuje :) No cóż, nie zawsze to co czytamy, tak na nas działa, ale potencjalnie jest to możliwe. Warto próbować.

fakt! Pozdrawiam noworocznie :)

forma...jak skrzydełko motyla :)

Płynie ten wiersz łagodnie jak fale :) choć historia z punktu widzenia rozbitka jest początkowo zatrważająca! Dobrze, że wszystko dobrze się skończyło, chociaż "tylko" się śniło...

dzięki Gaźnikowi!

i oby nie zejść na lewiznę ;)

Oj Koberko, kochanie, ja dziś leniwa...:)

Dzięki Justyś za wnikliwy kmnt. Tak, w konsekwencji nawet lustro całej prawdy nam nie powie :) Mnie w dzieciństwie fascynowały (znów fascynacja! :)) lustra ze skrzydłami, bo przy odpowiednim ustawieniu było się... nieskończonym ;). I bardzo lubiłam gabinety krzywych luster w parkach rozrywki - ryłam ze śmiechu :). Pomimo tego że lustra (jak też drugi człowiek) całej prawdy o nas samych nam nie powie, jest to jednak lekcja ucząca i pouczająca. Pozdrowienia!

Życzenia nic nie kosztują, a mają wartość. Paradoks? Niech żyją paradoksy :) Najlepszego w 2019 :)

Trzymanko :) czyli.. trzymaj się w tym 2019 :)

odbita rzeczywistościnadal istnieję!i tu i tujakby taka sama...drobny błąd ledwie do uchwycenia moja prawa ręka nie jest już prawicąprzewrotne, przewrotne...