Pomoc Wiosenna

Widzę, że trochę dodałaś. Zestaw do bicia piany byłoby prawdziwszy, bo tak to się kończy zwykle ;) Dziś już polubiam.

Mój mały protestsong, znaczy się protestlim po przeczytaniu artykułu: http://www.popularne.pl/psy-w-metrze-2/

Rzekł Grek pewien, być może, że Zorba: - Panie władzo, uciekła mi torba. - Uff... co za dzień. Z kotem czy psem? - Z żoną, korba jej mać! Co za korba!

Jak to nie? Stąd ta nazwa - erekcjato. Do nas ta zabawa przeszła oczywiście na końcu.

Tak w ogóle wróciłem polubić :) Do duszy taka zabawa. Albo ile się chce, albo wywalić te lajki. Zacisze się przypomina i Bej, a tam do niczego dobrego to nie doprowadziło. Żaden wykładnik kto dobrze pisze a często wręcz przeciwnie. Papierek lakmusowy TWA ;)

Pół na pół to dolna granica, gdzie wiersz zamienia się w bełkot :) W takim rozumieniu myślę, że najlepsze jest góra 75 procent autor. Poza tym nie chodzi o to, co chciał powiedzieć, tylko, że niczego nie da wyłożyć 1:1, bo zawsze zostaje zniekształcony obraz po drodze. Pisząc: jabłko - autor myśli o rajskim, a według psychologów większość ludzi doda w myślach czerwone, zielone. Jednym skojarzy się apetycznie, innym wręcz przeciwnie. Powiedzmy: weekend z prezesem w lasku tasmani i inne atrakcje Autor jest świadomy tego, że jeden odczyta ten obrazek jako krotochwilę, a drugi... ;) I o to mu chodzi, bo poezja to obrazy, które się na siebie nakładają ale razem tworzą spójny przekaz.

Dobranoc :) I jeszcze raz dziękuję.

Nie śpisz jeszcze? Czyli można się jednak porozumieć poza słowami, bo to właśnie zostawiłem od siebie dla Czytelnika :)

Zostawienie więcej niż połowy do domysłu Czytelnikowi wskazuje, że już pierwsza zwrotka mówi o bełkocie a nie poezji. Czyli: Mędrzec słowem pięknie władał, wiersze krasił mądrościami i połowę treści wkładał w przestrzeń miedzy wierszykami. A potem już ok. Tylko co to za mędrzec, że nie wiedział tego? ;) Tak tylko, poza tym fajne :) Pozdrawiam

Dlatego coraz mniej jest dobrej poezji. Co do "między wierszami" to ktoś ujął to tak: 90 procent autor, reszta dla czytelnika to proza. Pół autora drugie pół czytelnika jest poezją. Mniej niż 50 procent podpowiedzi autora to bełkot, ten z wiersza Jadera..

Ja też się wystrzelałem :) Dobranoc.

Może za dużo czytałem podobnych. Poza tym nie przepadam za wierszami, gdzie trauma robi za poezję. Można zostawiać łzy ale wtedy zostawić coś dla Czytelnika. Niech myśli: łza druga całe potoki krystalicznie czysty ból słony smak w kącikach ust i wargi wargi wykrzywione jak całe zło świata Tato nie Teraz już jest coś więcej niż tylko wstrząsająca proza. Oczywiście to tylko przykład, Autorze :)

:)

Tym razem średnio, warto jeszcze dopracować. Za dużo tych łez. Wiersz oparty na traumie / śmierci dostatecznie mocno uderza w Czytelnika. Pozdrawiam.

Ładnie, Marlet. Może bez i i więc. Pozdrawiam :)

To raczej ciekawe. Stwarzamy coś już myśląc o tym. Pozdr :)

A to bemole się zmartwią ;)

Dziękuję. Już myślałem, że tylko ja tak mam ;) A serio, świetnie odczytałaś, choć przecież o tym ani słowa.

I słusznie :) Dziwię się, że nie spotkałeś się z tym jeszcze, bo w całym internecie wszyscy od lat piszą erekcjato. Są też międzynarodowe konkursy. http://erekcjato.eu/forum/viewtopic.php?t=44

Mnie się podoba :) I skojarzyło trochę z haiku Issy w tłumaczeniu Czesława Miłosza: W innym świecie Może byłem twoim kuzynem, Kukułko. Może to przeczucia czasem się w nas odzywają? Pozdrawiam.

Celne! :)

Vice Versa Odbicia gęsi, wierzbin w stawie, neumy obłoków wpięte w przestrzeń jednogłosowe, luterańskie trwające wciąż w tej samej wierze - Kyrie Eleison dnia zwykłego w łodygach roślin, w wiatru szumie, w każdej postaci Imię Jego wszystko wymawia, tak jak umie. Tylko ja stoję szary, cichy, jakby nie było mnie tu wcale - by Ten, co wszędzie tkwi odbity, wysłowić mógł moje kochanie.

Masz rację. Szkoda czasu, bo piszesz raczej średnio i co gorsza wtórnie, więc nie mam się zbytnio czego uczyć. Mogę pozdrowić na koniec? :) Pozdrawiam, PW