WarszawiAnka

Mówią, że potęga umysłu jest nieograniczona...

Ta mitologia jest tak złożona, że aż nieprawdopodobnym się wydaje, że powstała w umyśle jednego człowieka. Chociaż Tolkien czerpał oczywiście z mitologii nordyckiej i celtyckiej.

Mnie też! :))) Chciałam się dowiedzieć, kim naprawdę był Sauron i jakim istotom był równy. We "Władcy Pierścieni" były też wzmianki o Wielkim Nieprzyjacielu, "którego sługą jedynie był Sauron z Mordoru" - i tego też się chciałam dowiedzieć. Oprócz tego byłam ciekawa co oznaczało to, że po upadku Numenoru "świat się zakrzywił" i dokąd odpływały elfy...

Dziękuję... :)

To jest ten moment, żeby po niego sięgnąć... :)

Tak, to miejsce inspiruje. :)

W Silmarillionie znajdziesz m.in. pełną historię Luthien i Berena, o której śpiewa Aragorn we "Władcy Pierścieni". Jest to pierwsza historia o miłości nieśmiertelnej kobiety z rodu elfów do śmiertelnika i odrzuceniu przez nią nieśmiertelności. Arwena jest później porównywana do Luthien.

Jeszcze raz polecam "Silmarillion" - zobaczysz, że Cię wciągnie - a może też zainspiruje? ") Co do rysunku - dziękuję za uznanie. :) Kiedyś bardzo dużo rysowałam, ale teraz nie mam na to czasu. Niemniej jednak w pisaniu wierszy też miałam bardzo długą przerwę i jeszcze w zeszłym roku nie wierzyłam, że będę znowu w stanie pisać... Tymczasem odkąd tu jestem, powstało wiele nowych wierszy... :)))

Tak, ilustracja jest moja. Nie pamiętam tylko, co powstało najpierw: wiersz, czy rysunek, bo to było dawno... Są jednak ze sobą mocno powiązane. "Silmarillion" bardzo polecam, robi wielkie wrażenie. To jakby "Władca Pierścieni" do trzeciej potęgi, że się tak wyrażę.

Dziękuję. :) Prawdę mówiąc, to już jest piosenka - miałam ten tekst umieścić w kategorii "Poezja śpiewana", ale trochę się pospieszyłam... Skojarzenie z "Władcą Pierścieni" bardzo mi pochlebia... Sądzę jednak, że pod względem klimatu tekst pasowałby raczej do "Silmarillionu". bo tam opowieści są bardziej mroczne i bardziej dramatyczne... Dodałam też ilustrację. Pozdrawiam

@Wędrowiec.1984 : Dziękuję za Twój głos. :)

Mój książę – ty masz oczy jak aksamit, Lecz nie jest wcale miękki wzrok twój śmiały! Czy żarem ognia oczy twe by zapałały? Czy potrafiłyby zwilgotnieć łzami? Czy można z tobą żyć Bez rozlewu krwi? Kiedy się ciepła głód Roztrzaska o twój chłód, Gdy łez milczących sznur Spływa na zimny mur, Gdy niemej prośby dźwięk Dławi przed tobą lęk? Mój książę – pierś okrytą masz pancerzem, Złoconym, zdobnym w znaki tajemnicze, Lecz choć ci świetny blask on rzuca na oblicze, Nie słyszę bicia serca pod puklerzem... Jak można z tobą żyć Bez rozlewu krwi? Gdy zbroja kryje cię Przede mną noc i dzień - I gdy stalowych drzwi Nie chcesz otworzyć mi, A gdy cię objąć chcę - Kolczuga rani mnie? Mój książę – miecz wykuty masz ze stali, Twój dumny miecz, potężny, obosieczny; Straszliwy – bo posłuszny woli i skuteczny, A żadna tarcza przed nim nie ocali... Nie można z tobą żyć Bez rozlewu krwi! Gdy zręcznych dłoni twych Celny jest każdy sztych I nim obejrzę się, Ty w samo serce pchniesz, A nie ma gorszych mąk, Niż męki z twoich rąk...

Z welonem - od razu lepiej. :) Pozdrawiam.

Alkohol to tylko jedna z form ucieczki, pewnie też jedna z najbardziej wyniszczających. Ale jest wiele innych. W zasadzie każde zajęcie może stać się ucieczką dla zagubionego, jeśli w nim znajduje odprężenie. Stąd bierze się brak umiaru. Czy świat jest dla mocnych i ludzi sukcesu? Nie jestem pewna. Wydaje mi się, że świat jest dla ludzi o wysokich zdolnościach adaptacyjnych - takich, którzy potrafią odnaleźć się w ciągle zmieniających się okolicznościach. Ale to szalenie trudne.

:)

Brawa dla synka! :) Jeśli się zasupłają światłowody, albo kręte ścieżki cyberprzestrzeni, to tylko synek pomoże. :) Pozdrawiam

Przede wszystkim bardzo mi się podoba tytuł. Gorzko-satyryczny charakter wiersza powoduje, że mógłby on być wykorzystany do akcji antyalkoholowych - jako przestroga. Odbieram go właśnie na takiej dydaktycznej płaszczyźnie. Forma prosta, ale dopracowana, odpowiednia do treści. Pozdrawiam

"powłócząc nogami wracam do świata żywych" Skąd my to znamy... Pozdrawiam

Oj, boli układ nerwowy! Tak samo jak myślenie. A o drzazgi czasem zahacza się co krok... Krótki, ale treściwy wiersz. Pozdrawiam

Ach, to o to chodzi...:) Mnie kiedyś też zdarzała się "doraźna" interpunkcja. Np. wiersz "Spiesz się" zaczynał się od wielokropka. Lubię czasem tak zaczynać. Doszłam jednak do wniosku, że skoro w całym tekście nie ma ani jednego znaku przestankowego, to ten wielokropek też nie ma racji bytu - i usunęłam go, choć z pewnymi oporami. :) Pozdrawiam

Ale dlaczego nie chcesz być konsekwentna? :))

@Nata_Kruk , @jan_komułzykant : Uwiłam dzisiaj wątek muzyczny. :) Melodia wyszła, ku mojemu własnemu zaskoczeniu, jakby w stylu cygańskim. Troszkę tak, jak śpiewa Kayah. Już sobie śpiewam...:) Bardzo dziękuję za inspirację - bez Was nie pomyślałabym o muzyce! :)) Pozdrawiam serdecznie :)

Jacku, masz może coś wspólnego ze wspomnianym powyżej przez @jan_komułzykant wróżem Maciejem? :))) Twój ciąg dalszy jest bowiem pod wieloma względami trafny... :) Róże nie kwitną ani nie więdną, na obrus się płatki nie sypią, trwa chwilowy impas... Ale czy rzeczywiście mam dystans do wspomnień... ? Dziękuję i pozdrawiam :)

Bo rzeczywiście tak było...bordowe, świeże, rozkwitały i bardzo długo stały... Dziękuję i pozdrawiam