iwonaroma

No tak... jeszcze małe dzieci nie wiedzą co to starość więc traktują sprawę równorzędnie - pamiętam jak pewna starsza pani nachyliła się z pięknym uśmiechem nad wózkiem z moim synem - i powiedziała - on się przestraszy takiej staruchy! - ale on się wcale nie przestraszył :) tylko odwzajemnił jej uśmiech :) Dziecko wystraszy się osoby nieprzychylnej, ale nie takiej, która ma tylko zmarszczki. Oczywiście później wszystko się zmienia bo impriting społeczny robi swoje. Ale... kochajmy kochane stare starocie :) Mają duszę, nie tylko młode ciało :) oczywiście nie chciałabym sugerować, że młode jest złe - złe jest negatywne nastawienie do reszty, i tyle. Młodzi mają mnóstwo wspaniałej energii i może właśnie wśród starych zgorzkniałych (niektórych :)) więcej rodzi się nietolerancji... Co do starych aut... oh, często mają wartość wielowielowielokrotnie większą niż nówki z salonu :) Moją starą Mazdę kochałam :) i zawsze głaskałam ją po kierownicy gdy zaczynałyśmy naszą wspólną podróż :) (niestety już umarła na szrocie :((( zdrówka nawojka :)

starych aut out out out out out out a przecież przenikniętych człowiekiem nie kocha się też starych ciał ciau ciau ciau ciau ciau ciau a przecież przenikniętych Bogiem

;) dzięki

świetny :) na rymach się nie znam to się nie wypowiadam ;) jeszcze o starociach: są rupiecie ale też kochane cudeńka, takie jak w Twoim wierszu

leciutko, na palcach :)

:)))

ha ha :) jak są już lody buraczane to i wiersze nie mogą być gorsze ;) dzięki

dzięki Alicja :)

A propos ciasteczek z marihuaną :) oglądałam program o turystach z Polski i dwie nobliwe wiekowo panie będąc w Holandii chciały wejść do kościoła się pomodlić - ale nie weszły, bo było to wejście płatne i tylko kartą - a one miały tylko ciut gotówki. Poszły więc do pobliskiej małej knajpki i tam zaserwowano im … ciasteczka :) bardzo im smakowały choć czuły się po nich nieco ;) dziwnie :) Konstatacja taka - w Holandii wiara za droga a złudzenia całkiem tanie ;) A co do obrażania się, to niby za co miałabym się obrażać? Bardzo kulturalnie komentujesz. Natomiast Twoje niedowierzenie własnym uzdolnieniom twórczym już trochę mnie wkurza ;) Ileż można być tak sceptycznym wobec siebie … gdy dostajesz nierzadko od innych spore słowa uznania :)

Lepiej karmić się resztkami złudzeń niż całym jednym wielkim złudzeniem :) (mniej zostało do przepracowania ;))

O, Gaźnik :) Ty to potrafisz wydobyć esencję :)) właśnie tak! :) zdrówka i dzięki za serce

;) będzie chciała was prze-magiować ;) (albo raczej przemaglować ;))

oj... sztuczki uprawiacie ;)

Fakt ;) nieco ironii w tej słodkości ;) dzięki za serce

Dzięki Justyna :) no coś mi źle brzmiało, a to tak prosto jest - chińszczyzna ;) Tak, wyroby chińskie były i perfekcyjne i artystyczne, choć i dziś takie są, chociaż giną w zalewie tandety. W Chinach nadal są szkoły ręcznego malowania jedwabiu, to cud w obecnej dobie wykonywania wszystkiego "od sztancy". Miłego również

Ojej, ale mi się wysypał ciąg skojarzeniowy :) sztuka dla sztuki ---- osoba dla osoby :)

Jeszcze dodam - bo Autorka czyni tu rozróżnienie między fotografią a wykonanym (własnoręcznie? )portretem. Zdjęcie często bywa robione "zdawkowo" - choć oczywiście nie zawsze, natomiast przy rysowaniu/malowaniu portretu wkładamy w niego dużo pracy, emocji i uczuć - jesteśmy więc w tym portrecie także i my, tworzący, nie tylko przedstawiana osoba.

Tak, rzeczywiście można różnie odczytywać ten wiersz choć i mnie nasuwa się potrzeba usunięcia niektórych zdjęć , które zostały już tylko sztuką dla sztuki... Niektóre okazały się obojętnie emocjonalne a niektóre zbyt właśnie bolesne... mimo, że po czasie... Jestem zdania, że należy gromadzić w sobie tylko pozytywne zasoby, tych negatywnych - choć w pewnym czasie były dla nas lekcją - trzeba się pozbyć. Zdrówka

podziękowania dla Bogdana za serce :)

:) dzięki i zdrówka też

Dzięki za docenienie wyobraźni :) zdrówka

Dzięki Sylwestrowi za głos!

Dzięki :) Tak, wszystko się wywraca do góry nogami :)

Umknęło mi pozdrowienie dla Justyny :)