WarszawiAnka

Pewna pani dwa dni po odpuście pięcioraczki znalazła w kapuście; do domu je zabrała, lecz choć ululać chciała, jedno budzi się, gdy czworo uśnie.

Problemy i wyzwania są wszędzie, ale inne - i może łatwiej je rozwiązywać i podejmować?

A skąd wiesz, Waldemarze, że tam jest nudno? :) Poza tym, można uciec na jakiś czas. :) Ale walczyć też trzeba - masz rację. Pozdrawiam

Dziękuję. :)

Niech tylko śniegi stopnieją wiosną, wnet nam u ramion skrzydła urosną; wystarczy podskok - i w górę wzlecisz, w oczy ci słońce prosto zaświeci.

Ach, uciec stąd przed siebie, ach, uciec daleko! Jedna rzeka - to mało: dopiero za rzeką sto dwudziestą przystanąć, zaczerpnąć powietrza; tam trawa jest zieleńsza, woda tam jest lepsza; ludzie może życzliwsi, zegar wolniej kroczy... Ach, uciec stąd przed siebie, gdzie poniosą oczy!

Rozumiem, że wykorzystałaś te same literki? Zgrabnie... :)

Zasadniczo uważam, że autor nie powinien "opowiadać" swoich wierszy - to wiersz ma przemawiać - ale czasami wyjaśnienia są bardzo pomocne, bo pomagają zobaczyć tok rozumowania. To Forum daje też możliwość upewnienia się, czy autor się przypadkiem nie pomylił - co czasem się zdarza. :)

OK, rozumiem. Spróbowałam to sobie wyobrazić i przypomniała mi się zabawna sytuacja. Kiedyś niosłam pod pachą wielką ale bardzo cienką płytę wiórową i kiedy powiał wiatr, zaczęłam się obracać wkoło, bo dął w płytę jak w żagiel. Nie mogłam się zatrzymać i bardzo się z siebie śmiałam. :))) Pozdrawiam

@Silver : Posyłam uśmiech. :)

Mario, rozumiem, że to ucieczka, ale za bardzo się spieszysz. :) Nie pasuje mi "koromysło" - przecież służy ono do noszenia wiader. Może lepszy byłby kołowrót? W trzecim wierszu drugiej zwrotki powinno być "pokaże", bo nie chodzi przecież o karanie. Ale ogólnie wiersz mi się podoba. Jest krótki, zwięzły, zgrabnie napisany, ma jasny i, powiedziałabym, kuszący przekaz. A poza tym pojawia się motyw prawdy... :) Pozdrawiam

Pięknie, Klaudio. Zgadzam się z Waldemarem, chociaż Kredens też ma trochę racji. Ale chcemy widzieć to, co piękne i wierzyć, że będzie pięknie. Mam tylko dwie uwagi: 1. nie pasuje mi ta "przestrzeń szyta miłością". Może zastąpić słowo "szyta" czymś w rodzaju "wyściełana", albo "usłana"? 2. myślę, że aromantyczny zapach, który dobiega z kuchni wystarczy. Bez obiadu. Pozdrawiam

@iwonaroma : Dziękuję. :)

Wiesz, kiedyś też nieraz nie nadawałam tytułów, zastępując je standardowymi trzema gwiazdkami. Jednak gdy zaczęłam publikować je w Internecie stwierdziłam, że wiersz jednak powinien mieć tytuł. Tytuł go w jakiś sposób definiuje, coś zapowiada. Pozdrawiam

@Sylwester_Lasota ...ale i tak miło mi, że u mnie poczułeś klimat... :) Dobranoc :)

Nie musimy, ale to uczucie w tekście.. Mnie wciągnęło. Dobrze, spróbuj jutro. Albo pojutrze. :)

Dziękuję i również pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota : Dziękuję za Twój głos. :)

@Wędrowiec.1984 : Mnie również. :)

Przeczytaj jeszcze raz... nie czujesz klimatu...? :)

Piękny sonet, naprawdę piękny. Ma w sobie dawnego ducha...i wciąż aktualny, ponadczasowy przekaz. Czytałam z prawdziwą przyjemnością. Tworzysz autentyczny nastrój, łatwo się w nim pogrążyć... Pozdrawiam

Manuelu, zazwyczaj nie lubię publikowania tekstów, które są zasadniczo prozatorskie pod hasłem "Wiersze gotowe", ale zobaczyłam podtytuł "Proezja" - i to mnie rozbroiło. :) Bardzo mi się Twój utwór podoba, jest bardzo liryczny w swojej prozatorskiej formie - i pełen emocji. Przeczytałam z melancholijną przyjemnością. Pozdrawiam P.S. Mam nadzieję, że serce Peela jednak nie skamienieje...

Sylwestrze, z całym szacunkiem, nie zgodzę się teraz z Tobą. :)

@Alicja_Wysocka : Dziękuję. :)

Ładnie wysnute refleksje, ale nie odnajduję się w tej formie. Pozdrawiam