WarszawiAnka

@Aira : ...i dziękuję za Twój głos. :)

Dziękuję, Airo, cieszę się, że wiersz Ci się podobał. Kiedyś myślałam, że mężczyźni są gorsi, ale teraz sądzę, że nie ma różnicy. Pozdrawiam serdecznie :)

@Jacek_Suchowicz : Dziękuję. :)

Ciekawe porównanie. :) Ale ja się wcale nie śmieję. Skoro tak to widzisz... Zresztą, najważniejszy jest wiersz. Interpunkcję możesz dodać później - nawet za dziesięć lat. :) Pozdrawiam

Wróciłam poczytać. :)

@Alicja_Wysocka : Dziękuję. :)

Dziękuję za wyjaśnienie. Spróbuj wobec tego zupełnie bez... Wtedy wiersz będzie jak polna droga, gdzie znaki drogowe nie są użytkownikom potrzebne...:)

Dziękuję, Alicjo, za ten zdecydowany komentarz. Trudno się z Tobą nie zgodzić. Czasem jednak może być tak, że nienawiść rośnie niepostrzeżenie, ukryta, zasłonięta, a kiedy się ujawnia, jest już duża. Wtedy lepiej uciekać. Pozdrawiam

@Artbook™✍ : Dziękuję. :)

@Nata_Kruk : Dziękuję. :)

Ładnie, lirycznie i z wdziękiem, choć też i sporym ładunkiem niepewności. Można różnie interpretować.:) Alicjo, ja jednak jestem za interpunkcyjną konsekwencją - albo jest - albo w ogóle nie ma. :) Pozdrawiam :)

@iwonaroma : Dziękuję. :)

Zaufanie to nie wszystko. Trzeba działać. Dziękuję i pozdrawiam

@wjola Dziękuję za Twój głos. :)

@Marek.zak1 : ...i jeszcze raz. :)

@Marek.zak1 : Dziękuję. :)

@evicca : ...i jeszcze raz. :)

@iwonaroma : Wkleiłam wiersz "Nienawiść", o którym Ci wspominałam.

Dziękuję, Duszko. Oczywiście, że mój wiersz nie sięga rdzenia - jedynie zarysowuje temat. A to temat-rzeka, sama na pewno wiesz. Cieszę się, że ten tekst zachęca do przemyśleń - tak miało być. Co do pytań - rozumiem, że Twój sposób czytania może być inny i jak najbardziej masz do tego prawo. Ja jednak przy nich zostanę, bo ich potrzebuję. :) Pozdrawiam

Bardzo Ci dziękuję, Nato, za tak kompletny komentarz. :) Nic dodać - nic ująć. Cieszę się, że wiersz Ci się spodobał. Pozdrawiam

@evicca : Dziękuję. :)

My mieliśmy papużki przejściowo. Latały po całym mieszkaniu, siadały na ramionach i piły nam z kubków. :)

Temat, powiedziałabym, zawężony. :) Tak, festiwale nienawiści są obecne. Ja jednak piszę o nienawiści osobistej, nie hodowlanej. Chociaż żadnej nie popieram. Dziękuję i pozdrawiam

Bardzo się cieszę, że wiersz Ci się spodobał i że tak właśnie go odczytujesz. Co do popularności słowa "nienawiść," jestem oczywiście tego świadoma. Mój wiersz dotyczy jednak nienawiści osobistej, prywatnej, wyrastającej z poczucia krzywdy. Nienawiści, powiedziałabym, tymczasowej, bo da się od niej uciec. Do tego zresztą zachęca Peelka: ona nie chce zemsty. Pozdrawiam

Wróciłam. Oczywiście, wiara chrześcijańska każe kochać również nieprzyjaciół. Tylko co jest miłością, a co nią nie jest? Gdzie jest granica między miłością a naiwnością? Między miłością a zaślepieniem? Kiedy miłość staje się ideologią sama w sobie? Przekonałam się nieraz, że zaślepienie utożsamiane z miłością wyrządza szkody zarówno zaślepionemu, jak i obiektowi zaślepienia. Obiekt ten nie ma szans, by dostrzec swoje wady i się opamiętać, a zaślepiony jest coraz bardziej tłamszony. Może wtedy dojść do punktu zwrotnego, w którym zaślepienie przejdzie w nienawiść. Pozdrawiam