WarszawiAnka

Myślę, że to dobrze, że zakazano. :)

Co za historia! :) Romantyzm i dramat. Odebrałam tę opowieść jak fragment filmu - zobaczyłam te sceny. Dramatyzmu dodaje narracja z punktu widzenia winowajcy. Ten motyw pojedynku jednak chyba za Tobą chodzi...? Pomyślałam sobie, że gdyby pojedynki były dziś dozwolone, pewnie wielu mężczyzn by się strzelało... :-O Bardzo mi się podoba płukanie sumienia koniakiem - jako metafora, oczywiście. :) Pozdrawiam

Masz rację. Nie wyraziłam się dość precyzyjnie, a może skomentowałam zbyt szybko? :) Chodziło mi jednak o to, że góry są odwiecznym symbolem wysiłku na drodze do doskonałości. Znajduje to odzwierciedlenie w wielu religiach: góry są albo siedzibą bogów w religiach politeistycznych, albo miejscem spotkania z Bogiem w judaizmie i chrześcijaństwie. W środowiskach katolickich góry są bardzo popularne jako miejsce rekolekcji, czy innych wyjazdów o charakterze duchowym. Wiele małżeństw "wspólnotowych" poznało się właśnie w czasie wspólnych górskich wędrówek - i jest to uznawane za walor. Może dlatego wdawało mi się to takie oczywiste... Pozdrawiam

Przypomniała mi się jeszcze oparta na faktach książka "Dotknięcie pustki" ("Touching the void"), w której alpinista Joe Simpson opisuje swoją wyprawę z kolegą Simonem na Siula Grande w Andach. W sytuacji granicznej Simon odcina linę, na której wisi Joe . Góry są tam zarówno źródłem nieprzepartej fascynacji, jak i szkołą przetrwania. Pozdrawiam

Tam chyba gór nie było, tylko pokrzywy (po pas, po pas)...:)

Wklejam jeszcze raz:

O właśnie, chociażby. :)

...ale widzę, że piosenka chyba zniknęła?

Nie myślałam o konkretnych utworach, ale bardziej o obecności tego motywu w kulturze. Zdobywanie szczytu jest metaforą życiowego trudu, przezwyciężania przeciwności, pokonywania przeszkód, dążenia ku wartościom.... Spotykamy się z tym wątkiem w różnych kontekstach. :) Pozdrawiam

> Jesteś wolnym człowiekiem w wolnym kraju i na wolnym portalu. "Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze,Zabłąkaną łódeczką wśród raf,Kroplą deszczu,Trzciną myślącą wśród traw...ale jestem!" > A moim zdaniem portal poezja.org ma zdecydowanie najlepszą postać patrząc od strony informatycznej i organizacyjnej, w porównaniu z portalami o podobnym profilu. Też mi się tu podoba. :) > Apeluje o więcej ocen merytorycznych, a nie typu Och... Ach... "Ochy" i "achy" są poezji potrzebne... > A ten wiersz to Tuwim "Zadymka". Wiem - sprawdziłam. :-) Pozdrawiam

Motyw doskonale znany i wielokrotnie przez wielu eksploatowany, jednak dla każdego w jego własnym odczuciu - ciągle nowy. Ciekawy wiersz, dobrze się czyta. Pozdrawiam

Ale na górę też można uciec. Wielu tak ucieka: wyżej, wyżej, dalej...

> Napisałaś wiele pięknych wierszy, które czytałem Dziękuję. miło mi. > ten moim zdaniem, prostego człowieka jest to prostu słaby Masz prawo do własnego zdania, a ja mam prawo do pisania. :) > Jego poziom jest dramatyczny. O ile się orientuję, jest to portal dla amatorów. Jeśli jego poziom Cię razi, na pewno znajdziesz inne portale, które sprostają Twoim wymaganiom. Dziękuję za wiersz, nie znałam go, ale przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam

Posyłam uśmiech. :)

...i jeszcze raz. :)

Poruszyłaś bardzo ważny i bardzo bolesny temat. Pozdrawiam

Dziękuję za komentarz, Janku. To ciekawe, jak na różne sposoby inni odczytują ten wiersz. :) Pozdrawiam P.S. Muszę jednak dodać, że Twój komentarz bardziej pasuje do innego wiersza o śniegu, który sobie powoli układam, ale którego jeszcze nie napisałam. :)

Dziękuję i pozdrawiam. :)

@ania mila milewska : Dziękuję za Twój głos. :)

Dobra bajka na dobranoc. :) Pozdrawiam

Dobrze, teraz trochę lepiej. :)

...i jeszcze smutniej się zrobiło... :(

Ja też takie myśli miewam...

Każdy pisze, co mu w duszy gra... Ale to prawda - zadumałam się po Twoich słowach...

I tak bardzo łagodnie skomentowałeś. Ja nic nie napiszę, bo pewnie podpadłoby to pod paragraf...