Wojciech Bieluń -Targosz

raczej myśl nie twierdzenie o niedoskonałości stwórcy w kwestii śmierci bo czym ona jest w istocie zagadką strzegącą ogrodu pełnego ptaków i motyli zamierającego powoli w bezruchu?

dziękuję bardzo

radujesz moje serce. Pozdrawiam

dziękuję, znalazłem wiersz chociaż nie w tomikach które posiadam. Pozdrawiam

czytam Miłosza, ale jeszcze nie natrafiłem na ten wiersz. Pozdrawiam

czy to poradnik samoobrony. Ciekawy. Pozdrawiam

Trzy razy wracałem do tekstu, nie znikam. Pozdrowienia

Czarek Płatak - dziękuję za komentarz. Pozdrawiam

MaksMara - nie rozumiem słowa ,, skrzywdziłeś". Pozdrawiam

Duszka - też lubię czytać Miłosza, ten wiersz zdobył drugie miejsce w konkursie jednej z grup poetyckich. Pozdrawiam

zadziwiający, zmysłowy erotyk. Dasz sobie radę. Pozdrawiam

łyk kawy dwa zdania z Miłosza równowaga niezachwiana codziennie przez furtkę wyobraźni przedzieramy się obaj na wileńskie podwórka naznaczone sznurami suszącej się bielizny ciche zaułki pachną cepelinami kołdunami z podsmażoną cebulką stajemy na moment na dziedzińcu pod arkadami chwila odpoczynku łyk kawy następne dwa zdania pochylamy głowy przed Matką Boską Ostrobramską przez ułamek sekundy zobaczyłem dziadka maszynistę wileńskiej kolei a babcia starannie zaczesna wyglądała w białym fartuszku jak na przedwojennej fotografii

lekki, miły i pzyjemny

czytałem z przyjemnością

dziękuję za słowa, są jak miód na serce.

wydaje mi się że stoję pod parasolem złotego obłoku że mogę sięgnąć po złoty pył teraz za miesiąc przed końcem zawieszony w symbolice zegara nie jestem pewny czy nie jest natręctwem wobec innych odkrywanie co było utajnione na początku miesiąc temu wczoraj spojrzenie sobie w twarz zawsze wymaga przestrzeni Bończa sierpień 2018

to ten o którym wczoraj mówiłem . Pozdrawiam

spokojny, wyciszony, podoba mi się. Pozdrawiam

przy ulicy Targowej mieszka Pan Andrzej starość wcale mu nie przeszkadza nie snuje planów na przyszłość nie czeka lepszych czasów przeterminowanej gwarancji pozbył się dawno czasem przed domem stanie okruchy chleba podrzuci ptakom i wracając do siebie nie wierzy w żadne nieprawdopodobne chwile że same się zdarzą

Tu go nie ma , ale jutro będzie.

Jest inny podoba mi się.

Muszę się pochwalić dzisiejszą wiadomością. Mój wiersz *** / przy ulicy Targowej/ został opublikowany w miesięczniku Akant. Pozdrawiam

dziękuję bardzo

mówiąc o czymś dotkniętym tylko błyskiem akuratności zweryfikuj koniec i początek świat identyczny z tobą obsadzony w złotej ramie jest grą a kiedy dopadnie cię pewność że koniec jest początkiem siebie - zobaczysz

w domu mojego dzieciństwa na przykład sztućce uznawały pragmatyzm chowały się za patynę uczestniczyły w nasyceniu próżności stawały się bardziej wyrafinowane w skali od skromności na pokaz po wyuzdanie i co by nie mówć nawet spłoszone nie upadały na duchu