WarszawiAnka

@iwonaroma : Dziękuję za Twój głos. :)

Wróciłam. :) Bardzo dziękuję za tak pozytywny komentarz. :) Co do klejnotu, może nim być nie tylko pojedynczy szlachetny kamień, ale także drogocenny przedmiot, również biżuteria. Np. szkatułka pełna klejnotów to szkatułka z drogocenną biżuterią. Pozdrawiam

Wiem, co masz na myśli. Wyjaśnię troszkę później, bo teraz muszę znikać. :) Do zobaczenia

@Liryk : Dziękuję, cieszę się, że rozumiesz... :)))

@Marcin Krzysica : Dziękuję za Twój głos. :) Pozdrawiam

Masz całkowitą rację. W dodatku pozostaje na długo... na ciele, w myślach i w sercu... Dziękuję i pozdrawiam :)

@Wędrowiec.1984 : Podziękowania. :)

@Wędrowiec.1984 : Dziękuję. :)

...i romantyczność pod nimi utajona...

@Liryk : Dziękuję za Twój głos. :) Pozdrawiam

@Wędrowiec.1984 : ...i oczywiście dziękuję za głos. :)

Dziękuję. :) Jest nawet bardziej romantycznie, niż by się mogło wydawać, ale krótki utwór to ukrywa... :) Pozdrawiam

jedynym klejnotem jakiego pragnę jest naszyjnik z jego pocałunków

@Młoda : Dziękuję za Twój głos. :)

Super. :)

Też to widziałam, ale przymknęłam oko. Licentia poetica. :) Niemniej jednak gdybyś miał jakiś inny pomysł, można by to zmienić. Pozdrawiam

@Maria_M : Dziękuję. :)

Rozmarzyłam się... To przez te kufry... :)))

Cudowne jest to, że nawet jeśli nasze marzenia okażą się fałszywe, albo się rozwieją, możemy tworzyć nowe, ciągle nowe... Marzyć zawsze warto...:)

...ale i tu czyha pewne niebezpieczeństwo. Marzenia mogą zostać ukierunkowane przez kogoś, kto usilnie pragnie wywrzeć wpływ... Wtedy nasze marzenia kształtują się pod czyjeś dyktando...

Oczywiście, dziękuję :)

Masz rację. Czasem nawet nie uświadamiamy sobie, że (i przez kogo) jesteśmy posyłani. Czasem sami zgłaszamy się na ochotnika i oddajemy swoją wolę innym...

Dobrze, ze nie ujawniasz zawartości kufrów. Każdy czytelnik może sam odgadywać w nich własne pragnienia. :)

Dziękuję. :) Dodam jeszcze, że bardzo mi się podoba ta myśl: "...jestem coraz rzadziej woli swojej gońcem..." Pozdrawiam

Cieszę się, że wróciłeś i że wciąż jesteś taki sam. :) Twoja opowieść znów zatacza kosmiczne kręgi, ale zawiera też baśniowe motywy, które bardzo lubię. Zamknięte kunsztowne stare kufry nieodmiennie pobudzają wyobraźnię wszelkich poszukiwaczy skarbów - materialnych, intelektualnych i duchowych. Widzę też myśl podobną do mojej zawartą w pragnieniu rozerwania zamków - ale (może dlatego, że to męski wiersz :) wymagana jest dużo większa siła. Ja zakładałam, że kajdany mogą być z tworzywa, Ty stwierdzasz wprost, że zamki są żelazne. Jest i motyw romantyczny: "Potęgą snów rozerwę...!" To lubię. :)