Maria_M

Dziękuję Iwonko. Pozdrawiam cieplutko :))

Uśmiecham się do Ciebie Alu :)) pozdrawiam serdecznie

O, jakie tu pyszności :))

zakołował kosmos nad łanem pszenicy milionami gwiazd w cieniutkich przebłyskach szaleje w pośpiechu wiruje i liczy każdy kłos osobno w urodzaj przepycha granatowe niebo pocięte kroplami skupionymi w strugach zimnosrebrnych deszczy zatraciły kształty i razem z krukami niosą teraz niosą wiatr szary złowieszczy a kłosy falują to w lewo to w prawo kłaniają się niebu chmurom zakurzonym w sinopłowych drżeniach z tajemniczą zjawą płynącą cieniami skrzydeł uzłoconych stoję w środku pola mam zielone włosy jestem ziemią niebem wiatrem huraganem kawałkiem księżyca i śniegiem co prószy na wiśniowe kwiaty wiosną zapylane mam grynszpan na sercu na ustach limonkę w oczach kolor morski jak czarna pantera całe moje życie przypomina łąkę moim rodowodem jest wieczna natura

Dawno mnie tu nie było. Teraz czytam i uśmiecham się serdecznie do Ciebie Nato. Twoje sugestie zawsze mnie mobilizują do dokonywania poprawek na korzyść wiersza. Dziękuję :))))

Gratuluję serdecznie:))) Ładna okładka. Chętnie zakupię. Ps. Pyszna kawa.

Bardzo dobry wiersz. Najlepszy z Twoich jakie czytałam. Pozdrawiam:)

Marlett, uroczy awatar :)

Nie, nie musisz. Wszystko jasne, a serca są delikatne. Pozdrawiam:))

Dziękuję, pozdrawiam :))

Dziękuję :))

@Anastazja Sokołowska dziękuję:))

Dziękuję:)

W tym momencie nie pamiętam, ale moźliwe, źe było. Dziękuję i pozdrawiam :)

Więc bardziej mnie pilnuj, bo całkiem zniknę:)))))

Tak. Ciekawa myśl, ale nie utożsamiam się z nią. Mam tyle energii na życie, nie na umieranie. Pozdrawiam serdecznie :)))) i cieplutko.

@Marek.zak1 Dziękuję za serduszko:)

Dziękuję Beciu za komentarz wierszem. Pozdrawiam:)

Można się nim upić:) Uważaj jak zakwitną:) Dziękuję i pozdrawiam.

Dziękuję Czarku, pozdrawiam :))

Trudna decyzja.

@Czarek Płatak Dziękuję. Pozdrawiam :)))

No, już myślałam, że Ty, to nie Ty :)))

J było na niebieskim tle.

A co to się z kolorem stało? Czyżby bzy zabrały?