Maria_M

Uważam, że w życiu liczy się więcej chwil niż dwie, tej w której się rodzisz, nie jesteś świadomy, skup się na innych chwilach. :)

Gratuluję pomysłu. :)

Tak, świat jest piękny, tylko ludzie czasami zawodzą. :))))

Opiszę Ci wieczorem, na razie :)))

Temat na czasie poruszasz, ciekawe. :)))

Czas to rzeczywistość, w której ludzie się rodzą i w żadnym innym miejscu im w życiu nie po drodze.

Oczywiście. To Twoja sprawa, a w dzisiejeszych czasach jest wiele powodów do zdenerwowania. Rozumiem, życzę wszystkiego dobrego. :))

Od kiedy to radio pali? :)))

Miałam przeczucie, że tu chodzi o Zielone. W głowie i Bieszczady wiosną. Jeszcze chwila, bo minus 15 :))))

A co to zgaduj- zgadula? :)))))))) ?

Co Ty radio, tak z tą hare kryszna kryszna hare wyskakujesz jak Filip z konopi? A poza tym jak coś piszesz i wstawiasz na forum, to sam dla siebie? :))))))))))

Ja wam zdradzę sekret wtóry kogut pieje kura gdacze że to jajko jest cudaczne pieją sobie tak w duecie nad rozpaczą nad swym dzieciem. Nagle świnia ta z zagrody przyszła błotem zachlapana i nie patrząc wkoło siebie nieświadomie rozdeptała.

Cieszę się, że też wierzysz. Dziękuję za wizytę:))

To dobrze, że odbierasz po swojemu. A tak sobie myślę, że przestrzeń kosmiczna bliżej ma do czasu, niż miejsca. Jedno i drugie kosmicznie nie do ogarnięcia. pozdrawiam :))

Z wiersza dla dzieci przechodzisz w romans z sikorą co to wraca nad ranem? Tu nie wystarczy słoninka, chlebek, ... takie ptaszysko nakarmić sianem.

Wczoraj byłam na pogrzebie cioci, zmarła przeżywszy 98 lat i rzeczywiście po powrocie z cmentarza piliśmy kawę, czarną jak Twoja w wierszu. Pociąg odjechał. Tylko nie wiem, czy Ty pisząc, masz na myśli ostatnie pożegnanie - śmierć, czy ogólnie pożegnanie przeszłości? Ale przesłanie wiersza do mnie trafia, podobasię. :))

Już wczoraj o tym myślałam, wstrzymałam się z odpowiedzią, ale dzisiaj powtórzę za Wiktorem: nie kombinuj Natalio, pierwsza wersja jest dobra. Nie zmieniaj. Pozdrawiam :))

Trudny ten las, ale chyba nie dla Ciebie?:).Ładny erotyk, bardzo subtelny, wyobraźnia działa, ponadto nie zawiera słów kaleczących miłość, czyli bezpośrednich. Pozdrawiam Wiktorze i życzę wszystkiego dobrego.

Życie jest warte milion uśmiechów ciepłych dotyków również niemało czułe spojrzenie wystarczy jedno by serce uśmiech odwzajemniało. Małej sikorce wystarczy tylko dobre serduszko jakiegoś pana wtedy mrozy siarczyste przetrzyma w to samo miejsce wróci już z rana. :))

Piękne refleksje osnute kołysanką z dzieciństwa. Jedno słowo burzy u mnie w pełni odbiór tego wiersza- miska. To tylko moje odczucie, więc się nie przejmuj. Jak wiesz wszystkie Twoje wiersze lubię, ale ta miska tu mi zgrzyta. A może tak: dziś ma rodzinę, własne życie pociechy także swoje mają. Pozdrawiam :))

Ziemia co prawda wędruje w kosmosie, ale marzenia mówisz - kosmiczne? A gdyby tak się kiedyś stało? Przeczytaj Bolesławie jeszcze raz drugą zwrotkę i sobie wyobraź. Prawda, ze byłoby wspaniałe. Pozdrawiam serdecznie:))))) Dziękuję za polubienie.

No tak, masz racje. a może całkiem zrezygnować z przecinka w tym wersie? Dziękuję za czytanie i serducho. :))))

Fajna miniaturka. :)

Żeby tak serce dziecka miał każdy dorosły ... prostolinijne, szczere, pozbawione fałszu i w ustach zapach prawdy bez zbędnych przenośni, na twarzy uczciwość, a w działaniu prawość. Wyobraź sobie zatem - choć nie jest to łatwe - kula ziemska dryfuje przez kosmos, bez wojen nienawiść odeszła, błękit nieba jasny szczęśliwość przybyła na skrzydłach aniołów. Marzenia jak rosa o poranku błyszczące, a myśli delikatnie muskają pragnienia w zderzeniu z krawędzią Utopii Morusa cicho umierają bez hałasu cienia. Lecz wierzę! Niezłomnie nadzieję pokładam, że kiedyś w uchwytnym zasięgu istnienia, w księżyca poświacie i słońca promieniach powstanie, narodzi się nowe, czyste życie.